Αναπαραγωγή Επίθεση πάτερα ζέμπρα σε δυο νεοσσούς 17 και 16 ημερών

Αμαλία Μ

PB New Member
Εγγραφή
5 Μαρ 2018
Μηνύματα
50
Πόλη
Ηράκλειο
Sos... Δυο εκ των τριων νεοσσον σημερα 17 κ 16 ημερων αντιστοιχα και ενω βγηκε (το ενα)πρωτη φορα απο τη φωλια δεχτηκαν επιθεση απο τον πατερα. Το ενα του εβγαλε φτερα το αλλο το τσιμπησε στα φτερα κ το ματωσε... Εβαλα betandine , απομακρυνα τον πατερα πανικοβλητη σε αλλο κλουβιτα μικρα ειναι με τη μα. Α αλλα εκεινη ταιζει ελαχιστα. Τι κανω τωρα προσπαθω να ταισω και εγω; Εχω κ κρεμα νεοσσων κ συριγγα αλλα τρεμω στην ιδεα και τα μικρα δεν τρωνε μονα τους... Τον πατερα δεν τον ξαναβαζω ουτε για πλακα μεσα...
 
Καλύτερα να τα βάλεις σε κλουβί με χώρισμα στην μέση (ζευγαρώστρα), έτσι ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τον πατέρα, αλλά να έχει πρόσβαση ώστε να τα ταίζει :)
Απλά αν γίνεται να μην το καθυστερείς και να το κάνεις άμεσα.
Ίσως θέλουν να πάνε σε νέα γέννα οι γονείς, οπότε όταν βγούνε και τα 2 από την φωλιά καλύτερα να την βγάλεις!
 
Αν κατάλαβα καλά τα δύο βρίσκονται εκτός φωλιάς. Πέρα από τη ζευγαρωστρα που σου είπε η Ηλέκτρα και συμφωνώ πως είναι η καλύτερη λύση, κάνε αυγοτροφη με ρυζάλευρο. Τα "πιάνει" και συνήθως είναι ο καλύτερος τρόπος για να αρχίσουν να τρώνε μόνα αφού το μείγμα γίνεται πολύ μαλακό.
 
Καλησπερα η μαλλον καλυτερα καλημερα. Λοιπον μετα την επιθεση κ την απομακρυνση του πατερα τα μικρουλια δεν ξαναβγηκαν απο την φωλια και ετσι ακομα κ αν ηθελε ο πατερας να τα ταισει μεσα απο τα καγκελα αυτο δεν θα μπορουσε να γινει εφοσον ειναι μεσα στη φωλια. Αφου λοιπον η μαμα ταιζε ελαχιστα κ ο πατερας πλεον καθολου τολμησα να τους δωσω κρεμα νεοσσον που ειχα προμηθευτει μη τυχον και χρειαστει κ ευτυχως γιατι να που χρειαστηκε... Ετυχε σημερα να μην εχω κ ιντερνετ παρα μονο τωρα κ προσπαθησα να εφαρμοσω οτι θυμομουνα για το ταισμα με συριγγα... Τα ταισα στις 5 κ στις8 το βραδυ με τη συριγγα απο 1ml το καθενα... Τωρα κοιμουνται και κατα τις 7 το πρωι θα τα ξαναταισω. Δυσκολευτηκα αρκετα γιατι δυσκολα ανοιγουν το στομα τους ομως τελικα η κρεμα φαγωθηκε... Πριν κοιμηθουν εδειχναν ολα καλα κ ελπιζω το πρωι να ξυπνησουν με ορεξη κ να ανοιγουν το στοματακι τους πιο ευκολα. Ταιζει κ η μαμα αλλα πολυ ελαχιστα δυστυχως κ περισσοτερα το πιο μεγαλο απο τα τρια. Ελπιζω να τα καταφερω κ να μη χαθουν τα πουλακια. Σας ευχαριστω για τις συμβουλες. Το τραυματισμενο αυτο που ειχε ματωσει δειχνει καλυτερα αλλα αναρωτιεμαι αν θα πρεπει να το ξαναβαλω bedadiine μεχρι να επουλοθουν εντελως τα τραυματα...
 
Μήπως τελικά ο αρσενικός τα είχε αναγκάσει να βγούνε από τη φωλιά; 😵
Να προσέχεις πολύ την θερμοκρασία της κρέμας που δίνεις και να απολυμαίνεις με καυτό νερό τη σύριγγα. Εάν δεις ότι ταΐζει η θηλυκια προσπάθησε να μην επεμβαίνεις για να μην τα παρατήσει εντελώς.
 
