anatolia
PB Member
Λοιπόν, θυμάστε εκείνο το ζευγαράκι μπάντζι που αφήσαμε πριν 2 χρόνια στο άσχημο εκείνο υπόγειο στην βόρεια Ελλάδα και την κοπάνισε η θηλυκή και έμεινε ο Τσίκης μόνος και έρημος;
Μερικούς μήνες πριν πήγε ο φίλος μου εκεί και έμεινε καιρό. Πήρε τον Τσίκι πάνω στο σπίτι από το υπόγειο και τον φρόντισε πολύ καλά. Στην αρχή το πουλί ήταν κάπως μουδιασμένο, θλιμμένο και δεν έβγαζε άχνα (συνήθως δεν έβαζε γλώσσα μέσα!). Όταν του έβαλε καλή τροφή μέσα, εκείνο ακόμη και στο χέρι του ανέβηκε για να φάει, παρόλο που δεν πλησίαζε πριν καθόλου…
Τελικά πήγε ο φίλος μου και του πήρε ζευγάρι, μία πράσινη κούκλα μικρούλα. Τα έβαλε σε διαφορετικά κλουβιά μακριά το ένα από το άλλο, αλλά αντικριστά. Κοιτιόντουσαν, συνήθιζαν την καινούρια κατάσταση, κάνανε τα συναφή, ώσπου άρχισε ο Τσίκι να εκδηλώνει μεγάλο ενδιαφέρον για την μικρή γειτόνισσα.
Μετά από 2 εβδομάδες τα έβαλε μαζί και αμέσως άρχισε ο Τσικι το κορτάρισμα. Εκείνη, από τη μία αδιάφορη, από την άλλη όμως δεχόταν να την ταΐζει και να την καθαρίζει.
Όταν τα φόρτωσε και τα έφερε σπίτι μας, ήταν μεγάλη γιορτή! Ο Τσίκι γύρισε σώος και ασφαλής, με νέα παρέα πολύ γλυκιά και τρυφερή και εγώ ηρέμησα από τις κακές σκέψεις και τύψεις που δεν καταφέραμε να τον πάρουμε μαζί μας εξ αρχής.
Τώρα είναι μαζί και νομίζω πολύ ευτυχισμένα. Ο Τσίκι την κορτάρει συνέχεια και εκείνη τιτιβίζει και με κοιτάζει με ένα μάτι που καθαρίζω το κλουβί τους. Είναι πολύ ντροπαλή και φοβητσιάρα, αλλά και πολύ όμορφη. Να πω εδώ ότι μάλλον λόγω έλλειψης ηλιακού φωτός στο υπόγειο, ο Τσίκι από μπλε σκούρος είχε γίνει ελαφρός γαλάζιος και άρχισε να χάνει τις βούλες γύρω από το κεφάλι. Τώρα επανέρχεται γρήγορα και τρώει λαχανικά και φρούτα σαν τρελός!) Να μην πω για την όρεξη που έχει για την κανονική του τροφή ακόμη και τόσους μήνες μετά!
Το κορίτσι δεν είχε όνομα και έτυχε όταν τα έφερε ο φίλος μου να παίζει στην ΤΒ το παιδικό «Wall-e». Τότε αποφασίσαμε να την ονομάσουμε Eve (Ιβα δηλαδή), γιατί κατάφερε να επαναφέρει τον Τσίκι στα φυσιολογικά του επίπεδα: ασταμάτητο φλερτ και κακάρισμα όλη μέρα!)
Τώρα όλα μας τα κοκό έχουν συντρόφους και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Στην φύση οι παπαγάλοι δεν είναι ποτέ μόνοι, έχουν συντρόφους ή το κοπάδι τους. Έτσι πρέπει να είναι και στα σπίτια μας, νομίζω…)
Όλες οι φωτό ανεβαίνουν σε λίγο!
Μερικούς μήνες πριν πήγε ο φίλος μου εκεί και έμεινε καιρό. Πήρε τον Τσίκι πάνω στο σπίτι από το υπόγειο και τον φρόντισε πολύ καλά. Στην αρχή το πουλί ήταν κάπως μουδιασμένο, θλιμμένο και δεν έβγαζε άχνα (συνήθως δεν έβαζε γλώσσα μέσα!). Όταν του έβαλε καλή τροφή μέσα, εκείνο ακόμη και στο χέρι του ανέβηκε για να φάει, παρόλο που δεν πλησίαζε πριν καθόλου…
Τελικά πήγε ο φίλος μου και του πήρε ζευγάρι, μία πράσινη κούκλα μικρούλα. Τα έβαλε σε διαφορετικά κλουβιά μακριά το ένα από το άλλο, αλλά αντικριστά. Κοιτιόντουσαν, συνήθιζαν την καινούρια κατάσταση, κάνανε τα συναφή, ώσπου άρχισε ο Τσίκι να εκδηλώνει μεγάλο ενδιαφέρον για την μικρή γειτόνισσα.
Μετά από 2 εβδομάδες τα έβαλε μαζί και αμέσως άρχισε ο Τσικι το κορτάρισμα. Εκείνη, από τη μία αδιάφορη, από την άλλη όμως δεχόταν να την ταΐζει και να την καθαρίζει.
Όταν τα φόρτωσε και τα έφερε σπίτι μας, ήταν μεγάλη γιορτή! Ο Τσίκι γύρισε σώος και ασφαλής, με νέα παρέα πολύ γλυκιά και τρυφερή και εγώ ηρέμησα από τις κακές σκέψεις και τύψεις που δεν καταφέραμε να τον πάρουμε μαζί μας εξ αρχής.
Τώρα είναι μαζί και νομίζω πολύ ευτυχισμένα. Ο Τσίκι την κορτάρει συνέχεια και εκείνη τιτιβίζει και με κοιτάζει με ένα μάτι που καθαρίζω το κλουβί τους. Είναι πολύ ντροπαλή και φοβητσιάρα, αλλά και πολύ όμορφη. Να πω εδώ ότι μάλλον λόγω έλλειψης ηλιακού φωτός στο υπόγειο, ο Τσίκι από μπλε σκούρος είχε γίνει ελαφρός γαλάζιος και άρχισε να χάνει τις βούλες γύρω από το κεφάλι. Τώρα επανέρχεται γρήγορα και τρώει λαχανικά και φρούτα σαν τρελός!) Να μην πω για την όρεξη που έχει για την κανονική του τροφή ακόμη και τόσους μήνες μετά!
Το κορίτσι δεν είχε όνομα και έτυχε όταν τα έφερε ο φίλος μου να παίζει στην ΤΒ το παιδικό «Wall-e». Τότε αποφασίσαμε να την ονομάσουμε Eve (Ιβα δηλαδή), γιατί κατάφερε να επαναφέρει τον Τσίκι στα φυσιολογικά του επίπεδα: ασταμάτητο φλερτ και κακάρισμα όλη μέρα!)
Τώρα όλα μας τα κοκό έχουν συντρόφους και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Στην φύση οι παπαγάλοι δεν είναι ποτέ μόνοι, έχουν συντρόφους ή το κοπάδι τους. Έτσι πρέπει να είναι και στα σπίτια μας, νομίζω…)
Όλες οι φωτό ανεβαίνουν σε λίγο!