Πριν από μερικές μέρες παραβρεθήκαμε στην εκδήλωση τα “Ξεφτέρια” της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, όπου μας περίμενε όλους μια πολύ ευχάριστη έκπληξη μετά το τέλος των δραστηριοτήτων…
Η Μάρτζι, μια εθελόντρια από τον σταθμό Α’ βοηθειών της ΑΝΙΜΑ, έφερε μαζί της σε κλουβάκια, μερικά άγρια ωδικά πουλιά που είχαν κατασχεθεί από πετ σοπ, για απελευθέρωση.
Απομακρυνθήκαμε για λίγο από τις κτιριακές εγκαταστάσεις και κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή των λιμνών. Η ώρα της απελευθέρωσης ήταν γεμάτη συγκίνηση και ενθουσιασμό. Καθώς τα Ξεφτέρια άνοιξαν τις πόρτες των κλουβιών οι καρδερίνες, το λούγαρο, το σκαρθάκι και ο φλώρος ξεχύθηκαν προς την ελευθερία.
Μόνο κάνα δυο καρδερίνες στάθηκαν για λίγο μουδιασμένες στο χώμα πριν γευτούν και πάλι την χαρά να πετούν ελεύθερες στη φύση.
Ευχές για μια καλή επάνοδο και επιστροφή στο φυσικό περιβάλλον που ανήκουν, συνόδεψαν τους φτερωτούς μας φίλους. Μείναμε συγκινημένοι αλλά και χαρούμενοι να τα παρακολουθούμε μέχρι που χάθηκαν στα φυλλώματα των δέντρων.
Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία που δεν είχαμε ξαναζήσει και μας πλημμύρισε με ανάκατα συναισθήματα θυμού για αυτούς που δεν σέβονται τα δώρα της φύσης, αλλά και εκτίμηση και θαυμασμό για τους ανθρώπους της ΑΝΙΜΑ και το εξαιρετικό έργο που προσφέρουν.
Η Μάρτζι, μια εθελόντρια από τον σταθμό Α’ βοηθειών της ΑΝΙΜΑ, έφερε μαζί της σε κλουβάκια, μερικά άγρια ωδικά πουλιά που είχαν κατασχεθεί από πετ σοπ, για απελευθέρωση.
Απομακρυνθήκαμε για λίγο από τις κτιριακές εγκαταστάσεις και κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή των λιμνών. Η ώρα της απελευθέρωσης ήταν γεμάτη συγκίνηση και ενθουσιασμό. Καθώς τα Ξεφτέρια άνοιξαν τις πόρτες των κλουβιών οι καρδερίνες, το λούγαρο, το σκαρθάκι και ο φλώρος ξεχύθηκαν προς την ελευθερία.
Μόνο κάνα δυο καρδερίνες στάθηκαν για λίγο μουδιασμένες στο χώμα πριν γευτούν και πάλι την χαρά να πετούν ελεύθερες στη φύση.
Ευχές για μια καλή επάνοδο και επιστροφή στο φυσικό περιβάλλον που ανήκουν, συνόδεψαν τους φτερωτούς μας φίλους. Μείναμε συγκινημένοι αλλά και χαρούμενοι να τα παρακολουθούμε μέχρι που χάθηκαν στα φυλλώματα των δέντρων.
Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία που δεν είχαμε ξαναζήσει και μας πλημμύρισε με ανάκατα συναισθήματα θυμού για αυτούς που δεν σέβονται τα δώρα της φύσης, αλλά και εκτίμηση και θαυμασμό για τους ανθρώπους της ΑΝΙΜΑ και το εξαιρετικό έργο που προσφέρουν.
