Φίλοι μου γεια σας. Σήμερα με έχει πιάσει απελπισία και θα ήθελα να με βοηθήσετε με την εμπειρία σας. Αποφάσισα να αποκτήσω για πρώτη φορά ένα παπαγαλάκι με σκοπό να είναι ελεύθερο και να κάνουμε παρέα. Από προηγούμενο post που ανέβασα στο φόρουμ με θέμα την υγεία του πουλιού κατέληξα να μην πάρω ήμερο, ταισμενο με κρέμα αλλά από γονείς. Έχω χρόνο και διάθεση να ασχοληθώ οπότε κατέληξα σε αυτό. Πήγα να πάρω ένα παπαγαλάκι και εντέλει πήρα 2! Το λυπήθηκα να ειναι μόνο του. Πήρα 2 αρσενικά μικρα με τη λογική ότι δεν θα είναι ζευγάρι και έτσι, θα ασχολούνται και μαζί μου. Δεν ήταν άγρια με την έννοια ότι μας φοβόντουσαν αλλά δεν ήταν και ήμερα. Ημιαγρια ας πούμε. Την πρώτη εβδομάδα κιόλας ο ένας καθόταν στο χέρι για φαγητό. Ο άλλος λίγο αργότερα. Έχουν περάσει 20 ημέρες και βρισκόμαστε στην εξής φάση. Κάθονται στο χέρι μόνο για φαι. Βάζω και λίγο δάχτυλο και παίζω με τον πιο τολμηρό. Μου δαγκώνει τα νύχια τον χαϊδεύω και λιγάκι. Ο άλλος πιο απόμακρος. Νιώθω πως δεν με φοβούνται πλέον, αλλά σαν να μην θέλουν και πολλά πολλά μαζί μου. Νιώθω πως τους ζαλίζω στην προσπάθεια της εκπαίδευσης. Τη μια ημέρα κάνουμε βήματα,την άλλη πάμε πίσω πάλι. Έκανα μεγάλη κουταμαρα που πήρα 2; Έχει κάποιος παρόμοια εμπειρία; Μήπως είναι νωρίς ακόμη για συμπεράσματα και αποφάσεις; Το σενάριο να βγουν από το κλουβί είναι πολύ μακρυά;
Φροντίδα Εξημέρωση 2 budgie ταυτόχρονα
- Θεματοθέτης mitsaki7
- Ημερομηνία
Τελικά άλλο είχες στο μυαλό σου, και άλλο έκανες.
Εάν ήθελες παπαγάλο για να κάνετε παρέα θα έπρεπε να πάρεις ένα μικρό πουλάκι ταϊσμένο στο χέρι.
Τώρα με δύο ημιάγρια πουλάκια που δεν έχουν συνηθίσει την ανθρώπινη επαφή, είναι αρκετά δύσκολο να κάνεις παρέα.
Εάν είναι μικρά σε ηλικία, και αναλόγως και τον χαρακτήρα τους, μπορείς να φτάσεις σε κάποιο επίπεδο εξοικείωσης δηλαδή φαγητό από το χέρι, ίσως και μερικά χαδάκια, αλλά παρέα όχι γιατί δεν έχουν την ανάγκη να αλληλεπιδράσουν με σένα,.
Ανέβασε φωτο να τα δούμε.
Να τα χαίρεσαι!!
Τελευταία επεξεργασία:
Θα σου πρότεινα να συνεχίσεις αυτό που κάνεις. Το να εξημερώσεις 2 πουλιά μαζί είναι δέκα φορές πιο δύσκολο απο το ένα. Τα πουλάκια δεν φτάσουν ίσως ποτέ στο στάδιο των μεγαλωμένων στο χέρι αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. Το σίγουρο είναι πως είναι πιο χαρούμενα που έχουν παρέα του ίδιου είδους 24/7.
@Vada @Φοίβος Σας ευχαριστώ για την απάντηση. Όταν πήγα να τα πάρω υπήρξε η εξής άποψη. Ότι επειδή είναι αρσενικά και τα δύο ότι είναι πολύ πιθανό να ανταγωνίζονται για το ποίο θα τα έχει καλύτερα μαζί μου. Έτσι πηρα αυτή την απόφαση. Φωτογραφία δεν μπορώ να ανεβάσω δυστυχώς. Μεγάλο αρχείο μου λέει. Δηλαδή έστω κι έτσι, θα μπορέσουν να βγουν από το κλουβί και να είναι σε πάρκο; Πώς θα γίνει αφού το προηγούμενο βήμα είναι να τους λες έλα και να έρχονται στο χέρι σου; Εμένα μεχρι στιγμής με ψιλογραφουν.
chrisa2102
PB New Member
@mitsaki7 Είναι υπέροχα! Να τα χαίρεσαι! Κ μην απογοητευεσαι! Είναι πολύ νωρίς! Κ πάλι καλά να λες, ήδη έχεις κάνει μεγάλα βήματα μαζί τους..
