Kατά την περίοδο 1990 - 1999, στην Kλινική Παθολογίας των Πτηνών εξετάστηκαν 618 περιστέρια, 182 καναρίνια και 71 ψιττακοειδή που προέρχονταν από την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης. Στα πτηνά διενεργήθηκαν νεκροτομές και, στη συνέχεια, συλλέχθηκαν υλικά (ήπαρ, σπλήνας, καρδιά, έντερο) για βακτηριολογική εξέταση. Για τις καλλιέργειες χρησιμοποιήθηκε αιματούχο άγαρ, McConkey άγαρ και Selenite broth.
Oι ύποπτες αποικίες ελέγχονταν με ορολογικές και βιοχημικές δοκιμές, ενώ η τυποποίηση των σαλμονελλών που απομονώθηκαν, έγινε στο Eθνικό Kέντρο Έρευνας Σαλμονελλών και Σιγκελλών στην Aθήνα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των βακτηριολογικών εξετάσεων, σαλμονέλλα απομονώθηκε σε 53 από τα 618 περιστέρια (ποσοστό 8,6%), σε 33 από τα 182 καναρίνια (ποσοστό 18,1%) και σε 2 από τα 71 ψιττακοειδή (ποσοστό 2,8%).
Oι ορότυποι των σαλμονελλών που απομονώθηκαν από τα περιστέρια ήταν η S. typhimurium (ποσοστό 75,5% των θετικών περιστατικών), η S. enteritidis (ποσοστό 11,3%), η S. gallinarum και η S. hadar (ποσοστό 3,8%) καθώς και η S. abony (ποσοστό 1,9).
Aπό τα καναρίνια απομονώθηκε η S. typhimurium (ποσοστό 90,9% των θετικών περιστατικών) και η S. enteritidis (ποσοστό 6,1%). H S. infantis και η S. gallinarum απομονώθηκαν από μία φορά από ψιττακοειδή.
Όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα των βακτηριολογικών εξετάσεων, το ποσοστό μόλυνσης των πτηνών που εξετάστηκαν ήταν σχετικά χαμηλό, ενώ οι συχνότεροι ορότυποι που απομονώθηκαν ήταν η S. typhimurium και η S. enteritidis
Γ.K. Γεωργιάδης, Π. Iορδανίδης.
Τόμος 53 (Τεύχ. 2 σελ. 113-118) / 2002.
Έλεγχος της ανθεκτικότητος στελεχών σαλμονελλών των πτηνών σε αντιμικροβιακά φάρμακα
Στην εργασία αυτή μελετήθηκε η in vitro ανθεκτικότητα 241 στελεχών σαλμονελλών σε 9 αντιβακτηριακές ουσίες. Οι σαλμονέλλες απομονώθηκαν από διάφορα είδη πτηνών κατά τη χρονική περίοδο 1990-1994. Η ανθεκτικότητα των στελεχών αυτών καθορίστηκε με την τεχνική Κirbi-Βauer disc diffusion method.
Η ανθεκτικότητα στην oxytetracycline, furazolidone και trimethoprim κυμαινόταν από 6 μέχρι 50% και το υψηλότερο ποσοστό 50% διαπιστώθηκε στην oxytetracycline. ψηλό ποσοστό ανθεκτικότητας (56-80%) παρουσιάστηκε στη spectinomycin. Ανάλογη εικόνα εμφανίστηκε και στην amoxicillin, με χαμηλότερο ποσοστό (~50%), και με πτώση του ποσοστού στο 15% για τα στελέχη του 1992. Στις κινολόνες enrofloxacin και flumequin ανθεκτικά στελέχη εμφανίστηκαν σε ποσοστό γύρω στο 25% μόνο κατά τα έτη 1991 και 1992.
Όλα τα στελέχη των άλλων ετών ήταν ευαίσθητα. ικρή ανθεκτικότητα (11%) με φθίνουσα πορεία στο 3% για τα στελέχη του τελευταίου έτους της έρευνας παρουσιάστηκε στη neomycin. έλος, στη chloramphenicol το ποσοστό παρέμεινε κάτω του 10%.