Μήπως τελικά ο αρσενικός τα είχε αναγκάσει να βγούνε από τη φωλιά; 😵
Να προσέχεις πολύ την θερμοκρασία της κρέμας που δίνεις και να απολυμαίνεις με καυτό νερό τη σύριγγα. Εάν δεις ότι ταΐζει η θηλυκια προσπάθησε να μην επεμβαίνεις για να μην τα παρατήσει εντελώς.
Δεν ξερω ισως να συνεβει και αυτο και να τα εβγαλε με το ζορι. Ναι προσεχω την θερμακρασια κ την απολυμανση κ θελω πολυ ολα να πανε καλα. Οταν βλεπω τη μαμα μεσα να ταιζει δεν επεμβαινω φυσικα απλα παρακολουθω αν δωσει σε ολα κατι... Οταν βγει κ πριν τα ταισω παραμεριζω τα φτερα στο λαιμλαιμο να δω αν ειναι ταισμενα αλλα κ τις δυο φορες που το εκανα φαινοραν πολυ λιγο ταισμενα τα δυο και το τριτα ενα ελαχιστο παραπανω... Ετσι συμπληρωσα.
 
Καθε πόσες ώρες περίπου τα ταΐζει η θηλυκια;
Η θηλυκια μπαινει αρκετα συχνα στη φωλια... Τις περισσοτερες απλα καθεται εκει κ ενω τα μικρα φωναζουν πολυ μπορει να γυρισει το κεφαλι κ να δωσει κατι σε καποιο που θα βρεθει εκει... Και ενω εκει θα περιμενεκανεις οτι θα ταισει κ τα αλλα ξαναβγαινει απο τηφωλια κ ρεμβαζει, σαν τη νταντα που ηρθε να προσεχει να καθαρισει το μωρο αλλα οχι να το ταισει...
 
Πω πω πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο. Αυτά τα πουλιά είναι άριστοι γονείς ακόμη και στην πρώτη γέννα.
Στην ηλικία που είναι οι νεοσσοι είναι λογικό να μην χρειάζεται να τρέφονται με την ίδια συχνότητα όπως τις πρώτες μέρες. Παρόλα αυτά τα ζεμπρακια είναι πουλάκια με πολύ γρήγορο μεταβολισμό και αν μείνουν κάποιες ώρες νηστικα απλά τα χάνουμε. Με στενή παρακολουθηση νομίζω ότι θα τα καταφέρουν. Αν κάθε 3 -4 ώρες δεν ταΐζει η μαμά, δώσε εσύ κρεμουλα. Εάν βγούνε από τη φωλιά φτιάξε την αυγοτροφη που σου είπα παραπάνω. Θα χτυπήσεις το αυγό στο μουλτι μαζί με ρυζάλευρο (χωρίς ζάχαρη). Το μείγμα γίνεται τόσο πολύ αφράτο που έστω από περιέργεια αργά ή γρήγορα θα τσιμπήσουν. Εγώ το έβαζα πάντοτε όταν τα ζεμπρακια μου έβγαιναν από τη φωλιά και ήταν το πρώτο που πλησίαζαν. Προσοχή, το πολύ μετά από 2 ώρες το αφαιρούμε και βάζουμε νέο.
 
Το να μεταφερθεί η φωλιά σε σημείο σε επαφή με το κάγκελο της ζευγαρώστρας και ο αρσενικός στην άλλη πλευρά, μήπως θα ήταν εφικτό να γίνει; Προφανώς για να είναι τα πουλάκια έξω από τη φωλιά, έστω και λίγο θα είναι σε θέση να μετακινηθούν και να πάνε στις παρυφές της φωλιάς, στο κάγκελο δηλαδή.
Αν μπορείς, δοκίμασέ το πρωί - πρωί.
 
@ζιζι, Ναι και εγω εχω διαβασει ενα σωρό για τα ζεμπρακια οτι ειναι πολύ καλοι γονεις κλπ, δεν ξερω για πιο λογο φερεται ετσι ο Θανασης αλλα ελπιζω αν καποια απ τα παιδια του ειναι αρσενικο να μην κληρονομισει την ιδια συμπεριφορα! Μόλις βρεθω στην πόλη θα προμηθευτω και το ρυζαλευρο να κανω την συνταγη με το αυγο, ευχαριστω πολύ ! Σημερα τα ταισα μια τ πρωι και μια στις 8 το βραδυ γιατι εβλεπα τη μαμα να μπαινοβγαινει στη φωλια και δεν ηθελα να ενοχλησω. το βραδυ οταν επιασα να τους δωσω κρεμα το μονο που ηταν ταισμενο καλα ηταν το πιο μεγαλο. το δετερο ηταν λιγο ταισμενο και το πιο μικρο καθολου, επισης το πιο μικρο ειναι και το πιο αδυναμο. Καμια ωριτσα μετα το ταισμα ευτυχως το ειδα να παιρνει τα πανω του. Το πρωι ελπιζω να τα βρω και τα τρια καλα στην υγεια τους. Καλό βράδυ!

