georgekouk
PB Member
Μία κανάρα μου έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο. Η κανάρα είναι ηλικίας 2 ετών, γεννημένη δηλαδή το 2006.
Από το Δεκέμβριο χορηγήθηκαν, καθότι ξεκίνησα την προετοιμασία ζευγαρώματος, ατιπαρασιτικά και για έσωτερικά αλλά και για εξωτερικά παράσιτα. Ακόμα χορηγήθηκε πενθήμερη προληπτική αντιβίωση. Αυτή η διαδικασία από πολλούς εκτροφείς θεωρείται λάθος καθώς επιβαρύνουμε τον οργανισμό του πτηνού με φάρμακα χωρίς στην ουσία να νοσεί από κάποια ασθένεια. Εγώ όπως και αρκετοί άλλοι όμως θεωρώ ότι η πρόληψη είναι καλύτερη από την θεραπεία και κατά συνέπεια ακολουθώ αυτή τη διαδικασία.
Πάντα μετά από χορήγηση αντιβίωσης ή οποιασδήποτε τυχόν άλλης θεραπείας ή αγωγής που έχει άμεση σχέση με το πεπτικό σύστημα των πτηνών μου, χορηγώ προβιοτικά και πολυβιταμινούχα διαλύματα στο νερό για τουλάχιστον 5 ημέρες μετά. Να σημειώσω δε ότι επαναλαμβάνω την χορήγηση αντιπαρασιτικών κατά τις οριζόμενες από το κάθε σκεύασμα οδηγείες, επανάληψη δηλαδή, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ακόμα και κατά τις περιόδους αναπαραγωγής και πτερόρροιας.)
Στο θέμα μας όμως.
Η συγκεκριμένη κανάρα μπήκε στη ζευγαρώστρα στις αρχές Φεβρουαρίου και μετά από 15 μέρες εισήλθε σε αυτή και ο αρσενικός. Δεν υπήρξε καμία ένταση μεταξύ τους. Κατά το τέλος Φεβρουαρίου και ενώ τα πουλιά είχαν ταιριάξει από την αρχή, η κανάρα άρχισε να δείχνει ότι θέλει να φτιάξει φωλιά. Με το υλικό φωλιάς και την φωλιά που τοποθέτησα σε 3 ημέρες είχε τελειώσει το στρώσιμο και ήταν πολύ ευδιάθετη. Καταλαβαίνετε όλοι ότι η προσμονή μου ήταν μεγάλη καθώς έβλεπα ότι όλα πήγαιναν ομαλά και προς την σωστή κατεύθυνση.
Μετά όμως μία εβδομάδα από το στρώσιμο της φωλιάς, και ενώ την επισκεπτόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα για επιδιορθώσεις, την είδα να “αποστασιοποιείται”, και να κάθεται στο βάθος του κλουβιού στην πατήθρα, ακίνητη σχεδόν και να μου υποδηλώνει ότι πρέπει να εστιάσω την προσοχή μου στην υγεία της. Κάτι δεν πήγαινε καλά κι αυτό είχε να κάνει εν πρώτης με την μείωση της ζωηράδας και του πετάγματός της εν γένει.
Στις επόμενες 2-3 μέρες και ενώ ο αρσενικός πήγαινε δίπλα της, αυτή τον απωθούσε ή έφευγε από κοντά του. Κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε σίγουρα καλά και αφαίρεσα από την ζευγαρώστρα τον αρσενικό. Στην 4η μέρα παρατήρησα ότι άρχισε να χάνει την προσαρμοστικότητά της σε σχέση με το πέταγμα. Στην προσπάθειά της να πετάξει στην απέναντι πατήθρα, δεν προσγειωνόταν πάνω της αλλά “σκόνταφτε” σε αυτή και έπεφτε κάτω και για να ανέβει έκανε υπολογισμούς, με έντονη την αμφιβολία επιτυχίας στην συμπεριφορά της.
Της χορήγησα πολυβιταμίνες και μέταλλα, ιχνοστοιχεία. Η κατάσταση αντί να βελτιώνεται χειροτέρευε. Άρχισε να μην πετά πλέον, (ποιος ο λόγος αφού δεν είχε αποτελεσματική προσγείωση, στρεσαριζόταν περισσότερο), και έδειχνε ελαφριά να γέρνει το κεφάλι προς τα δεξιά. Αυτό επιδεινώθηκε περισσότερο τις επόμενες ημέρες με αποτέλεσμα να έχει πλήρη στρεψαυχενισμό. Αμέσως την έβαλα σε ένα μικρό κλουβί 20χ10χ15, για να μην έχει την ανάγκη όσο το δυνατόν περισσότερων πτήσεων και καταπόνησης λόγω αστοχίας εστίασης.
