Γενικά Επιθετικά κοκατίλ

melagio80

PB Member
Εγγραφή
20 Οκτ 2008
Μηνύματα
1.993
Πόλη
Αθήνα
Kαλησπέρα σε όλα τα μέλη. Είμαι η Ιωάννα και χαίρομαι που έγινα κ εγω μέλος σε αυτό το site. Εχω δύο cockatiels,τον Ιβάν και τη Μαρού. Τον Ιβανάκο μου τον έχω περίπου 5 χρόνια και τη Μαρού περίπου έναν. Είναι και οι 2 άγριοι, παρόλο που τον Ιβαν τον έχω τόσα χρόνια. Και στους 2 κόβω τα φτερά και τους βγάζω καμία φορά εκτός κλουβιού αλλά! Είναι απίστευτα δύσκολο να τους πιασω, δαγκώνουν πάρα πολύ σε σημείο να βγάζουν αίμα!Για τη Μαρου δεν το συζητάω, είναι άγρια. Ο Ιβανάκος είναι πιο φυσιολογικός, μου "μιλάει"κ θέλει να μου τραγουδάει κ δεν σταματάει με του που αρχίσω να του μιλάω κ θέλει και τα παιχνιδάκια σου όσο δεν πάω να τον πιάσω. Πώς θα το καταφέρω επιτέλους αυτό?Να σταματήσει να δαγκώνει; Βοήθεια, δε μπορω να χαρώ τον φιλαράκο μου!😱
 
Παπαγάλοι δαγκώσει για πολλούς λόγους. Ένας βασικός λόγος είναι επειδή φοβούνται. Ο cockatiel δεν γνωρίζει ότι τα χέρια σας είναι ασφαλή για τον ίδιο.

Κατά την προσπάθειά σας να τον αγγίξει, θα πρέπει να κινούνται αργά και προσεκτικά. Μην κάνετε απότομες κινήσεις. Όταν προσπαθούμε να του πίσω στο κλουβί του, να κυνηγήσει τον κάνεις; Θα ήταν ίσως καλύτερο να προσφέρει μια λιχουδιά και να τον ενθαρρύνουμε να να επιστρέψει στο κλουβί από τον εαυτό του.

Έχω ένα cockatiel επίσης ότι bites. Γι 'αυτό και πρέπει να έχουν πολλή υπομονή. Σε χρόνο σας cockatiel θα αρχίσει να εμπιστεύομαι.
 
Ιωάννα καλώς όρισες στην παρέα!
Μάλλον τα κοκατίλ μας μοιάζουν. Εμένα δεν με έχουν δαγκώσει βέβαια ποτέ σε σημείο να βγαλω αίμα, αλλά καταλαβαίνω απόλυτα πώς νιώθεις.

Η μόνη λύση είναι να ασχολείσαι καθημερινά μαζί τους περίπου μισή ώρα και να προσπαθήσεις να τα δελεάσεις να έρθουν να φανε απο το χέρι σου. Με το ζόρι τίποτα δεν γίνεται δυστυχώς. ϊσως κάποιο φρούτο που τους αρέσει ιδιαίτερα ή ένα στικ...

Μίλα τους συνέχεια, με ήρεμο τόνο δείξε τους με κάθε τρόπο οτι μπορούν να σε εμπιστευθούν..
Μην τους πιάνεις με γυμνά χέρια ποτέ. Έχουν συνδεσει τα χερια σου με το πιάσιμο. Μόνο με γάντια και ακομα καλυτερα καθόλου όσο προσπαθείς να τα εκπαιδεύσεις.. Άφηνε την πόρτα ανοιχτή και άστα να περασουν μόνα τους την πόρτα. Για να τα βαλεις μεσα, περιμενε να βραδιάσει και τότε πιαστα, αν δεν μπουν απο μονα τους..
 
