Λοιπόν ξεκινήσαμε τις προσπάθειες γνωριμίας του πρόσφατα διασωθέντος Κρίκι (budgie) με την Σιτρους (cockatiel). Μετά απο καραντίνα και γνωριμία με τα κλουβιά κοντά είπαμε να προχωρήσουμε στο να συστηθουν εκτός κλουβιού.
Προηγουμένως τους έχουμε ανοίξει εναλλάξ στο ίδιο δωμάτιο (οταν αυτος πάει πανω στο κλουβί της, αυτή δείχνει ανήσυχη και ετσι της εχω λιγο σκέπασμα εκτός του οτι τον διώχνω απο εκεί). Με τα κλουβιά κοντά φαινονται χαλαροί και τραγουδάνε πολύ μαζί και φαίνονται και οι δύο χαρουμενοι με την παρέα.
Σήμερα δοκιμασαμε 1η φορα και τους 2 μαζί εξω(είχαμε βγάλει πρώτα την Σιτρους, πέταξε, μετα μπηκε μεσα, βγηκε αυτός και αφου εκανε τις πτήσεις του λιγο να ηρεμήσει της ανοίξαμε και εκείνης. Ειχαν και καλές στιγμες που καθόντουσαν σε άλλα σταντ και καθαριζοντουσαν αλλά αυτος εχει την τάση κάποιες στιγμές να πάει καταπάνω της/ ή να κατσει κοντα της(?), εκείνη φοβάται (το μονο που φοβάται γενικά ειναι τα ιπτάμενα, πχ πεταλούδες) και κατεληξε σε ενα σύντομο κυνηγητό. Αυτο έγινε 2 φορές οπότε τον μάζεψα στο κλουβί του τον μικρό(με σεντονακι). Φυσικά καθ ολη την διάρκεια εμεις ειμασταν ψύχραιμοι και της μιλούσα ήσυχα για να μην πανικοβληθεί παραπάνω.
Να πω οτι το δωμάτιο ειναι της Σιτρους και αυτος είναι 2 μερες μονο εδώ.
Διάβασα κάποια σχετικά θέματα αλλά δεν βρήκα κάτι με κυνηγητό στον αέρα, ιδέες;
Να πω ότι σκοπός είναι απλά να μπορουν να είναι μαζί εξω ή να παίζουν.
[automerge]1591203674[/automerge]
Να πω ότι η Σιτρους (σχεδόν 2 χρονών, ταισμενη στο χέρι) δεν ξαναειχε κοντινή επαφή με άλλο πουλάκι μετά το εκτροφείο απο το οποίο έφυγε 3-4ων μηνών, οπότε μπορεί να μην ξέρει πώς να φερθεί. Ο Κρί-κι (περιπου 1ος έτους) δεν ξερουμε που ήταν αλλά πιστεύω οτι ειχε παρέα απο άλλα budgies.
Γενικά δειχνουν πάντως ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλο και η Σιτρους τελευταία μας τραγουδάει πιο πολύ από ποτέ και είναι μεσ' στην τρελη χαρά(εκτός από οταν πετάει αυτό το τρομαχτικό μικρο πράσινο τέρας κοντα της).
Αυτός τελευταία έχει μάθει την φωνή της και της απαντάει πάντα(τις πρώτες μέρες μόνο στα σπουργίτια απανταγε), φαίνεται πως την θεωρεί πλεον σμήνος του κάπως.
Προηγουμένως τους έχουμε ανοίξει εναλλάξ στο ίδιο δωμάτιο (οταν αυτος πάει πανω στο κλουβί της, αυτή δείχνει ανήσυχη και ετσι της εχω λιγο σκέπασμα εκτός του οτι τον διώχνω απο εκεί). Με τα κλουβιά κοντά φαινονται χαλαροί και τραγουδάνε πολύ μαζί και φαίνονται και οι δύο χαρουμενοι με την παρέα.
Σήμερα δοκιμασαμε 1η φορα και τους 2 μαζί εξω(είχαμε βγάλει πρώτα την Σιτρους, πέταξε, μετα μπηκε μεσα, βγηκε αυτός και αφου εκανε τις πτήσεις του λιγο να ηρεμήσει της ανοίξαμε και εκείνης. Ειχαν και καλές στιγμες που καθόντουσαν σε άλλα σταντ και καθαριζοντουσαν αλλά αυτος εχει την τάση κάποιες στιγμές να πάει καταπάνω της/ ή να κατσει κοντα της(?), εκείνη φοβάται (το μονο που φοβάται γενικά ειναι τα ιπτάμενα, πχ πεταλούδες) και κατεληξε σε ενα σύντομο κυνηγητό. Αυτο έγινε 2 φορές οπότε τον μάζεψα στο κλουβί του τον μικρό(με σεντονακι). Φυσικά καθ ολη την διάρκεια εμεις ειμασταν ψύχραιμοι και της μιλούσα ήσυχα για να μην πανικοβληθεί παραπάνω.
Να πω οτι το δωμάτιο ειναι της Σιτρους και αυτος είναι 2 μερες μονο εδώ.
Διάβασα κάποια σχετικά θέματα αλλά δεν βρήκα κάτι με κυνηγητό στον αέρα, ιδέες;
Να πω ότι σκοπός είναι απλά να μπορουν να είναι μαζί εξω ή να παίζουν.
[automerge]1591203674[/automerge]
Να πω ότι η Σιτρους (σχεδόν 2 χρονών, ταισμενη στο χέρι) δεν ξαναειχε κοντινή επαφή με άλλο πουλάκι μετά το εκτροφείο απο το οποίο έφυγε 3-4ων μηνών, οπότε μπορεί να μην ξέρει πώς να φερθεί. Ο Κρί-κι (περιπου 1ος έτους) δεν ξερουμε που ήταν αλλά πιστεύω οτι ειχε παρέα απο άλλα budgies.
Γενικά δειχνουν πάντως ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλο και η Σιτρους τελευταία μας τραγουδάει πιο πολύ από ποτέ και είναι μεσ' στην τρελη χαρά(εκτός από οταν πετάει αυτό το τρομαχτικό μικρο πράσινο τέρας κοντα της).
Αυτός τελευταία έχει μάθει την φωνή της και της απαντάει πάντα(τις πρώτες μέρες μόνο στα σπουργίτια απανταγε), φαίνεται πως την θεωρεί πλεον σμήνος του κάπως.
Τελευταία επεξεργασία:
Καπως την λυπήθηκα που φοβόταν και κρυβόταν χθες, αλλα θα ξαναδοκιμασουμε σήμερα και θα δούμε (φυσικά πάντα με επιτήρηση τα μικρά διαολάκια).
έχουμε δρόμο ακόμα αλλά κάναμε σούπερ πρόοδο νομίζω 
αν και εγω δεν εκανα τίποτα, η Σιτρους το πηρε απόφαση απο καχυποψία (έτρωγε κεχρί στο αλλο χέρι αρχικά αλλά επρεπε να ελέγξει μήπως το δικο του ηταν καλύτερο) πήγε στο ιδιο χερι με τον μικρό και συμπεριφέρθηκαν άψογα! 
