Γενικά Δακτυλίδια. Τόσο χρήσιμα, αλλά...

A

andreasrodos

Εγγραφή
21 Απρ 2006
Μηνύματα
466
Πόλη
Ρόδος
Κωδ.
ΑΛΟΠ ΕΟΟ-AL 037 / T 28
Έχει γραφτεί κατά καιρούς στο παρόν forum (και όχι μόνο)το πόσο χρήσιμα είναι τα δακτυλίδια στην διαχείριση των πτηνών και στην συμμετοχή τους σε εκθέσεις.
Έχω παρατηρήσει όμως τελευταία ότι όλο και περισσότεροι έχουμε προβλήματα με αυτά.
Είτε τα πουλιά δεν τα δέχονται και ασχολούνται τόσο πολύ μαζί τους σε σημείο τραυματισμού είτε τα ίδια τα δακτυλίδια γίνονται εστίες μολύνσεων.
Τις περισσότερες φορές αναγκαζόμαστε να τα κόβουμε για να μην χειροτερέψουμε την κατάσταση.
Τι φταίει όμως γι'αυτό;Φταίει η εν γένει παρουσία του μεταλλικού μικροσκοπικού δακτυλίου;Φταίει το υλικό κατασκευής που ίσως είναι ανθυγιεινό και στη συνέχεια φορέας μικροβίων;
Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε; Αρκεί το συχνό μπάνιο και η παράλληλη χρήση σκευασμάτων για τον καλλωπισμό και την υγιεινή των άκρων των μικρών φτερωτών μας φίλων;
 
Ανδρέα,
Τα δακτυλίδια κλειστού τύπου τα περνάς όταν είναι 7-8 ημερών οι νεοσσοί οπότε συνηθίζουν την ύπαρξή τους άμεσα και χωρίς προβλήματα. Φαντάζομαι ότι χρησιμοποιείς τη σωστή διάμετρο για την κάθε ράτσα (2,5mm για ιθαγενή & εξωτικά, 2,7mm για μικρές ράτσες καναρινών, 2,9mm κλπ) έτσι ώστε να μην ενοχλείται το πόδι του και να κινείται το δακτυλίδι άνετα.
Τα ανοιχτά δακτυλίδια αλουμινίου είναι που δημιουργούν προβλήματα γιατί περνιούνται σε ώριμα πουλιά το οποία αντιδρούν, αλλά υπάρχουν αντίστοιχα ανοιχτά δακτυλίδια πλαστικά που γίνονται πολύ εύκολα αποδεκτά...
 
Γιώργο μιλάω για δακτυλίδια σωστής διαμέτρου και φυσικά κλειστά!
Και σε αυτά έχουν παρουσιαστεί προβλήματα κατά καιρούς.
Προσωπικά έχω κόψει δακτυλίδια σε δύο ενήλικα πουλιά πρόσφατα.
 
Έχω ακούσει και εγώ για μερικές περιπτώσεις προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από τα δαχτυλίδια. Αυτό που είχε αναφερθεί από τα άτομα που μου περιέγραψαν το πρόβλημα, ήταν ότι μάλλον συμβαίνει λόγω κακής ποιότητας κατασκευής των δαχτυλιδιών που οφείλεται στο χαμηλό τους κόστος ή λόγω κάποιου προβλήματος σε συγκεκριμένη παρτίδα. Αυτό που μπορεί να κάνει κανείς, είναι να ελέγχει προσεκτικά τα δαχτυλίδια του και στη συνέχεια να τα περνάει προληπτικά ένα ένα από ένα σπάγγο, μετακινώντας τα μερικές φορές από τη μια του άκρη μέχρι την άλλη.

Τα δικά μου δαχτυλίδια φέτος ήταν πλαστικά. Είναι φθηνότερα από τα αλουμινένια και επίσης ελαφρύτερα. Υποθέτω επίσης ότι είναι πιο δύσκολο να προκαλέσουν τραυματισμούς. Δεν ξέρω βέβαια αν υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθούν άλλου είδους προβλήματα μακροπρόθεσμα διότι δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία ούτε από εμένα, ούτε από το σύλλογό μου.
 
Stavros είπε:
Τα δικά μου δαχτυλίδια φέτος ήταν πλαστικά. Είναι φθηνότερα από τα αλουμινένια και επίσης ελαφρύτερα. Υποθέτω επίσης ότι είναι πιο δύσκολο να προκαλέσουν τραυματισμούς. Δεν ξέρω βέβαια αν υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθούν άλλου είδους προβλήματα μακροπρόθεσμα διότι δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία ούτε από εμένα, ούτε από το σύλλογό μου.
Δείτε το υπόλοιπο...

