Η διάκριση του τύπου πτερώματος των καναρινιών (έντονο, χιονέ) είναι σημαντική, κυρίως κατά την επιλογή των ζευγαριών αναπαραγωγής, διότι μπορεί να επηρεάσει τον φαινότυπο ενός πουλιού αλλά και να αποτρέψει τη δημιουργία προβλημάτων υγείας που οφείλονται στην κακή ποιότητα του πτερώματος. Μάθετε πώς να διακρίνετε εύκολα τον τύπο φτερώματος των καναρινιών σας.
Ένα από τα ζητούμενα κατά την αναπαραγωγή των καναρινιών χρώματος και τύπου, είναι η παργωγή πουλιών με ποιοτικό πτέρωμα, που ανεξάρτητα από το χρώμα βάσης του, θα είναι βαθύ και λαμπερό.
Το αποτέλεσμα αυτό επιτυγχάνεται κατά κανόνα με το ζευγάρωμα δύο καναρινιών, ενός με πτέρωμα έντονου και ενός με με πτέρωμα μη-έντονου τύπου. Λέμε "κατά κανόνα" διότι έτσι η πλειονότητα των απογόνων θα προσεγγίζουν τα αποδεκτά πρότυπα για την ποιότητα φτερών.
Παρ' όλα αυτά, ορισμένοι εκτροφείς επιχειρούν για ειδικούς σκοπούς ζευγαρώματα έντονων με έντονα ή μη-έντονων με μη-έντονα πουλιά. Οι σκοποί αυτοί αφορούν τη βελτίωση επιμέρους χαρακτηριστικών των φτερών όπως για παράδειγμα η βελτίωση της σκληρότητας ή της ποιότητας του "παγώματος".
Έτσι, προτείνεται στους φίλους και μη έμπειρους εκτροφείς καναρινιών το ζευγάρωμα μη-έντονου με έντονο πτέρωμα και η αποφυγή των ζευγαρωμάτων με πουλιά που έχουν όμοιο τύπο πτερώματος, διότι όταν γίνεται ανεξέλεκτα έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή πουλιών με προβληματικό πτέρωμα (κύστες) ή και προβλήματα υγείας.
Επομένως, ο έλεγχος των καναρινιών για τη διάκριση του τύπου πτερώματός τους είναι σημαντικός και πρέπει να γίνεται από όλους κατά την αγορά γεννητόρων ή την επιλογή ζευγαριών για αναπαραγωγή.
Ο καλύτερος τρόπος για να διακρίνετε τον τύπο πτερώματος ενός καναρινιού, είναι να τραβήξετε ένα φτερό από το στήθος του και έπειτα να το εξετάσετε πάνω σε ένα φύλλο χαρτιού, αντίθετου χρωματισμού. Χρησιμοποιήστε ανοιχτόχρωμο χαρτί για σκούρα φτερά και μαύρο ή σκούρο καφέ χαρτί για κίτρινα φτερά, ώστε να μπορείτε καλύτερα να διακρίνετε τα ακόλουθα:
Έντονου τύπου είναι ένα φτερό που στενεύει ελαφρώς προς την κορυφή του, καταλήγοντας σε ένα ομαλά στρογγυλευμένο σημείο. Ανεξάρτητα από το χρώμα του, ο χρωματισμός του φτάνει μέχρι την άκρη του φτερού. Τα χαρακτηριστικά αυτά δίνουν στο πουλί ένα φωτεινό, έντονο, βαθύτερο χρώμα.
Η δομή των φτερών έντονου τύπου είναι συμπαγής. Το σχήμα τους είναι οριοθετημένο και δείχνουν λιγότερο "χνουδωτά" κατά μήκος του σώματος του φτερού σε σχέση με τα φτερά μη-έντονου τύπου, αν και όλα τα φτερά έχουν μερικά χνουδωτά σημεία προς τη βάση τους.
Ένα πουλί έντονου τύπου θα πρέπει να έχει λαμπερό, βαθύ χρώμα, ομοιόμορφα κατανεμημένο σε όλο το φτέρωμα χωρίς ίχνος χιονέ φτερών οπουδήποτε.
Άλλες ονομασίες του έντονου πτερώματος (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια χρώματος) είναι σκληρό (hard) ή κίτρινο (δεν αφορά το χρώμα και αναφέρεται στα καναρίνια τύπου) ή χρυσό (gold, αναφέρεται στα καναρίνια lizard) ή non-frost (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια Stafford.
