Ελίζα+空ちゃん= <3
PB New Member
- Εγγραφή
- 19 Μαϊ 2014
- Μηνύματα
- 8
Καλησπέρα σας,
Λέγομαι Ελίζα και εγγράφηκα στο site για να μάθω πληροφορίες σχετικά με τα παπαγαλάκια Μπάτζι και να μοιραστώ μαζί σας την απίστευτη ιστορία της γνωριμίας μου με το παπαγαλάκι μου πια μιας και που ένα από αυτά χθες, την ήμερα των γενεθλίων μου, προσγειώθηκε στο μπαλκόνι μας. Παρεπιπτώντως την ονόμασα 空鳥/Σοράντορι=ουρανοπούλι στα ιαπωνικά (ασχολούμαι κάμποσα χρόνια) επειδή έχει όλα τα χρώματα του ουρανού και ήταν δώρο εξ ουρανού.
Ήταν γύρω στις 6 το απόγευμα που έσβηνα αντί για 23 κεράκια, ένα σε σχήμα ερωτηματικού (δεν ξέρω γιατί) κι, αντί για τούρτα, ένα χειροποίητο μιλφέιγ, όταν η κολλητή μου αναφώνησε: "Ελίζα, Ελίζα, κοίτα, κοίτα! Ένα μπλε παπαγαλάκι κάθεται στο μπαλκόνι σου!". Πέραν της κολλητής μου, ήταν εκεί η μητέρα μου, η οποία σημειωτέον, δεν τα πάει καλά με τα ζώα, και δη με τα πτηνά, και η θεία μου με τον φίλο της, οι οποίοι λατρεύουν τα πτηνά και έχουν πολλά καναρίνια και σκέφτονται για παπαγαλάκια (φανταστείτε το μετέπειτα ντιμπέιτ μιας και ήταν κι οι εκλογές).
Κανείς εκ των παρευρισκομένων δεν κατέστη δυνατό να διατηρήσει την ψυχραιμίαν του πέραν εμού καθότι η δυσαρέσκεια (της μητρός μου), ο υπέρμετρος ενθουσιασμός (των πτηνόφιλων) κι η λόξα της κολλητής για τη σπανιότητα του συμβάντος κι ότι "είναι σημάδι απ'το Θεό" δεν άφησαν χώρο για πιο λογικές αντιδράσεις.
Αφού καθησύχασα, όχι το πουλί τόσο, το οποίο μάλλον έσπαγε και πλάκα μέχρι εκείνη την ώρα, αλλά όσο τα χαζοχαρούμενα πλάσματα γύρω μου, με αργά και σταθερά βήματα άνοιξα την μπαλκονόπορτα, τράβηξα το ένα φύλλο της σήτας και πέταξε καταπάνω μου.
Βλακωδώς παρέμεινα ακίνητη κι αντί να σηκώσω το χέρι μου για να κάτσει, ξαναπήγε στην καρέκλα του μπαλκονιού φοβισμένο αυτή τη φορά που δεν το δέχτηκα. Ζήτησα ψίχουλα από τη μάνα μου η οποία καθόταν σαν χάπατο μαζί με τους υπόλοιπους κι έβγαζαν μόνο τα φωνήεντα "α" και "ο" και αφού για άλλη μια φορά ικέτεψα για ησυχία, ψύχραιμα, πήγα κοντά του.
Το κακόμοιρο κράταγε ένα μέτρο απόσταση ανά βήμα που έκανα κι έτσι αντί να πλησιάσω άλλο το παρότρεινα με ήρεμη φωνή να μπει μέσα κρατώντας το πιάτο με τα ψίχουλα. Μπήκε και ξαναπέταξε πάνω μου. Η ηλιθιότητά μου συνεχίστηκε καθώς αυτή τη φορά κράταγα το πιάτο. Έτσι, γραπώθηκε από την μέσα πλευρά της σήτας. Αργά έβαλα το πιάτο από κάτω του, κάθισε μέσα στο πιάτο κι άρχισε να τρώει με λύσσα τα ψιχουλάκια.
Εν τω μεταξύ, η θεία σε μια στιγμιαία έκλαμψη ευφυΐας σκέφτηκε να φέρει ένα κλουβί και βιντεοκάμερα. Το πουλάκι μόλις πήρα τα μάτια μου από πάνω του ξαναπέταξε. Αυτή τη φορά έβαλα στο χέρι τα ψίχουλα κι ήρθε! Όμως μόλις πήγα να το πιάσω με τα δυό χέρια τσίρηξε και πήγε στον καναπέ. Εν τέλη, έκλεισα τα φώτα και του έριξα ένα πανί για να το πιάσω και να το μεταφέρω, αν και έσκουζε το κακόμοιρο, μέσα στο κλουβί, σύμφωνα με τις οδηγίες του φίλου της θείας που, μέχρι τότε, είχε ξαναβρεί την ψυχραιμία του.