Φαντάσου κ εγώ τα δύο budgies μου ήρθαν στην κατοχή μου άγρια, σε σημείο το ένα να απομακρύνεται όταν πλησίαζα το κλουβί κ το άλλο έτοιμο για επίθεση, σε περίπτωση που πλησίαζα το δάχτυλο μου, μου έβγαζε αίμα. Τώρα, δεν έχουν κλείσει δύο χρόνια κ αυτό που φοβόταν έρχεται πάνω μου μόνο του, δεν θέλει να το ακουμπάω ακόμα, αλλά προσπαθεί. Κ το άλλο που μου έκανε επίθεση με αφήνει κ το κάνω βόλτες στο δωμάτιο πάνω στο χέρι μου.
Γι' αυτό σου λέω, μην απογοητευεσαι! Αν ασχοληθείς με υπομονή, πιστεύω θα δεις θαύματα!
Φαντάσου κ εγώ τα δύο budgies μου ήρθαν στην κατοχή μου άγρια, σε σημείο το ένα να απομακρύνεται όταν πλησίαζα το κλουβί κ το άλλο έτοιμο για επίθεση, σε περίπτωση που πλησίαζα το δάχτυλο μου, μου έβγαζε αίμα. Τώρα, δεν έχουν κλείσει δύο χρόνια κ αυτό που φοβόταν έρχεται πάνω μου μόνο του, δεν θέλει να το ακουμπάω ακόμα, αλλά προσπαθεί. Κ το άλλο που μου έκανε επίθεση με αφήνει κ το κάνω βόλτες στο δωμάτιο πάνω στο χέρι μου.
Γι' αυτό σου λέω, μην απογοητευεσαι! Αν ασχοληθείς με υπομονή, πιστεύω θα δεις θαύματα!
@chrisa2102 Αχ! Αλήθεια; Μου δίνεις τόση ελπίδα! Σ ευχαριστώ πάρα πολύ! Όπως μου είπαν οι φίλοι παραπάνω,είναι δύσκολο,το καταλαβαίνω. Είναι η πρώτη μου φορά και τώρα τα μαθαίνω όλα. Άρχισα να σκέφτομαι μήπως θα ήταν καλύτερα να αποχωριστω το ένα από τα δύο, αλλά δεν μου είναι εύκολο. Δε ξέρω, σήμερα με πήρε λίγο από κάτω, και ήθελα να μάθω από έμπειρους εάν υπάρχει ελπίδα. Τώρα μου έδωσες boost και σίγουρα θα δώσω χρόνο να δω πως θα πάει. Ίσως είναι λίγο νωρίς για να πάρω αυτή την απόφαση. Αλλά να σου πω την αλήθεια δύο χρόνια μου ακούγονται πολλα.
Μπράβο σου που τα κατάφερες και μπράβο σου για την υπομονή σου!
2 απορίες. Πόσες φορές την ημέρα πρέπει να προσπαθώ να έρθουμε κοντά; Μία-δυο; ή και παραπάνω; Φοβάμαι μην τα ζαλίζω.
Το διάστημα που ήταν άγρια ακόμη όπως λες, τα έβγαζες από το κλουβί; Βασικά, σε ποιο στάδιο τα εβγαλες;
Μπράβο σου που τα κατάφερες και μπράβο σου για την υπομονή σου!
2 απορίες. Πόσες φορές την ημέρα πρέπει να προσπαθώ να έρθουμε κοντά; Μία-δυο; ή και παραπάνω; Φοβάμαι μην τα ζαλίζω.
Το διάστημα που ήταν άγρια ακόμη όπως λες, τα έβγαζες από το κλουβί; Βασικά, σε ποιο στάδιο τα εβγαλες;
chrisa2102
PB New Member
@mitsaki7 Σ'ευχαριστώ κ χαίρομαι που βοήθησα να πάρεις τα πάνω σου!!! Αρχικά να σου πω ότι καλό είναι να μην τα χωρίσεις! Πώς θα μπορούσες να διαλέξεις πιο θα μείνει, πώς θα μπορούσες να αποχωριστείς το άλλο.. δεν ξέρω.. όπως νιώθεις βέβαια. Εξαρτάται την υπομονή που έχεις γιατί σίγουρα θα χρειαστεί πολύς χρόνος ειδικά για δύο πουλάκια! Απλά εγώ δεν θα τα χώριζα!
