Φροντίδα Ατίθασα νιάτα...

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Chrisad
  • Ημερομηνία Ημερομηνία
Chrisad

Chrisad

PB Member
Εγγραφή
19 Φεβ 2010
Μηνύματα
547
Πόλη
Αθήνα
Χαιρετώ την παρέα,

Τα κοκατιλάκια μου (Angel και Kiss) έγιναν 4 + μηνών, πήρα και την απάντηση από το dna test και ευτυχώς είναι αγοράκια και τα 2. Ήδη σαν να είναι προγραμματισμένα από τη φύση μόλις πέρασαν τους 4 μήνες ζωής ξεκίνησαν να κάνουν φωνούλες... Μέχρι εδώ καλά.

Το πρόβλημα είναι ότι οι κύριοι λειτουργούν σαν συμμορία ειδικά όταν είναι να μπουν ξανά μέσα στο κλουβί τους.. Πάνε στα ψηλότερα σημεία και κάθονται και με κοιτάνε..

Ο Angel (ο γνωστός μπουλάκος που άργησε να κόψει την κρέμα) είναι πιο εύκολος γιατί μπορώ να τον ξεγελάσω με μια λιχουδιά και να τον βάλω μέσα στο κλουβί.

Ο Kiss που ήταν και παραμένει πιο ανεξάρτητος, δεν θέλει χάδια και πιασίματα, είναι πρόβλημα όταν πρέπει να μπει στο κλουβί.

Δεν τον ξεγελάς εύκολα με καμιά λιχουδιά και όταν πάρει χαμπάρι ότι θα μπει μέσα, πάει από κουρτινόξυλο σε πινάκες, βιβλιοθήκη και πάμε πάλι από την αρχή. μας κάνει κορόιδο να τον κυνηγάμε για να μπει μέσα.

Τις περισσότερες ώρες της ημέρας είμαι στο σπίτι καθώς δουλεύω από εδώ, αλλά προχθές έπρεπε να φύγω επειγόντως και με ταλαιπώρησε αρκετά για να τον βάλω μέσα.

Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις;
 
Καλημερα να τα χερεσε εν αναμονη οδηγιων απο τους γνωστες εδω, αν κ δεν νομιζω να μπορεις να κανεις κατι με τους. Συμοριτες ως το ειπες αγρια νιατα 😀 θα στρωσουν σιγα σιγα
 
Πως προσπαθείς να τον βάλεις μέσα;
Εγώ τα δικά μου που είναι και ημιάγρια, τα πιάνω με ένα σκουπόξυλο. Όλα τα πουλιά αν τους βάλεις κάποιο στρογγυλό κοντάρι κοντά στα πόδια του, πατάνε πάνω. Αν το κινήσεις μαλακά, συνήθως δεν πετάνε μακριά. Έτσι τα βάζεις στην πόρτα του κλουβιού.
Εν τω μεταξύ μπορείς να ασχοληθείς να το εκπαιδεύσεις σιγά-σιγά με κάποιον συγκεκριμένο ήχο που θα σημαίνει επιστροφή στο κλουβί.
Θέλει χρόνο όμως.
Δεν είμαι και της άποψης να είναι όλη μέρα έξω τα πουλιά. Όταν τα βγάζεις καλύτερα να μην έχουν φάει πριν, ώστε τοποθετώντας την τροφή να επιστρέφουν ευχάριστα.
 
Πρέπει να δουλέψεις αρκετά με την αγαπημένη τους λιχουδιά και με εντολή που θα τους μάθεις να ανεβαίνουν στο χέρι σου π.χ. "πάνω", "up" ή ότι άλλο θέλεις. Κάποιοι χρησιμοποιούν κλικερ και λένε ότι έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα. Σαν να εκπαιδεύεις κουτάβι.
 
Όταν είναι στη βιβλιοθήκη η σε κάποιον πινάκα που τα φτάνω ανεβαίνουν στο χέρι μου, έτσι τα βγάζω και από το κλουβί άλλωστε ή όταν πάω να φύγω από το σαλόνι έρχονται μόνα τους προς εμένα γιατί δεν θέλουν να μένουν μόνα τους έξω όταν δεν είμαι στο δωμάτιο... απλά όταν μυριστούν ότι είναι ώρα για μέσα την ώρα που πλησιάζω το κλουβί την κάνουν. Πήρα και κλικερ... απλά τη στρατηγική ψάχνω :) Θέλω να κάνω και κάποιες τροποποιήσεις στο χώρο για να τους κόψω την πρόσβαση σε σημεία που δεν τα φτάνω έτσι και αλλιώς. Από ότι κατάλαβα θέλει δουλίτσα το θέμα και πειραματισμό.
 
αχ αχ πάντα ο ένας είναι το πιο ατίθασο νειάτο 😀.
θέλουν εκπαίδευση στο "έλα" (οι δικοί μου τρελένονται για κριθαροκούλουρο-ντάκο και μόλις ακούσουν το "έλα ψωμάκι" τσακίζονται να έρθουν στο χέρι )(βέβαια ο μικρός είναι λίγο ατσούμπαλος και προσγειώνεται στο κεφάλι, αλλά τι να κάνουμε... Κάτι είναι και αυτό 😀)
επειδή ο μεγάλος είναι λίγο δύσκολος στο να μπει στο κλουβί,όταν είναι ο μικρός μέσα, εδώ και αρκετό καιρό, μόλις ανέβει στο χέρι μου,τον σκεπάζω με το άλλο (το κεφάλι του είναι φυσικά έξω να βλέπει )και τον μεταφέρω . Το κάνω συνέχεια (είτε τον πάω μέσα, είτε στην βρύση που του αρέσει να κάθεται)γιατί δεν θέλω να το συνδέσει με το "ήρθε η ώρα για το κλουβί".
θέλει χρόνο και υπομονή. Και θα σου έλεγα να επιμείνεις περισσότερο με τον Κις, που είναι ο αρχηγός. Τα μικρότερα συνήθως αντιγράφουν
 
Θα σου πρότεινα να μην τα αφήνεις σερί 3-4 ή όσες ώρες τα αφήνεις έξω. Βάλε-βγάλε ανα μια ώρα θα τους βάλει καλύτερα στο πνεύμα να ανεβαίνουν σε χέρια όταν το ζητάς.
 
Απάντηση
Back
Top