Ανοίγουν το στόμα όταν τα πλησιάσω με το χέρι αλλά προσεκτικά τα χαϊδεύω, με αφήνουν έστω και επιφυλακτικά.. Η αλήθεια είναι ότι επειδή είχα μικρός μπάτζι... (από ένα ζευγάρι τα είχα φτάσει σχεδόν 50!) νιώθω ότι έχω μια εξοικείωση και αντίληψη ως προς την γλώσσα του σώματός τους και τις περισσότερες συμπεριφορές τους. Επειδή όμως δεν παύει να είναι άλλο είδος...ψάχνομαι και ρωτάω ώστε να κάνω σωστές κινήσεις τώρα που είναι ακόμη νωρίς και μικρά... Δεν θα ήθελα ένα ζευγάρι παπαγάλων που απλά θα τους ταΐζω και θα τους βλέπω στο κλουβί όπως αν έπαιρνα άγρια...
Σημείωση. Εγώ έχω υπομονή και είμαι αισιόδοξος ίσως επειδή είχα και στο παρελθόν τα μπάτζι..η κοπέλα μου όμως που είναι και στο σπίτι της... (οι παπαγαλοι) περίμενε να δει μια συμπεριφορά αλληλεπίδρασης όπως στα βιντεάκια
... Της εξήγησα βέβαια ότι ακόμη και με ένα θα ήθελε μεν λιγότερη αλλά πάρα πολύ δουλειά για να φτάσουν σε τέτοια σημεία κι ας είναι ταϊζμενα στο χέρι.. Οπότε από αυτό προκύπτει και μια άλλη απορία μου, αν τελικά τα εξοικειώσω μαζί μου στο σημείο που θέλω, θα είναι φιλικά και άνετα μαζί της που την βλέπουν εξάλλου και κάθε μέρα και τους μιλάει και πολύ..? Ή μπορεί να εμπιστεύονται μόνο εμένα; Ακόμη είναι επιφυλακτική μαζί τους και συχνά αναρωτιέται αν κάναμε καλή επιλογή και πήραμε 2 αντί για 1...