Μην νομίζεις όμως ότι κάθονται να τα χαιδεψω κ τα δικά μου. Αλλά τους το αναγνωρίζω ότι προσπαθούν το καθένα με τον δικό του τρόπο να έρθει πιο κοντά μου κ να εξοικειωθεί! Το πιο ζορικο ίσα που προλαβαίνω να του δώσω ένα φιλάκι στην πλατουλα πριν φύγει από το χέρι μου (το ίδιο χέρι που παλιά το μάτωνε). Το άλλο που έρχεται μόνο του πάνω μου, με πλησιάζει μέχρι να ακουμπήσει τη μυτούλα του στη μύτη μου, αλλά μην δει να πλησιάζω το χέρι μου.. ή βάζει τις φωνές ή εξαφανίζεται!
Το πόσες φορές την ημέρα ασχολούμαι είναι σχετικό. Εξαρτάται από το χρόνο που έχω. Υπάρχουν μέρες που μπορεί να ασχοληθω ολόκληρη τη μέρα, μέχρι κ να φέρω το φαγητό μου εκεί δίπλα τους σαν να είμαστε σε οικογενειακό τραπέζι!
Παρατηρούν πάρα πολύ τις κινήσεις σου, πόσο ήρεμος είσαι και ζυγίζουν το πόσο χρειάζεται να σε φοβούνται ή όχι. Υπάρχουν επίσης πολλές μέρες που δεν έχω τόσο χρόνο κ πέρα από την καθαριότητα, θα τους μιλήσω λίγο το βράδυ πριν τα βάλω για ύπνο.
Πέρασαν κάποιοι μήνες για να τους ανοίξω να βγούνε! Τους δελέασα με κεχρι πάνω από το κλουβί τους! Πέρναγαν πολύ ώρα εκεί καθισμένα μέχρι που μια μέρα ξεθαρρεψαν κ ήθελαν να πάνε πετώντας να εξερευνήσουν κ το υπόλοιπο δωμάτιο!
Μην νομίζεις όμως ότι κάθονται να τα χαιδεψω κ τα δικά μου. Αλλά τους το αναγνωρίζω ότι προσπαθούν το καθένα με τον δικό του τρόπο να έρθει πιο κοντά μου κ να εξοικειωθεί! Το πιο ζορικο ίσα που προλαβαίνω να του δώσω ένα φιλάκι στην πλατουλα πριν φύγει από το χέρι μου (το ίδιο χέρι που παλιά το μάτωνε). Το άλλο που έρχεται μόνο του πάνω μου, με πλησιάζει μέχρι να ακουμπήσει τη μυτούλα του στη μύτη μου, αλλά μην δει να πλησιάζω το χέρι μου.. ή βάζει τις φωνές ή εξαφανίζεται!
Το πόσες φορές την ημέρα ασχολούμαι είναι σχετικό. Εξαρτάται από το χρόνο που έχω. Υπάρχουν μέρες που μπορεί να ασχοληθω ολόκληρη τη μέρα, μέχρι κ να φέρω το φαγητό μου εκεί δίπλα τους σαν να είμαστε σε οικογενειακό τραπέζι!
Παρατηρούν πάρα πολύ τις κινήσεις σου, πόσο ήρεμος είσαι και ζυγίζουν το πόσο χρειάζεται να σε φοβούνται ή όχι. Υπάρχουν επίσης πολλές μέρες που δεν έχω τόσο χρόνο κ πέρα από την καθαριότητα, θα τους μιλήσω λίγο το βράδυ πριν τα βάλω για ύπνο.Πέρασαν κάποιοι μήνες για να τους ανοίξω να βγούνε! Τους δελέασα με κεχρι πάνω από το κλουβί τους! Πέρναγαν πολύ ώρα εκεί καθισμένα μέχρι που μια μέρα ξεθαρρεψαν κ ήθελαν να πάνε πετώντας να εξερευνήσουν κ το υπόλοιπο δωμάτιο!
chrisa2102
PB New Member
Δεν θα έβαζα και το χέρι μου στη φωτιά για το ανοιχτόχρωμο. Αν θέλεις βάλε μας κι άλλες φωτο σε έντονο φυσικό φως ημέρας.