Τότε κάλεσα και ήρθε ο φίλος μου ο κτηνίατρος, ο Ερρίκος, και αφού του είπα το ιστορικό, είδε και ο ίδιος ότι δεν είναι παραμυξοϊωση – ψευδοπανώλη που έχει τα ίδια συμπτώματα στην οξεία της μορφή (θα είχε πεθάνει στο 1ο το πολύ το 2ο 24ωρο), εξέτασε τα περιττώματα, και μου είπε ότι πιθανότατα είναι εγκεφαλικό επεισόδιο.
Παρά ταύτα, μου είπε να της δώσω μία αντιβίωση (Sulfatad), για περίπτωση που κάποια ασθένεια του γαστρεντερικού συστήματος είχε εμφανιστεί, (η κανάρα έδειχνε ζωηρή και δυνατή παρ’ όλο το πρόβλημα που είχε), και οπωσδήποτε και επιβεβλημένα, παράλληλα και την χορήγηση βιταμίνης Ε και Σελήνιου και αντι-οξειδωτικών.
Στην πέμπτη ημέρα σταμάτησα την αντιβίωση αλλά συνέχισα την χορήγηση των βιταμινών για ακόμα 10 ημέρες. Σταμάτησα για μια εβδομάδα την χορήγηση βιταμίνης Ε και Σελήνιου, και επανέλαβα για 5 ακόμα ημέρες μετά. Ο Ερρίκος μου είπε ότι αν δεν υπάρξει βελτίωση θα της έδινε και κορτιζόνη. Όταν όμως του είπα ότι ανακάμπτει αργά αλλά σταθερά πλέον, μου συνέστησε να συνεχίσω την συντηρητική αγωγή με τις βιταμίνες.
Τώρα που έχει αναρρώσει σχετικά κατά ένα ποσοστό 50%, από την κλινική της κατάσταση στην αρχή της εμφάνισης των συμπτωμάτων, είμαστε σίγουροι ότι πρόκειται για εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο ευτυχώς δεν ήταν θανατηφόρο, αλλά και μέχρι στιγμής δεν έχει αφήσει κάποια δυσμορφία ή παράλυση κάποιου άκρου της. Η χορήγηση της βιταμίνης Ε και του Σεληνίου γίνεται τώρα μέρα παρά μέρα. Και οι πολυβιταμίνες 3 ημέρες κάθε εβδομάδα.
Σημείωση 1: Η χορήγηση της βιταμίνης Ε και του Σεληνίου βοηθά την εγκεφαλική λειτουργία και στην ανάπλαση των κατεστραμμένων εγκεφαλικών κυττάρων. Εύχομαι σε κάποιο χρονικό διάστημα περίπου ενός μηνός ακόμα να έχει επανέλθει πλήρως η υγεία της κανάρας.
Σημείωση 2: Το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι σύνηθες στα περιστέρια και αποκαλείται μεταξύ των εκτροφέων τους “τρέλλα”. Αυτό το έμαθα μετά από συζήτηση με εκτροφείς περιστεριών που μου το επιβεβαίωσαν. Προσωπική μου άποψη και όχι επιστημονικά αποδεδειγμένη και άρα καθαρά υποκειμενική με όσα έχω διαβάσει, λόγω της εμφάνισης των ίδιων συμπτωμάτων μπορεί να είναι και μαλάκυνση εγκεφάλου στα περιστέρια και όχι αμιγώς εγκεφαλικό επεισόδιο. Και οι δύο περιπτώσεις όμως έχουν διαβάθμιση από το αν είναι θανατηφόρες άμεσα, έως την παράλυση κάποιων μελών του πτηνού, ή την τελική και πλήρη ανάρρωσή του.
Σημείωση 3: Η κανάρα έτρωγε και έπινε νερό κανονικά, δεν είχε δηλαδή δυσανεξία. Πάντα όμως με πολύ κόπο και προσπάθεια λόγω του στρεψαυχενισμού και της δυσκολίας εστίασης.