Π. Ιορδανίδης, . Ι. Γεωργοπούλου.
Τόμος 49 (Τεύχ. 2 σελ. 134-136) / 1998.
Oι ύποπτες αποικίες ελέγχονταν με ορολογικές και βιοχημικές δοκιμές, ενώ η τυποποίηση των σαλμονελλών που απομονώθηκαν, έγινε στο Eθνικό Kέντρο Έρευνας Σαλμονελλών και Σιγκελλών στην Aθήνα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των βακτηριολογικών εξετάσεων, σαλμονέλλα απομονώθηκε σε 53 από τα 618 περιστέρια (ποσοστό 8,6%), σε 33 από τα 182 καναρίνια (ποσοστό 18,1%) και σε 2 από τα 71 ψιττακοειδή (ποσοστό 2,8%).
Oι ορότυποι των σαλμονελλών που απομονώθηκαν από τα περιστέρια ήταν η S. typhimurium (ποσοστό 75,5% των θετικών περιστατικών), η S. enteritidis (ποσοστό 11,3%), η S. gallinarum και η S. hadar (ποσοστό 3,8%) καθώς και η S. abony (ποσοστό 1,9).
Aπό τα καναρίνια απομονώθηκε η S. typhimurium (ποσοστό 90,9% των θετικών περιστατικών) και η S. enteritidis (ποσοστό 6,1%). H S. infantis και η S. gallinarum απομονώθηκαν από μία φορά από ψιττακοειδή.
Όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα των βακτηριολογικών εξετάσεων, το ποσοστό μόλυνσης των πτηνών που εξετάστηκαν ήταν σχετικά χαμηλό, ενώ οι συχνότεροι ορότυποι που απομονώθηκαν ήταν η S. typhimurium και η S. enteritidis
Γ.K. Γεωργιάδης, Π. Iορδανίδης.
Τόμος 53 (Τεύχ. 2 σελ. 113-118) / 2002.
Έλεγχος της ανθεκτικότητος στελεχών σαλμονελλών των πτηνών σε αντιμικροβιακά φάρμακα
Στην εργασία αυτή μελετήθηκε η in vitro ανθεκτικότητα 241 στελεχών σαλμονελλών σε 9 αντιβακτηριακές ουσίες. Οι σαλμονέλλες απομονώθηκαν από διάφορα είδη πτηνών κατά τη χρονική περίοδο 1990-1994. Η ανθεκτικότητα των στελεχών αυτών καθορίστηκε με την τεχνική Κirbi-Βauer disc diffusion method.
Η ανθεκτικότητα στην oxytetracycline, furazolidone και trimethoprim κυμαινόταν από 6 μέχρι 50% και το υψηλότερο ποσοστό 50% διαπιστώθηκε στην oxytetracycline. ψηλό ποσοστό ανθεκτικότητας (56-80%) παρουσιάστηκε στη spectinomycin. Ανάλογη εικόνα εμφανίστηκε και στην amoxicillin, με χαμηλότερο ποσοστό (~50%), και με πτώση του ποσοστού στο 15% για τα στελέχη του 1992. Στις κινολόνες enrofloxacin και flumequin ανθεκτικά στελέχη εμφανίστηκαν σε ποσοστό γύρω στο 25% μόνο κατά τα έτη 1991 και 1992.
Όλα τα στελέχη των άλλων ετών ήταν ευαίσθητα. ικρή ανθεκτικότητα (11%) με φθίνουσα πορεία στο 3% για τα στελέχη του τελευταίου έτους της έρευνας παρουσιάστηκε στη neomycin. έλος, στη chloramphenicol το ποσοστό παρέμεινε κάτω του 10%.
Π. Ιορδανίδης, . Ι. Γεωργοπούλου.
Τόμος 49 (Τεύχ. 2 σελ. 134-136) / 1998.