@mitsaki7
Εμένα μου ακούγεται πως τα πάτε εξαιρετικά καλά ήδη! Δεν νομίζω πως υπάρχει λογος απογοήτευσης
Αφού ανεβαίνουν στο χέρι και δεν τρομοκρατούνται ολα καλά (με φαΐ αρχικά εννοείται, το "έλα" θα το συνδυάσουν στην πορεία με το φαΐ)
Για χάδια ούτε όλα τα "ήμερα" κάθονται( ή επιλέγουν μόνο συγκεκριμένα άτομα που τα αφήνουν. Αφού έρχονται για φαΐ στο χέρι ή σε πατήθρα, εγώ θα τους άνοιγα (θα έβγαζα και λίγη ωρα πριν τα φαγητά απ το κλουβί για να μην είναι χορτασμένα και θα τα ξανάβαζα όταν θα ήθελα να μαζευτούν. Με ηρεμία και υπομονή μια χαρά θα κάνατε παρέα και θα κάθονται πάνω σου
Όσο για το φύλο και τα δύο αρσενικά να είναι δεν σημαίνει ότι ανταγωνίζονται (αυτό γίνεται στα πολυγαμικά πτηνά κυρίως, πχ στα ωδικά, καναρινια κλπ) ιδιαίτερα αφού είναι απο μικρά μαζί εξίσου θα δεθούν, είναι πιό ήπιοι χαρωποί χαρακτήρες συνήθως τα αρσενικά μπάτζι, θα τραγουδάνε και ο ένας στον άλλο, θα έχουν πολύ πλάκα
Επίσης είναι πανέμορφα και τα 2
Εμένα μου ακούγεται πως τα πάτε εξαιρετικά καλά ήδη! Δεν νομίζω πως υπάρχει λογος απογοήτευσης
Αφού ανεβαίνουν στο χέρι και δεν τρομοκρατούνται ολα καλά (με φαΐ αρχικά εννοείται, το "έλα" θα το συνδυάσουν στην πορεία με το φαΐ)Για χάδια ούτε όλα τα "ήμερα" κάθονται( ή επιλέγουν μόνο συγκεκριμένα άτομα που τα αφήνουν. Αφού έρχονται για φαΐ στο χέρι ή σε πατήθρα, εγώ θα τους άνοιγα (θα έβγαζα και λίγη ωρα πριν τα φαγητά απ το κλουβί για να μην είναι χορτασμένα και θα τα ξανάβαζα όταν θα ήθελα να μαζευτούν. Με ηρεμία και υπομονή μια χαρά θα κάνατε παρέα και θα κάθονται πάνω σου
Όσο για το φύλο και τα δύο αρσενικά να είναι δεν σημαίνει ότι ανταγωνίζονται (αυτό γίνεται στα πολυγαμικά πτηνά κυρίως, πχ στα ωδικά, καναρινια κλπ) ιδιαίτερα αφού είναι απο μικρά μαζί εξίσου θα δεθούν, είναι πιό ήπιοι χαρωποί χαρακτήρες συνήθως τα αρσενικά μπάτζι, θα τραγουδάνε και ο ένας στον άλλο, θα έχουν πολύ πλάκα
Επίσης είναι πανέμορφα και τα 2
@myr δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι με αυτά που διαβάζω! Μακάρι !Η αλήθεια είναι πως σήμερα ήταν μια άλλη ημέρα. Έβαλα το χέρι μου με αυγό και ήρθαν απευθείας επάνω στην παλάμη μου, και το ένα προσπαθούσε να διώξει το άλλο. Πήρα ελπίδα. Αύριο να δούμε...
Εν τω μεταξύ όπως τα πουλάκια είναι με τις μέρες τους, έτσι κι εμείς. Τη μία σε πιάνει απελπισία και την άλλη με ένα Τσικ παίρνεις τα πάνω σου και λες " το 'χουμε"!
Σκέφτηκα αρχικά να τα βγάλω στο υπνοδωμάτιο τους (ένα μικρό wc) για να είναι ασφαλείς και να πάρουν το κολάι και μετά στον κυρίως χώρο. Θα το κάνω αυτό το κόλπο με το φαγητό. Σωστό ακούγεται
Είναι αγαπημένοι νομίζω. Κελαηδανε σχεδόν όλη μέρα αλλά χαμηλόφωνα σαν να συνωμοτούν ή κάτι τέτοιο. Δεν ήξερα καν ότι μπορούν να κελαηδανε τόσο γλυκά! Κάνουν κανένα διάλειμμα να ρίξουν ένα καβγαδάκι. Μετά καπάκι ξεψειρίζει ο ένας τον άλλον, όλα καλά.
myr σ ευχαριστώ πολύ όπως και όλους τους φίλους παραπάνω που ασχολήθηκατε με τους προβληματισμούς μου. Ως πρωτάρα νιώθω μεγάλη ασφάλεια που σας βρήκα. Να είσαστε καλά ρε παιδιά!