@ianos, Το έκανα και αυτό ομως οσες φορες κοιταξα μονο το μεγαλυτερο ταιζοταν λιγο ομως γιατι ο αρσενικος δεν πλησιαζει ιδιαιτερα τα καγκελα. Τα δυο μικροτερα τραβιουνταν πισω οταν εβλεπαν το μπαμπα.. Οτι κανει η μαμα τους και εγω ειναι γι αυτα. Ο μπαμπας ηταν πολυ συνεπης με τα πουλακια και παρολο που τον ενοχλουσε προφανως μονο το ενα εξακολουθουσε να το ταιζει. Με το που βγηκαν ομως απο τη φωλια (εαν βγηκαν και δεν τα εβγαλε αυτος) τον επιασε κριση δεν ξερω γιατι και ευτυχως που ηταν η κορη μου στο σπιτι και το ειδε εκεινη την ωρα και τον απομακρυνε. Το μεγαλυτερο βγηκε απο τη φωλια χτες και αφου ειχε απομακρυνθει πρωτα ο πατερας ισως και γι αυτο τη γλιτωσε και δεν του επιτεθηκε και αυτου, δεν ξερω. Ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες και καλο βράδυ να εχουμε!
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σημερα τα ταισα μια τ πρωι και μια στις 8 το βραδυ γιατι εβλεπα τη μαμα να μπαινοβγαινει στη φωλια και δεν ηθελα να ενοχλησω. το βραδυ οταν επιασα να τους δωσω κρεμα το μονο που ηταν ταισμενο καλα ηταν το πιο μεγαλο. το δετερο ηταν λιγο ταισμενο και το πιο μικρο καθολου, επισης το πιο μικρο ειναι και το πιο αδυναμο. Καμια ωριτσα μετα το ταισμα ευτυχως το ειδα να παιρνει τα πανω του. Το πρωι ελπιζω να τα βρω και τα τρια καλα στην υγεια τους. Καλό βράδυ!
Έχω την εντύπωση ότι η μαμά ταΐζει πια τα πιο δυνατά που ζητάνε φαγητό. Αφού το βράδυ το ένα ήταν μισοταισμενο και το μικρό εντελώς νηστικό εγώ θα τάιζα και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Δεν νομίζω η μητέρα να αλλάξει πια τις συνήθειες της. Και αφού βλέπεις ότι η μητέρα δεν ενοχλείται από τις παρεμβάσεις σου, τάιζε τουλάχιστον το μικρό για να ξεπεταχτει.
 
Έχω την εντύπωση ότι η μαμά ταΐζει πια τα πιο δυνατά που ζητάνε φαγητό. Αφού το βράδυ το ένα ήταν μισοταισμενο και το μικρό εντελώς νηστικό εγώ θα τάιζα και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Δεν νομίζω η μητέρα να αλλάξει πια τις συνήθειες της. Και αφού βλέπεις ότι η μητέρα δεν ενοχλείται από τις παρεμβάσεις σου, τάιζε τουλάχιστον το μικρό για να ξεπεταχτει.
Ναι εχεις δικιο θα παρακολουθω. Το πρωι ταισα τα δυο απο τοτε η μαμα μπαινοβγαινει. Θα τα τσεκαρω ομως και το μεσημερι να δω τι γινεται. Πραγματικα η μαμα οχι μονο δεν ενοχλειται αλλα εχει ηρεμησει κατα πολυ απο τοτε που βγηκε ο αρσενικος. Οτανταιζω τα μικρα και τα επιστρεφω στο κλουβι δεν τα βαζω στη φωλια αλλα τα αφηνω διπλα της (μετα απο λιγο μπαινουν μονα τους στη φωλια)και δειχνει να μη φοβαται καθολου σαν να ξερει τι κανω... Να εισαι καλα και καλη μας μερα!
 