Έπρεπε να φύγω για να βρεθώ με κάτι φίλους κι έτσι η μάνα μου με τη θειά μου αποφάσισαν χωρίς καν να με υπολογίσουν να το πάρει η δεύτερη. Αρχικώς τσαντίστηκα, αλλά έδωσα τόπο στην οργή γιατί σκεφτόμουν ότι θα είναι με κάποιον που ξέρει. Τελικώς όμως η θεία το πήγε σήμερα σε ένα pet shop που πάει τα καναρίνια της για μίνι-τσεκ.
Το κλουβί θεωρώ είναι πολύ μικρό αφού είναι για καναρίνι, δεν ξέρουν καν σε τι ηλικία μπορεί έστω στο περίπου να είναι και για πτηνίατρο ούτε λόγος επειδή προφανώς τους κοστίζει. Γενικώς η θεία κι ο φίλος της δεν το έχουν ψάξει το θέμα ούτε τους είδα και πολύ ενημερωμένους κι ας ενδιαφέρονται να πάρουν
παπαγαλάκια.
Είπαν στο pet shop από αυτά που μου είπε η θεία ότι είναι θηλυκό και λέγεται το είδος Μπάτζι (χαίρω πολύ αυτό και περισσότερα μαθαίνει όποιος κάνει μια πρόχειρη αναζήτηση), ότι είναι άρρωστο στα έντερα και της έδωσαν την αντιβίωση Sivotine. Μου είπαν να πάρω σπρέυ να το ψεκάσω προληπτικά για ψώρα/ψύλλος; Αλλά πώς ρε παιδιά; Εδώ δεν μπορούμε να το αγγίξουμε και σκούζει το κακόμοιρο. Δεν μου άρεσε καθόλου η όλη φάση πρόχειρων και μη εμπεριστατομένων συμβουλών.
Δεν ήθελε περαιτέρω σκέψη νομίζω, το πουλάκι δε θα είχε της κατάλληλης προσοχής που του αρμόζει. Έψαξα, βρήκα πληροφορίες αλλά μου δημιουργήθηκαν ερωτήματα για αυτό και μπήκα στην διαδικασία να γράψω. Αν είναι όντως άρρωστο το ζουζουνάκι αυτός που έχει το pet shop δεν θα έπρεπε να συστήσει κάποιον πτηνίατρο; Έχετε να προτείνετε κάποιον; Ψάχνοντας είδα ότι μια προσοχή, στο τι γιατρό θα το πας, χρειάζεται και για αυτό είμαι σκεπτική στο πού να το πάω.
Επίσης, προταιρεότητά μου είναι η υγεία του ζωντανού. Έχω κάποια λεφτά στην άκρη και μπορώ να διαθέσω και 100 και 200 ευρώ και παραπάνω για εξέτασεις και φάρμακα κι άλλα για τροφές, κλουβί, παιχνίδια κι ό,τι χρειαστεί. Αλλά ξέρετε πάνω κάτω τι τιμές ισχύουν; Για να ξέρω κι εγώ τι να περιμένω. Είμαι στην αναζήτηση εργασίας αλλά αντέχω μια τέτοιου είδους επιβάρυνση.
Βρήκα μία πτηνίατρο στον Πειραιά και θα πάρω τηλέφωνο αύριο. Mέχρι τότε όμως τι να κάνω; Παρατήρησα ότι είναι λίγο νωχελικό αλλά από τι; Αϋπνία λόγω stress ή κάτι άλλο; Τι κλουβί να πάρω; Να το βγάζω έξω ή να μην το βγάζω μέχρι να συνηθίσει; Να του δώσω κάποιο φρούτο ή λαχανικό; Να συνεχίσω με την αντιβίωση; Παρατήρασα τις κουτσουλίτσες της και είναι σχετικώς στερεές σε αποχρώσεις του άσπρου και πολυ σκούρου καφέ/μαύρου αλλά μου φαίνονται λίγες.
