Φροντίδα Δεν βγαίνει από το κλουβί

[xristianc]

Έχουν περάσει 5 μήνες με τον Ασπρούλη και αφού έχουμε πλέον γνωριστεί αρκετά, μου κελαηδάει και ζούμε όσο πιο μαζί μπορούμε... αποφάσισα σήμερα πως ήρθε η ώρα να κάνει ο μικρούλης μια βόλτα στο σπίτι ελεύθερος.
Μόλις γυρίσαμε από τη δουλειά (τον παίρνω μαζί μου κάποιες μέρες), του έβαλα να κάνει ένα μπανάκι και μετά άνοιξα την πόρτα του κλουβιού του και τη στήριξα με ένα μανταλάκι. Στήριξα ένα επιπλέον κλαδάκι έξω από το κλουβί (για να μπορεί να μπει μετά τη βόλτα του μέσα και πάλι), και απομακρύνθηκα από το κλουβί
Πέρασε μισή ώρα και ο Ασπρούλης έκανε οτιδήποτε άλλο εκτός από το να προσπαθήσει να βγει από το κλουβί του. Έφαγε, ήπιε νερό, χάζευε εμένα να δει τι κάνω και τίποτε άλλο... σαν η πόρτα να ήταν τελείως κλειστή.
Τώρα πια έκλεισα την πόρτα και τον έβγαλα λίγο στο μπαλκόνι (να προλάβει τη δύση του ήλιου που του αρέσει).
Μοιάζει ευτυχής: Κελαηδάει ασταμάτητα!

Πρέπει να κάνω κάτι διαφορετικά;
Σκεφτόμουν πως θα ηταν καλό να μπορεί που και που να πετάει λίγο μέσα στο σπίτι...
Να το ξαναδοκιμάσω αύριο, ή να τον αφήσω στην ήσυχη - έγκλειστη ζωή του;

Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας! Μας έχετε βοηθήσει τόσο πολύ να ζούμε όμορφα μαζί!

 

[ζιζι]

Να το δοκιμάσεις πάλι. Δεν βγαινουν όλοι οι παπαγάλοι την πρώτη φορά που ανοίγουμε την πόρτα. Πρέπει να νιώσει άνετα για να βγει. Άνοιγε του την πόρτα και άφησε τον να αποφασίσει αυτός πότε θα βγει. Μέχρι τότε προσπάθησε να προετοιμάσεις το σπίτι για να αποφύγεις ατυχήματα

 

[misalouris]

Δεν βγαινουν όλοι οι παπαγάλοι την πρώτη φορά που ανοίγουμε την πόρτα.

Για καναρίνι μιλάμε

 

[xristianc]

:)
ναι. Για καναρίνι μιλάμε!

 

[ζιζι]

Ένας λόγος παραπάνω τότε
Συγγνώμη παιδιά, λάθος

 

[misalouris]

Η ασφάλεια που νοιώθει ένα πουλί στο κλουβί όταν δεν έχει γνωρίσει τον έξω κόσμο είναι απίθανα μεγάλη και μόνο η περιέργεια ή ο φόβος μπορεί να το κάνουν να βγει μέσα από αυτό.
Με όσα γράφω θέλω να σου πω πως χρειάζεται περισσότερο υπομονή από όση φαντάζεσαι για κάτι που μοιάζει τόσο εύκολο.
Εκείνο όμως που έχω να σου προτείνω ώστε η διαδικασία να γίνει πιο εύκολη είναι να τοποθετήσεις τόσο από τη μέσα πλευρά της πόρτας όσο και από την έξω κάποιο πάτηθρο ή τέλος πάντων κάτι που θα διευκολύνει το πάτημα και την είσοδο και έξοδο του πουλιού προς το κλουβί.

Αυτή η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στη δεκαετία του 80α όντας φοιτητής τότε...



Θα δεις τα στηρίγματα που σου προτείνω και θα διαπιστώσεις πως τελικά ίσως αυτό του έλειπε για να τολμήσει να βγει από το κλουβί.

Θα του επιτρέψεις να μπει στο κλουβί χωρίς ποτέ να προσπαθήσεις να το πιάσεις. Γιατί αν το κάνεις θα χαθεί κάθε έννοια της μεταξύ σας εμπιστοσύνης.

Στο video θα παρακολουθήσεις την επιστροφή κάποιου από τα δικά μου καναρίνια

Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.

Αποδοχή των cookies τρίτων

Επιστροφή χωρίς πιάσιμο υπάρχει και στις παρακάτω περιπτώσεις και μπορείς πιο εύκολα να παρακολουθήσεις τη διαδικασία που εφαρμόζω εγώ.

Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.

Αποδοχή των cookies τρίτων

Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.