Παρακολουθήστε την πορεία της υπόθεσης στο θέμα Κανάρα με πιθανό εγκεφαλικό!
Από το Δεκέμβριο χορηγήθηκαν, καθότι ξεκίνησα την προετοιμασία ζευγαρώματος, ατιπαρασιτικά και για έσωτερικά αλλά και για εξωτερικά παράσιτα. Ακόμα χορηγήθηκε πενθήμερη προληπτική αντιβίωση. Αυτή η διαδικασία από πολλούς εκτροφείς θεωρείται λάθος καθώς επιβαρύνουμε τον οργανισμό του πτηνού με φάρμακα χωρίς στην ουσία να νοσεί από κάποια ασθένεια. Εγώ όπως και αρκετοί άλλοι όμως θεωρώ ότι η πρόληψη είναι καλύτερη από την θεραπεία και κατά συνέπεια ακολουθώ αυτή τη διαδικασία.
Πάντα μετά από χορήγηση αντιβίωσης ή οποιασδήποτε τυχόν άλλης θεραπείας ή αγωγής που έχει άμεση σχέση με το πεπτικό σύστημα των πτηνών μου, χορηγώ προβιοτικά και πολυβιταμινούχα διαλύματα στο νερό για τουλάχιστον 5 ημέρες μετά. Να σημειώσω δε ότι επαναλαμβάνω την χορήγηση αντιπαρασιτικών κατά τις οριζόμενες από το κάθε σκεύασμα οδηγείες, επανάληψη δηλαδή, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ακόμα και κατά τις περιόδους αναπαραγωγής και πτερόρροιας.)
Στο θέμα μας όμως.
Η συγκεκριμένη κανάρα μπήκε στη ζευγαρώστρα στις αρχές Φεβρουαρίου και μετά από 15 μέρες εισήλθε σε αυτή και ο αρσενικός. Δεν υπήρξε καμία ένταση μεταξύ τους. Κατά το τέλος Φεβρουαρίου και ενώ τα πουλιά είχαν ταιριάξει από την αρχή, η κανάρα άρχισε να δείχνει ότι θέλει να φτιάξει φωλιά. Με το υλικό φωλιάς και την φωλιά που τοποθέτησα σε 3 ημέρες είχε τελειώσει το στρώσιμο και ήταν πολύ ευδιάθετη. Καταλαβαίνετε όλοι ότι η προσμονή μου ήταν μεγάλη καθώς έβλεπα ότι όλα πήγαιναν ομαλά και προς την σωστή κατεύθυνση.
Μετά όμως μία εβδομάδα από το στρώσιμο της φωλιάς, και ενώ την επισκεπτόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα για επιδιορθώσεις, την είδα να “αποστασιοποιείται”, και να κάθεται στο βάθος του κλουβιού στην πατήθρα, ακίνητη σχεδόν και να μου υποδηλώνει ότι πρέπει να εστιάσω την προσοχή μου στην υγεία της. Κάτι δεν πήγαινε καλά κι αυτό είχε να κάνει εν πρώτης με την μείωση της ζωηράδας και του πετάγματός της εν γένει.
Στις επόμενες 2-3 μέρες και ενώ ο αρσενικός πήγαινε δίπλα της, αυτή τον απωθούσε ή έφευγε από κοντά του. Κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε σίγουρα καλά και αφαίρεσα από την ζευγαρώστρα τον αρσενικό. Στην 4η μέρα παρατήρησα ότι άρχισε να χάνει την προσαρμοστικότητά της σε σχέση με το πέταγμα. Στην προσπάθειά της να πετάξει στην απέναντι πατήθρα, δεν προσγειωνόταν πάνω της αλλά “σκόνταφτε” σε αυτή και έπεφτε κάτω και για να ανέβει έκανε υπολογισμούς, με έντονη την αμφιβολία επιτυχίας στην συμπεριφορά της.
Της χορήγησα πολυβιταμίνες και μέταλλα, ιχνοστοιχεία. Η κατάσταση αντί να βελτιώνεται χειροτέρευε. Άρχισε να μην πετά πλέον, (ποιος ο λόγος αφού δεν είχε αποτελεσματική προσγείωση, στρεσαριζόταν περισσότερο), και έδειχνε ελαφριά να γέρνει το κεφάλι προς τα δεξιά. Αυτό επιδεινώθηκε περισσότερο τις επόμενες ημέρες με αποτέλεσμα να έχει πλήρη στρεψαυχενισμό. Αμέσως την έβαλα σε ένα μικρό κλουβί 20χ10χ15, για να μην έχει την ανάγκη όσο το δυνατόν περισσότερων πτήσεων και καταπόνησης λόγω αστοχίας εστίασης.