Το μετέφερα σε ένα μεγαλύτερο κλουβί της θείας για καναρίνια και μου έριξε μια δαγκωνίτσα αλλά σε πειραχτικό πιο πολύ τόνο. Δεν με έκοψε, ούτε πόνεσα, πιο πολύ τρόμαξα λιγουλάκι. Με αφήνει να το χαϊδεύω ελάχιστα στην κοιλίτσα του αλλά το άφησα στην ησυχία με αυτά που διάβασα. Του μιλάω σιγά πότε πότε, με παρατηρεί, τιτιβίζει αραιά και πού όταν βάλω χαμηλή μουσική και καλωπίζεται συνεχώς. Λέτε να έχει ψύλλους ή κάποιο παράσιτο; Πάντως εγώ που το κοίταξα ξανά και ξανά δεν είδα κάποιο έντομο απάνω του αλλά αυτό δεν διαβεβαιώνει κάτι σωστά;
Έχω κι ένα χαμστεράκι τη Φούμπουκι που είναι μια άλλη συγκινητική ιστορία αλλά σε άλλο φόρουμ. Το θέμα μου είναι, δεν υπάρχει πρόβλημα να είναι στο ίδιο δωμάτιο τα κλουβιά, ναι; Έχουν απόσταση ένα μέτρο. Και το κλουβί του χάμστερ είναι γυάλα πλαστική με καπάκι με κάγκελα για να περνά ο αέρας. Φαντάζομαι ότι μάλλον δεν είναι θέμα εφόσον σε ένα pet shop βρίσκονται παραπάνω από 10 διαφορετικά είδη ζώων στα σπιτάκια τους χωρίς κανέναν θέμα. Βέβαια μπορεί να κάνω και λάθος.
Σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή που δείξατε να διαβάσετε την ιστορία της Σοράντορι και τις απορίες μου, θα βρίσκομαι υπόχρεωη εκ των προτέρων σε όποιον μπορέσει να με βοηθήσει με τα ερωτήματα που έθεσα και φυσικά είμαι ευγνώμων στους ιδρυτές αυτού του site και σε όλους όσους βοηθούν στην ενημέρωση αρχάριων αλλά και τυχερών κηδεμόνων σαν εμένα με το πώς να είμαστε σωστοί απέναντι σε αυτά τα τόσο γλυκά πλασματάκια. Καλή σας νύχτα κι όνειρα φτερωτά
Υ. Γ:
Dropbox - 2014-05-19 14.40.46.jpg
Dropbox - 2014-05-19 13.42.31.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.28.34.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.28.53.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.32.42.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.32.15.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.29.53.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.30.36.jpg
Dropbox - 2014-05-20 01.06.22.jpg
Λέγομαι Ελίζα και εγγράφηκα στο site για να μάθω πληροφορίες σχετικά με τα παπαγαλάκια Μπάτζι και να μοιραστώ μαζί σας την απίστευτη ιστορία της γνωριμίας μου με το παπαγαλάκι μου πια μιας και που ένα από αυτά χθες, την ήμερα των γενεθλίων μου, προσγειώθηκε στο μπαλκόνι μας. Παρεπιπτώντως την ονόμασα 空鳥/Σοράντορι=ουρανοπούλι στα ιαπωνικά (ασχολούμαι κάμποσα χρόνια) επειδή έχει όλα τα χρώματα του ουρανού και ήταν δώρο εξ ουρανού.
Ήταν γύρω στις 6 το απόγευμα που έσβηνα αντί για 23 κεράκια, ένα σε σχήμα ερωτηματικού (δεν ξέρω γιατί) κι, αντί για τούρτα, ένα χειροποίητο μιλφέιγ, όταν η κολλητή μου αναφώνησε: "Ελίζα, Ελίζα, κοίτα, κοίτα! Ένα μπλε παπαγαλάκι κάθεται στο μπαλκόνι σου!". Πέραν της κολλητής μου, ήταν εκεί η μητέρα μου, η οποία σημειωτέον, δεν τα πάει καλά με τα ζώα, και δη με τα πτηνά, και η θεία μου με τον φίλο της, οι οποίοι λατρεύουν τα πτηνά και έχουν πολλά καναρίνια και σκέφτονται για παπαγαλάκια (φανταστείτε το μετέπειτα ντιμπέιτ μιας και ήταν κι οι εκλογές).
Κανείς εκ των παρευρισκομένων δεν κατέστη δυνατό να διατηρήσει την ψυχραιμίαν του πέραν εμού καθότι η δυσαρέσκεια (της μητρός μου), ο υπέρμετρος ενθουσιασμός (των πτηνόφιλων) κι η λόξα της κολλητής για τη σπανιότητα του συμβάντος κι ότι "είναι σημάδι απ'το Θεό" δεν άφησαν χώρο για πιο λογικές αντιδράσεις.
