Πρόκειται για ένα πολύ ασυνήθιστο και ζωηρό είδος που σπάνια θα τα δει κάποιος ακίνητα. Αρέσκονται στο να φωνάζουν να σκαρφαλώνουν και να πετάνε κόντρα στον αέρα.
Το μπλε Lorikeet η αλλιώς Vini peruviana είναι ένα μικρό lorikeet που κατάγεται από την γαλλική Πολυνησία και τα νησιά Cook. Είναι επίσης γνωστό και με τα ονόματα Tahiti Lorikieet, Tahitian Lory, Blue Lory, και Indigo Lory. Στο παρελθόν ζούσε σχεδόν σε 23 διαφορετικά νησιά αλλά τώρα έχει περιοριστεί μόνο σε οχτώ από αυτά, τα οποία είναι τα εξής: Motu, island Manuae, Tikehau, Rangiroa, Aratua, Kaukura, Apataki, Aitutaki, και ενδεχομένως Harvey και Manihi. Στο νησί Aitutaki υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 500 ζευγάρια.
Το μπλε lorikeet είναι ένας μεσαίου μεγέθους παπαγάλος που δεν ξεπερνά τα 18 εκατοστά, με μια κοντή και στρογγυλεμένη ουρά. Το φτέρωμα του είναι κυρίως σκούρο μπλε και τα φτερά του κεφαλιού του έχουν ένα έντονο ζωηρό μπλε χρώμα. Στην βάση του κεφαλιού του έως την κοιλιά υπάρχει ένα κατάλευκο "σύννεφο" που σπάει την μονοτονία του μπλε. Το ράμφος του είναι πορτοκαλί με επίσης πολύ έντονα πορτοκαλί πόδια. Τα ενήλικα αρσενικά και τα ενήλικα θηλυκά έχουν ακριβώς την ίδια εμφάνιση και δεν ξεχωρίζουν καθόλου, οπότε ο διαχωρισμός φύλου μπορεί να γίνει μόνο με ενδοσκοπική εξέταση ή με test DNA. Τα νεαρά πουλιά αυτού του είδους δεν έχουν άσπρο χρώμα στο πρόσωπο και στην κοιλιά, αλλά μόνο ένα γκριζομπλέ χρώμα το οποίο καλύπτει ολόκληρο το σώμα τους και τα πόδια τους είναι σχεδόν καφέ.
Είναι πολύ θορυβώδες πουλί, όπως άλλωστε και όλα τα υπόλοιπα ειδή της οικογενειάς του.
Βρίσκει καταφύγιο σε δασικές εκτάσεις και κυρίως στους φοίνικες. Επίσης συχνάζει και σε καλλιεργημένες περιοχές. Στους φοίνικες πέρα από καταφύγιο βρίσκουν και το ιδανικό μέρος για φωλιά. Στο φυσικό τους περιβάλλον ζουν σε μικρά κοπάδια συνήθως κάτω των δέκα ατόμων. Είναι δραστήρια πουλιά που τρέφονται με νέκταρ (το ποιο συλλέγουν με την γλώσσα τους), έντομα, φρούτα και λαχανικά. Δεν έχουν την κλασική χοντρή γλώσσα όπως οι άλλοι παπαγάλοι. Η γλώσσα τους είναι αρκετά λεπτή που στην άκρη της υπάρχουν μερικές τρίχες, οι οποίες τα διευκολύνουν στη συλλογή του νέκταρ.
Συχνά τα παρομοιάζουν με ουρανό. Το μπλε τους χρώμα αντιπροσωπεύει τον ουρανό το άσπρο της κοιλιάς τα σύννεφα και το πορτοκαλί ράμφος τον ήλιο.
Πολλοί θα ήθελαν να το έχουν ως κατοικίδιο αλλά είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο να βρεθεί στην αγορά (ειδικά στην ελληνική). Λίγο η δυσκολία του στην αναπαραγωγή και λίγο ο μικρός αριθμός των πουλιών που απαντάται στη φύση, συντελούν στο να μην υπάρχουν πολλά πουλιά αυτού του είδους στην αγορά. Προσωπικά το θεωρώ από τα πιο όμορφα είδη παπαγάλων. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο αριθμός τους έχει λιγοστέψει εξαιτίας ενός είδους αρουραίου που εισήχθηκε τυχαία στα νησιά που ζει αυτό το είδος παπαγάλου.