Τότε κάλεσα και ήρθε ο φίλος μου ο κτηνίατρος, ο Ερρίκος, και αφού του είπα το ιστορικό, είδε και ο ίδιος ότι δεν είναι παραμυξοϊωση – ψευδοπανώλη που έχει τα ίδια συμπτώματα στην οξεία της μορφή (θα είχε πεθάνει στο 1ο το πολύ το 2ο 24ωρο), εξέτασε τα περιττώματα, και μου είπε ότι πιθανότατα είναι εγκεφαλικό επεισόδιο.
Παρά ταύτα, μου είπε να της δώσω μία αντιβίωση (Sulfatad), για περίπτωση που κάποια ασθένεια του γαστρεντερικού συστήματος είχε εμφανιστεί, (η κανάρα έδειχνε ζωηρή και δυνατή παρ’ όλο το πρόβλημα που είχε), και οπωσδήποτε και επιβεβλημένα, παράλληλα και την χορήγηση βιταμίνης Ε και Σελήνιου και αντι-οξειδωτικών.
Στην πέμπτη ημέρα σταμάτησα την αντιβίωση αλλά συνέχισα την χορήγηση των βιταμινών για ακόμα 10 ημέρες. Σταμάτησα για μια εβδομάδα την χορήγηση βιταμίνης Ε και Σελήνιου, και επανέλαβα για 5 ακόμα ημέρες μετά. Ο Ερρίκος μου είπε ότι αν δεν υπάρξει βελτίωση θα της έδινε και κορτιζόνη. Όταν όμως του είπα ότι ανακάμπτει αργά αλλά σταθερά πλέον, μου συνέστησε να συνεχίσω την συντηρητική αγωγή με τις βιταμίνες.
Τώρα που έχει αναρρώσει σχετικά κατά ένα ποσοστό 50%, από την κλινική της κατάσταση στην αρχή της εμφάνισης των συμπτωμάτων, είμαστε σίγουροι ότι πρόκειται για εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο ευτυχώς δεν ήταν θανατηφόρο, αλλά και μέχρι στιγμής δεν έχει αφήσει κάποια δυσμορφία ή παράλυση κάποιου άκρου της. Η χορήγηση της βιταμίνης Ε και του Σεληνίου γίνεται τώρα μέρα παρά μέρα. Και οι πολυβιταμίνες 3 ημέρες κάθε εβδομάδα.
Σημείωση 1: Η χορήγηση της βιταμίνης Ε και του Σεληνίου βοηθά την εγκεφαλική λειτουργία και στην ανάπλαση των κατεστραμμένων εγκεφαλικών κυττάρων. Εύχομαι σε κάποιο χρονικό διάστημα περίπου ενός μηνός ακόμα να έχει επανέλθει πλήρως η υγεία της κανάρας.
Σημείωση 2: Το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι σύνηθες στα περιστέρια και αποκαλείται μεταξύ των εκτροφέων τους “τρέλλα”. Αυτό το έμαθα μετά από συζήτηση με εκτροφείς περιστεριών που μου το επιβεβαίωσαν. Προσωπική μου άποψη και όχι επιστημονικά αποδεδειγμένη και άρα καθαρά υποκειμενική με όσα έχω διαβάσει, λόγω της εμφάνισης των ίδιων συμπτωμάτων μπορεί να είναι και μαλάκυνση εγκεφάλου στα περιστέρια και όχι αμιγώς εγκεφαλικό επεισόδιο. Και οι δύο περιπτώσεις όμως έχουν διαβάθμιση από το αν είναι θανατηφόρες άμεσα, έως την παράλυση κάποιων μελών του πτηνού, ή την τελική και πλήρη ανάρρωσή του.
Σημείωση 3: Η κανάρα έτρωγε και έπινε νερό κανονικά, δεν είχε δηλαδή δυσανεξία. Πάντα όμως με πολύ κόπο και προσπάθεια λόγω του στρεψαυχενισμού και της δυσκολίας εστίασης.
Παρακολουθήστε την πορεία της υπόθεσης στο θέμα Κανάρα με πιθανό εγκεφαλικό!