Εν τω μεταξύ όπως τα πουλάκια είναι με τις μέρες τους, έτσι κι εμείς. Τη μία σε πιάνει απελπισία και την άλλη με ένα Τσικ παίρνεις τα πάνω σου και λες " το 'χουμε"!
Σκέφτηκα αρχικά να τα βγάλω στο υπνοδωμάτιο τους (ένα μικρό wc) για να είναι ασφαλείς και να πάρουν το κολάι και μετά στον κυρίως χώρο. Θα το κάνω αυτό το κόλπο με το φαγητό. Σωστό ακούγεται
Είναι αγαπημένοι νομίζω. Κελαηδανε σχεδόν όλη μέρα αλλά χαμηλόφωνα σαν να συνωμοτούν ή κάτι τέτοιο. Δεν ήξερα καν ότι μπορούν να κελαηδανε τόσο γλυκά! Κάνουν κανένα διάλειμμα να ρίξουν ένα καβγαδάκι. Μετά καπάκι ξεψειρίζει ο ένας τον άλλον, όλα καλά.
myr σ ευχαριστώ πολύ όπως και όλους τους φίλους παραπάνω που ασχολήθηκατε με τους προβληματισμούς μου. Ως πρωτάρα νιώθω μεγάλη ασφάλεια που σας βρήκα. Να είσαστε καλά ρε παιδιά!
ianos
PB Supporter
Την ημέρα σε τι δωμάτιο είναι το κλουβί τους;
Παιδιά, θέλω να ενημερώσω ότι εδώ και λίγες ημέρες έχουν αλλάξει πολλά. Η σχέση έχει πάει σε άλλο επίπεδο.
Πλέον ανεβαίνουν στο χέρι χωρίς φαγητό,παίζουμε (στο κλουβί ακόμη) πολλές φορές μέσα στην ημέρα. Τους αρέσει το χέρι μου και όποιος είναι επάνω του, είναι ο πιο μάγκας ( ο ανταγωνισμός που λέγαμε....Τον βλέπω .Υγιής ευτυχώς.) Τους χαϊδεύω τα λαιμουδάκια και αυτά μου ροκανίζουν νύχια παρανυχιδες και όλο το χέρι γενικά. Κάποιες φορές πάει να τους παρει κι ο ύπνος λες και είμαι κλαδάκι.
Είμαι πολύ χαρούμενη. Πλέον έχω τη βεβαιότητα ότι όλα θα πάνε πολύ καλά. Τα πουλάκια είναι απίστευτα δεκτικά. Λέτε να κατάλαβαν την απελπισία μου και με λυπήθηκαν
?
Επίσης, κοιμούνται καλύτερα και αυτό ίσως να μέτρησε.
Επόμενο βήμα, η μεγάλη έξοδος.
Αυτά, τα αναφέρω κυρίως για να βοηθήσω και εγώ με τη σειρά μου κάποιους που ίσως βρεθούν στη θέση που ήμουν. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός όπως και κάθε πουλάκι.
Πλέον ανεβαίνουν στο χέρι χωρίς φαγητό,παίζουμε (στο κλουβί ακόμη) πολλές φορές μέσα στην ημέρα. Τους αρέσει το χέρι μου και όποιος είναι επάνω του, είναι ο πιο μάγκας ( ο ανταγωνισμός που λέγαμε....Τον βλέπω .Υγιής ευτυχώς.) Τους χαϊδεύω τα λαιμουδάκια και αυτά μου ροκανίζουν νύχια παρανυχιδες και όλο το χέρι γενικά. Κάποιες φορές πάει να τους παρει κι ο ύπνος λες και είμαι κλαδάκι.
Είμαι πολύ χαρούμενη. Πλέον έχω τη βεβαιότητα ότι όλα θα πάνε πολύ καλά. Τα πουλάκια είναι απίστευτα δεκτικά. Λέτε να κατάλαβαν την απελπισία μου και με λυπήθηκαν
?Επίσης, κοιμούνται καλύτερα και αυτό ίσως να μέτρησε.
Επόμενο βήμα, η μεγάλη έξοδος.
Αυτά, τα αναφέρω κυρίως για να βοηθήσω και εγώ με τη σειρά μου κάποιους που ίσως βρεθούν στη θέση που ήμουν. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός όπως και κάθε πουλάκι.
