Φροντίδα Αν καθεται ο Ζακο στον ωμο, μας κυριαρχει. Μυθος ή αληθεια;

Φαμπιο

PB Member
Εγγραφή
3 Φεβ 2009
Μηνύματα
1.898
Πόλη
Αθήνα
Ειναι μυθος η' αληθεια οτι αν καθεται ο ζακο μας στον ωμο, μας κυριαρχει; Κι οχι μονο ο ζακο, αλλα ο καθε παπαγαλος...
Μηπως απλα τον βολευει η' θελει να εχε ιτο πανω χερι;
 
O ωμος και γενικα η θεση στο υψος η πανω απο το υψος των ματιων μας, δινει ψηλοτερη θεση στα πουλια και αρα ψηλοτερη θεση και στην ιεραρχια. Απο εκει μπορει να ελεγχει ολες μας τις κινησεις ανα πασα στιγμη ενω εμεις δεν μπορουμε και αυτο του δινει ακομη μεγαλυτερη ισχυ. Εαν του επιτρεπουμε συχνα να καθεται εκει θα καθιερωθει η ιεραρχια του και θα θεωρει το μερος εκεινο δικο του (ακομη κι αν προκειται για τον ωμο μας) με συνεπεια να το υπερασπιστει αν προσπαθησουμε να τον απομακρυνουμε χωρις τη θεληση του. Ετσι μπορει να δαγκωσει στο αυτι, στο προσωπο και να προκαλεσει αρκετη ζημια. (Αν προκειται για μεγαλο παπαγαλο μπορει κανεις να καταλαβει τι μπορει να προκαλεσει). Ακομη μπορει να πηγαινει πισω απο το λαιμο μας μη θελωντας να ανεβει στο χερι μας για να τον παρουμε απο εκει πραγμα που κανει τα πραγματα χειροτερα. Δεν προκειται για μυθο αλλα κατα τη γνωμη για μια απο τις μεγαλυτερες αληθειες και ειναι απο τα βασικα πραγματα που πρεπει ενας ιδιοκτητης παπαγαλου να εχει παντα στο νου του. Αυτο ισχυει για ολους τους παπαγαλους και σαφως περισσοτερο για τα πιο κυριαρχικα η επιθετικα πουλια.

Η σωστη εκπαιδευση απο οταν ειναι μικρα ακομη, ειναι απαραιτητη οπως και το να βαζουμε εμεις τα ορια και να τα τηρουμε.
 
Και εγω νομιζω οτι καλυτερα ειναι να τον βαζουμε στο χερι μας παρα στον ωμο, γιατι ετσι δεν κινδυνευουμε απο τυχον ξαφνικο τσιμπημα στο αυτι 'η στο προσωπο μας. Προσωπικα και εγω σπανιως την βαζω στον ωμο μου, κι αν την βαλω δεν θελει να κατεβει και παει γυρω- γυρω πισω απο τον σβερκο για να μην ανεβει στο χερι μου και την κατεβασω.
 
Αυτό που έχω ακούσει εγώ από εκτροφέα, είναι τουλάχιστον για κάποια είδη, να μην αφήσουμε το πουλί να ανέβει στον ώμο μας πριν γίνει δυο χρόνων... Το ξέρω σίγουρα για κάποιους αμαζόνες και για senegal. Τώρα δεν ξέρω για ποιά άλλα είδη, αλλά σίγουρα στην αρχή τουλάχιστον που έχει κάποιος το πουλί νομίζω ότι δεν πρέπει να το αφήσει να ανεβαίνει στον ώμο του.
 
Δυστυχως αυτο ειναι μια μεγαλη αληθεια.. Ειδικα για μεγαλους παπαγαλους..
και αυτο ειναι ενα θεμα που εχω να λισω με τον πιπικο μου..
αν και ηξεραπως δεν πρεπει οσο ηταν μωρουλι και ακακο το αφηνα
και ανεβαινε στον ωμο μου..ηταν μια φοβερη αισθηση που κουρνιαζε στο λαιμο μου και ανακαλυπτε μαζι μου το νεο του περιβαλλον.. Αμ ελα που
ο μαγκας μεγαλωσε και βγηκαν και τα θελω του στην επιφανεια.. Οποτε αμα δε θελει να κατεβει γινεται χαμος.. Μεχρι που παει πισω στη πλατη μου και γω
προσπαθω να τον πιασω.. Μια δυο φορες μουχει χωσει καμια δυο στο αυτι αλλα
προειδοποιητικες θαλεγα.. Τον τελευταιο καιρο λοιπον προσπαθω να του το κοψω αυτο.. Τον παιρνω βολτα στο χερι μου αλλα δε του αρεσει..
 
Κάθε άλλο παρά μύθος είναι και νομίζω ότι ισχύει για όλους τους παπαγάλους. Δυστυχώς θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι πιο πολλοί από μας έχουμε κάνει αυτό το λάθος. Και για να νοιώσουμε την απίστευτη αίσθηση που περιγράφει πιο πάνω ο Θόδωρος, αλλά και (γιατί να το κρύψουμε;) από άγνοια! Και βέβαια, όλοι έχουμε καταλάβει ότι οι παπαγάλοι μας είναι πουλιά με έντονη προσωπικότητα (ο καθένας με τον δικό του τρόπο) και ότι δύσκολα κόβουν κάποια κακή συνήθεια. Επομένως πρέπει να βρούμε το... κουμπί τους. Αυτό το λάθος το κάναμε και μεις με τον Ρόκο, αλλά διαπίστωσα ότι αντί να τον ζορίσω και να προσπαθήσω να τον πάρω από τον ώμο με το χέρι (αντιδράει όπως ακριβώς λέτε και σεις), είναι καλύτερο να τον πηγαίνω εκεί που θέλω και να του λέω με γλυκό τρόπο να κατέβει. Ευτυχώς έπιασε! Τώρα πλέον βλέπει τον ώμο μου μόνο σαν μεταφορικό μέσο όταν βαριέται να πετάξει (πετάει κανονικότατα σε 2 ορόφους αλλά μερικές φορές τον πιάνουν τεμπελιές 🙂 και κατεβαίνει μόνος του όπου του πω εγώ. Θέλει υπομονή αλλά (ταπεινή μου γνώμη) έχει καλύτερο αποτέλεσμα από το να προσπαθήσεις να τον κατεβάσεις με το ζόρι! ΜΑΡΙΑ
 
Back
Top