Αφού καθησύχασα, όχι το πουλί τόσο, το οποίο μάλλον έσπαγε και πλάκα μέχρι εκείνη την ώρα, αλλά όσο τα χαζοχαρούμενα πλάσματα γύρω μου, με αργά και σταθερά βήματα άνοιξα την μπαλκονόπορτα, τράβηξα το ένα φύλλο της σήτας και πέταξε καταπάνω μου.
Βλακωδώς παρέμεινα ακίνητη κι αντί να σηκώσω το χέρι μου για να κάτσει, ξαναπήγε στην καρέκλα του μπαλκονιού φοβισμένο αυτή τη φορά που δεν το δέχτηκα. Ζήτησα ψίχουλα από τη μάνα μου η οποία καθόταν σαν χάπατο μαζί με τους υπόλοιπους κι έβγαζαν μόνο τα φωνήεντα "α" και "ο" και αφού για άλλη μια φορά ικέτεψα για ησυχία, ψύχραιμα, πήγα κοντά του.
Το κακόμοιρο κράταγε ένα μέτρο απόσταση ανά βήμα που έκανα κι έτσι αντί να πλησιάσω άλλο το παρότρεινα με ήρεμη φωνή να μπει μέσα κρατώντας το πιάτο με τα ψίχουλα. Μπήκε και ξαναπέταξε πάνω μου. Η ηλιθιότητά μου συνεχίστηκε καθώς αυτή τη φορά κράταγα το πιάτο. Έτσι, γραπώθηκε από την μέσα πλευρά της σήτας. Αργά έβαλα το πιάτο από κάτω του, κάθισε μέσα στο πιάτο κι άρχισε να τρώει με λύσσα τα ψιχουλάκια.
Εν τω μεταξύ, η θεία σε μια στιγμιαία έκλαμψη ευφυΐας σκέφτηκε να φέρει ένα κλουβί και βιντεοκάμερα. Το πουλάκι μόλις πήρα τα μάτια μου από πάνω του ξαναπέταξε. Αυτή τη φορά έβαλα στο χέρι τα ψίχουλα κι ήρθε! Όμως μόλις πήγα να το πιάσω με τα δυό χέρια τσίρηξε και πήγε στον καναπέ. Εν τέλη, έκλεισα τα φώτα και του έριξα ένα πανί για να το πιάσω και να το μεταφέρω, αν και έσκουζε το κακόμοιρο, μέσα στο κλουβί, σύμφωνα με τις οδηγίες του φίλου της θείας που, μέχρι τότε, είχε ξαναβρεί την ψυχραιμία του.
Έπρεπε να φύγω για να βρεθώ με κάτι φίλους κι έτσι η μάνα μου με τη θειά μου αποφάσισαν χωρίς καν να με υπολογίσουν να το πάρει η δεύτερη. Αρχικώς τσαντίστηκα, αλλά έδωσα τόπο στην οργή γιατί σκεφτόμουν ότι θα είναι με κάποιον που ξέρει. Τελικώς όμως η θεία το πήγε σήμερα σε ένα pet shop που πάει τα καναρίνια της για μίνι-τσεκ.
Το κλουβί θεωρώ είναι πολύ μικρό αφού είναι για καναρίνι, δεν ξέρουν καν σε τι ηλικία μπορεί έστω στο περίπου να είναι και για πτηνίατρο ούτε λόγος επειδή προφανώς τους κοστίζει. Γενικώς η θεία κι ο φίλος της δεν το έχουν ψάξει το θέμα ούτε τους είδα και πολύ ενημερωμένους κι ας ενδιαφέρονται να πάρουν
παπαγαλάκια.
Είπαν στο pet shop από αυτά που μου είπε η θεία ότι είναι θηλυκό και λέγεται το είδος Μπάτζι (χαίρω πολύ αυτό και περισσότερα μαθαίνει όποιος κάνει μια πρόχειρη αναζήτηση), ότι είναι άρρωστο στα έντερα και της έδωσαν την αντιβίωση Sivotine. Μου είπαν να πάρω σπρέυ να το ψεκάσω προληπτικά για ψώρα/ψύλλος; Αλλά πώς ρε παιδιά; Εδώ δεν μπορούμε να το αγγίξουμε και σκούζει το κακόμοιρο. Δεν μου άρεσε καθόλου η όλη φάση πρόχειρων και μη εμπεριστατομένων συμβουλών.
Δεν ήθελε περαιτέρω σκέψη νομίζω, το πουλάκι δε θα είχε της κατάλληλης προσοχής που του αρμόζει. Έψαξα, βρήκα πληροφορίες αλλά μου δημιουργήθηκαν ερωτήματα για αυτό και μπήκα στην διαδικασία να γράψω. Αν είναι όντως άρρωστο το ζουζουνάκι αυτός που έχει το pet shop δεν θα έπρεπε να συστήσει κάποιον πτηνίατρο; Έχετε να προτείνετε κάποιον; Ψάχνοντας είδα ότι μια προσοχή, στο τι γιατρό θα το πας, χρειάζεται και για αυτό είμαι σκεπτική στο πού να το πάω.