Ο έντονος τύπος πτερώματος είναι το αποτέλεσμα μίας ετεροζυγωτής επικρατούσας (έχει κυρίαρχο χαρακτήρα) μετάλλαξης του αρχικού buff, που σημαίνει ότι το πουλί που φέρει έντονου τύπου φτερό έχει ένα γονίδιο έντονο και ένα μη-έντονο.
Το ζευγάρωμα έντονου με μη-έντονο καναρίνι, παράγει θεωρητικά, 50% έντονους και 50% μη-έντονους απογόνους.
Το ζευγάρωμα δύο έντονων καναρινιών, θα δώσει θεωρητικά, 25% ομοζυγωτά έντονα, 50% ετεροζυγωτά έντονα και 25% ομοζυγωτά μη-έντονα.
Και στα δύο παραδείγματα, δεν έχει διαφορά ποιο πουλί είναι θηλυκό και ποιο αρσενικό, αφού ούτως ή άλλως τα αποτελέσματα θα είναι όμοια.
Η κύρια διαφορά του μη-έντονου από το έντονο φτερό είναι ότι στο πρώτο ο χρωματισμός δεν εκτείνεται μέχρι την άκρη του, σε αντίθεση με το έντονο φτερό.
Στο σχήμα του ένα μη-έντονου τύπου φτερό είναι ομοιόμορφα ωοειδές σε όλο του το μήκος και δεν είναι τόσο σφιχτοδεμένο, όσο ένα φτερό έντονου τύπου. Πολλές φορές παρατηρούμε μερικά μαλακά χνουδωτά τμήματα να κυματίζουν στο πρώτο τρίτο (από τη ρίζα) του φτερού, γνωστό και ως υποπτέρωμα ή χνούδι.
Το υπόλοιπο του φτερό προς την κορυφή, στις λιποχρωμικές ποικιλίες έχει το βασικό χρώμα του πουλιού, δηλαδή κόκκινο, κίτρινο ή λευκό, εκτός φυσικά απ' την ίδια την κορυφή του φτερού (άκρη) που είναι λευκή.
Το αποτέλεσμα αυτών των χαρακτηριστικών στο σύνολο του πτερώματος, είναι μια αχνή απόχρωση "πάγου", σαν να έχει πέσει πάχνη πάνω στο πουλί.
Άλλες ονομασίες του μη-έντονου (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια χρώματος) πτερώματος είναι Χιονέ (Frost) ή Buff (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια τύπου) ή Silver (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια lizard).
Το ζευγάρωμα δύο μη-έντονων καναρινιών, θα δώσει 100% μη-έντονους απογόνους.
Γενικά, τα πουλιά μη-έντονου πτερώματος έχουν μαλακά στην υφή φτερά, ενώ αντίστοιχα, τα πουλιά με έντονο πτέρωμα, έχουν σχετκά σκληρότερα φτερά, χωρίς όμως αυτό να συμβαίνει πάντα.
Τα πουλιά έντονου πτερώματος με μαλακά φτερά λέγονται και ελεγμένα χιονέ (checked frost) καθώς έχουν την ίδια δομή φτερώματος με τα χιονέ (ή μη-έντονα) πουλιά, των οποίων ο παράγοντας χιονέ "ελέγχθηκε", δηλαδή διακόπηκε προτού επεκταθεί μέχρι την άκρη του φτερού. Έτσι, το φτερό στην άκρη του δεν είναι λευκό αλλά διατηρεί το χρώμα του υπόλοιπου φτερού.
Το διμορφικό φτερό ή μωσαϊκού τύπου είναι αρκετά φαρδύτερο από το φτερό μη εντόνου τύπου. Στο κάτω ένα τρίτο έως το μισό του μήκους του και πάνω στην άκρη (κορυφή), είναι "παγωμένο" (χωρίς χρώμα). Το "παγωμένο" τμήμα της κορυφής είναι πολύ εκτεταμένο σε σχέση με το μη-έντονο φτερό, με αποτέλεσμα το λιπόχρωμα να περιορίζεται σε μια μικρή περιοχή στο κέντρο (μέση) του φτερού.
Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του λιποχρωμικού χρώματος εξακολουθεί να υπάρχει στο πουλί, αλλά είναι κρυμμένο κάτω από το λευκό τελείωμα που εμφανίζετε στην επιφάνεια του πτερώματος.
Έτσι, το πουλί εμφανίζεται λευκό, εκτός από συγκεκριμένες περιοχές που διατηρούν το κόκκινο ή κίτρινο λιπόχρωμά τους, δίνοντας έτσι τη χαρακτηριστική εμφάνιση στα καναρίνια mosaic.