Το μπλε Lorikeet η αλλιώς Vini peruviana είναι ένα μικρό lorikeet που κατάγεται από την γαλλική Πολυνησία και τα νησιά Cook. Είναι επίσης γνωστό και με τα ονόματα Tahiti Lorikieet, Tahitian Lory, Blue Lory, και Indigo Lory. Στο παρελθόν ζούσε σχεδόν σε 23 διαφορετικά νησιά αλλά τώρα έχει περιοριστεί μόνο σε οχτώ από αυτά, τα οποία είναι τα εξής: Motu, island Manuae, Tikehau, Rangiroa, Aratua, Kaukura, Apataki, Aitutaki, και ενδεχομένως Harvey και Manihi. Στο νησί Aitutaki υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 500 ζευγάρια.
Το μπλε lorikeet είναι ένας μεσαίου μεγέθους παπαγάλος που δεν ξεπερνά τα 18 εκατοστά, με μια κοντή και στρογγυλεμένη ουρά. Το φτέρωμα του είναι κυρίως σκούρο μπλε και τα φτερά του κεφαλιού του έχουν ένα έντονο ζωηρό μπλε χρώμα. Στην βάση του κεφαλιού του έως την κοιλιά υπάρχει ένα κατάλευκο "σύννεφο" που σπάει την μονοτονία του μπλε. Το ράμφος του είναι πορτοκαλί με επίσης πολύ έντονα πορτοκαλί πόδια. Τα ενήλικα αρσενικά και τα ενήλικα θηλυκά έχουν ακριβώς την ίδια εμφάνιση και δεν ξεχωρίζουν καθόλου, οπότε ο διαχωρισμός φύλου μπορεί να γίνει μόνο με ενδοσκοπική εξέταση ή με test DNA. Τα νεαρά πουλιά αυτού του είδους δεν έχουν άσπρο χρώμα στο πρόσωπο και στην κοιλιά, αλλά μόνο ένα γκριζομπλέ χρώμα το οποίο καλύπτει ολόκληρο το σώμα τους και τα πόδια τους είναι σχεδόν καφέ.
Είναι πολύ θορυβώδες πουλί, όπως άλλωστε και όλα τα υπόλοιπα ειδή της οικογενειάς του.
Βρίσκει καταφύγιο σε δασικές εκτάσεις και κυρίως στους φοίνικες. Επίσης συχνάζει και σε καλλιεργημένες περιοχές. Στους φοίνικες πέρα από καταφύγιο βρίσκουν και το ιδανικό μέρος για φωλιά. Στο φυσικό τους περιβάλλον ζουν σε μικρά κοπάδια συνήθως κάτω των δέκα ατόμων. Είναι δραστήρια πουλιά που τρέφονται με νέκταρ (το ποιο συλλέγουν με την γλώσσα τους), έντομα, φρούτα και λαχανικά. Δεν έχουν την κλασική χοντρή γλώσσα όπως οι άλλοι παπαγάλοι. Η γλώσσα τους είναι αρκετά λεπτή που στην άκρη της υπάρχουν μερικές τρίχες, οι οποίες τα διευκολύνουν στη συλλογή του νέκταρ.
Συχνά τα παρομοιάζουν με ουρανό. Το μπλε τους χρώμα αντιπροσωπεύει τον ουρανό το άσπρο της κοιλιάς τα σύννεφα και το πορτοκαλί ράμφος τον ήλιο.
Πολλοί θα ήθελαν να το έχουν ως κατοικίδιο αλλά είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο να βρεθεί στην αγορά (ειδικά στην ελληνική). Λίγο η δυσκολία του στην αναπαραγωγή και λίγο ο μικρός αριθμός των πουλιών που απαντάται στη φύση, συντελούν στο να μην υπάρχουν πολλά πουλιά αυτού του είδους στην αγορά. Προσωπικά το θεωρώ από τα πιο όμορφα είδη παπαγάλων. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο αριθμός τους έχει λιγοστέψει εξαιτίας ενός είδους αρουραίου που εισήχθηκε τυχαία στα νησιά που ζει αυτό το είδος παπαγάλου.
