Η δηλητηρίαση από μόλυβδο είναι σχετικά κοινό πρόβλημα στα κατοικίδια πουλιά. Τα πουλιά που βρίσκονται συχνά έξω από τα κλουβιά τους όπως οι παπαγάλοι, κινδυνεύουν συνήθως περισσότερο.
Η δηλητηρίαση από μόλυβδο μπορεί να εμφανιστεί ως οξύ ή χρόνιο πρόβλημα. Τα κλινικά συμπτώματα της δηλητηρίασης μολύβδου στα πουλιά, κυρίως στα ψιττακοειδή, περιλαμβάνουν λήθαργο, κακή διάθεση, ανορεξία, διάρροια, απώλεια ισορροπίας, απώλεια όρασης, τρέμουλο της κεφαλής, σπασμούς και θάνατο.
Σε εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να εμφανιστεί αιμοσφαιρινουρία (αίμα στα ούρα) σε αφρικανικούς γκρίζους και σε παπαγάλους Αμαζονίου. Μερικά πουλιά μπορεί να αναπτύξουν αναιμία.
Τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα μπορούν να καθοριστούν από το εργαστήριο. Εάν υπάρχει έντονη υποψία δηλητηρίασης από μόλυβδο, η θεραπεία αρχίζει συχνά πριν τα εργαστηριακά αποτελέσματα.
Οι πιο κοινές πηγές μόλυνσης
Τα πρώτα συμπτώματα της δηλητηρίασης πουλιών από μόλυβδο
Η δηλητηρίαση από μόλυβδο μπορεί να εμφανιστεί ως οξύ ή χρόνιο πρόβλημα. Τα κλινικά συμπτώματα της δηλητηρίασης μολύβδου στα πουλιά, κυρίως στα ψιττακοειδή, περιλαμβάνουν λήθαργο, κακή διάθεση, ανορεξία, διάρροια, απώλεια ισορροπίας, απώλεια όρασης, τρέμουλο της κεφαλής, σπασμούς και θάνατο.
Σε εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να εμφανιστεί αιμοσφαιρινουρία (αίμα στα ούρα) σε αφρικανικούς γκρίζους και σε παπαγάλους Αμαζονίου. Μερικά πουλιά μπορεί να αναπτύξουν αναιμία.
Διάγνωση
Η διάγνωση της δηλητηρίασης πτηνού από μόλυβδο μπορεί να είναι δύσκολη. Η παρουσία μεταλλικής πυκνότητας σε ακτινογραφία της γαστρεντερικής οδού των πουλιών με κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης από μέταλλα, είναι υποστηρικτική στην πιθανότητα δηλητηρίασης από μόλυβδο. Παρ' όλα αυτά, η παρουσία μεταλλικής πυκνότητας δεν αποτελεί απόδειξη παρουσίας μόλυβδου, όπως και η απουσία της από τις κλινικές ενδείξεις, δεν την αποκλείει.Τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα μπορούν να καθοριστούν από το εργαστήριο. Εάν υπάρχει έντονη υποψία δηλητηρίασης από μόλυβδο, η θεραπεία αρχίζει συχνά πριν τα εργαστηριακά αποτελέσματα.
Θεραπεία δηλητηρίασης από μόλυβδο
- Αφαίρεση (ει δυνατόν) των σωματιδίων μολύβδου με τη βοήθεια ενδοσκόπησης ή χειρουργικής επέμβασης.
- Θεραπεία chelation (και από το στόμα και ενδοφλεβίως) για την αφαίρεση του μόλυβδου που κυκλοφορεί στο αίμα.
- Ενδοφλέβια παροχή υγρών και δεξτρόζης.
- Dextran σιδήρου, αντιβιοτικά, σίτιση με σωληνάκι (εάν είναι απαραίτητο).
- Καθαρτικό (ή φυστικοβούτυρο) για την βοήθεια της διέλευσης των σωματιδίων μολύβδου από την γαστρεντερική οδό.
Πως αντιμετωπίζουμε ένα περιστατικό
Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί η δηλητηρίαση από μόλυβδο, είναι να αποτραπεί. Αφαιρέστε τις πιθανές εστίες μολύβδου από το περιβάλλον. Εάν συντελεστεί τυχαία έκθεση, ζητήστε κτηνιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατόν.Οι πιο κοινές πηγές μόλυνσης
- Υλικό συγκόλλησης μετάλλων (καλάι)
- Μπαταρίες
- Γαλβανισμένο καλώδιο
- Επικάλυψη μεταλλικών σκευών
- Ρόπτρα από μόλυβδο
- Μουσαμάς δαπέδου
- Χρώματα που περιέχουν μόλυβδο
- Βαμμένο γυαλί, βιτρό
- Εξαρτήματα αλιείας και κατάδυσης
- Μεταλλική ταινία που καλύπτει τα μπουκάλια κρασιού
- Καυσαέρια μολυβδούχας βενζίνης
- Κάποια ακατάλληλα μεταλλικά παιχνίδια πουλιών