tereza
PB New Member
Καλησπέρα σε όλους!
Είναι η πρώτη φορά που στέλνω εδώ το μήνυμά μου καθώς προσφάτως απέκτησα ένα αρσενικό κοκατίλ. Δυστυχώς δεν γνωρίζω την ηλικία του καθώς το δέχτηκα ως δώρο κι επιπλέον δεν έχει λουράκι στο πόδι που να υποδεικνύει την ηλικία του. Παρ΄όλα αυτα, με βάση το μέγεθος των φτερών του και της ουράς του καθώς και του λοφίου του που σταδιακά μεγάλωσε και ομόρφυνε μέσα στο μήνα που το έχω, κρίνω οτι θα είναι καπου 1,5 έτους περίπου. Κρίνω απο παλιότερη εμπειρία με Budgies που είχα για αρκετά χρόνια.
Προς το παρόν τα πάμε πολύ καλά! Με πολλή υπομονή και οδηγίες γενικά απο το net και από παλιότερη εμπειρία μου όπως προανέφερα, μέχρι τώρα έχουμε καταφέρει να συνεργαστούμε με επιτυχία στο να ανεβαίνει στο δάχτυλό μου. Δεν του ασκώ πίεση αλλα του προτείνω μια λιχουδιά και εκείνο οικειοθελώς πλέον ανεβαίνει και κάθεται για πολλή ώρα χωρίς καθόλου άγχος.
Τα φτερά του όμως δεν είναι κομμένα και έτσι έχω αποφύγει ακόμα να τον βγάλω από το κλουβί. Θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν, πως θα μπορούσα να το πλησιάσω περαιτέρω όταν θα βγεί στο δωμάτιο ώστε να μην φοβηθεί στις πρώτες του εξόδους και φυσικά ωστε να μην πληγωθεί. Πώς θα μου προτείνατε να το χειριστώ;
Κι επιπλέον, τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνάμε μαζί στο μπαλκόνι, σε προφυλαγμένο απο κινδύνους και ρεύματα αέρα σημέιο, όπου δείχνει πολύ ευχαριστημένος και όλο κέφι! Αραγε αυτο θα αλλάξει όταν θα μπεί στο δωμάτιο;
Εξάλλου αυτό θα είναι αναπόφευκτο όταν θα μπεί το φθινόπωρο..
Ελπίζω να μην έγινα κουραστική με τις ερωτήσεις μου!
Ανυπομονώ να διαβάσω τις απαντήσεις σας και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για όποια απάντηση δώσετε!
Είναι η πρώτη φορά που στέλνω εδώ το μήνυμά μου καθώς προσφάτως απέκτησα ένα αρσενικό κοκατίλ. Δυστυχώς δεν γνωρίζω την ηλικία του καθώς το δέχτηκα ως δώρο κι επιπλέον δεν έχει λουράκι στο πόδι που να υποδεικνύει την ηλικία του. Παρ΄όλα αυτα, με βάση το μέγεθος των φτερών του και της ουράς του καθώς και του λοφίου του που σταδιακά μεγάλωσε και ομόρφυνε μέσα στο μήνα που το έχω, κρίνω οτι θα είναι καπου 1,5 έτους περίπου. Κρίνω απο παλιότερη εμπειρία με Budgies που είχα για αρκετά χρόνια.
Προς το παρόν τα πάμε πολύ καλά! Με πολλή υπομονή και οδηγίες γενικά απο το net και από παλιότερη εμπειρία μου όπως προανέφερα, μέχρι τώρα έχουμε καταφέρει να συνεργαστούμε με επιτυχία στο να ανεβαίνει στο δάχτυλό μου. Δεν του ασκώ πίεση αλλα του προτείνω μια λιχουδιά και εκείνο οικειοθελώς πλέον ανεβαίνει και κάθεται για πολλή ώρα χωρίς καθόλου άγχος.
Τα φτερά του όμως δεν είναι κομμένα και έτσι έχω αποφύγει ακόμα να τον βγάλω από το κλουβί. Θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν, πως θα μπορούσα να το πλησιάσω περαιτέρω όταν θα βγεί στο δωμάτιο ώστε να μην φοβηθεί στις πρώτες του εξόδους και φυσικά ωστε να μην πληγωθεί. Πώς θα μου προτείνατε να το χειριστώ;
Κι επιπλέον, τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνάμε μαζί στο μπαλκόνι, σε προφυλαγμένο απο κινδύνους και ρεύματα αέρα σημέιο, όπου δείχνει πολύ ευχαριστημένος και όλο κέφι! Αραγε αυτο θα αλλάξει όταν θα μπεί στο δωμάτιο;
Εξάλλου αυτό θα είναι αναπόφευκτο όταν θα μπεί το φθινόπωρο..
Ελπίζω να μην έγινα κουραστική με τις ερωτήσεις μου!
Ανυπομονώ να διαβάσω τις απαντήσεις σας και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για όποια απάντηση δώσετε!