Επίσης, προταιρεότητά μου είναι η υγεία του ζωντανού. Έχω κάποια λεφτά στην άκρη και μπορώ να διαθέσω και 100 και 200 ευρώ και παραπάνω για εξέτασεις και φάρμακα κι άλλα για τροφές, κλουβί, παιχνίδια κι ό,τι χρειαστεί. Αλλά ξέρετε πάνω κάτω τι τιμές ισχύουν; Για να ξέρω κι εγώ τι να περιμένω. Είμαι στην αναζήτηση εργασίας αλλά αντέχω μια τέτοιου είδους επιβάρυνση.
Βρήκα μία πτηνίατρο στον Πειραιά και θα πάρω τηλέφωνο αύριο. Mέχρι τότε όμως τι να κάνω; Παρατήρησα ότι είναι λίγο νωχελικό αλλά από τι; Αϋπνία λόγω stress ή κάτι άλλο; Τι κλουβί να πάρω; Να το βγάζω έξω ή να μην το βγάζω μέχρι να συνηθίσει; Να του δώσω κάποιο φρούτο ή λαχανικό; Να συνεχίσω με την αντιβίωση; Παρατήρασα τις κουτσουλίτσες της και είναι σχετικώς στερεές σε αποχρώσεις του άσπρου και πολυ σκούρου καφέ/μαύρου αλλά μου φαίνονται λίγες.
Το μετέφερα σε ένα μεγαλύτερο κλουβί της θείας για καναρίνια και μου έριξε μια δαγκωνίτσα αλλά σε πειραχτικό πιο πολύ τόνο. Δεν με έκοψε, ούτε πόνεσα, πιο πολύ τρόμαξα λιγουλάκι. Με αφήνει να το χαϊδεύω ελάχιστα στην κοιλίτσα του αλλά το άφησα στην ησυχία με αυτά που διάβασα. Του μιλάω σιγά πότε πότε, με παρατηρεί, τιτιβίζει αραιά και πού όταν βάλω χαμηλή μουσική και καλωπίζεται συνεχώς. Λέτε να έχει ψύλλους ή κάποιο παράσιτο; Πάντως εγώ που το κοίταξα ξανά και ξανά δεν είδα κάποιο έντομο απάνω του αλλά αυτό δεν διαβεβαιώνει κάτι σωστά;
Έχω κι ένα χαμστεράκι τη Φούμπουκι που είναι μια άλλη συγκινητική ιστορία αλλά σε άλλο φόρουμ. Το θέμα μου είναι, δεν υπάρχει πρόβλημα να είναι στο ίδιο δωμάτιο τα κλουβιά, ναι; Έχουν απόσταση ένα μέτρο. Και το κλουβί του χάμστερ είναι γυάλα πλαστική με καπάκι με κάγκελα για να περνά ο αέρας. Φαντάζομαι ότι μάλλον δεν είναι θέμα εφόσον σε ένα pet shop βρίσκονται παραπάνω από 10 διαφορετικά είδη ζώων στα σπιτάκια τους χωρίς κανέναν θέμα. Βέβαια μπορεί να κάνω και λάθος.
Σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή που δείξατε να διαβάσετε την ιστορία της Σοράντορι και τις απορίες μου, θα βρίσκομαι υπόχρεωη εκ των προτέρων σε όποιον μπορέσει να με βοηθήσει με τα ερωτήματα που έθεσα και φυσικά είμαι ευγνώμων στους ιδρυτές αυτού του site και σε όλους όσους βοηθούν στην ενημέρωση αρχάριων αλλά και τυχερών κηδεμόνων σαν εμένα με το πώς να είμαστε σωστοί απέναντι σε αυτά τα τόσο γλυκά πλασματάκια. Καλή σας νύχτα κι όνειρα φτερωτά
Υ. Γ:
Dropbox - 2014-05-19 14.40.46.jpg
Dropbox - 2014-05-19 13.42.31.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.28.34.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.28.53.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.32.42.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.32.15.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.29.53.jpg
Dropbox - 2014-05-20 00.30.36.jpg
Dropbox - 2014-05-20 01.06.22.jpg
Οπότε αν δεν φαίνεται με όσο ζουμ κάνει συγχωράτε με (εμένα και την μανία μου για παντόφλες κινητά)...