Καλησπερα. Πεθανε το ενα μικρο, μαλλον το σκοτωσα εγω αθελα μου κατα το ταισμα. Εκει που το ταιζα γιατι ηταν το μονο αταιστο και ενω ολα πηγαιναν ως συνηθως στο τελευταιο 0,2 ml της συριγγας ιινσουλινης του 1.00 ml το μικρουλι λυποθυμησε στα χερια μου και πεθανε. Υποθετω οτι πνιγηκε. Δεν ξερω τι πηγε στραβα και τι ακριβως εκανα λαθος σιγουρα ομως το λαθος ειναι δικο μου.Λυπηθηκα πολυ γι αυτο που εκανα αθελα μου και ετσι αποφασισα να μην ξαναταισω κανενα πουλακι.Αν ειναι να πεθανουν ας μην τα σκοτωνω τουλαχιστον εγω. Πρωτη και ελπιζω και τελευταια φορα που πεθαινει κατι στα χερια μου. Το μονο που ελπιζω πια ειναι τωρα που ειναι ενα πιο λιγο τα πουλακια η μαμα να καταφερει να ταιζει και τα δυο που εμειναν ικανοποιητικα.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Αμαλία, υπάρχουν πάρα πολλά που θα μπορούσε να υποθέσει ένας αντικειμενικός παρατηρητής στη θέση σου και τα οποία θα μπορούσαν ομοίως να ισχύουν... Πχ ότι το πουλάκι πνίγηκε, ότι ήταν ήδη σε μια δυσμενή κατάσταση υγείας και για αυτό δεν διεκδικούσε σωστά την τροφή του, ότι είχε κάποιο πρόβλημα και για αυτό η μάνα του δεν το τάιζε από ένα σημείο κι έπειτα... Και τόσα άλλα.
Το γεγονός όμως παραμένει και ειναι ένα, αλλά διπλό...
Το πουλάκι πέθανε παρότι εσύ προσπαθουσες να του εξασφαλίσεις τη ζωή. Τα θέματα ζωής και θανάτου, όπως γνωρίζεις δεν ειναι ακριβώς στα χέρια μας, δεν αρκουμε οι ίδιοι για να τα καθορίσουμε, δεν ειναι δίκη μας θέληση ή απόφαση κι απλώς εμείς μερικές φορές συμμετέχουμε σε αυτά, βλέπουμε τις σχέσεις αιτίου κι αιτιατού και τις ερμηνεύουμε ανάλογα, όπως και τις δικές μας ενέργειες, αλλά θα έλεγα, για να μην θίξουμε ζητήματα θρησκευτικού περιεχομένου, ότι τα ζητήματα θανάτου ειναι συμπαντικά, και δυστυχώς συχνά εντελώς ανεξάρτητα από τη θέλησης μας. Για εμάς, στο κατώφλι της ζωής, μόνο οι προθέσεις μετρούν, και οι προθέσεις σου ήταν και παραμένουν άριστες.
Ούτε δίκη σου απόφαση ήταν να ταΐσεις τα πουλιά, έτσι επειδή αυτό σου ήρθε, αλλά το έκανες για να τους εξασφαλίσεις τη ζωή, ούτε προκάλεσες μα κάποιον τροπο τη μάνα τους να μην το κάνει ή τον πατέρα τους να επιτίθεται. Απλά εσύ βρέθηκες στην πραγματικά δυσχερή θέση να προσπαθείς να τα αναστήσεις, κι ακόμα θέλεις δεν θέλεις, εκεί είσαι.
Καταλαβαίνω τη θέση σου, αλλά πιστεύω ότι αν χρειαστεί, θα συνεχίσεις και μπράβο σου που θα το κανεις στη θέση αυτών που δεν ανταποκρίθηκαν ανάλογα.
Ανασκουμπώσου λοιπόν ψυχικά και προχώρα πιο κάτω και όπου σε βγάλει Αμαλία μου, όλοι έτσι κάνουμε και όλα τα άλλα θα τα δεις στην πορεία και κατόπιν εορτής, ο. Ταν θα κανεις τον απολογισμό σου, διότι αν δεν ήσουν εσύ, και πάλι η απώλεια θα υφίστατο, αλλά μέχρι τώρα που μιλάμε θα ήταν τριπλή ήδη.
 
Πολύ άσχημη εμπειρία και καταλαβαίνω πως νιώθεις. Ίσως όμως να μην ευθύνεσαι εσύ, αλλά το πουλάκι να ήταν ήδη πολύ αδύναμο. Ποιο πέθανε; Το πιο μικρο;
Καλημερα. Δυστυχως εγω ευθυνομαι το πουλακι ηταν μια χαρα ζωηρο απλα αταιστο. Τα κοιταξα κ τα τρια και το μονο που δεν ειχε ταιστει ηταν εκεινο. Κατι τεχνικα δεν εκανα σωστα. Ειχα δωσει πανω απο τη μιση συριγγα με διαλλειμματα στο ενδιαμεσο και εκεινο χοροπηδουσε γυρω γυρω κ μετα στο τελευταιο 0.2ml της συριγγας μου εμεινε στα χερια.. Προσπαθουσε να καταπιει κ δεν μπορουσε εως που λυποθυμησε..ηταν τρομακτικο. Ευχομαι κανεις να μη το ζησει ποτε. Οχι δεν ηταν το πιο μικρο εκεινο ηταν ταισμενο...ηταν το μεσαιο εκεινο που ειχε ματωσει ο πατερας στα φτερα ομως τα τραυματα σχεδον ειχαν εξαφανιστει. Ευχαριστω πολυ να εισαι καλα.

