Φροντίδα Έχω απελπιστεί με το κακαρίκι μου

[teo2]

Το κακαρίκι που έιχα πάρει πριν 3 μήνες δεν έχει εξημερωθέι ακόμα ειναι σχεδόν όπως την πρώτη μέρα ☹ του μηλαω συνέχεια και όταν λείπω από το σπίτι του βάζω τηλεώραση να δεί αλλα όταν βάζω το χέρι μου μέσα στο κλουβί με τροφή κάνει πέρα δώθε στο ταβανι του κλουβιού έχω απελπιστεί μετά από τόσο καιρο και τόσες όρες τίποτα Έχετε να μου πείτε κατι ποιο δραστικό ίσως αν το χώριζα από τα άλλα πουλιά θα ήταν καλό;

 

[Maria Pap.]

Θεοδόση κατά τη γνώμη μου, θέλει λίγη υπομονή ακόμα! Μπορεί να φοβάται όταν βάζεις το χέρι σου! Κάνεις ήρεμες κινήσεις, το βγάζεις από το κλουβί; Καλό που του μιλάς συνέχεια! Πολλές ώρες ασχολείσαι μαζί του & το φροντίζεις; Σίγουρα δε θέλει απελπισία γιατί του μεταδίδεις το άγχος σου. Τα υπόλοιπα πουλάκια τι είναι που σκέφτεσαι να τα απομακρύνεις; Θέλεις να ανεβάσεις κάποια φωτογραφία;

 

[teo2]

Δέν το βγάζω από το κλουβί γιατί δεν μπορώ να το μαζέψω και στρεσάρετε δεν μπορώ να πώ ότι ασχολούμε μαζί του πολές ώρες απλώς το έχω στο δωμάτιο και του μιλάω η καμοιά φορά προσπαθώ να του δόσω κάνα φρούτο η σπορακια με το χέρι μου και δεν τα παίρνει φωτογραφία είχα ανεβάσει παλιότερα θα την βρώ και θα την βάλω εδώ

 

[teo2]

[x]

 

[Mpikis]

Θεοδόση... Το ίδιο έκανα κι εγώ... Το είχα στο δωμάτιο μου και απλά του μιλούσα καμία φορα... Πίστευα οτι αρκεί η παρουσία μου, αλλά δεν είναι έτσι... Πρέπει να ασχολείσαι περισσότερο! Ετσι είναι φίλε καμία φορά αδυνατούμε να αντιληφθούμε τη διαφορα μεταξύ ταισμένο στο χέρι απο ταισμένο απο γονείς.. Στεκόμαστε μόνο στην αρκετά μεγάλη διαφορά της τιμής... Οπότε επειδή είναι άγριο όπως ήταν το δικό μου.. Προσπάθησε αρκετά παραπάνω και κάποια στιγμη πιστεψε με θα έρθει και η ανταμοιβή...
Θέλει αρχικά απ έξω απο το κλουβί να του δίνεις λιχουδίες,Σίγα σιγά θα σε πλησιασεί και όταν δείς οτι έρχεται άνετα στο χέρι σου (πάντα έξω το χέρι σου απο το κλουβι) τότε βάλτο και μέσα απο το κλουβί... Οταν δείς οτι τρώει, απομάκρυνε το χέρι σου και κάθε μέρα βάλτο όλο και πιο μακρυα του έτσι, ώστε να κάνει κινηση αυτό να έρθει πάνω σου και οχι να του το δίνεις στο στόμα...όταν γίνει και αυτό τότε ξεκίνα τα νο χαιδεύεις στα πόδια και σιγα σιγα με το καιρό ανεβαινε προς τα πάνω (κεφάλι)...
Να ξέρεις οτι το κλουβί είναι ο χώρος του κι εσύ το παραβιάζεις... Μιας και το πουλί δεν σε εμπιστεύεται...

 

[teo2]

Φίλε μπίκι δηλαδή τώρα το java το ηρέμησες ενώ ήταν αγριό; Έχω και ένα άλλο πρόβλημα όταν του δίνο φρούτο η λιόσπορο από τα κάγκελα παει στις ταίστρες και τρώσει σαν να μου λέει εχω και δικά μου σποράκια δεν θέλω τα δικά σου

 

[Φοίβος]

Eιναι λογικο αφου ειναι σε κλουβι με αλλα πουλια να ειναι παρα πολυ δυσκολο να εξημερωθει. Τι πουλια ειναι τα αλλα;

 

[teo2]

Δέν είναι στο ίδιο κλουβί απλώς είναι δίπλα δίπλα και μιλάνε δηλαδή έχουν επαφή τα άλλα πουλιά είναι ένα απλό παπαγαλάκι και ένα καναρίνι..

