Αναπαραγωγή Έχω αρκετές ερωτήσεις που αφορούν την γενετική των πουλιών

Manikarnika

PB New Member
Εγγραφή
4 Σεπ 2015
Μηνύματα
121
Αξιότιμα μέλη...
Έχω αρκετές ερωτήσεις που αφορούν την γενετική των πουλιών. Είναι σχετικά πολλές και κάπως μπερδεμένες... Και για τον ίδιο λόγο φτιάχνω καινούργια συζήτηση σχετικά με αυτές..
Πιο συγκεκριμένα:

1) Από ότι έχω καταλάβει (μάλλον λανθασμένα... Δεν είμαι σίγουρη)... Υπάρχουν συγκεκριμένα γονίδια που δίνει ο καθένας από τους δύο γεννήτορες, κνάλογα το φύλο τους. Γιατί;

2) Σχετικα με την ερώτηση (1)... Είναι συγκεκριμένα κάθε φορά τα γονίδια που παρέχει κάθε γεννήτορας; Για παράδειγμα, ένα αρσενικό καναρινι μπορεί να δίνει μονάχα το χρώμα βάσης και η καναρα μονάχα το γονίδιο κάποιας μετάλλαξης; (Ή και το αντίθετο) ή δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σταθερά σε αυτό;

3) Στο ζευγάρωμα Λευκό Κυρίαρχο Χ Λευκό Κυρίαρχο, υπάρχει παράγοντας θνησιμότητας... Δηλαδή; Τι είναι αυτό που προκαλεί τον θάνατο των νεοσσών;

4) Έστω 2 καναρίνια τελείως διαφορετικά... Λογικά το καθένα από αυτά θα έχει τις ευαισθησίες και τις ευπάθειες του (όπως πχ τα λευκά υπολειπόμενα δεν έχουν επαρκή παραγωγή βιταμίνης Α)
Πως γνωρίζουμε ποιες, πόσες ή πως αυτές θα περάσουν στους νεοσσούς;
Τα γονίδια των δύο γονέων δεν είναι αρκετά έτσι ώστε να εξουδετερώσουν αυτές τις ευπάθειες;

Θα ήθελα να σας ζητήσω συγγνώμη για όλο αυτό το κατεβατο... Όμως δεν ήθελα να κάνω 4 διαφορετικά θέματα 😫😭

Σας ευχαριστώ πολύ.
 
Οκ μετά από λίγη έρευνα σε ξένα σάιτ , απάντησα λίγο πολύ την ερώτηση 3.
(Τώρα νιώθω κάπως χαζή αλλά τέλος πάντων)
Για όσους ενδιαφέρονται, ο παράγοντας θνησιμότητας αναφέρεται σε κάποιο γονίδιο που εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του νεοσσού και προκαλεί θάνατο (αν δεν κάνω λάθος) είτε μέσα στο αβγό, είτε κατά την εκκόλαψη, είτε κατά τους πρώτους 6 μήνες ζωής.
Σύμφωνα με τη βικιπαίδεια (Lethal Factor : Genetics) : είναι αλληλόμορφα που προκαλούν το θάνατο του οργανισμού που τα μεταφέρει. Είναι συνήθως αποτέλεσμα μεταλλάξεων στα γονίδια που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη...
 
3) Στο ζευγάρωμα Λευκό Κυρίαρχο Χ Λευκό Κυρίαρχο, υπάρχει παράγοντας θνησιμότητας... Δηλαδή; Τι είναι αυτό που προκαλεί τον θάνατο των νεοσσών;
Οκ μετά από λίγη έρευνα σε ξένα σάιτ , απάντησα λίγο πολύ την ερώτηση 3.
(Τώρα νιώθω κάπως χαζή αλλά τέλος πάντων)
Για όσους ενδιαφέρονται, ο παράγοντας θνησιμότητας αναφέρεται σε κάποιο γονίδιο που εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του νεοσσού και προκαλεί θάνατο (αν δεν κάνω λάθος) είτε μέσα στο αβγό, είτε κατά την εκκόλαψη, είτε κατά τους πρώτους 6 μήνες ζωής.

Πριν απ' όλα αισθάνομαι, οτι πρέπει να κάνω κάτι εντυπωσιακό και γρήγορα, για να μην χάσουμε τον έναν, απο τους 6-7, που ενδιαφέρονται για το θέμα γενετική. 😀 Ετσι θα σου δώσω ένα λινκ που άν δεν βαρεθείς να διαβάσεις το περιεχόμενό του, θα είναι το "βάπτισμα του πυρός" για σένα. https://alop.gr/h-επιστημη-στην-εκτροφη/επιστήμη-και-εκτροφή/[/URL

Να ξέρεις οτι οι γνώσεις γύρο απο την συγκεκριμένη επιστήμη είναι σε συνεχή εξέλιξη και να μην απορείς όταν βλέπεις πιθανά διάφορες απαντήσεις για το ίδιο θέμα. Τα ΛΕΥΚΑ ΚΥΡΙΑΡΧΑ φέρουν μια πληροφορία (μετάλλαξη), που δεν επιτρέπει εν μέρη την μεταφορά του λιποχρώματος στο πτέρωμα. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ . Τον ακριβή τρόπο που λειτουργεί η μετάλλαξη σε περίπτωση που έχει κληροδοτηθεί και απο τους δυο γονείς (ομοζυγωτία) και ο οποίος είναι αυτός που προκαλεί θάνατο, ίσως τον υποψιαζόμαστε, αλλά δεν τον έχουμε μάθει ακόμα (τουλάχιστον εγώ). Μάλιστα κάποιοι σοβαροί εκτροφείς, ισχυρίζονται οτι οι δικές τους παρατηρήσεις δεν το επιβεβαιώνουν. Αυτά προς το παρόν. Οχι για λύση, αλλά για να εξακολουθείς να έχεις όλο το σέτ των αποριών σε αναμονή 😛 .
 
Αξιοτιμε κύριε Μάκη,

Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για την απάντηση σας και το άρθρο που παραθεσατε!