Αποδοχή των cookies τρίτων

Θα σε παρότρυνα λοιπόν ότι κι αν κάνεις.. Να το κάνεις με περίσσια υπομονή και οπωσδήποτε χωρίς καμία απολύτως επαφή με το πουλί.

Αν θέλεις μπορείς να χρησιμοποιήσεις μια λεπτή βέργα κυρίως για να το κατευθύνεις προς το χώρο που πρέπει να κινηθεί.

Αν παρ' όλα αυτά δεν μπαίνει και δεν συνεργάζεται.. Αργά τη νύχτα σβήνεις εντελώς τα φώτα... Το πιάνεις και το επιστρέφεις στο κλουβί... με πολύ γρήγορες κινήσεις..

 

[xristianc]

Σε ευχαριστώ πολύ @misalouris !

Όσο κοιτάζω το σπίτι... μπερδεύομαι: π.χ. εχω κλείσει το καπάκι της καμινάδας στο τζάκι, αλλά... Δε θα ήταν και τόσο καλό αν χωνόταν προς τα εκεί...
ή... λέτε να μπλέξει στις κουρτίνες;

Θέλω να πω: η ελευθερία (έστω και η σχετική ελευθερία που σκέφτομαι να του προσφέρω) μερικές φορές μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή...
Από το φιλικό κι οικογενειακό μου περιβάλλον, μόνο μία από τις αδελφές μου αφήνει κάποιες φορές το παπαγαλάκι της στο σπίτι (αυτή με ξεσηκώνει για να δώσω και στον Ασπρούλη περισσότερες δυνατότητες πτήσης).
Όλοι οι άλλοι ή το βρίσκουν επικίνδυνο ή απλά αναίτια "αναστάτωση" της ρουτίνας μας.

Όσο "προετοιμασμένο" κι αν είναι το σπίτι που λες κι εσύ @ζιζι ... Οι κουρτίνες έχουν κρόσσια και υπάρχουν δεκάδες πιθανές παγίδες (όπως και στη φύση άλλωστε) για ένα ανεκπαίδευτο πουλάκι...

Μπερδεύτηκα πάλι.

 

[misalouris]

Θέλω να πω: η ελευθερία (έστω και η σχετική ελευθερία που σκέφτομαι να του προσφέρω) μερικές φορές μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή...

Αν δεν τρομάξει και βγει ήρεμα.. Δεν υπάρχει πρόβλημα.

Όλοι οι άλλοι ή το βρίσκουν επικίνδυνο ή απλά αναίτια "αναστάτωση" της ρουτίνας μας.

Και για μένα έχουν δίκιο.. αλλά αν το καναρίνι είναι φιλικό, δέχεται την βόλτα... και αν υπάρχει χρόνος και διάθεση.. υπό όρους ασφαλείας.. ας δοκιμάσεις

 

[ζιζι]

Τα καναρίνια μου δεν τα άφησα ελεύθερα ποτέ. Άφηνα όμως τα κοκατιλ και τα ζεμπρακια μου. Ίσως την πρώτη φορά να πέσει πάνω στον τοίχο ή να πάει προς την κουρτίνα αλλά μετά θα γνωρίζει το μέρος. Τα δικά μου τουλάχιστον δεν πήγαιναν προς τα εκεί. Αυτό που με προβληματιζει περισσότερο στα καναρίνια είναι ο τρόπος επιστροφής τους στο κλουβί γι αυτό και δεν το τόλμησα ποτέ.

 

[gianniskilkis]

Πρώτη φορά βλέπω πουλί τόσο "σοβαρό". Έκανε την σωστή επιλογή ! Άσ΄ το ήσυχο, οι βόλτες μόνο άσχημα αποτελέσματα έχουν. Καλή συνέχεια.

 

[ianos]

Κάτι που ήθελα να σε ρωτήσω. Γιατί το παίρνεις το πουλάκι στη δουλειά;

Μόλις γυρίσαμε από τη δουλειά (τον παίρνω μαζί μου κάποιες μέρες),

Δεν λαμβάνω θέση επί του θέματος, απλά μου δημιουργήθηκε η απορία.
Στη θέση σου θα ακολουθούσα ό,τι σου έγραψε ο Γιάννης και θα το άφηνα να δω πως θα πάει, αρκεί να είχα εξασφαλίσει ότι το πουλί δεν υπάρχει περίπτωση να βγει έξω από το σπίτι και να χαθεί. Καλή επιτυχία.

