Την Πέμπτη το βράδυ βρήκα ένα θηλυκό ζεμπράκι που είχα ζευγάρι στον πάτο του κλουβιού με ανοιχτά φτερά και κλειστά μάτια.
Το πουλί μπήκε πρώτη φορά ζευγάρι. Η διατροφή του ήταν πλούσια (φρούτα, βιταμίνες στο νερό, ασβέστιο και σουπιοκόκκαλο που τα "τσακίζει"). Μόλις το έπιασα στα χέρια μου και ψηλάφησα την κοιλιά του ένιωσα το αυγό.
Δεν μου έχει ξανατύχει δυστοκία στο παρελθόν αλλά έχω διαβάσει σε βιβλία, sites και κυρίως εδώ σχετικά. Κατευθείαν ανέβασα την θερμοκρασία που την είχα αλλά το πουλί ήταν ήδη εξαντλημένο. Είχα διαβάσει το post του Αλέξανδρου σχετικά και είχα δει και ένα βιντεάκι όπου βγάζανε το αυγό με μαλλάξεις στην κοιλιά.
Αφού έκανα αυτά που γράφει ο Αλέξανδρος κατάλαβα ότι το πουλί ήταν εντελώς εξαντλημένο και δεν μπορούσε να βγάλει το αυγό χωρίς βοήθεια. Τελικά τα καταφέραμε. Με λάδι στην αμάρα και πολύ προσεκτικές κινήσεις κατάφερα να σπρώξω το αυγό και να το βγάλω. Στην πραγματικότητα πιο πολύ τραβάς το δέρμα της αμάρας προς τα πίσω παρά σπρώχνεις το αυγό. Μέσα σε 5 λεπτά το ζεμπράκι άνοιξε τα μάτια και έπινε νερό. Ένα πράγμα θέλω να πω σε όλους εδώ στο Forum. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μέσα από την καρδιά μου. Και εγώ και το ζεμπράκι μου. Σας ευχαριστούμε γιατί χάρη σε κάποιους από εδώ μέσα είναι ακόμη στη ζωή.
Η όλη επιχείρηση κράτησε πάνω από 1 ώρα και στο τέλος ήμουνα εξαντλημένος και έτρεμαν τα χέρια μου (ίσως πρώτη φορά στη ζωή μου). Η ανταμειβή ήρθε το επόμενο πρωί που την είδα να μου φωνάζει μόλις μπήκα στο δωμάτιο:).
Το πουλί μπήκε πρώτη φορά ζευγάρι. Η διατροφή του ήταν πλούσια (φρούτα, βιταμίνες στο νερό, ασβέστιο και σουπιοκόκκαλο που τα "τσακίζει"). Μόλις το έπιασα στα χέρια μου και ψηλάφησα την κοιλιά του ένιωσα το αυγό.
Δεν μου έχει ξανατύχει δυστοκία στο παρελθόν αλλά έχω διαβάσει σε βιβλία, sites και κυρίως εδώ σχετικά. Κατευθείαν ανέβασα την θερμοκρασία που την είχα αλλά το πουλί ήταν ήδη εξαντλημένο. Είχα διαβάσει το post του Αλέξανδρου σχετικά και είχα δει και ένα βιντεάκι όπου βγάζανε το αυγό με μαλλάξεις στην κοιλιά.
Αφού έκανα αυτά που γράφει ο Αλέξανδρος κατάλαβα ότι το πουλί ήταν εντελώς εξαντλημένο και δεν μπορούσε να βγάλει το αυγό χωρίς βοήθεια. Τελικά τα καταφέραμε. Με λάδι στην αμάρα και πολύ προσεκτικές κινήσεις κατάφερα να σπρώξω το αυγό και να το βγάλω. Στην πραγματικότητα πιο πολύ τραβάς το δέρμα της αμάρας προς τα πίσω παρά σπρώχνεις το αυγό. Μέσα σε 5 λεπτά το ζεμπράκι άνοιξε τα μάτια και έπινε νερό. Ένα πράγμα θέλω να πω σε όλους εδώ στο Forum. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μέσα από την καρδιά μου. Και εγώ και το ζεμπράκι μου. Σας ευχαριστούμε γιατί χάρη σε κάποιους από εδώ μέσα είναι ακόμη στη ζωή.
Η όλη επιχείρηση κράτησε πάνω από 1 ώρα και στο τέλος ήμουνα εξαντλημένος και έτρεμαν τα χέρια μου (ίσως πρώτη φορά στη ζωή μου). Η ανταμειβή ήρθε το επόμενο πρωί που την είδα να μου φωνάζει μόλις μπήκα στο δωμάτιο:).