Η αλήθεια είναι ότι από χθες έχω ξεκινήσει πιο συστηματική μελέτη...
Έχω πάρει με τη σειρά και σιγά σιγά όλα τα άρθρα της γενετικής στην ιστοσελίδα σας και βλέπω συχνά και το υλικό της Α.Λ. Ο. Π. Ευτυχώς, ο συνδυασμός των γνώσεων από το σχολείο και της απόλυτης σαφήνειας των άρθρων έχουν αποδώσει στο μέγιστο!

Έχω ολοκληρώσει το κομμάτι των μελανινικων μεταλλάξεων και τώρα διαβάζω για τα λιποχρωμικα (πάω λίγο ανάποδα το ξέρω :)...).

Θα επιστρέψω με πιο στοχευμένες ερωτήσεις, τώρα που έχω κατανοήσει κάποια πράγματα!

Όσο για τον παράγοντα θνησιμότητας, συνάντησα κι εγώ μια ιστοσελίδα που υποστηρίζει αυτή τη θέση! Στην ουσία περιγραφόταν η διεξαγωγή μιας ποσοτικής έρευνας, που ακολουθούσε την πορεία νεοσσών με ομοζυγωτια στον κυρίαρχο παράγοντα, από την εκκόλαψη μέχρι και τη γέννηση των απογόνων τους...
Ίσως ο χρόνος και τα περισσότερα δείγματα τέτοιων πουλιών να ανατρέψουν αυτήν την άποψη κάποτε... :)

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και πάλι!

Με εκτίμηση,
Αναστασία.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Για όσους ενδιαφέρονται για αυτό το κομμάτι...
Χθες βρήκα μια ιστοσελίδα η οποία απαριθμεί τα γονίδια των καναρινιών και όσων πουλιών είναι συγγενικά στο είδος τους...
Είναι λίγο τραβηγμένο και ίσως όχι τόσο απαραίτητο για την αναπαραγωγή... Αλλά σίγουρα είναι ένα πολύ καλό κομμάτι εγκυκλοπαιδικης γνώσης!

 
Είναι λίγο τραβηγμένο και ίσως όχι τόσο απαραίτητο για την αναπαραγωγή... Αλλά σίγουρα είναι ένα πολύ καλό κομμάτι εγκυκλοπαιδικης γνώσης! https://www.veterinariadigital.com/...-canary-and-canary-like-species-parts-1-to-3/
Δυστυχώς έχει πολλά λάθη και ασάφειες. Εισαι ωστόσο σε πολύ καλό δρομο!
Αν εβρισκες πουθενά το 2ο και 3ο σκέλος θα το εκτιμούσα, διότι εγώ στα νιάτα μου δεν βρήκα τίποτα.
Γενικά μην εντάσεις την γενετική σε ένα πλαίσιο χρησιμότητας για την αναπαραγωγή, αν και ότι αληθές περιέχει αυτό που παρέθεσες μπορεί να γίνει χρήσιμο σε κάποιον που ξέρει τι διαβάζει.

Ποιο πάνω στην έρευνα για τα λευκά, γνωρίζω που αναφέρεσαι, έχουμε εικασία ομοζυγωτιας και όχι βεβαιότητα.

Αν θέλεις να διαβάσεις επιστημονικές έρευνες μπορείς να δεις το ένζυμο του κόκκινου ή άλλα κείμενα που έχω παραθέσει στα άρθρα για τα λευκά,τα οπαλ κ. Α.

Συνέχισε έτσι!
 
Δυστυχώς έχει πολλά λάθη και ασάφειες. Εισαι ωστόσο σε πολύ καλό δρομο!
Αν εβρισκες πουθενά το 2ο και 3ο σκέλος θα το εκτιμούσα, διότι εγώ στα νιάτα μου δεν βρήκα τίποτα.
Γενικά μην εντάσεις την γενετική σε ένα πλαίσιο χρησιμότητας για την αναπαραγωγή, αν και ότι αληθές περιέχει αυτό που παρέθεσες μπορεί να γίνει χρήσιμο σε κάποιον που ξέρει τι διαβάζει.

Ποιο πάνω στην έρευνα για τα λευκά, γνωρίζω που αναφέρεσαι, έχουμε εικασία ομοζυγωτιας και όχι βεβαιότητα.

Αν θέλεις να διαβάσεις επιστημονικές έρευνες μπορείς να δεις το ένζυμο του κόκκινου ή άλλα κείμενα που έχω παραθέσει στα άρθρα για τα λευκά,τα οπαλ κ. Α.

Συνέχισε έτσι!


Κρίμα! Είχα ενθουσιαστεί πάρα πολύ με το συγκεκριμένο... εντάξει, ήταν λίγο "άχρηστες πληροφορίες" , αλλά σίγουρα ήταν πολύ ενδιαφέρουσες...😥

Το 2ο και 3ο μέρος.
Η αλήθεια είναι ότι μέσα στην ιστοσελίδα δεν τα βρήκα... Θα ψάξω κι άλλο όμως...

Και εννοείται ότι θα διαβάσω τα άρθρα που παραθεσατε!

Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας :)
 
Σχετικά με το χρώμα βάσης τι εννοείς στην ερώτηση δύο; Εγώ που ζευγαρώσω δύο τελείως διαφορετικά χρώματα καναρινια, τα τρία μικρά βγήκαν κίτρινα και άλλο λίγο άλλο πολύ με μαύρα πούπουλα σε διάφορα σημεία (χρώματα του πατέρα) ενώ το ένα άσπρο με μαύρα πάλι (χρώματα της μητέρας). Αυτό που είδα επίσης είναι ότι ούτε στον τύπο των φτερών μοιάζουν όλα καθώς τα τρία έχουν την αμυδρή στογγυλαδα του γκλοστερ (γονίδιο παππού από μητέρα) ενώ το ένα όχι. Απλές παρατειρησεις χωρίς να είμαι έμπειρος, απλά σαν τροφή για σκέψη. Πάντως αυτό που παρατειρησα απ αυτά είναι ότι ένα γονίδιο μπορεί να μεταφερθεί σε αρκετές γενιές
 
Ναι... Είναι οι λεγόμενοι φορείς των γονιδίων... :)

Αυτά τα πουλάκια έχουν στο DNA τους ένα γονίδιο (μέρος τους DNA) το οποίο περιμένει το "ταίρι" του για να ενεργοποιηθεί...
Δηλαδή, για να εμφανιστεί στο χρώμα, χρειάζεται το ίδιο γονίδιο απέναντι του...


