Όταν έγραφα για πρώτη φορά στο forum για τον Έκο δεν περίμενα πως η επόμενη αφορμή θα ήταν ο θάνατος του. Συμπεριφέρθηκα τελείως ηλίθια και το πλήρωσα ακριβά.
Η ιστορία του έχει ως εξής: Έφτασε στα χέρια μου ύπο συνθήκες που προτιμώ να μην σχολιάσω και σχεδόν αμέσως ερωτευτήκαμε ο ένας τον άλλο (Εγώ αμέσως, αυτός μετά από κάνα δυο εβδομάδες). Σε λιγότερο από ένα μήνα είχε μάθει να ανεβαίνει στα δάχτυλα μου και να δέχεται τα χάδια μου, και παρότι σε καμία περίπτωση δεν αφιέρωσα πολύ χρόνο στην εκπαίδευση του ήταν ιδιαίτερα παιχνιδιάρης και προσιτός. Αρκούσε να δει κάποιον τρεις τέσσερις φορές ώστε να του συμπεριφερθεί όπως και σε μένα και, παρότι ιδιαίτερα μικρόσωμος (δεν γνώριζα την ηλικία του) επιβλήθηκε :) άμεσα στη θυληκιά ενός φίλου, που τον επισκεπτόταν τακτικα.
Κάποια στιγμή αποφάσισα να αλλάξω σπίτι. Και εκεί έκανα το πρώτο σφάλμα, στην τελευταία βόλτα με το αμάξι τράκαρα άσχημα (τουμπάρισα) με τον Έκο συνοδηγό. Όσοι γνωρίζετε κάποια πράγματα για την ψυχοσύνθεση των παπαγάλων, ο τρόμος του τρακαρίσματος και το στρες του νέου σπιτιού τον διέλυσε.
Δεν ήταν απλά άκεφος, ήταν σκιά. Έτρωγε σπάνια, σταμάτησε να τραγουδάει και έβγαινε με δυσκολία από το κλουβί. Αδιαφόρησε για κάθε καινούριο παιχνίδι και για κάθε λιχουδιά.
Ώσπου μετά από ένα μήνα, σα να μη συμβαίνει τίποτα, επανήλθε. Πιο ζωηρός από ποτέ, τραγούδι όλη τη μέρα, δεν έχω την παραμικρή ιδέα πως και γιατί. Και σιγά σιγά βγήκε για πρώτη φορά από το κλουβί και "εξερεύνησε" το καινούριο σπίτι. Τρελάθηκε. Έτρεχε από δω κι από κει, χτυπούσε το κεφάλι του σχεδόν σε οτιδήποτε έβλεπε και δεν γυρνούσε στο κλουβί με τίποτα.
Αυτό ήταν και το λάθος μου, βαρέθηκα να τον κυνηγάω ένα βράδυ και άφησα απλά την πορτα του κλουβιού ανοιχτή και έπεσα για ύπνο. Ξύπνησα το επόμενο πρωί και τον είδα δίπλα μου να με κοιτάει ανυπόμονα για παιχνίδι. Θα μπορούσα να τον είχα πλακώσει και να μην καταλάβω τίποτα, και είχε φυσικά κουτσουλήσει όλο το κρεβάτι. Αρχίσαμε να παίζουμε και γύρισε στο κλουβί του μόνος του λίγο πριν φύγω για τη δουλειά. Ενθουσιάστηκα από την απότομη αλλαγή της συμπεριφοράς του και φυσικά το γεγονός ότι ήρθε στο κρεβάτι και με χάζευε.
Και φυσικά ξέχασα να κλείσω το πορτάκι. Τον βρήκα με σπασμένη την άκρη του ράμφους μισοπεθαμένο από αιμορραγία. Δεν έχω καταφέρει ακόμα να βρω που και πως κατάφερε να σπάσει το ράμφος του.
Είναι ηλίθιος ο τρόπος που πέθανε, και φταίω μόνον εγώ. Τουλάχιστον ας μείνει ως συμβουλή ότι από την ώρα που μπαίνεις στη διαδικασία να έχεις ένα παπαγάλο στο κλουβί δεν θα πρέπει να τον αφήσεις ποτέ να γυρνάει χωρίς επιτήρηση. Είναι περίεργα και πανέξυπνα πουλιά και ιδιαίτερα ευρηματικά στους μπελάδες.
Είμαι σε αναζήτηση νέου παπαγάλου μετά από περίπου δύο εβδομάδες χωρίς τον Έκο. Το ιδανικότερο θα ήταν ένα δεύτερο κοκατίλ, γιατί έχω διαβάσει τόνους άρθρων για τη ράτσα και θεωρώ ότι με ελάχιστο κόπο κατάφερα να μάθει ο Έκο τα βασικά. Από την άλλη ίσως να μην είναι και η καλύτερη επιλογή γιατί θα είναι κάτι σαν "αντικατάσταση". Έχω την τύχη να έχω φιλικές σχέσεις με την ιδιοκτήτρια ενός pet shop (που προσφέρει ιδιαίτερα καλές συνθήκες διαβίωσης στα ζώα που εμπορεύεται) και η επιλογή θα γίνει μετά από ώρες παρατήρησης ώστε να πάρω μια γεύση από το χαρακτήρα του πουλιού πριν το αγοράσω.