Όπως και με τους άλλους δύο τύπους φτερών, υπάρχει μεγάλη ποικιλία στο πλάτος και το μήκος των φτερών των καναρινιών μωσαϊκού τύπου.
Τύποι πτερώματος καναρινιών
Ένα από τα ζητούμενα κατά την αναπαραγωγή των καναρινιών χρώματος και τύπου, είναι η παργωγή πουλιών με ποιοτικό πτέρωμα, που ανεξάρτητα από το χρώμα βάσης του, θα είναι βαθύ και λαμπερό.Το αποτέλεσμα αυτό επιτυγχάνεται κατά κανόνα με το ζευγάρωμα δύο καναρινιών, ενός με πτέρωμα έντονου και ενός με με πτέρωμα μη-έντονου τύπου. Λέμε "κατά κανόνα" διότι έτσι η πλειονότητα των απογόνων θα προσεγγίζουν τα αποδεκτά πρότυπα για την ποιότητα φτερών.
Παρ' όλα αυτά, ορισμένοι εκτροφείς επιχειρούν για ειδικούς σκοπούς ζευγαρώματα έντονων με έντονα ή μη-έντονων με μη-έντονα πουλιά. Οι σκοποί αυτοί αφορούν τη βελτίωση επιμέρους χαρακτηριστικών των φτερών όπως για παράδειγμα η βελτίωση της σκληρότητας ή της ποιότητας του "παγώματος".
Έτσι, προτείνεται στους φίλους και μη έμπειρους εκτροφείς καναρινιών το ζευγάρωμα μη-έντονου με έντονο πτέρωμα και η αποφυγή των ζευγαρωμάτων με πουλιά που έχουν όμοιο τύπο πτερώματος, διότι όταν γίνεται ανεξέλεκτα έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή πουλιών με προβληματικό πτέρωμα (κύστες) ή και προβλήματα υγείας.
Επομένως, ο έλεγχος των καναρινιών για τη διάκριση του τύπου πτερώματός τους είναι σημαντικός και πρέπει να γίνεται από όλους κατά την αγορά γεννητόρων ή την επιλογή ζευγαριών για αναπαραγωγή.
Ο καλύτερος τρόπος για να διακρίνετε τον τύπο πτερώματος ενός καναρινιού, είναι να τραβήξετε ένα φτερό από το στήθος του και έπειτα να το εξετάσετε πάνω σε ένα φύλλο χαρτιού, αντίθετου χρωματισμού. Χρησιμοποιήστε ανοιχτόχρωμο χαρτί για σκούρα φτερά και μαύρο ή σκούρο καφέ χαρτί για κίτρινα φτερά, ώστε να μπορείτε καλύτερα να διακρίνετε τα ακόλουθα:
Έντονο (intensive) πτέρωμα
Έντονου τύπου είναι ένα φτερό που στενεύει ελαφρώς προς την κορυφή του, καταλήγοντας σε ένα ομαλά στρογγυλευμένο σημείο. Ανεξάρτητα από το χρώμα του, ο χρωματισμός του φτάνει μέχρι την άκρη του φτερού. Τα χαρακτηριστικά αυτά δίνουν στο πουλί ένα φωτεινό, έντονο, βαθύτερο χρώμα.Η δομή των φτερών έντονου τύπου είναι συμπαγής. Το σχήμα τους είναι οριοθετημένο και δείχνουν λιγότερο "χνουδωτά" κατά μήκος του σώματος του φτερού σε σχέση με τα φτερά μη-έντονου τύπου, αν και όλα τα φτερά έχουν μερικά χνουδωτά σημεία προς τη βάση τους.
Ένα πουλί έντονου τύπου θα πρέπει να έχει λαμπερό, βαθύ χρώμα, ομοιόμορφα κατανεμημένο σε όλο το φτέρωμα χωρίς ίχνος χιονέ φτερών οπουδήποτε.
Άλλες ονομασίες του έντονου πτερώματος (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια χρώματος) είναι σκληρό (hard) ή κίτρινο (δεν αφορά το χρώμα και αναφέρεται στα καναρίνια τύπου) ή χρυσό (gold, αναφέρεται στα καναρίνια lizard) ή non-frost (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια Stafford.
Ο έντονος τύπος πτερώματος είναι το αποτέλεσμα μίας ετεροζυγωτής επικρατούσας (έχει κυρίαρχο χαρακτήρα) μετάλλαξης του αρχικού buff, που σημαίνει ότι το πουλί που φέρει έντονου τύπου φτερό έχει ένα γονίδιο έντονο και ένα μη-έντονο.
