@mirtopap , κι εγώ θα ταράξω λίγο τα νερά, ισχυριζόμενος ότι για την περίπτωσή σου, ένας σκύλος θα βοηθούσε ίσως περισσότερο. Εντάξει, και ο παπαγάλος μπορεί να βγει έξω με harness, αλλά ο σκύλος θα πρέπει να βγαίνει καθημερινά και όχι μόνο μία φορά την ημέρα, έξω, ενώ επιπρόσθετα πιστεύω ότι θα έχετε μεγαλύτερη σωματική επαφή και αλληλεπίδραση, θα έρχεται μαζί σου, θα ασχοληθείς ενδεχομένως να τον εκπαιδεύσεις σε παραπάνω σημεία ίσως από την εκπαίδευση ενός παπαγάλου, και ίσως και να μάθει συναισθητικά τρόπους να σε ξεσηκώνει και να σου ανεβάζει τη διάθεση. Επίσης μία γάτα....η εμπειρία του να καθήσει μια γατούλα στην αγκαλιά σου ήρεμη και να κοιμηθεί, είναι ασύγκριτη...έχεις ήδη μια πηγή γαλήνης μέσα σου, πάνω σου, την οποία ακουμπάς και η οποία αποζητά την επαφή μαζί σου.
Σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπου με σκύλους και γάτες είναι πιο εύκολη και ενδεχομένως πιο πολυποίκιλη με αρκετές διαφορετικές αποχρώσεις από ό,τι με έναν παπαγάλο, μπορείς να ανοίξεις το παράθυρο, την μπαλκονόπορτα, αν μένεις σε διαμέρισμα ορόφου, χωρίς να φρικάρεις μην την κοπανήσει το ζώο, και φυσικά οι κτηνίατροι είναι πολύ πιο έμπειροι και ακριβείς σε αυτά τα είδη από ό,τι σε ένα πτηνό.
Όσον αφορά στο πρόβλημα υγείας που έχει ανακύψει στη ζωή σου, θα έλεγα, όχι χωρίς προβληματισμό, και με γνώση ότι ο ίδιος είμαι "έξω από τον χορό" . δηλαδή δεν ζω ή δεν έχω βιώσει μια ανάλογη εμπειρία, θα σου δηλώσω όμως με βεβαιότητα, ότι όλα γίνονται....αρκεί να έχεις την κατάλληλη υποστήριξη και θέληση. Την υποστήριξη από ό,τι γράφεις, την έχεις...όσον αφορά στη θέληση όμως, γνωρίζουμε όλοι ότι κάμπτεται σε κάποιες φάσεις της ζωής μας και υπαναχωρούμε των αποφάσεών μας. Αυτό μάλιστα συμβαίνει στις συναισθηματικές διαταραχές συχνά. Όταν λοιπόν, και αν, ζήσεις μια ανάλογη εμπειρία, τότε θεώρησε ότι έχεις έναν ευρύτερο εαυτό, έναν εσωτερικό αν το θέλεις κόσμο, με τον οποίο γεννήθηκες για να ζήσεις, ο οποίος είναι όπως σου γράφω πιο πάνω, ευρύτερος του εγώ σου και των συναισθημάτων σου, των ορμονών σου (προφανώς και η ηλικία σου είναι τέτοια που οι ορμόνες σου παίζουν τραμπάλα και επηρεάζουν την ψυχική σου κατάσταση). Απευθύνσου λοιπόν σε αυτή την δυνατότητα με την οποία γεννήθηκες, αυτή που σου έδωσε την ικανότητα να κάνεις τα πρώτα σου βήματα, να μάθεις να μιλάς κλπ. Και τότε θα διαπιστώσεις ότι η σκέψη σου υπερέχει των συναισθημάτων σου, δημιουργεί και τροποποιεί συναισθήματα...η σκέψη σου έχει τον έλεγχο και τον έλεγχο των σκέψεών σου τον έχεις εσύ η ίδια. Γεννήθηκες με άλλα λόγια για να είσαι υγιής και έτσι θα γίνει. Το ζήτημα της θλίψης ή της κατάθλιψής σου, είναι ένα πρόβλημα φυσικά, το οποίο θα σε βοηθήσει, ξεπερνώντας το, να ανακαλύψεις ότι είναι και μια ευκαιρία η οποία θα σε πάει πιο πέρα στη ζωή σου. Η σκέψη είναι το παν και η θεώρηση όχι του ότι θα γίνεις καλά, αλλά ότι είσαι ήδη καλά (κι ας περνάς μέσα από αυτό το δύσκολο στάδιο, η ουσία της ύπαρξής σου παραμένει κατακάθαρη και υγιής). Να σημειώσω ότι δεν είμαι ψυχολόγος, θεραπευτής ή σύμβουλος, αλλά έχω δει ζωντανά παραδείγματα (και όχι ένα και δύο) ανθρώπων με ασθένειες (όχι μόνο καταθλίψεις, αλλά και σοβαρότατα προβλήματα υγείας) να γίνονται καλά, να μπορούν να ζουν και να αναπνέουν τη ζωή στο έπακρο, οι οποίοι, πέραν της βοήθειας ιατρικής, φαρμακευτικής και συμβουλευτικής που έλαβαν (κατά τη γνώμη μου απαραίτητα κι αναντικατάστατα στοιχεία σε μια θεραπευτική πορεία), εκπαίδευσαν τον εαυτό τους να σκέφτεται ότι κατά βάση είμαι καλά και υγιής, ακόμα και στις χειρότερες στιγμές ή κρίσεις της ασθένειάς τους, κι αυτό το έκαναν αναβιώνοντας τέτοιες σκέψεις πολλές φορές την ημέρα...μέχρι που έγιναν και στα μάτια του εαυτού τους, αλλά και των άλλων, καλά.
Σου εύχομαι ειλικρινά και από τα βάθη της καρδιάς μου μια πολύ όμορφη πορεία αποθεραπείας και τη μετέπειτα αξιοποίηση της γνώσης που έλαβες στις άπειρες διαδρομές της ζωής που θα σου αποκαλύπτονται.
... Περαστικά εύχομαι ... Οποιοδήποτε ζώο θα σε βοηθήσει ..να του μιλάς και να βάζετε μουσική να χορεύετε να γελάτε ... Να του διαβάζεις δυνατά τα μαθήματα σου να τα μαθαίνεται μαζί ... Θα δεις που θα νιώθεις ότι σου απαντάει... Σαν να σε καταλαβαίνει .. και δεν χρησιμοποιείς κανένα ζώο όταν του δίνεις φροντίδα .... Μεγάλωσα με ολόκληρη φάρμα ζώων στο χωριό πολλών ειδών εκτός από καναρινια και παπαγάλους και να που μέσα στην πόλη βρήκα αυτούς τους φτερωτούς φίλους για να με ξυπνούν και μένα το πρωί και να μου δίνουν ελπίδα .. 
συμφωνώ απόλυτα μαζί σας . Ευχαριστώ για την απάντηση
το θέμα είναι ότι είναι "κολλημένη" στην μαμά μου και πολύ ζηλιάρα οπότε δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω. Ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια όμως !