Αν δηλαδή τα ζευγαρώσετε με ένα άλλο πουλάκι με το ίδιο γονίδιο (είτε ως φορέας, είτε ως οργανισμός στον οποίο έχει ενεργοποιηθεί), τότε το γονίδιο αυτό θα ενεργοποιηθεί στους απογόνους (σε κάποιο ποσοστό -ανάλογα... Δηλαδή ενδέχεται να μην είναι χρωματικά όλοι οι απόγονοι ίδιοι) και το αποτέλεσμα θα φανεί στο χρώμα τους... :)


Εδώ είναι και ένα άρθρο από τον κύριο @misalouris
 
Γεια σας και πάλι!

Έχω μια ερώτηση...
Στις φυλοσυνδετες μεταλλάξεις, τα μεταλλαγμένα γονίδια λειτουργούν ως κυρίαρχα στα θηλυκά...

Γιατί γίνεται αυτό;

Βασικά, η απάντηση μπορεί να βρίσκεται στο ότι το Υ χρωμόσωμα δεν φέρει τα συγκεκριμένα γονίδια, λόγω μεγέθους...

Αλλά και πάλι δεν μπορώ να το επεξεργαστώ πλήρως. Γιατί να μην υπάρχει πχ. Ένα θηλυκό καναρίνι φορέας του αχάτη; Δεν βγάζει νόημα... 😥

Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων...
Με εκτίμηση,
Αναστασία :)
 
Φορείς μιας υπολοιπόμενης μετάλλαξης είναι τα πουλιά που είναι ετεροζυγωτά για το συγκεκριμένο γονίδιο. Αλλα για να συμβεί αυτό, πρέπει απαραίτητα να υπάρχουν δυό γονίδια που να ελέγχουν το ίδιο χαρακτηριστικό. Το αρχέγονο και το μεταλλαγμένο. Στα θηλυκά πουλιά τα χρωμοσώματα του φύλου (το Χ και το Υ) δεν είναι ομόλογα, απλά, θεωρούνται ζεύγος. Ενα λοιπόν γονίδιο υπάρχει για τον αχάτη και είναι αρκετό για να εκφραστεί η μετάλλαξη.
Υ. Γ Αν σε βολεύει καλύτερα, μπορείς να λές.Αυτό είναι ένας θηλυκός Αχάτης φορέας Τίποτα ;) :D 😛
 
Φορείς μιας υπολοιπόμενης μετάλλαξης είναι τα πουλιά που είναι ετεροζυγωτά για το συγκεκριμένο γονίδιο. Αλλα για να συμβεί αυτό, πρέπει απαραίτητα να υπάρχουν δυό γονίδια που να ελέγχουν το ίδιο χαρακτηριστικό. Το αρχέγονο και το μεταλλαγμένο. Στα θηλυκά πουλιά τα χρωμοσώματα του φύλου (το Χ και το Υ) δεν είναι ομόλογα, απλά, θεωρούνται ζεύγος. Ενα λοιπόν γονίδιο υπάρχει για τον αχάτη και είναι αρκετό για να εκφραστεί η μετάλλαξη.
Υ. Γ Αν σε βολεύει καλύτερα, μπορείς να λές.Αυτό είναι ένας θηλυκός Αχάτης φορέας Τίποτα ;) :D 😛

Αξιότιμε κ. Μάκη,

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για την απάντηση σας... :)

Έκατσα και διάβασα πιο προσεκτικά το κομμάτι με τις αδερφές χρωματιδες από πιο πολλές πηγές, με περισσότερες εικόνες κλπ...
Το μοναδικό που δεν είχα κάνει σαν ύλη στο σχολείο και που με μπερδευε αρκετά...

Είχα παραλείψει ότι οι αδερφές χρωματιδες είναι εντελώς πανομοιότυπες μεταξύ τους... Νόμιζα ότι η ομοιότητα τους έγκειται απλά στα loci των γονιδίων, επομένως είχα οδηγηθεί στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι το Χ χρωμόσωμα θα μπορούσε στη μία χρωματιδα να έχει το γονίδιο του αχάτη και στην άλλη το αρχέγονο γονίδιο...

Αλλά τώρα το τοπίο έχει ξεκαθαρίσει τελείως (ευτυχώς)!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και πάλι!

Με εκτίμηση,
Αναστασία :)
 
ίχα παραλείψει ότι οι αδερφές χρωματιδες είναι εντελώς πανομοιότυπες μεταξύ τους... Νόμιζα ότι η ομοιότητα τους έγκειται απλά στα loci των γονιδίων, επομένως είχα οδηγηθεί στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι το Χ χρωμόσωμα θα μπορούσε στη μία χρωματιδα να έχει το γονίδιο του αχάτη και στην άλλη το αρχέγονο γονίδιο...
Μπράβο Αναστασία, πέρασες την πίστα και είσαι πανέτοιμη για αυτήν του crossing over!
https://alop.gr/h-επιστημη-στην-εκτροφη/xιάσματα-grossing-over/[/URL

Τεχνικά να σου πω, αν θυμάμαι καλά, οτι και το Χ με το Υ μπορούν να ανταλλάξουν γενετικό υλικό, πότε χωρίς συνέπειες και πότε με μεγάλες συνέπειες/διαφοροποιήσεις στον οργανισμό. (γενικά σε όλα τα είδη).

ΥΓ: περιμένω απάντηση με yours sincerely και best regards :) !
 
