Γενικά Έχουν τα πτηνά συναισθήματα;

[ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 19]

Συγνώμη που χαλάω το θέμα.

Δεν υπάρχει τέτοιο συναίσθημα για τα πουλιά... όλα τα δέχονται ως φυσιολογικά

Με όλο το σεβασμό κ. Γιάννη που έχω στο πρόσωπο σας υπάρχει κάποια ερευνά μελέτη
που μας αποδεικνύει ότι τα πούλια δεν έχουν συναισθήματα ότι δεν καταλαβαίνουν
την χαρά, την λίπη, τον φόβο, την αγάπη και είναι απλά μηχανήματα που ότι και να τους
κάνουμε λειτουργούν μόνο με το ένστικτο της επιβίωσης χωρίς καθόλου συναίσθημα.
Αλλά και αν όντως ισχύ αυτό που αναφέρετε πρέπον κατά την γνώμη μου είναι να τα αντιμετωπίζουμε
σαν να έχουν και όχι σαν άβουλα πλάσματα που προσαρμόζονται στις εντολές μας
Πάντα όταν υπάρχει αμφίδρομη σχέση η αντιμετώπιση είναι καλύτερη.
Απλά να επισημάνω ότι τα συναισθήματα πολλές φορές μας οδηγούνε σε λάθος
χειρισμούς.

 

[Stavros]

Παναγιώτη έχω μεταφέρει το μήνυμα σου εδώ, σε νέα, συζήτηση. Εδώ δεν χαλάς το θέμα. :)

 

[misalouris]

υπάρχει κάποια ερευνά μελέτη
που μας αποδεικνύει ότι τα πούλια δεν έχουν συναισθήματα ότι δεν καταλαβαίνουν
την χαρά, την λίπη, τον φόβο, την αγάπη και είναι απλά μηχανήματα που ότι και να τους
κάνουμε λειτουργούν μόνο με το ένστικτο της επιβίωσης χωρίς καθόλου συναίσθημα.

Δεν ξέρω καμία μελέτη και ούτε πιστεύω πως θα υπάρξει για κάτι τόσο προφανές... Ειδικά για τα καναρίνια.. με τίποτε.
Συναισθήματα με την δική μας έννοια δεν έχουν...
Όλα λειτουργούν ενστικτωδώς...
Ασφαλώς υπάρχει φόβος... από ένστικτο.
Χαρά μπορούμε να τη δούμε όταν κάνουν μπάνιο... αλλά από ένστικτο...
Λύπη ασφαλώς και όχι.
Η μάνα μαδάει τους νεοσσούς, τους θάβει στη χειρότερη με υλικό φωλιάς για να γεννήσει πάνω τους τα νέα αυγά... ενστικτωδώς...
Την αγάπη ίσως είναι το μόνο που μπορούμε να την εισπράξουμε (σε ελεύθερη μετάφραση χωρίς απαραίτητα να είναι)... κυρίως όμως γιατί έχουν αρθεί οι φόβοι τους προς τον κάτοχο που τα ταΐζει (αναστολή ενστίκτων)... όχι όμως σαν ανταπόδοση όπως για παράδειγμα γίνεται από τα σκυλιά.
Αν με ρωτάς λοιπόν... Ναι... χωρίς καθόλου συναίσθημα.

 

[Deukalion]

Δεν ξέρω καμία μελέτη και ούτε πιστεύω πως θα υπάρξει για κάτι τόσο προφανές.

LOL!
Γιάννη δεν ξέρω και εγώ πόσους αιώνες απασχολεί το " ζώον πολιτικόν" που λέγεται άνθρωπος, η φύση με τα ζωντανά της!
Η φύση των ζώων, η λογική,το συναίσθημα, η αυτογνωσία είναι μονίμως στο επίκεντρο του πολιτισμού μας.

Όλο το θέμα είναι οι ορισμοί και η οπτική του καθενός. Πως ορίζει κανείς το συναίσθημα, το ένστικτο ή ακόμα και την ελεύθερη μετάφραση της αγάπης του Γιάννη παραπάνω;
Για όποιον το κάνει αυτό χωρίς την επιστήμη πχ της χημείας τότε ναι, τα ζώα δεν έχουν συναισθήματα, αγάπη κτλ.
Για έναν χημικό όμως ή για ένα ξεφτέρι των νευρώνων είμαστε όλοι ένα και το αυτό.

Στην σχολή μας έδιναν αυτό το βιβλίο. Είναι καλό, σαν μια συνοπτική παρουσίαση φιλοσοφιών και διαφορων θέσεων.