Πλαστικά Σταύρο εγκεκριμένα από την COM;
Ακούγεται ενδιαφέρον.Αν θες μπορείς να πεις περισσότερες λεπτομέρειες;
 
Γιώργος Βραχνής είπε:
Τα ανοιχτά δακτυλίδια αλουμινίου είναι που δημιουργούν προβλήματα γιατί περνιούνται σε ώριμα πουλιά το οποία αντιδρούν, αλλά υπάρχουν αντίστοιχα ανοιχτά δακτυλίδια πλαστικά που γίνονται πολύ εύκολα αποδεκτά...
Δείτε το υπόλοιπο...
Χρησιμοποιω τα ανοιχτα δακτυλιδια αλουμινιου. Τα φοραω στα πουλια με τον απογαλακτισμο τους και δεν ειχα ποτε ιδιαιτερο προβλημα.Αυτα τα δακτυλιδια αν δε κανω λαθoς ειναι 3mm.
 
Θοδωρή τα ανοιχτά δακτυλίδια χρώματος, είτε πλαστικά, είτε μεταλλικά, διατίθενται σε αρκετές διαμέτρους και ξεκινούν από 2,5mm και ανεβαίνουν κάθε 0,5mm.

Ανδρέα το μόνο πρόβλημα που μπορώ να σκεφτώ και γνωρίζω με δακτυλίδι κλειστού τύπου σε ώριμο πτηνό είναι να έχει προβλήματα μυκητίασης και δερματικές παθήσεις στα πόδια (ποδάγρα) με αποτέλεσμα να περιοριστεί λόγω του πρηξίματος ο ελεύθερος χώρος κίνησης του δακτυλιδιού. Κάτι τέτοιο χρειάζεται θεραπεία ακάρεως.
Τώρα για τα θέματα της συμπεριφοράς των ώριμων πτηνών που κάποια στιγμή αρχίζουν να μην αποδέχονται το δακτυλίδι που φορούν από νεοσσοί... Δεν το έχω υπόψη μου.

Όσον αφορά στην ποιότητα των δακτυλιδιών κλειστού τύπου - καταρχήν στην Ελλάδα είναι μόνο μεταλλικά - τόσο η ΕΟΟ (Ελ. Ορνιθολογική Ομοσ.) όσο και η ΠΟΟ (Πανελ. Ορν. Ομοσπ.) έχουν πολύ καλής ποιότητας δακτυλίδια που δεν έχουν ούτε εξωτερικά ούτε εσωτερικά ακίδες ή αγιάλιστη επιφάνεια που θα μπορούσε να ενοχλήσει το πόδι του πτηνού.
 
andreasrodos είπε:
Ακούγεται ενδιαφέρον.Αν θες μπορείς να πεις περισσότερες λεπτομέρειες;
Δείτε το υπόλοιπο...
Πλαστικά ναι, για πρώτη φορά φέτος. Οπτικά δεν ξεχωρίζουν και πολύ από τα μεταλλικά (είμαι εκτός, μόλις επιστρέψω στο σπίτι θα ανεβάσω φωτογραφίες). Το μόνο πρόβλημα που έχουν είναι ότι τα στοιχεία που αναγράφονται πάνω τους δεν είναι το ίδιο ευδιάκριτα με αυτά των μεταλλικών. Θα πρέπει δηλαδή να γίνει προσεκτικότερα η ανάγνωση.
Πλαστικά Σταύρο εγκεκριμένα από την COM;
Δείτε το υπόλοιπο...
Από όσο γνωρίζω, νομίζω πως ναι. Δεν είμαι αρμόδιος όμως για να απαντήσω επίσημα. :)
 
Συγνώμη, μπορούμε να παραγγείλουμε "extra"πλαστικά δαχτυλίδια κλειστού τύπου αντί για αλουμινίου απο τον σύλλογο μας;
 
Ανδρέα αν και γω δεν είμαι "αρμόδιος":) να απαντήσω για λογαριασμό της COM, στο περιοδικό της (τεύχος Σεπτ 2007, σελ.21), αναφέρει ότι το συνέδριο των κριτών (2007) αποδέχθηκε τη χρήση εναλλακτικά δαχτυλιδιών από συνθετικό υλικό. Η συγκεκριμένη αναφορά ήταν μια ανανέωση της απόφασης του συνεδρίου του 2003 όπου εκεί αποφασίσθηκε η χρήση συνθετικών δαχτυλιδιών.
Νομίζω ότι για το εκτροφικό έτος 2009 ο ΕΠΑΜ θα δώσει τη δυνατότητα στα μέλη του να επιλέξουν για χρήση και συνθετικά δαχτυλίδια. Αν κατάλαβα καλά αυτή η απόφαση θα "ανακοινωθεί" το Σεπτέμβριο εφόσον εξασφαλιστεί η δυνατότητα αυτή.
Επί της ουσίας συμφωνώ με τον Στάυρο στον έλεγχο των δαχτυλιδιών πριν τη χρήση τους για αποφυγή τραυματισμών.
Όπως επίσης με τον κ. Βραχνή σχετικά με τη χρησιμότητα των κλειστών δαχτυλιδιών σε σχέση με τα ανοιχτού τύπου.
 
Το πρόβλημα που παρατήρησα στα δικά μου μικρά είναι αυτό με το πίσω δάχτυλο του ποδιού. Προσπαθώ βέβαια να το διορθώσω όσο μπορώ με δέσιμο του δαχτυλου. Το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν εμφανίζεται σε μικρά χωρίς δαχτυλίδι.
 