@Deukalion, Αξιότιμε κύριε Δημήτρη,

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση σας και για το άρθρο που μου παραθεσατε... :)

Το απόγευμα διάβαζα ένα ανάλογο άρθρο (https://genetics.thetech.org/ask-a-geneticist/which-x-chromosome-mom ) (αναρωτιόμουν πιο από τα δύο Χ χρωμοσώματα κληρονομούμε από την μητέρα και τελικά διάβασα κάτι ανάλογο με το crossing over! Τα σκίτσα όμως είναι ανακριβή με βάση όσα διάβασα)

Προς το παρόν νιώθω ότι όλες αυτές οι πληροφορίες έχουν δημιουργήσει μια χαοτική κατάσταση, επομένως θα ήθελα να σας πω αυτά που έχω καταλάβει και αν είναι δυνατόν, να απορρίψετε όσα είναι λανθασμένα...

1) ο επιχιασμος ως προς τα φυλετικά χρωμοσώματα γίνεται μόνο στα αρσενικά γιατί παρουσιάζουν ζεύγος ΧΧ.

2) Γίνεται δύο φορές (?):
1 φορά κατά τη μείωση για τη δημιουργία γαμετών (μόνο στα αρσενικά) (προκύπτουν 4 διαφορετικές αλληλουχίες)

Και άλλη μία κατά τη γονιμοποίηση, σε όλα τα χρωμοσώματα(ένωση πατρικού και μητρικού γενετικού υλικού).

3) Στην ουσία αποτελεί μια πιο εμπειρική και πειραματική προσέγγιση της κληρονομικότητας, σε σχέση με τον 2ο νόμο του Μέντελ.

Η διαφορά τους έγκειται στο γεγονός ότι στην πρώτη περίπτωση (γενετική σύνδεση & επιχιασμος ) υπάρχει μια περιοδικότητα στην εμφάνιση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών (άρα και ανασυνδυασμου)... (Όπως για παράδειγμα στα καναρίνια Ιζαμπέλ που παρουσιάζουν COV= 46% , σημαίνει ότι για κάθε 100 καναρίνια, τα 46 θα είναι φορείς ή κανονικά Ιζαμπέλ), ενώ στη δεύτερη (με τον Μεντελικο Κανόνα) προσεγγίζουμε πλήθη τα οποία παρουσιάζουν τυχαία χαρακτηριστικά στον φαινότυπο τους. (?!?)

3) Τα γονίδια που συνιστούν μια ομάδα σύνδεσης (άρα κληρονομούνται μαζί) βρίσκονται στο ίδιο χρωμόσωμα και η απόσταση τους είναι ίση ή μικρότερη των 50 cM (COV= 50%), διαφορετικά (αν ανήκουν σε άλλο χρωμόσωμα ή αν απέχουν μεγαλύτερη "απόσταση" , χρησιμοποιούμε τον Μεντελικο Κανόνα).

3) Σχετικά με τον χρωμοσωμικο τόπο:

Τα γονίδια που καθορίζουν το χρώμα βάσης έχουν το ίδιο locus μεταξύ τους.
Το ίδιο ισχύει και για τα γονίδια μελανινικων μεταλλάξεων.
Εντούτοις, μεταξύ τους οι δύο αυτές ομαδες έχουν διαφορετικό χρωμοσωμικο τόπο και όλα μαζί λέγονται αλληλόμορφα, επειδή καθορίζουν το ίδιο πράγμα: τη εμφάνιση του φτερώματος.

Και από αυτά (εφόσον ισχύουν) προέκυψαν κάποιες απορίες:

1) Μέχρι στιγμής οι μόνες ομάδες σύνδεσης που γνωρίζουμε είναι η "καφέ - αχάτης" και η "παστέλ - ιβουαρ";

2) Γιατί η μεταφορά τους γίνεται μόνο στα μελανικα χρώματα;

Και τώρα θα κριθεί αν όντως κατάλαβα...

3) Στην ουσία, ένα Ιζαμπέλ (κανονικό ή φορέας), θα δώσει τις 4.5/10 φορές που θα ζευγαρώσει ένα χρωμόσωμα με ανασυνδυασμο (?)
και το αποτέλεσμα θα κριθεί από το είδος του γαμετη που δόθηκε, το γαμετη του δεύτερου γεννήτορα και το φύλο του απογόνου.

Μου φαίνεται όμως πολύ γενικό 😥 Σαν το μοναδικό πράγμα που προσφέρει, να είναι απλά μια σταθερή τιμή στα ποσοστά ανάλογα το είδος των γονιδίων...
Δηλαδή αν ζευγαρωσω κάτι με Ιζαμπέλ , από του απογόνους που θα προκύψουν, το 46% του πλήθους τους θα είναι ή Ιζαμπέλ ή φορέας αυτού με πιθανότητα 50% για το κάθε ενδεχόμενο;

Και εδώ τελειώνω το μήνυμα μου... Θα ήθελα να σας πω ότι διάβασα και άλλα κείμενα, επειδή κάποια βασικά πράγματα μου ήταν άγνωστα... Οπότε σας ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη αν ξέφυγα στο περιεχόμενο ή αν σας κούρασα.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ εκ των προτέρων...

Με πολύ εκτίμηση/ Γιορς Σινσιριλι,
Αναστασία :)
 
Καναρινολατρης είπε:
3) Στην ουσία, ένα Ιζαμπέλ (κανονικό ή φορέας), θα δώσει τις 4.5/10 φορές που θα ζευγαρώσει ένα χρωμόσωμα με ανασυνδυασμο (?)
και το αποτέλεσμα θα κριθεί από το είδος του γαμετη που δόθηκε, το γαμετη του δεύτερου γεννήτορα και το φύλο του απογόνου.
Μου φαίνεται όμως πολύ γενικό 😥 Σαν το μοναδικό πράγμα που προσφέρει, να είναι απλά μια σταθερή τιμή στα ποσοστά ανάλογα το είδος των γονιδίων...
Δηλαδή αν ζευγαρωσω κάτι με Ιζαμπέλ , από του απογόνους που θα προκύψουν, το 46% του πλήθους τους θα είναι ή Ιζαμπέλ ή φορέας αυτού με πιθανότητα 50% για το κάθε ενδεχόμενο;

Βασικά αναθεώρηση... Εκείνη την ώρα είχα μπλοκάρει. Εφόσον το αρσενικό δίνει 4 διαφορετικές αλληλουχίες για το χρωμόσωμα Χ, υπάρχει 25% πιθανότητα να δοθεί οποιαδήποτε από αυτές και συγκεκριμένα, 50% πιθανότητα με ανασυνδυασμο. (?)

