Panos Louis
PB New Member
Καλησπέρα σας!
Βρήκα το φόρουμ τυχαία και έκανα εγγραφή αμέσως! Έχω ένα θηλυκό κοκατιλ με ιδιαίτερη ιστορία. Τον Σεπτέμβριο του 2017 προσγειώθηκε στο μπαλκόνι μας και για πλάκα η μητέρα μου δοκίμασε να το πιάσει... Και το έπιασε! Το βάλαμε σε κλουβάκι και κάναμε κάποια βασική περιποίηση για ένα διάστημα μέχρι να διαπιστώσουμε αν είναι εντάξει και αργότερα αναβαθμίσαμε τον προσωπικό του χώρο με ένα μεγαλύτερο κλουβί και όλες τις ανέσεις. Όταν το πιάσαμε δεν ξέραμε αν είναι αρσενικό ή θηλυκό και το είπαμε "Λουί" ως αρσενικό. Αργότερα από την συμπεριφορά του καταλάβαμε ότι είναι θηλυκό αλλά έμεινε να αποκαλείται "ο Λουί". Ο Λουί λοιπόν, έγινε ο καλύτερος μου φίλος. Είναι το πιο χαδιαρικο πουλί όλων (και ας μην έχω διαβασει τις ιστορίες σας). Κανένα παιχνίδι δεν τον (ή "την") ενθουσιάζει τόσο όσο η κουβεντούλα μας που συνοδεύεται από κέρασμα λιχουδιων και πολλών χαδιων στο κεφαλάκι του, εκεί κάτω από το κόκκινο μαγουλάκι, στο αυτάκι του. Αν και μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ικανός να διαιτητεύσει τελικό Champion's League ή να ρυθμίσει την κυκλοφορία στο Σύνταγμα, πάντα είναι ήσυχος όταν περνάει χρόνο με τα αφεντικά του ή μάλλον με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Γιατί τελικά οι φτερωτοί μας φίλοι γίνονται οικογένεια μας.
Βρήκα το φόρουμ τυχαία και έκανα εγγραφή αμέσως! Έχω ένα θηλυκό κοκατιλ με ιδιαίτερη ιστορία. Τον Σεπτέμβριο του 2017 προσγειώθηκε στο μπαλκόνι μας και για πλάκα η μητέρα μου δοκίμασε να το πιάσει... Και το έπιασε! Το βάλαμε σε κλουβάκι και κάναμε κάποια βασική περιποίηση για ένα διάστημα μέχρι να διαπιστώσουμε αν είναι εντάξει και αργότερα αναβαθμίσαμε τον προσωπικό του χώρο με ένα μεγαλύτερο κλουβί και όλες τις ανέσεις. Όταν το πιάσαμε δεν ξέραμε αν είναι αρσενικό ή θηλυκό και το είπαμε "Λουί" ως αρσενικό. Αργότερα από την συμπεριφορά του καταλάβαμε ότι είναι θηλυκό αλλά έμεινε να αποκαλείται "ο Λουί". Ο Λουί λοιπόν, έγινε ο καλύτερος μου φίλος. Είναι το πιο χαδιαρικο πουλί όλων (και ας μην έχω διαβασει τις ιστορίες σας). Κανένα παιχνίδι δεν τον (ή "την") ενθουσιάζει τόσο όσο η κουβεντούλα μας που συνοδεύεται από κέρασμα λιχουδιων και πολλών χαδιων στο κεφαλάκι του, εκεί κάτω από το κόκκινο μαγουλάκι, στο αυτάκι του. Αν και μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ικανός να διαιτητεύσει τελικό Champion's League ή να ρυθμίσει την κυκλοφορία στο Σύνταγμα, πάντα είναι ήσυχος όταν περνάει χρόνο με τα αφεντικά του ή μάλλον με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Γιατί τελικά οι φτερωτοί μας φίλοι γίνονται οικογένεια μας.
Να την χαιρεσαι