 

[ErnestoTheParrotlet]

Η άποψή μου που φυσικά δε στηρίζεται σε... καμία μελέτη :D και είναι απλά προσωπική μου "θέση" είναι πως τα πουλιά έχουν "συναισθήματα". Όχι σαν τα δικά μας. Τα δικά μας τα θεωρώ 100% απόρροια εγωισμού και προσπάθειας κέρδους (πολλών διαφορετικών ειδών "κέρδους") σε κάθε τους έκφανση. Ακόμα και η αυτοθυσία που μπορεί να προέλθει ως απόρροια συναισθημάτων για τον άνθρωπο πηγάζει καθαρά από εγωιστικά κριτήρια, όπως όλη μας η ύπαρξη. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, έτσι είμαστε φτιαγμένοι.
Τα πουλιά από την άλλη λειτουργούν βάσει ενστίκτου όπως είπε ο Γιάννης. Αυτό το ένστικτο, η "πρωτόγονη" ανάγκη της πράξης για το καλό ΟΛΩΝ και όχι μόνο μερικών ή του εαυτού, το θεωρώ το "αληθινό συναίσθημα".
Εμείς ως άνθρωποι από τα "ένστικτά" μας κρατήσαμε μόνο αυτό της επιβίωσης, ίσως γι' αυτό και φτάσαμε τόσο "ψηλά" στην πυραμίδα, αλλά και γίναμε τόσο εγωιστές.

Και ξανά, δεν είναι μέρος "έρευνας" αυτό που λέω. Δικές μου σκόρπιες

 

[zack27]

Κι εγω πιστευω οτι τα πτηνα οπως κι ολα τα αλλα ζωα εχουν συναισθηματα! Μαλλον εμεις οι ανθρωποι εχουμε αρχισει να λειτουργουμε χωρις συναισθημα και να τα βλεπουμε ολα γυρω μας ετσι!

 

[misalouris]

Κι εγω πιστευω οτι τα πτηνα οπως κι ολα τα αλλα ζωα εχουν συναισθηματα

Έχουν τα δικά τους ενστικτώδη "συναισθήματα" και παρορμήσεις...
Απλά απέχουν χιλιόμετρα από αυτό που βγάζουμε εμείς ως συναίσθημα και είναι φοβερά άδικο να αναγάγουμε τις δικές μας συναισθήσεις σε παράλληλη θέση με αυτές των πουλιών.
Ένα καναρίνι που επιτίθεται στο θηλυκό κατά το ζευγάρωμα δεν το κάνει για παράδειγμα συναισθανόμενο μίσος ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο... Το κάνει ενστικτωδώς για αναπαραγωγική επιβολή και επικράτηση.
Το ίδιο και για τα υπόλοιπα...
Γενικά έχουν τη δική τους λογική. χιλιόμετρα μακρυά από τη δική μας.

 

[maria p]

Προς το παρόν να πω, πως το πρώτο πράγμα που πρέπει βαθιά μέσα μας να κατανοήσουμε, είναι η δική μας ανθρώπινη περιορισμένη δυνατότητα αντίληψης του κόσμου, με όσα μέσα μας το επιτρέπει η βιολογία μας και ιδιαίτερα ο εγκέφαλός μας.
Από κει και πέρα, η επιστήμη προσπαθεί να κατανοήσει αυτά που συζητούμε και που κάποιοι από εμάς εμπειρικά λόγω μιας αυξημένης ενσυναίσθησης, κς πούμε, και επιβεβαιωμένα από διάφορα κατά καιρούς διαβάσματα ενισχύονται, θεωρούμε πως ισχύουν, ότι δηλαδή τα ζώα μέσω μιας άλλης βεβαίως διαδρομής, αισθάνονται, λυπούνται, χαίρονται, θυμούνται και κυρίως "προβλέπουν" μέσω άλλων αισθήσεων, άγνωστων σ' εμάς. Επιφυλλάσσομαι έναντι των "κυνικά λογικών" και παραθέτω άλλη παρόμοια συζήτηση του παρελθόντος
https://community.petbirds.gr/threads/Τι-σκέφτονται-και-τι-αισθάνονται-τα-ζώα.25942/

 

[zack27]

Έχουν τα δικά τους ενστικτώδη "συναισθήματα" και παρορμήσεις...
Απλά απέχουν χιλιόμετρα από αυτό που βγάζουμε εμείς ως συναίσθημα και είναι φοβερά άδικο να αναγάγουμε τις δικές μας συναισθήσεις σε παράλληλη θέση με αυτές των πουλιών.
Ένα καναρίνι που επιτίθεται στο θηλυκό κατά το ζευγάρωμα δεν το κάνει για παράδειγμα συναισθανόμενο μίσος ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο... Το κάνει ενστικτωδώς για αναπαραγωγική επιβολή και επικράτηση.
Το ίδιο και για τα υπόλοιπα...
Γενικά έχουν τη δική τους λογική. χιλιόμετρα μακρυά από τη δική μας.