 

[Mpikis]

Οχι φίλε μου δε σου μιλάω για τα java... Είχα παλιότερα έναν nanday nenday δυο χρόνια και δεν τον είχα εξημερώσει ποτέ.. Τα java καμία επαφή... Τωρα αν εξαιρέσεις οτι τρώμε απο το ίδιο φαγητο και οταν πετάνε ελευθερα έξω στο μπαλκόνι τα φωνάζω και έρχονται στο χέρι μου.. Δεν έχω κάνει καμία ιδιαίτερη εξημέρωση πέραν των βασικών..! Πλάκα σου κάνω εννοείται! Υπομόνη και αγάπη!Βρές κάτι που να το γουστάρει πολύ... Κάτι που δεν τον βρίσκει.. Ποίος ο λόγος ενώ έχει ηλιόσπορους στο πιατάκι του να έρθει σε αυτά που του δίνεις;

 

[Maria Pap.]

Θεοδόση είναι πανέμορφο, εκπληκτικό και, γιατί όχι, ευαίσθητο, με ιδιαίτερο χαρακτήρα & απαιτήσεις! Πιστεύω ότι αν εφαρμόσεις όσα προτείνει ο Mpikis, και του προσφέρεις μεγαλύτερη ποικιλία στη διατροφή, για να του τραβήξει το ενδιαφέρον, και του αφιερώνεις περισσότερη ώρα, θα σε εμπιστευθεί, θα σε πλησιάσει, θα χαίρεται όταν σε βλέπει! Κατά τη γνώμη μου, με την περίπτωσή του επαληθεύεται ότι δυσκολεύουν την μεταξύ μας επικοινωνία άλλα πουλάκια που έχουν συνηθίσει σαν παρέα, και θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι τους, αφού βρίσκονται συνέχεια κοντά τους, έστω και σε άλλο κλουβί! Τώρα, η άρνησή του να δεχθεί το ευφραντικό, τη λιχουδιά που του προσφέρεις, και ότι τότε πλησιάζει την τροφή που μπορεί να έχει συνέχεια, δε με εκπλήσσει, μου θυμίζει το δικό μας, (African Grey), που όταν παρεξηγηθεί, αντιδρά με άρνηση! (Μόλις φύγει ένας από εμάς απ'το σπίτι, και ενώ του δίνουμε συνέχεια παιχνίδια, και ότι άλλο του αρέσει, τα πετά, τα αρνείται όλα για ~5 λεπτά!). Και το δικό σου δείχνει ότι έχει υπερευαίσθητο χαρακτήρα, νοιώθει ότι/και είναι κάτι μοναδικό, περιμένει εξατομίκευση, να το ξεχωρίσεις από τα άλλα, να είσαι περισσότερο κοντά του! Θα το κερδίσεις πιστεύω!

 

[teo2]

Από τότε που το χώρισα από τα άλλα με έχει βρεί εμένα για παρέα του και μουμιλάει συνέχει αλλα για να παρει κάτι από το χέρι μου δεν έρχετε απλώς αδιαφορει παιζει με την κουνια κανει βόλτες στο κλουβί ερχετε στο διπλανο ξυλάκι με κοιτα μια στο χερι μια στην μούρη και συνεχίζει να παίζει

 

[Maria Pap.]

Eίδες!? Ξεπεράστηκε το ένα εμπόδιο που ήταν η συναναστροφή με άλλα πουλάκια! Τώρα θα προσκολληθεί, θα έχει πιό κοντινό του εσένα, αν το προσέχεις πολλή ώρα! Χωρίς άγχος, αν του προσφέρεις ποικιλία όσων είπαμε παραπάνω, και συχνά, λαχανικά, φρούτα, ευφραντικά, καρότο να σπάει, καλαμπόκι ροδέλλες λίγο βρασμένο και ό,τι σαλατικό σου βρίσκεται (κουνουπίδι, μπρόκολλο, σέλερι, λάχανο), ακόμη ρόδια, βατόμουρα μαύρα ή κόκκινα ό,τι βρεις φρέσκο, κλπ. Θα δεις πόσο εύκολα θα σε... αγαπήσει, δε θα σε αφήσει παραπονεμένο, εννοώ! Για τα ακροβατικά & τις κούνιες που κάνει θέλει - περιμένει να το προσέξεις, να το θαυμάσεις & να το επαινέσεις! Εμείς του λέμε: Μπράβο, καλό και το όνομά του! Νομίζει ότι κάνει κάτι σπουδαίο, αποκτά αυτοπεποίθηση, ενθαρρύνεται να αρχίσει να μαθαίνει και να επικοινωνεί μαζί σου!