 

[xristianc]

@ianos όταν πρόκειτε να λείψω από το σπίτι αρκετές ώρες - τότε προτιμώ να τον έχω μαζί.
Μένω στον τελευταίο όροφο πολυκατοικίας, οπότε με κλειστό το σπίτι και χωρίς κλιματισμό έχει αρκετή ζέστη. Όσες φορές τον άφησα μόνο του... σαν να τον βρίσκω άκεφο...
Εκεί (είναι κατάστημα λιανικής) έχει κόσμο που του μιλάει (=σφυράει) - οπότε κι εκείνος κελαηδάει, χοροπηδάει στα κλαδάκια του και μοιάζει πολυ κεφάτος. Ακόμα και στο αυτοκίνητο, ή όταν περπατάμε στο δρόμο αντιδρά στα διάφορα ερεθίσματα τόσο "χαρωπά" που έχω εκπλαγεί.
Παίζει πολύ ρόλο και το γεγονός ότι το μαγαζί είναι δικό μου, οπότε μπορώ να του εξασφαλίσω τη θέση του και την ησυχία του χωρίς να χρειάζεται να δικαιολογούμε σε κανένα...
...
Ακόμα δεν έχει σβήσει από τη μνήμη η εικόνα της καρδερινούλας στα κάγκελα τον Ιανουάριο... Δεν θα άντεχα άλλη απώλεια που να τη νιώθω δική μου ευθύνη.
...

 

[misalouris]

όταν πρόκειτε να λείψω από το σπίτι αρκετές ώρες - τότε προτιμώ να τον έχω μαζί.

Μπορεί να έχεις τις καλύτερες και περισσότερο φιλόζωες προθέσεις όμως σε κάποια πουλιά και ειδικά στα καναρίνια αυτό που κάνεις είναι πολύ κακό.
Τα καναρίνια στρεσάρονται πάρα πολύ από τις αλλαγές στην εικόνα του περιβάλλοντος. Συνεπώς κάθε "νέο" και κάθε αλλαγή στη διαμονή τους έχει πάντα επιπτώσεις.
Θα σε συμβούλευα να σταματήσεις αυτές τις μετακινήσεις και να επιλέξεις ένα μόνιμο μέρος για το φίλο σου.
Ακόμη και στο κατάστημα η μόνιμη διαμονή είναι καλύτερη από το "σύρτα - φέρτα" που ακολουθείς.

με κλειστό το σπίτι και χωρίς κλιματισμό έχει αρκετή ζέστη.

Με ανοιχτό το ρολό για φως και με κάποιο παράθυρο για αέρα εφ' όσον δεν έρθει σε άμεση επαφή με τον ήλιο δεν θα κινδυνέψει ποτέ έστω και αν οι θερμοκρασία κινείται για πολλές ώρες στο 45.
Η άμυνα που τους εξασφαλίζει το καθαρό φτέρωμά τους είναι απίστευτα μεγάλη και ιδανική οπότε το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να βάλεις να κάνει μπάνιο νωρίς το πρωί και να βγάλεις την μπανιέρα λίγο πριν φύγεις.
Εγγυημένα δεν θα πάθει τίποτε από τη ζέστη...
Περισσότερο κινδυνεύει από τις μετακινήσεις.

 

[xristianc]

Καλημέρα!
με αιφνιδίασες @misalouris ...
οπότε και για τις καλοκαιρινές διακοπές, προτείνεις να τον αφήσω κάπου αλλού (στη μαμά μου π.χ.) και να μην τον πάρω μαζί;

 

[misalouris]

και να μην τον πάρω μαζί;

Αν έχει σωστή φροντίδα.. αναμφίβολα.

 

[ianos]

Δεν ειναι ότι έχω κάποια άποψη περί μετακίνησης η μη, αλλά και τα καναρίνια ειναι πτηνά πετούμενα, όποτε στη φύση προφανώς και μετακινούνται καθημερινά σε κάποια απόσταση και αλλάζουν περιβάλλον. Παραμένω λοιπόν επιφυλακτικός ως προς τον δισταγμό για τη μετακίνηση τους, ειδικά μάλιστα μια και το δικό σου κελαηδά με τον κόσμο. Για το θέμα δροσιάς κλπ συμφωνώ

 

[xristianc]

Ο παππούς μου είχε πολλά καναρίνια, αλλά δυστυχώς ήμουν σε ηλικία που αδυνατούσα να παρακολουθήσω και να κατανοήσω τη διαδικασία της φροντίδας και της περιποίησης που τους προσέφερε.
Θυμάμαι όμως πως με ένα από αυτά είχε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση και το έπαιρνε μαζί του σχεδόν καθημερινά όπου πήγαινε. Τα πολλά κλουβιά τα είχε μαζεμένα σε ένα χώρο και τα φρόντιζε μια φορά την ημέρα, αλλά με εκείνο το ένα η σχέση τους ήταν σχεδόν σαν αυτή που άλλοι άνθρωποι έχουν με το σκύλο τους.
Από αυτά που διαβάζω εδώ, υποψιάζομαι πως το συγκεκριμένο καναρινάκι το είχε ταΐσει στο χέρι, γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που τον θυμάμαι να περπατάει στο δρόμο με το καναρίνι στον ώμο του.
Αυτές οι μνήμες είναι κι ο λόγος που ξεκίνησα να παίρνω το δικό μου στη δουλειά, χωρίς να προβληματιστώ καθόλου για το αν αυτό είναι πρόβλημα για το πουλάκι ή όχι.
Παρόλα ταύτα, κι επειδή εγώ το δικό μου καναρινάκι δεν το τάισα στο χέρι, αλλά κι επειδή δεν του αφιερώνω το χρόνο που ολοφάνερα αφιερώνει ο @misalouris στα δικά του, νομίζω πως δεν επιδιώξω τελικά αν τον αφήνω στο σπίτι να πετάει.
Όσο για τις μετακινήσεις στη δουλειά: θα τις περιορίσω σημαντικά.
Όπως λέει κι ο @ianos