Άρα το 46% των απογόνων του θα είναι είτε φορέας, είτε Ιζαμπέλ κανονικό κλπ...
 
Καλημέρα Αναστασία.
Προς το παρόν νιώθω ότι όλες αυτές οι πληροφορίες έχουν δημιουργήσει μια χαοτική κατάσταση, επομένως θα ήθελα να σας πω αυτά που έχω καταλάβει και αν είναι δυνατόν, να απορρίψετε όσα είναι λανθασμένα...
Θα τα πάρουμε όλα με την σειρά, με υπομονή και θα απαντάμε όπου μπορούμε αναλυτικά.
Εσύ να ρωτάς, είναι υγιές και ενδιαφέρον.
αναρωτιόμουν πιο από τα δύο Χ χρωμοσώματα κληρονομούμε από την μητέρα και τελικά διάβασα κάτι ανάλογο με το crossing over! Τα σκίτσα όμως είναι ανακριβή με βάση όσα διάβασα
Ποια σκίτσα και σε ποιο άρθρο; Έχεις αντιληφθεί ότι στο ανθρώπινο είδος το αρσενικό είναι ΧΥ και το θηλυκό ΧΧ , ενώ στα πτηνά αντίστροφα, δηλαδή αρσενικό ΧΧ και θηλυκό ΧΥ (τυπικά ΖΖ και ZW αντίστοιχα) ;
1) ο επιχιασμος ως προς τα φυλετικά χρωμοσώματα γίνεται μόνο στα αρσενικά γιατί παρουσιάζουν ζεύγος ΧΧ.
ΟΧΙ.
Σου απάντησα σε αυτό στο προηγούμενο μήνυμά μου. Τα Χ, Υ μπορούν να είναι ψευδoμόλογα αλλά μπορούν να αλλάξουν γενετικό υλικό. Αν αυτό γίνει σε χρωμοσωμικές περιοχές που δεν φέρουν πληροφορία, δεν θα έχει κάποια συνέπεια στον οργανισμό. Αν όμως συμβεί σε περιοχές με πληροφορία τότε θα έχουμε θέμα.
Επι της ουσίας όμως η ερώτηση αυτή είναι αρκετά εξειδικευμένη και δεν προσφέρει σε μια γενικότερη κατανόηση της κατάστασης. Αν το ψάξεις όμως θα δεις οτι γίνεται.
2) Γίνεται δύο φορές (?):
1 φορά κατά τη μείωση για τη δημιουργία γαμετών (μόνο στα αρσενικά) (προκύπτουν 4 διαφορετικές αλληλουχίες)

Και άλλη μία κατά τη γονιμοποίηση, σε όλα τα χρωμοσώματα(ένωση πατρικού και μητρικού γενετικού υλικού).
Αν γίνεται κατά την γονιμοποίηση, δεν το ξέρω. Αν το σκεφτείς όμως σε εκείνο το σημείο δεν έχει καμία σημασία διότι ο οργανισμός θα δράσει όπως είναι να δράσει εξαρτώμενος απο τον συσχετισμό των αλληλόμορφων γονιδίων και όχι απο το σε ποιας πλευράς το χρωμόσωμα αυτά βρίσκονται. Και σε εσένα και σε εμένα, το ουσιώδες είναι οτι έχουμε δύο χέρια και όχι οτι έχουμε ένα αριστερό και ένα δεξί χέρι.
Μέχρι στιγμής γνωρίζουμε οτι γίνεται μια φορά κατά την μείωση και αφορά τα αρσενικά. Αυτά είναι και τα σημαντικά να εξετάσουμε, διότι για εμάς (χρωματικές μεταλλάξεις) το Υ δεν φέρει κάποια πληροφορία που να μας αφορά.
Το αν γίνεται δύο φορές σε κάποια στάδια της μείωσης ή το αν οι μη αδελφές χρωματίδες μπορούν να συνδεθούν σε δυο διαφορετικά σημεία, είναι κάτι που δεν γνωρίζω, αλλά θα απαντούσα όχι, οτι δεν γίνεται τίποτε απο τα δύο.
3) Στην ουσία αποτελεί μια πιο εμπειρική και πειραματική προσέγγιση της κληρονομικότητας, σε σχέση με τον 2ο νόμο του Μέντελ.
Όχι, ο Μέντελ και το crossing over είναι δυο ανεξάρτητες διαδικασίες οι οποίες συνεργάζονται.
Σκέψου πως αν ίσχυε μόνο ο Μέντελ όλη η κληρονομικότητα πχ των ανθρώπων θα ήταν η μεταφορά των ίδιων και των ίδιων πακέτων εσαεί. Θα υπήρχε περίπτωση δηλαδή να βγάλουμε ένα χρωμόσωμα απο εμένα και ένα απο έναν ανθρωπο του 3ου αιώνα πΧ και αυτό να ήταν ολόιδιο. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει ένα χρωμόσωμα θα ήταν η μετάλλαξη.
Με το crossing over όμως γίνεται εναλλαγή γενετικού υλικού χωρίς αυτή να είναι μετάλλαξη (που έχει τα ρίσκα της).
Παράδειγμα στο άρθρο γράφει:
Αυτή η ενέργεια δεν συνιστά ανωμαλία. Αντίθετα, πρόκειται για μια βασική φυσική διεργασία μέσω της οποίας το DNA «μεριμνά» για την ποικιλομορφία της ίδιας της ζωής. Το αποτέλεσμα είναι οι δύο εκδοχές του γενετικού υλικού που κληρονόμησε ένας οργανισμός από τους γεννήτορές του, να μην μεταβιβάζονται αυτούσιες σε μεταγενέστερους απογόνους, αλλά να ανασυνδυάζονται μεταξύ τους, χάριν ποικιλίας.
3) Τα γονίδια που συνιστούν μια ομάδα σύνδεσης (άρα κληρονομούνται μαζί) βρίσκονται στο ίδιο χρωμόσωμα και η απόσταση τους είναι ίση ή μικρότερη των 50 cM (COV= 50%), διαφορετικά (αν ανήκουν σε άλλο χρωμόσωμα ή αν απέχουν μεγαλύτερη "απόσταση" , χρησιμοποιούμε τον Μεντελικο Κανόνα).
Το crossing over αφορά την εναλλαγή γενετικού υλικού μεταξύ των δύο μη αδελφών χρωματίδων.
Αλλά επειδή εμείς αυτό δεν μπορούμε να το δούμε, μετράμε το crossing over βάσει των γονιδίων που υπάρχουν πάνω στην μια χρωματίδα... Διότι αυτήν μπορούμε να την δούμε, όταν σχηματιστεί ο γαμέτης και εκφράσει την πληροφορία της στον απόγονο.