Παρολα αυτα η απαντηση και η αποψη μου παραμενει η ιδια! Και αδικη η συγκριση ειναι μαλλον για μας το ανθρωπινο ειδος κ οχι για τα πουλια! Γιατι μαλλον εμεις δρουμε και αντιδρουμε πλεον με βαση το ενστικτο μας και για την επιβιωση μας!

 

[Deukalion]

Εμείς παιδιά απλά έχουμε κάνει "γλωσσικό" το παιχνίδι και αυτό απο μόνο του περιπλέκει, πολλαπλασιάζει και συσκοτίζει τα πράγματα.
Βλέπουμε το "ένστικτο" στο ζώο που τρώει.
Τι βλέπουμε στο ζώο που τρώγεται;
Ο άνθρωπος πεθαίνει, το ζώο ψοφάει.. Είστε και δυτικοί και δεν μπορώ να σας ρωτήσω αν ο πόνος είναι μόνο σωματικός.
Τι κάνει πχ ένα ελεφαντάκι πάνω απο την ψόφια μάνα του; Πονάει;

Απο την άλλη τι είναι το ανθρώπινο μίσος ή η αγάπη; Αυτά δεν είναι πρωτόγονη επιβολή, κυριαρχία και άλλα τέτοια;
Εδώ στο 2:20 τι γίνεται; Χαρά, πόνος ή είναι απλά μια ενστικτώδης συμπεριφορά ύστερα απο χιλιάδες χρόνια, μια μηχανική πράξη που δεν σημαίνει και τίποτα;

Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.

Αποδοχή των cookies τρίτων

 

[misalouris]

Στα θηλαστικά για να μην ανοίξουμε πολύ το θέμα.. με κορυφαίο τον ελέφαντα έχουν παρουσία συναισθημάτων που μοιάζουν με τα δικά μας
Για πουλιά όμως μιλάμε.. μόνο γι αυτά.

 

[ianos]

Παιδιά έχετε δει / ακούσει καναρίνι αρσενικό να ζευγαρώνει, έτσι δεν είναι; Το κελάηδημα του είναι πρωτόγνωρο για τα αφτιά του κατόχου του, είναι πανηγυρικό, ζωντανό όσο δεν παίρνει.
Φυσικά τα πτηνά έχουν συναισθήματα, ίσως όχι τις λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις του ανθρώπινου είδους (που κι εκείνες διδάσκονται μέσα στις κοινωνίες), αλλά και πάλι αυτό δεν το ξέρουμε.
Κι εμείς μιλάμε και συνενοούμαστε σε μια γλώσσα του είδους μας, με συμβατικές λέξεις που αντικατοπτρίζουν έννοιες που συλλαμβάνονται από το ανεπτυγμένο νευρικό μας σύστημα (τον εγκέφαλό μας) που καθόλου ανεπτυγμένο σε άλλους τομείς όπως τα αντανακλαστικά δεν είναι συγκριτικά με το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Μιλάμε σε μια γλώσσα συμβατική προκειμένου να επικοινωνήσουμε "τα δικά μας", και οι λέξεις δεν αρκούν εντελώς για να περιγράψουν τα συναισθήματα δικά μας ή των ζώων. Έχουμε και "στεγανά"... Μάθαμε να κυριαρχούμε στον πλανήτη, και το ιδιοποιούμαστε όσο δεν παίρνει (ρατσισμοί π.χ.). Και οι σκέψεις μας γίνονται με λόγια (στον εγκέφαλό μας μετατρέπονται σε λέξεις,) και έτσι μπορούμε να προσεγγίζουμε μια κατάσταση, η οποία όμως είναι δεδομένο (ανεξάρτητα αν εμείς το βλέπουμε ή όχι) ότι ενέχει τους περιορισμούς του είδους μας. Και όπου υπάρχουν αισθήσεις υπάρχουν και συναισθήματα, ρηχά, βαθειά, βασικά ή ενστικτώδη.
Θεωρώ ότι βεβαίως τα πουλιά έχουν συναισθήματα, που συχνά δεν κατανοούμε ή ακόμα δεν έχουν κάποια συναισθήματα που εμείς οι ίδιοι τους προβάλουμε
Και κάτι ακόμα μια και αναφέρθηκε η αγάπη. Η αγάπη στη βάση της είναι δύναμη!
Με άλλα λόγια, σας.συναισθάνομαι

 

[maria p]

Η αγάπη στη βάση της είναι δύναμη!

... Κι ευθύνη.

 

[lagokiller]

Σιγουρα και αυτα εχουν την δικη τους αντιληψη, γυρω απο τον κοσμο που ζουνε κ διαβιουν ομως πιστευω οτι λειτουργουν ενστικτωδως κ μεσα απο καποιους κωδικες DNA που τους εχει εμφυτευσει η φυση για καθαρα σκοπους επιβιωσηςΤο συγκεκριμενο ζητημα αν εχουν η νοιωθουν αισθηματα δεν νομιζω οτι θα μπορεση ποτε να αποδειχθη κ αυτα τα ιδια δεν εχουν δωση ποτε σημαδια/σημεια οτι νοιωθουν κατι.