τα καναρίνια ειναι πτηνά πετούμενα, όποτε στη φύση προφανώς και μετακινούνται καθημερινά σε κάποια απόσταση και αλλάζουν περιβάλλον.

Σαφώς οι μετακινήσεις ενέχουν κινδύνους (και για μένα και για το πουλάκι)... αλλά και το να αφήνω ένα πλάσμα μόνο του σε ένα κλειστό σπίτι για 8-10 ώρες... καθημερινά μου φαίνεται βασανιστικό...
Δεν ξέρω τι άποψη έχετε για την κοινωνικότητα των καναρινιών, αλλά εγώ βλέπω μεγάλες διαφορές στη διάθεση του όταν π.χ. τον παίρνω στης αδελφής μου που βλέπει/ ακούει κι άλλα καναρίνια ή και άλλες παραστάσεις γενικότερα (στη γειτονιά της σχεδόν όλα τα μπαλκόνια έχουν κι από ένα κλουβάκι. Στη δικιά μου πάλι... κανένας δεν έχει τίποτα...)
Δεν τον βλέπω αδιάφορο με τα πλάσματα που συναντά. Είτε μιλάμε για ανθρώπους είτε για άλλα πουλάκια: αντιδρά, παρατηρεί και τιτιβίζει ή κελαηδάει με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας! Καλό Σαββατοκύριακο!

 

[misalouris]

και τα καναρίνια ειναι πτηνά πετούμενα, όποτε στη φύση προφανώς και μετακινούνται καθημερινά σε κάποια απόσταση και αλλάζουν περιβάλλον.

Τα άγρια ναι...
Για τα καναρίνια όμως κάθε μετακίνηση μεταφράζεται διαφορετικά.
Δοκιμαστικά άλλαξε το εντελώς για μερικές ώρες το μέρος σε ένα κλουβί με ένα αρσενικό σου που κελαηδά όλη μέρα. Πες αν θα συνεχίσει να κελαηδά και πόσες μέρες μετά θα ξεκινήσει.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα ζευγάρια και ένα σωρό άλλες καταστάσεις.

Παραμένω λοιπόν επιφυλακτικός ως προς τον δισταγμό για τη μετακίνηση τους, ειδικά μάλιστα μια και το δικό σου κελαηδά με τον κόσμο.

Είναι αλλιώς τα πράγματα και δυστυχώς Γιάννη αδυνατούμε να μεταφράσουμε τις συμπεριφορές των πουλιών.
Χωρίς να έχω περισσότερα να καταθέσω για να το υποστηρίξω, εκτός ίσως από τις σκέψεις και τις παρατηρήσεις χρόνων προτείνω μόνιμη κατοικία (χώρος και κλουβί) όσο περισσότερο γίνεται.
Κάθε αλλαγή των παραπάνω μας πάει πίσω.

 

[ianos]

Μπορεί και να έχεις δίκιο, δεν αντιλέγω, αλλά πρόσφατα που ήθελα να κάνω γενική καθαριότητα στα κλουβιά και ανακατανομή των πτηνών μέσα, τα μετέφερα εντός σπιτιού, τους άλλαξα χώρο δλδ και κλουβιά και οι δυο αρσενικοί μου κελαηδουσαν εκκωφαντικά στη θέα των θηλυκών ενώ βρίσκονταν σε ξένο χώρο, και στο επίπεδο του πατώματος πει τουλάχιστον μια ώρα, όσο εγω ούτε στο μισό μέτρο δίπλα τους έπλενα τα κλουβιά. Όποτε θέλω να πω ότι τπτ δεν ειναι απόλυτο, και η φίλη μας που προφανώς έχει ενα δεκτικό σε μετακινήσεις πουλάκι, θα μπορούσε με την κατάλληλη προσοχή, ακόμα και να το μάθει να βγαίνει; Πο το κλουβί του, ώστε κι αυτό να έχει την ευκαιρία να ασκείται περισσότερο και να βαριέται λιγότερο.