Παράδειγμα: Ένα χρωμόσωμα φέρει στο πάνω άκρο του το γονίδιο Α και στο κάτω άκρο του το γονίδιο Β. Το ομόλογο σε αυτό χρωμόσωμα φέρει αντίστοιχα C και D.
Ξαφνικά μας προκύπτει απόγονος με A και D σε ένα χρωμόσωμα, τι έγινε;
Προφανώς έγινε crossing over και άλλαξε το B του ενός χρωμοσώματος με το D του άλλου. Έτσι προέκυψε ανασυνδυασμένο χρωμόσωμα με Α και D.
Αυτό που μετράμε λοιπόν είναι αυτό ακριβώς που βλέπουμε... Και βλέπουμε μια δυνατότητα ανασυνδυασμού μεταξύ των γονιδιακών θέσεων ενός χρωμοσώματος.
Όσο μεγαλύτερη απόσταση έχουν αυτές οι γονιδιακές θέσεις τόσο αυξάνει η πιθανότητα crossing over. Εύκολα κόβεις μια φρατζόλα στην μέση, δύσκολα όμως μια φέτα ψωμί σε δυο λεπτότερες.
Ενώ λοιπόν το υποκείμενο της δράσης του crossin over είναι οι μη αδελφές χρωματίδες, το υποκείμενο της μέτρησής μας είναι τα γονίδια που ανασυνδυάζονται στην μια χρωματίδα.
Αν σε ρωτήσω αυτήν την στιγμή, στον απόγονο που βρήκαμε με A και D , τι απο τα δύο έγινε;
Άλλαξε θέση το Β με το D ή άλλαξε θέση το Α με το C, δεν θα ξέρεις τι να μου απαντήσεις.
Θα ξέρεις όμως ότι κάτι άλλαξε θέση και αυτή η μέτρηση αφορά ένα χρωμόσωμα, μια χρωματίδα (a contrario φυσικά αφορά και την άλλη, αφού κάθε εναλλαγή είναι αμοιβαία).
3) Σχετικά με τον χρωμοσωμικο τόπο:

Τα γονίδια που καθορίζουν το χρώμα βάσης έχουν το ίδιο locus μεταξύ τους.
Το ίδιο ισχύει και για τα γονίδια μελανινικων μεταλλάξεων.
Εντούτοις, μεταξύ τους οι δύο αυτές ομαδες έχουν διαφορετικό χρωμοσωμικο τόπο και όλα μαζί λέγονται αλληλόμορφα, επειδή καθορίζουν το ίδιο πράγμα: τη εμφάνιση του φτερώματος.
Τα αλληλόμορφα αφορούν ΜΟΝΟ την ίδια γονιδιακή θέση (locus).
Είναι η ίδια γονιδιακή θέση, σε άλλη μορφή, με άλλες ιδιότητες.
Αν μια γονιδιακή θέση είναι υπεύθυνη για την παραγωγή μιας συγκεκριμένης πρωτείνης και αν σε αυτήν την θέση μπορούν να μπουν 3 αλληλόμορφα, αυτό σημαίνει ότι αυτή η πρωτεινη μπορεί να φτιαχτεί με τουλάχιστον 3 διαφορετικούς τρόπους.
Το τουλάχιστον μπαίνει διότι στην σύνθεση της πρωτείνης έχει λόγο και ο συσχετισμός των αλληλόμορφων, μπορεί δηλαδή σε μια σχέση ατελούς κυριαρχίας ενός ετερόζυγου, να έχουμε την παραγωγή αυτής της πρωτείνης με έναν τέταρτο τρόπο και πάει λέγοντας...
Φυσικά σε έναν οργανισμό βρίσκουμε σε κάθε γονιδιακή θέση δυο εκπροσώπους, έναν για κάθε ομόλογο χρωμόσωμα... Και ας έχει θεωρητικά αυτή η ίδια θέση 10 άλλα αλληλομορφα.
Οι όροι εξηγούνται αναλυτικά στο πρώτο άρθρο που σου παρέθεσε ο κ. Μάκης.
1) Μέχρι στιγμής οι μόνες ομάδες σύνδεσης που γνωρίζουμε είναι η "καφέ - αχάτης" και η "παστέλ - ιβουαρ";
Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά σύναψη/crossing over/σύνδεση δεν έχουμε μεταξύ καφέ και αχάτη.
Το μαυρο και το καφέ είναι τα Α και C του παραπάνω παραδείγματος. Ο αχάτης και το άγριο αλληλόμορφό του (αμετάλλαχτο) είναι τα B και D. Τεχνικά λοιπόν ανταλλαγή υλικού, crossing over γίνεται στην γονιδιακή θέση που ελέγχει τα B και D.
Η COV όμως, όπως σου εξήγησα αφορά τα loci (Α,C) με (B,D).
Γνωστή σε εμάς είναι η COV μεταξύ (Μαυρου,Καφέ) με (Αμετάλλαχτο, Αχάτης).
Crossing-over για τα ιβουαρ και τα παστέλ φυσικά και υπάρχει, αφού αυτές οι μεταλλάξεις έχουν υπάρξει σε όλα τα μελανινικά χρώματα βάσης. Δεν συνδέονται όμως μεταξύ τους, δεν είναι δόκιμο δηλαδή το παστέλ-ιβουαρ σαν μια οντότητα που είναι ενιαία που δεν αλλάζει.
2) Γιατί η μεταφορά τους γίνεται μόνο στα μελανικα χρώματα;
Γιατί αυτό βλέπουμε. Αν δεν έχει μελανίνες, τα χρωμοσώματα μπορεί να υπάρχουν αλλά αφού δεν τα βλέπουμε στον φαινότυπο δεν μπορούμε να μιλησουμε για αυτά.
Βασικά αναθεώρηση... Εκείνη την ώρα είχα μπλοκάρει. Εφόσον το αρσενικό δίνει 4 διαφορετικές αλληλουχίες για το χρωμόσωμα Χ, υπάρχει 25% πιθανότητα να δοθεί οποιαδήποτε από αυτές και συγκεκριμένα, 50% πιθανότητα με ανασυνδυασμο. (?)

