Όταν πήρα τα πρώτα μου καναρίνια ήθελα να έρθω σε πιο άμεση επαφή και έτσι αποφάσισα να τα εκπαιδεύσω ώστε να μην με φοβούνται και να έρχονται στο χέρι μου.Αφιέρωσα πολύ χρόνο στην Κατερινούλα μου βάζοντας μέσα το χέρι μου στο κλουβί και στο δάχτυλο μου τροφή που δεν είχέ ξαναφάει μήπως με την τεράστια περιέργια που έχουν τα καναρίνια την προσελκίσω. Στην αρχή ήταν φοβισμένη αλλά σιγά σιγά έφαγε από το δάχτυλο μου και μετά δεν δυσκολεύτηκα να ανέβει πάνω σε αυτό. Το επόμενο μάθημα ήταν να την βγάλω έξω από το κλουβί (φυσικά μέσα στο σπίτι και με κλειστά παράθυρα) και να δω αν μπορούσε να κάτσει στο δάχτυλο μου. Το αποτέλεσμα ήταν με επιτυχία. Επιτέλους μπόρεσα όχι μόνο να μένει στο δάχτυλο μου αλλά να την χαιδεύω. Για όποιον θέλει να το επιχειρήσει χρειάζεται πολύ υπομονή, να προσέξει τον χώρο που θα το αφήσει έξω (π.χ. Να μην έχει στο χώρο εχμυρά αντικείμενα, να έχει κουρτίνες κλειστές, να μην έχει δοχεία με νερό όπως ενυδρείο χωρίς καπάκι κ. Α.) και να μην τα πιάσει ξανά με την χούφτα του γιατί θα χαλάσει η εκπαίδευση και μετά φτου και απ' την αρχή. Υ. Γ. Για να ανέβει εύκολα στο δάχτυλο σας χαιδευτε το λίγο στο στήθος. Καλή επιτυχία.