Αμαλία, υπάρχουν πάρα πολλά που θα μπορούσε να υποθέσει ένας αντικειμενικός παρατηρητής στη θέση σου και τα οποία θα μπορούσαν ομοίως να ισχύουν... Πχ ότι το πουλάκι πνίγηκε, ότι ήταν ήδη σε μια δυσμενή κατάσταση υγείας και για αυτό δεν διεκδικούσε σωστά την τροφή του, ότι είχε κάποιο πρόβλημα και για αυτό η μάνα του δεν το τάιζε από ένα σημείο κι έπειτα... Και τόσα άλλα.
Το γεγονός όμως παραμένει και ειναι ένα, αλλά διπλό...
Το πουλάκι πέθανε παρότι εσύ προσπαθουσες να του εξασφαλίσεις τη ζωή. Τα θέματα ζωής και θανάτου, όπως γνωρίζεις δεν ειναι ακριβώς στα χέρια μας, δεν αρκουμε οι ίδιοι για να τα καθορίσουμε, δεν ειναι δίκη μας θέληση ή απόφαση κι απλώς εμείς μερικές φορές συμμετέχουμε σε αυτά, βλέπουμε τις σχέσεις αιτίου κι αιτιατού και τις ερμηνεύουμε ανάλογα, όπως και τις δικές μας ενέργειες, αλλά θα έλεγα, για να μην θίξουμε ζητήματα θρησκευτικού περιεχομένου, ότι τα ζητήματα θανάτου ειναι συμπαντικά, και δυστυχώς συχνά εντελώς ανεξάρτητα από τη θέλησης μας. Για εμάς, στο κατώφλι της ζωής, μόνο οι προθέσεις μετρούν, και οι προθέσεις σου ήταν και παραμένουν άριστες.
Ούτε δίκη σου απόφαση ήταν να ταΐσεις τα πουλιά, έτσι επειδή αυτό σου ήρθε, αλλά το έκανες για να τους εξασφαλίσεις τη ζωή, ούτε προκάλεσες μα κάποιον τροπο τη μάνα τους να μην το κάνει ή τον πατέρα τους να επιτίθεται. Απλά εσύ βρέθηκες στην πραγματικά δυσχερή θέση να προσπαθείς να τα αναστήσεις, κι ακόμα θέλεις δεν θέλεις, εκεί είσαι.
Καταλαβαίνω τη θέση σου, αλλά πιστεύω ότι αν χρειαστεί, θα συνεχίσεις και μπράβο σου που θα το κανεις στη θέση αυτών που δεν ανταποκρίθηκαν ανάλογα.
Ανασκουμπώσου λοιπόν ψυχικά και προχώρα πιο κάτω και όπου σε βγάλει Αμαλία μου, όλοι έτσι κάνουμε και όλα τα άλλα θα τα δεις στην πορεία και κατόπιν εορτής, ο. Ταν θα κανεις τον απολογισμό σου, διότι αν δεν ήσουν εσύ, και πάλι η απώλεια θα υφίστατο, αλλά μέχρι τώρα που μιλάμε θα ήταν τριπλή ήδη.
Καλημερα. Εχεις δικιο σε οτι λες παρολα αυτα μου εχει στοιχισει οσο δεν το περιμενα ποτε. Ο συζυγος κτα παιδια με παρηγορουν απο εχτες... Εχουν επηρεαστει κ εκεινοι. Αυτο που ελπιζω ειναι να μην εχω αλλα απροοπτα κ να μεγαλωσουν τουλαχιστον τα δυο που εμειναν και που τωρα πια βγαινουν κ απο τη φωλια. Βλεπω σημερα τη μαμα τα ταιζει κ τα δυο. Ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια να εισαι παντα καλα κ καλη μερα να εχουμε.

... Και μια μαντιναδα αφιερωμενη στο μικρο που χαθηκε...
" Στάλα τη στάλα η ζωή
κυλά μα και λιμνιάζει
κ` ύστερα πέφτει στην οπή
τση μοίρας και αδειάζει "
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Back
Top