Πιθανόν να βιάστηκα.
Ευχαριστώ θερμά, όσα μέλη του φόρουμ έκαναν τον κόπο να με συμβουλέψουν, όταν τους το ζήτησα και ειλικρινά, λυπάμαι αν τους απογοήτευσα, αλλά το θέμα "Καραντίνα" ήταν πολύ δύσκολο για εμένα. Πιεζόμουν από κάποιες καταστάσεις...
Έτσι, πήρα την μεγάλη απόφαση εχθές, ύστερα από 17 ημέρες καραντίνας, να "τελέσω τον γάμο" μεταξύ Τιραμόλα και Ασπρούλας.
Η γνωριμία των "μελλονύμφων" διήρκεσε ελάχιστα.
Με το που έβαλα, δίπλα-δίπλα τα κλουβιά, άρχισαν τα "χαριεντίσματα" λες και γνωριζόντουσαν χρόνια.
Ύστερα από 10 λεπτά και αφού άνοιξα τις πόρτες των κλουβιών, η Ασπρούλα βρέθηκε από μόνη της, χωρίς κανένα πρόβλημα στο κλουβί του Τιραμόλα.
Ο "μηχανοκίνητος" Τιραμόλα, 5 λεπτά μετά, άρχισε να σηκώνει το ποδαράκι του, λες και του το είχανε σερβίρει "στο πιάτο"
Φυσικά η Ασπρούλα, ως "κυρία από σπίτι", του έδωσε ευγενικά να καταλάβει ότι, χωρίς "προκαταρκτικά" τουλάχιστον, δεν θα συνεννούσε στις ορέξεις του.
Έτσι από εχθές, ζούνε αρμονικά μέσα στο ίδιο κλουβί και συμπεριφέρονται όπως κάθε άλλο αγαπημένο ζευγάρι (αν και ο Τιραμόλα, δεν έχει εγκαταλείψει τις προσπάθειες)
Σήμερα μάλιστα, περίπου μία ώρα πριν, όταν έβγαλα την ταϊστρα (εξωτερική) για να της προσθέσω σποράκια, συναίβει το κατωτέρω παράξενο και ευχάριστο.
Ο Τιραμόλα βρέθηκε στο άνοιγμα και βγήκε από το κλουβί.
Δεν απομακρύνθηκε όμως από αυτό, αλλά περπατούσε στην οροφή.
Μετά από λίγο και ενώ μέσα στο κλουβί του, δεν με άφηνε να τον πλησιάσω, ανέβηκε στο δάκτυλό μου οπότε και τον έβαλα ήρεμα μέσα.
Ευχαριστώ θερμά, όσα μέλη του φόρουμ έκαναν τον κόπο να με συμβουλέψουν, όταν τους το ζήτησα και ειλικρινά, λυπάμαι αν τους απογοήτευσα, αλλά το θέμα "Καραντίνα" ήταν πολύ δύσκολο για εμένα. Πιεζόμουν από κάποιες καταστάσεις...
Έτσι, πήρα την μεγάλη απόφαση εχθές, ύστερα από 17 ημέρες καραντίνας, να "τελέσω τον γάμο" μεταξύ Τιραμόλα και Ασπρούλας.
Η γνωριμία των "μελλονύμφων" διήρκεσε ελάχιστα.
Με το που έβαλα, δίπλα-δίπλα τα κλουβιά, άρχισαν τα "χαριεντίσματα" λες και γνωριζόντουσαν χρόνια.
Ύστερα από 10 λεπτά και αφού άνοιξα τις πόρτες των κλουβιών, η Ασπρούλα βρέθηκε από μόνη της, χωρίς κανένα πρόβλημα στο κλουβί του Τιραμόλα.
Ο "μηχανοκίνητος" Τιραμόλα, 5 λεπτά μετά, άρχισε να σηκώνει το ποδαράκι του, λες και του το είχανε σερβίρει "στο πιάτο"
Φυσικά η Ασπρούλα, ως "κυρία από σπίτι", του έδωσε ευγενικά να καταλάβει ότι, χωρίς "προκαταρκτικά" τουλάχιστον, δεν θα συνεννούσε στις ορέξεις του.
Έτσι από εχθές, ζούνε αρμονικά μέσα στο ίδιο κλουβί και συμπεριφέρονται όπως κάθε άλλο αγαπημένο ζευγάρι (αν και ο Τιραμόλα, δεν έχει εγκαταλείψει τις προσπάθειες)
Σήμερα μάλιστα, περίπου μία ώρα πριν, όταν έβγαλα την ταϊστρα (εξωτερική) για να της προσθέσω σποράκια, συναίβει το κατωτέρω παράξενο και ευχάριστο.
Ο Τιραμόλα βρέθηκε στο άνοιγμα και βγήκε από το κλουβί.
Δεν απομακρύνθηκε όμως από αυτό, αλλά περπατούσε στην οροφή.
Μετά από λίγο και ενώ μέσα στο κλουβί του, δεν με άφηνε να τον πλησιάσω, ανέβηκε στο δάκτυλό μου οπότε και τον έβαλα ήρεμα μέσα.