Άρα το 46% των απογόνων του θα είναι είτε φορέας, είτε Ιζαμπέλ κανονικό κλπ...
Σωστά αλλά ο συλλογισμός αφορά ένα αρσενικό που στο ένα Χ είναι (Α=μαύρο) και (Β=αχάτης) και στο άλλο Χ είναι (C= καφέ) και (D=αρχέγονο).
Μένοντας στους θηλυκούς απογόνους αυτοί μπορούν να είναι 23% μαυρο, 23% ιζαμπελ, 27% αχάτης και 27% καφέ.
Οι αρσενικοί απόγονοι θα φερουν το Χ της μάνας τους και το άλλο Χ συμφωνα με τα παραπάνω ποσοστά.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Αξιότιμε κύριε Δημήτρη,

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση σας.
Θα ήθελα να σας ζητήσω συγγνώμη για όλα αυτά, απλώς ήταν ένα εξ ολοκλήρου καινούργιο κομμάτι, στο οποίο κινήθηκα με τις δικές μου διναμεις... 🤕 (μάλλον όχι τόσο πετυχημένα 😄)


Έχεις αντιληφθεί ότι στο ανθρώπινο είδος το αρσενικό είναι ΧΥ και το θηλυκό ΧΧ , ενώ στα πτηνά αντίστροφα, δηλαδή αρσενικό ΧΧ και θηλυκό ΧΥ (τυπικά ΖΖ και ZW αντίστοιχα) ;

Ναι... Απλώς πριν διαβάσω για τον επιχιασμο, αναρωτιόμουν ποιο από τα δύο Χ χρωμοσώματα δίνει το αρσενικό; Και επειδή δεν θα το έβρισκα ποτέ σε σχέση με τα πτηνά, διάβασα σε σχέση με τους ανθρώπους, δηλαδή τι γίνεται με τα Χ χρωμοσώματα της γυναίκας... Η απάντηση δόθηκε με το crossing over... Απλά στις εικόνες του συγκεκριμένου άρθρου, ο επιχιασμος φαίνεται να γίνεται και στις δύο χρωματιδες, που είναι λάθος...🙃


ΟΧΙ.
Σου απάντησα σε αυτό στο προηγούμενο μήνυμά μου. Τα Χ, Υ μπορούν να είναι ψευδoμόλογα αλλά μπορούν να αλλάξουν γενετικό υλικό.

Εντάξει! Μάλλον από βλακεία μου έβαλα τη συγκεκριμένη ερώτηση, επηρεασμένη πάλι από τον άνθρωπο... Το αφήνω στην άκρη... :)


Τα αλληλόμορφα αφορούν ΜΟΝΟ την ίδια γονιδιακή θέση (locus).
Είναι η ίδια γονιδιακή θέση, σε άλλη μορφή, με άλλες ιδιότητες.


Και εγώ αυτό είχα στο μυαλό μου... Συγκεκριμένα το κλασσικό παράδειγμα της βιολογίας με τα αλληλόμορφα γονίδια που καθορίζουν το χρώμα του ματιού στον άνθρωπο... Όμως μετά κάπου μπερδεύτηκα...Ήθελα απλώς να επιβεβαιώσω ότι συμβαίνει το ίδιο και με τα πτηνά... Απλά κάποια στιγμή οδηγήγηθηκα στον εξής λανθασμένο συλλογισμό:

•Τα γονίδια του χρώματος βάσης καθορίζουν την εμφάνιση του φτερώματος.
•Οι μεταλλάξεις κάνουν το ίδιο.
•Αρα είναι αλληλόμορφα.

(Για όποιον άλλον διαβάζει αυτό το πόστ , αυτό είναι λάθος!)

Το τοπίο όμως ξεκαθάρισε με τη δικιά σας διευκρίνιση :)


Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά σύναψη/crossing over/σύνδεση δεν έχουμε μεταξύ καφέ και αχάτη.
Το μαυρο και το καφέ είναι τα Α και C του παραπάνω παραδείγματος. Ο αχάτης και το άγριο αλληλόμορφό του (αμετάλλαχτο) είναι τα B και D. Τεχνικά λοιπόν ανταλλαγή υλικού, crossing over γίνεται στην γονιδιακή θέση που ελέγχει τα B και D.
Η COV όμως, όπως σου εξήγησα αφορά τα loci (Α,C) με (B,D).

Η αλήθεια είναι πως όχι...
Σήμερα έφτιαξα καινούργια σκίτσα σύμφωνα με το παράδειγμα σας, βάζοντας τα αντίστοιχα γονίδια, όπως είπατε...
Χθες αυτά που ζωγράφισα ήταν τελείως λανθασμένα... Και δεν έβγαζαν κανένα απολύτως νόημα... Στο μεταξύ, ο λόγος για τον οποίον έκανα μεταφορά τα γονίδια του αχάτη και του καφέ μαζί, είναι επειδή ερμήνευσα τελείως λάθος την εικόνα που έδειχνε τα cin-locus / ino-locus.
Όλα είναι εντάξει τώρα :)


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και πάλι για τις απαντήσεις σας... Λογικά θα έχω και άλλες απορίες στο μέλλον!

