Έτσι όπως το σκέφτομαι και ξέρω από τα υπόλοιπα κατοικίδια που έχω είναι ότι το ζώο (λίγο υποτιμητική έκφραση αλλά δεν μου έρχεται άλλη στο νου αυτή τη στιγμή) συμπεριφέρεται όπως ένας άνθρωπος. Σκέψου ένα παιδί, ένα μωρό. Η μητέρα του και όλο το υπόλοιπο περιβάλλον του δίνουν ιδιαίτερη φροντίδα και στοργή με τη μητέρα να πρωταγωνισεί σε αυτή την περίπτωση. Το παιδί το αντιλαμβάνεται υτό και σε αντάλλαγμα δίνει την αγάπη του. Έτσι πιστεύω πως πρέπει να τα βλέπεις τα πράγματα. Βέβαια θέλω να πιστεύω ότι οι παπαγάλοι δεν φτάνουν στο σημείο που φτάνουν κάποιοι άνθρωποι που όταν ανεξαρτητοποιηθούν κάθε άλλο παρά αγάπη και σεβασμό δείχνουν στους γονείς τους.
Συνεπώς το θέμα σου με τον παπαγάλο είναι κατα κάποιο τρόπο μια "επένδυση" αγάπης σε μια "μετοχή- αρκούδα" (Μετοχή αρκούδα είναι η έκφραση που χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι για τις μετοχές που παρουσιάζουν αύξηση τις τιμής τους με σταθερό και αργό ρυθμό). Όσο περισσότερη αγάπη και φροντίδα δίνεις τόσα περισσότερα να περιμένεις σε αντάλλαγμα... Και όλα αυτά με υπομονή.
Αυτά έχω καταλάβει από αυτά που διάβασα στο φόρουμ. Για ψάξε καλύτερα εδώ μέσα διότι τα παιδιά έχουν καταγράψει τις εμπειρίες τους. Υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν μπορείς να τα βρεις γραμμένα σε οποιοδήποτε βιβλίο...
Αν κάνω κάπου λάθος ας με διορθώσει κάποιος.