Το ζευγάρωμα έντονου με μη-έντονο καναρίνι, παράγει θεωρητικά, 50% έντονους και 50% μη-έντονους απογόνους.
Το ζευγάρωμα δύο έντονων καναρινιών, θα δώσει θεωρητικά, 25% ομοζυγωτά έντονα, 50% ετεροζυγωτά έντονα και 25% ομοζυγωτά μη-έντονα.
Και στα δύο παραδείγματα, δεν έχει διαφορά ποιο πουλί είναι θηλυκό και ποιο αρσενικό, αφού ούτως ή άλλως τα αποτελέσματα θα είναι όμοια.
Μη-έντονο (non-intensive) πτέρωμα
Η κύρια διαφορά του μη-έντονου από το έντονο φτερό είναι ότι στο πρώτο ο χρωματισμός δεν εκτείνεται μέχρι την άκρη του, σε αντίθεση με το έντονο φτερό.Στο σχήμα του ένα μη-έντονου τύπου φτερό είναι ομοιόμορφα ωοειδές σε όλο του το μήκος και δεν είναι τόσο σφιχτοδεμένο, όσο ένα φτερό έντονου τύπου. Πολλές φορές παρατηρούμε μερικά μαλακά χνουδωτά τμήματα να κυματίζουν στο πρώτο τρίτο (από τη ρίζα) του φτερού, γνωστό και ως υποπτέρωμα ή χνούδι.
Το υπόλοιπο του φτερό προς την κορυφή, στις λιποχρωμικές ποικιλίες έχει το βασικό χρώμα του πουλιού, δηλαδή κόκκινο, κίτρινο ή λευκό, εκτός φυσικά απ' την ίδια την κορυφή του φτερού (άκρη) που είναι λευκή.
Το αποτέλεσμα αυτών των χαρακτηριστικών στο σύνολο του πτερώματος, είναι μια αχνή απόχρωση "πάγου", σαν να έχει πέσει πάχνη πάνω στο πουλί.
Άλλες ονομασίες του μη-έντονου (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια χρώματος) πτερώματος είναι Χιονέ (Frost) ή Buff (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια τύπου) ή Silver (αναφέρεται κυρίως στα καναρίνια lizard).
Το ζευγάρωμα δύο μη-έντονων καναρινιών, θα δώσει 100% μη-έντονους απογόνους.
Γενικά, τα πουλιά μη-έντονου πτερώματος έχουν μαλακά στην υφή φτερά, ενώ αντίστοιχα, τα πουλιά με έντονο πτέρωμα, έχουν σχετκά σκληρότερα φτερά, χωρίς όμως αυτό να συμβαίνει πάντα.
Τα πουλιά έντονου πτερώματος με μαλακά φτερά λέγονται και ελεγμένα χιονέ (checked frost) καθώς έχουν την ίδια δομή φτερώματος με τα χιονέ (ή μη-έντονα) πουλιά, των οποίων ο παράγοντας χιονέ "ελέγχθηκε", δηλαδή διακόπηκε προτού επεκταθεί μέχρι την άκρη του φτερού. Έτσι, το φτερό στην άκρη του δεν είναι λευκό αλλά διατηρεί το χρώμα του υπόλοιπου φτερού.
Διμορφικό ή μωσαϊκό (mosaic) πτέρωμα
Το διμορφικό φτερό ή μωσαϊκού τύπου είναι αρκετά φαρδύτερο από το φτερό μη εντόνου τύπου. Στο κάτω ένα τρίτο έως το μισό του μήκους του και πάνω στην άκρη (κορυφή), είναι "παγωμένο" (χωρίς χρώμα). Το "παγωμένο" τμήμα της κορυφής είναι πολύ εκτεταμένο σε σχέση με το μη-έντονο φτερό, με αποτέλεσμα το λιπόχρωμα να περιορίζεται σε μια μικρή περιοχή στο κέντρο (μέση) του φτερού.Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του λιποχρωμικού χρώματος εξακολουθεί να υπάρχει στο πουλί, αλλά είναι κρυμμένο κάτω από το λευκό τελείωμα που εμφανίζετε στην επιφάνεια του πτερώματος.
Έτσι, το πουλί εμφανίζεται λευκό, εκτός από συγκεκριμένες περιοχές που διατηρούν το κόκκινο ή κίτρινο λιπόχρωμά τους, δίνοντας έτσι τη χαρακτηριστική εμφάνιση στα καναρίνια mosaic.
Όπως και με τους άλλους δύο τύπους φτερών, υπάρχει μεγάλη ποικιλία στο πλάτος και το μήκος των φτερών των καναρινιών μωσαϊκού τύπου.