Εάν έχει δημιουργηθεί πρόβλημα με το πίσω δάκτυλο στο πόδι που φορά δακτυλίδι, τότε υπάρχει μόνο μια εξήγηση: όποιος πέρασε το δακτυλίδι στο νεοσσό, του έσπασε το δάκτυλο... κάτι που συμβαίνει όταν τοποθετηθεί σε μεγαλύτερη από το κανονική ηλικία και τα δάκτυλά του δεν είναι τόσο ευλύγιστα.
 
Καμιά σχέση! Το δάχτυλο στις περισσότερες περιπτώσεις το έχει δει ΠΤΗΝΙΑΤΡΟΣ. Οπότε καμία σχέση. Λέτε κ. Βραχνή να είμαστε τόσο άσχετοι; :)
Η εξήγηση της ΠΤΗΝΙΑΤΡΟΥ ήταν ότι ίσως φταίνει η μάνα που ανεπιτυχώς προσπαθεί να αφαιρέσει το δαχτυλίδι, οπότε τραβόντας το, φέρνει το δάχτυλο προς τα μπροστά.
 
Αγαπητέ Niktaoys,

Καταρχήν, όταν συμμετέχω σε μια συζήτηση αναφέρω τη γνώμη μου... ελπίζω να μου το επιτρέπεις. Δεν έχω το αλάθητο, ούτε ποτέ αναμένω να συμφωνήσουν όλοι μαζί μου. Γι' αυτό ακριβώς το λιγότερο που αναμένω είναι η απάντησή σου να είναι στο ίδιο ύφος και τόνο.

Η διάγνωση οποιουδήποτε γιατρού, γίνεται πάντα βάσει δεδομένων και ποτέ βάσει πιθανοτήτων. Γενικά, κανένας γιατρός δεν μπορεί να εκτιμήσει με ακρίβεια από τί προήλθε ένα κάταγμα που έχει συμβεί στο παρελθόν. Συνήθως αυτό που καλούνται να κάνουν είναι να διαγνώσουν το πρόβλημα και να προβούν στη σύνταξη συγκεκριμένης θεραπευτικής αγωγής.

Επιπλέον, στην Αθήνα υπάρχουν λιγότεροι από πέντε εξειδικευμένοι πτηνίατροι, και όχι γενικοί παθολόγοι οικόσιτων ζώων (κτηνίατροι). Εξ ορισμού λοιπόν παραμένω αρκετά επιφυλακτικός στην χρήση του όρου "πτηνίατρος" από κτηνιάτρους, αφού κάτι τέτοιο προϋποθέτει 2 επιπλέον χρόνια ειξειδίκευσης που παρέχεται μόνο στο εξωτερικό και δη στις ΗΠΑ.

Ευχαριστώ τους υπολοίπους για την υπομονή.
gv
 
niktaoys είπε:
Καμιά σχέση! Το δάχτυλο στις περισσότερες περιπτώσεις το έχει δει ΠΤΗΝΙΑΤΡΟΣ. Οπότε καμία σχέση. Λέτε κ. Βραχνή να είμαστε τόσο άσχετοι; :)
Η εξήγηση της ΠΤΗΝΙΑΤΡΟΥ ήταν ότι ίσως φταίνει η μάνα που ανεπιτυχώς προσπαθεί να αφαιρέσει το δαχτυλίδι, οπότε τραβόντας το, φέρνει το δάχτυλο προς τα μπροστά.
Δείτε το υπόλοιπο...

Νίκο και μένα το ίδιο μου πέρασε από το μυαλό και γενικά είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος. Αυτό που σου είπε ο πτηνίατρος φυσικά μπορεί να ισχύει στην περίπτωσή σου αλλά αν συμβαίνει κάτι τέτοιο αρκετές φορές θα πρέπει να έχεις βρει και μικρά πεταμένα έξω από τη φωλιά. Προσωπικά οι μάνες που δεν δέχονται τα δαχτυλίδια μου πετάνε κάτω τα περισσότερα μικρά. Μικρά που να μην τα έχουν πετάξει κάτω και να έχουν σπασμένο δάχτυλο δεν έχω παρατηρήσει.
 
Πρώτον δεν έχω κανένα ιδιαίτερο ύφος, μάλιστα απάντησα χαμογελώντας αν παρατήρησε κανείς, και με καμία διάθεση παρεξήγησης. Τι να πω;
Δεύτερον γνωρίζω ότι πίσω από το όνομα "Γιώργος Βραχνής" υπάρχει ένας έμπειρος εκτοφέας, σέβομαι την άποψη του έστω κι αν δεν ισχύει στη δική μου περίπτωση κι απορώ με την αντίδραση.
Τρίτον την γνωμάτευση την έχει κάνει καθηγήτρια του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης του τμήματος παθολογίας πτηνών.
Μάλλον πειράζει που ζήτησα και την δική σας γνώμη - άποψη.
 
Απάντηση
Back
Top