Με πολλή εκτίμηση,
Αναστασία :)
 
Η απάντηση δόθηκε με το crossing over... Απλά στις εικόνες του συγκεκριμένου άρθρου, ο επιχιασμος φαίνεται να γίνεται και στις δύο χρωματιδες, που είναι λάθος...🙃
Δύο παρατηρήσεις.

Πρώτον: Δεν μπορείς να προβλέψεις ακριβώς από πριν ποιο χρωμόσωμα θα μεταβιβαστεί και αυτό ισχύει για όλα τα χρωμοσώματα. Συνεπώς η αναζήτησή σου για το ποιο από τα δυο Χ μεταβιβάζεται δεν μπορεί να απαντηθεί θεωρητικά.

Απάντηση υπάρχει μόνο όταν το βλέπεις να εκφράζεται στον φαινότυπο και αυτό μπορεί να συμβεί με κάθε χρωμόσωμα που φέρει μια ξεχωριστή και ευδιάκριτη πληροφορία. Το crossing over δεν σε βοηθά πουθενά σε αυτό το σημείο, υπάρχει όμως και εξηγεί φαινοτυπικές εκδηλώσεις που με την Μεντελική κληρονομικότητα θα ήταν αδύνατο να ερμηνεύσουμε. Αυτό συμβαίνει διότι από την μια μπορεί τα χρωμοσώματα να κληρονομούνται αυτούσια και ανεξάρτητα, από την άλλη όμως λόγω του crossing over η σύστασή τους σε γονιδιακή πληροφορία μπορεί να έχει αλλάξει.

Δεύτερον: Η παρακάτω εικόνα δεν είναι λάθος, αυτό που βλέπεις δεν είναι χίασμα και στις δυο χρωματίδες.
Η εξέλιξη είναι η εξής: Γίνεται το χίασμα, αλλάζουν δύο από τις τέσσερις χρωματίδες, δημιουργούνται από αυτές τέσσερις γαμέτες, ένας γαμέτης γονιμοποιείται (ως ωάριο) ή γονιμοποιεί, έπειτα αυτοδιπλασιάζεται μέσω της αντιγραφής... Και ακολουθεί ο γνωστό κυτταρικό κύκλος.
Αυτό βλέπεις παρακάτω στους απογόνους daughter και son. Τις αυτοδιπλασιασμένες χρωματίδες.


64447
Και εγώ αυτό είχα στο μυαλό μου... Συγκεκριμένα το κλασσικό παράδειγμα της βιολογίας με τα αλληλόμορφα γονίδια που καθορίζουν το χρώμα του ματιού στον άνθρωπο
Σωστά.Αυτό μπορεί να έχει αποδειχθεί, είναι συνηθισμένο όμως το λάθος να ταυτίζουμε τις διαφορετικές εκφάνσεις ενός χαρακτηριστικού με γονίδια μιας συγκεκριμένης θέσης (αλληλόμορφα). Θέλω να πω ότι τα πράγματα τις περισσότερες φορές είναι αρκετά πιο περίπλοκα.

•Τα γονίδια του χρώματος βάσης καθορίζουν την εμφάνιση του φτερώματος.
•Οι μεταλλάξεις κάνουν το ίδιο.
•Αρα είναι αλληλόμορφα.
Τα γονίδια έχουν μια δράση σε ένα επίπεδο που εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε. Οι συνέπειες της δράσης τους μπορεί για τα δικά μας μάτια να είναι όμοιες ή ίδιας κατηγορίας... Και εν τέλει να τα ομαδοποιήσουμε σαν εκφάνσεις ενός χαρακτηριστικού. Όπως σου εξήγησα αυτό είναι ένα κλασικό λάθος.
Παράδειγμα αυτής της σύγχυσης είναι ταύτιση των διαφορετικών εκφάνσεων του λιποχρώματος (κίτρινο, κόκκινο, λευκό κυρίαρχο, λευκό υπολειπόμενο) με τέσσερα αλληλόμορφα. Αυτή η αντίληψη ίσχυε μέχρι χθες.
Όπως μου άρεσε να αναφέρω, ένα κουνούπι έχει 4.000 γονίδια. Δεν μπορείς να απαιτείς από ένα καναρίνι να έχει 4 γονίδια για τον ίδιο σκοπό. Αυτά τα λιποχρωμικά γονίδια δεν είναι αλληλόμορφα.

Στο μεταξύ, ο λόγος για τον οποίον έκανα μεταφορά τα γονίδια του αχάτη και του καφέ μαζί, είναι επειδή ερμήνευσα τελείως λάθος την εικόνα που έδειχνε τα cin-locus / ino-locus.
Αυτές οι θέσεις βρίσκονται πάνω στο ίδιο χρωμόσωμα άρα λόγω Μέντελ πάνε πακέτο μαζί.
Λόγω crossing over μπορεί να αλλάξει ο συνδυασμός τους, πριν κληρονομηθεί, σαν πακέτο.


Μόλις ξεδιαλύνεις κάποια πράγματα στο μυαλό σου μπορείς να δεις την επίδραση που ασκούν δυο γονιδιακές θέσεις στο ένζυμο της τυροσινάσης. Η μια θέση είναι φυλοσύνδετη ino-locus και προκαλεί 2+1 φαινότυπους, του αχάτη και του σατινέτ (συν του ίζαμπελ) και η άλλη αυτοσωμική NSL ino-locus στην οποία οφείλονται οι μεταλλάξεις τοπάζιο και φαιό.
Αρχίζεις από εδώ: https://community.petbirds.gr/threads/Ο-αλμπινισμός-στα-καναρίνια.22235/
 
Back
Top