Ανεβάζω κάποιες φωτογραφίες και ελπίζω να μην σας χάλασα τη μέρα.
[x]
[x]
Η ιστορία του έχει ως εξής: Έφτασε στα χέρια μου ύπο συνθήκες που προτιμώ να μην σχολιάσω και σχεδόν αμέσως ερωτευτήκαμε ο ένας τον άλλο (Εγώ αμέσως, αυτός μετά από κάνα δυο εβδομάδες). Σε λιγότερο από ένα μήνα είχε μάθει να ανεβαίνει στα δάχτυλα μου και να δέχεται τα χάδια μου, και παρότι σε καμία περίπτωση δεν αφιέρωσα πολύ χρόνο στην εκπαίδευση του ήταν ιδιαίτερα παιχνιδιάρης και προσιτός. Αρκούσε να δει κάποιον τρεις τέσσερις φορές ώστε να του συμπεριφερθεί όπως και σε μένα και, παρότι ιδιαίτερα μικρόσωμος (δεν γνώριζα την ηλικία του) επιβλήθηκε :) άμεσα στη θυληκιά ενός φίλου, που τον επισκεπτόταν τακτικα.
Κάποια στιγμή αποφάσισα να αλλάξω σπίτι. Και εκεί έκανα το πρώτο σφάλμα, στην τελευταία βόλτα με το αμάξι τράκαρα άσχημα (τουμπάρισα) με τον Έκο συνοδηγό. Όσοι γνωρίζετε κάποια πράγματα για την ψυχοσύνθεση των παπαγάλων, ο τρόμος του τρακαρίσματος και το στρες του νέου σπιτιού τον διέλυσε.
Δεν ήταν απλά άκεφος, ήταν σκιά. Έτρωγε σπάνια, σταμάτησε να τραγουδάει και έβγαινε με δυσκολία από το κλουβί. Αδιαφόρησε για κάθε καινούριο παιχνίδι και για κάθε λιχουδιά.
Ώσπου μετά από ένα μήνα, σα να μη συμβαίνει τίποτα, επανήλθε. Πιο ζωηρός από ποτέ, τραγούδι όλη τη μέρα, δεν έχω την παραμικρή ιδέα πως και γιατί. Και σιγά σιγά βγήκε για πρώτη φορά από το κλουβί και "εξερεύνησε" το καινούριο σπίτι. Τρελάθηκε. Έτρεχε από δω κι από κει, χτυπούσε το κεφάλι του σχεδόν σε οτιδήποτε έβλεπε και δεν γυρνούσε στο κλουβί με τίποτα.
Αυτό ήταν και το λάθος μου, βαρέθηκα να τον κυνηγάω ένα βράδυ και άφησα απλά την πορτα του κλουβιού ανοιχτή και έπεσα για ύπνο. Ξύπνησα το επόμενο πρωί και τον είδα δίπλα μου να με κοιτάει ανυπόμονα για παιχνίδι. Θα μπορούσα να τον είχα πλακώσει και να μην καταλάβω τίποτα, και είχε φυσικά κουτσουλήσει όλο το κρεβάτι. Αρχίσαμε να παίζουμε και γύρισε στο κλουβί του μόνος του λίγο πριν φύγω για τη δουλειά. Ενθουσιάστηκα από την απότομη αλλαγή της συμπεριφοράς του και φυσικά το γεγονός ότι ήρθε στο κρεβάτι και με χάζευε.
Και φυσικά ξέχασα να κλείσω το πορτάκι. Τον βρήκα με σπασμένη την άκρη του ράμφους μισοπεθαμένο από αιμορραγία. Δεν έχω καταφέρει ακόμα να βρω που και πως κατάφερε να σπάσει το ράμφος του.
Είναι ηλίθιος ο τρόπος που πέθανε, και φταίω μόνον εγώ. Τουλάχιστον ας μείνει ως συμβουλή ότι από την ώρα που μπαίνεις στη διαδικασία να έχεις ένα παπαγάλο στο κλουβί δεν θα πρέπει να τον αφήσεις ποτέ να γυρνάει χωρίς επιτήρηση. Είναι περίεργα και πανέξυπνα πουλιά και ιδιαίτερα ευρηματικά στους μπελάδες.
Είμαι σε αναζήτηση νέου παπαγάλου μετά από περίπου δύο εβδομάδες χωρίς τον Έκο. Το ιδανικότερο θα ήταν ένα δεύτερο κοκατίλ, γιατί έχω διαβάσει τόνους άρθρων για τη ράτσα και θεωρώ ότι με ελάχιστο κόπο κατάφερα να μάθει ο Έκο τα βασικά. Από την άλλη ίσως να μην είναι και η καλύτερη επιλογή γιατί θα είναι κάτι σαν "αντικατάσταση". Έχω την τύχη να έχω φιλικές σχέσεις με την ιδιοκτήτρια ενός pet shop (που προσφέρει ιδιαίτερα καλές συνθήκες διαβίωσης στα ζώα που εμπορεύεται) και η επιλογή θα γίνει μετά από ώρες παρατήρησης ώστε να πάρω μια γεύση από το χαρακτήρα του πουλιού πριν το αγοράσω.
Ανεβάζω κάποιες φωτογραφίες και ελπίζω να μην σας χάλασα τη μέρα.
[x]
[x]