 

[AndreasM]

Είναι ένα μάθημα αφοσίωσης, κγάπης και συντροφικότητας στη ζωή και στο θάνατο.

Άρα τίθεται το ερώτημα: Τα πουλιά έχουν συναίσθημα ή τελικά είναι ένστικτο.

dinfo.gr/το-συγκινητικό-τέλος-ενός-ζευγαριού-π/

 

[zack27]

πφφφ

 

[fortunatos]

Πρώτη φορά έπεσα σ΄ αυτή τη συζήτηση και πρώτη φορά άκουσα κάτι τέτοιο. Αυτονόητο για μένα ότι έχουν συναισθήματα που εξηγεί πολλά από τη συμπεριφορά τους...
Για το συναίσθημα του φόβου δε το συζητάω... η αντίδραση είναι ενστικτώδης (π.χ. Πέταγμα)_, αλλά το συναίσθημα είναι πραγματικό. Το καρδιοχτύπι όταν εξέταζε η Δουκάκη το Σπύρο π.χ. ήταν σωματική εκδήλωση ενός συναισθήματος, του φόβου.
Τι άλλο μπορεί να είναι το τάισμα του ενός στο άλλο παρά συντροφικότητα ή και αγάπη, ακόμα και αν έχει εξασφαλιστεί το ζευγάρωμα;
Ακόμα και λύπη, χαρά...όλα μπορεί να τα δει κανείς σε πουλιά που τουλάχιστον εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους με τρόπο που μπορεί να γίνει αντιληπτός από μας.

 

[Ιωάννα]

Ακόμα και λύπη, χαρά...όλα μπορεί να τα δει κανείς σε πουλιά που τουλάχιστον εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους με τρόπο που μπορεί να γίνει αντιληπτός από μας.

Συμφωνω απολυτα! Το βλεμα τους τα λεει ολα... Οταν φοβαται γουρλωνει πρωτα τα ματια και μετα πεταει... Οταν αισθανεται ασφαλης στριβει και το κεφαλι και σε ακουει, αισθανονται ποτε ο ιδιοκτητης εχει ορεξη για παιχνιδι και ποτε οχι... Οι παραμελημενοι παπαγαλοι εχουν αυτοκαταστροφικες συμπεριφορες! Πως ειναι δυνατον να μην εχουν αισθηματα;

 

[Φοίβος]

Ένα σκρινσοτ απο το βιβλίο Avian Cognition της Debra Herrmann.


Λέει ανάμεσα στα άλλα ότι μιλάνε για συναισθηματική κατάσταση κι όχι για συναίσθημα διότι η κατάσταση γίνεται αντιληπτή στο δικό μας μάτι κι είναι μετρήσιμη σε αντίθεση με το συναίσθημα που δεν μπορούν να το μετρήσουν. Για όποιον έχει όρεξη να διαβάσει στα αγγλικά υπάρχει όλο το βιβλίο ολναιν δωρεάν προς το παρόν. https://content.taylorfrancis.com/b...-2&isbn=9781498748438&format=googlePreviewPdf

 

[Ιωάννα]

Θεωρία των συναισθημάτων του Parrot, 2001
Ο W. Gerrod Parrott διατύπωσε το 2001 μία θεωρία που αποτελούνταν από έναν δενδροειδή κατάλογο, ο οποίος διείσδυε και σε βαθύτερα συναισθήματα. Αυτός ο κατηγοριοποιημένος κατάλογος περιλαμβάνει πάνω από 100 συναισθήματα - ταξινομημένα όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα:

[automerge]1547711804[/automerge]
οκ... Οχι ολα αλλα οι παπαγαλοι τουλαχιστον εχουν συναισθηματα!
[automerge]1547711876[/automerge]
συμφωνα με θεωρια παντα!
νομιζω οτι ειναι περισσοτερο στην κριση του καθενος...
[automerge]1547712161[/automerge]

Λέει ανάμεσα στα άλλα ότι μιλάνε για συναισθηματική κατάσταση κι όχι για συναίσθημα διότι η κατάσταση γίνεται αντιληπτή στο δικό μας μάτι κι είναι μετρήσιμη σε αντίθεση με το συναίσθημα που δεν μπορούν να το μετρήσουν. f

αυτο συμβαινει και στον ανθρωπο! Δεν μπορει μια συγκεκριμενη κατασταση να την εκλαβουν ολοι το ιδιο... Ο καθενας θα αντιδρασει διαφορετικα... (συναισθηματικη κατασταση)
το συναισθημα ομως παραμενει το ιδιο!