Ιωαννα νομιζω πως εχεις ξεκινησει τελειως λαθος με τα κοκατιλ σου. Ουτε η αγαπη επιβαλλεται ουτε τα χαδια. Με το να βαζεις τα χερια σου, να τα πιανεις χωρις τη θεληση τους ουσιαστικα, να τους κοβεις τα φτερα (εαν σε βλεπουν να το κανεις ειναι ακομη χειροτερα) και να περιμενεις μετα απο αυτα να θελουν και χαδια απο εσενα λυπαμαι που στο λεω αλλα δεν προκειται να συμβει. Απο αυτο που περιγραφεις εμενα μου ερχεται στο μυαλο οτι επικρατει μεγαλη ενταση οταν βγαζεις τα πουλια απο το κλουβι, τη στιγμη που οπως λες ειναι "αγρια", αμφιβαλω και αν το διασκεδαζουν. ☹

Αφησε τα να ηρεμησουν ενα μηνα διοτι απ'οτι καταλαβα εχουν φοβηθει και μονο να τους μιλας χωρις να βαζεις τα χερια σου ασκοπα στο κλουβι παρα μονο για καθαριοτητα. Ετσι θα εχουν το περιθωριο να ηρεμησουν και ισως να μαλακωσουν λιγο οι φοβιες τους. Επειτα να κρατας εξω απο το κλουβι την αγαπημενη τους λιχουδια. Να μην κανεις κινησεις με τα χερια σου, οσο μπορεις λιγοτερες διοτι εχω την εντυπωση οτι τωρα φοβουνται πολυ τα ανθρωπινα χερια. Θα δεις οτι μολις ηρεμησουν και νιωθουν ασφαλη (μπορει να παρει παρα πολυ καιρο αυτο) θα πλησιαζουν ολο και λιγο περισσοτερο. Το οτι ειναι δυο μαζι κανει τα πραγματα πιο δυσκολα. Δε στα λεω αυτα διοτι θελω να σε απογοητευσω απλα προσπαθω να σου πω πως τα βλεπω εγω τα πραγματα και πως νομιζω οτι ειναι παντα κρινοντας απο αυτα που μας εγραψες. :)
 
Ο Ιβάν ζητάει τα παιχνίδια αρκεί να μην κάνω κίνηση να τον πιάσω. Οταν έχω το χέρι έξω απο το κλουβί έρχεται με τη μυτούλα παίζοντας χωρίς να με δαγκώσει, αλλά και τέτοια κίνηση να κάνει δεν δαγκώνει, απλά είναι σαν να μου δίνει φιλί.
 
Ο Ιβάν ζητάει τα παιχνίδια αρκεί να μην κάνω κίνηση να τον πιάσω. Οταν έχω το χέρι έξω απο το κλουβί έρχεται με τη μυτούλα παίζοντας χωρίς να με δαγκώσει, αλλά και τέτοια κίνηση να κάνει δεν δαγκώνει, απλά είναι σαν να μου δίνει φιλί.


Δεν θελει να τον πιασεις διοτι φοβαται τα χερια σου! 😉 Εαν του ειχες δειξει οτι δεν εχει λογο να φοβαται θα σε αφηνε να τον πιασεις.
 
Μου φαίνεται τρομερά δύσκολο να του δώσω να καταλαβεί πως δεν υπάρχει λόγος να με φοβάται! Αλλα απο τότε που έφερα και τη Μαρού έχει αλλάξει λίγο, είναι πιο επιφυλακτικός
 
Μου φαίνεται τρομερά δύσκολο να του δώσω να καταλαβεί πως δεν υπάρχει λόγος να με φοβάται! Αλλα απο τότε που έφερα και τη Μαρού έχει αλλάξει λίγο, είναι πιο επιφυλακτικός

Δυσκολο δεν ειναι αλλα ουτε και ευκολο. Τον σωστο τροπο θελει και μεγαλη υπομονη.:) Ειναι λογικο τωρα που εχει παρεα ενα αλλο πουλι να μην ενδιαφερεται και τοσο για τη δικη σου συντροφια. 😉 Ολα μπορουν να γινουν αρκει να μην φοβουνται τα πουλια. Το να βαζεις μεσα τα χερια σου και να τα κυνηγας να τα πιασεις τους προκαλει μονο φοβο, δεν καταλαβαινουν ετσι οτι δεν θα τους κανεις κακο.
 
Ναι δεν έχεις άδικο αλλά δεν έχω και τον πολύ ελεύθερο χρόνο. Ομως μετά απο τόσα χρονια μπορεί να με εμπιστευτεί;
 
Ιωάννα ποτέ δεν είναι αργά, απλά χρειάζεται υπομονή και επιμονή. :)Όλα γίνονται! 😉
 
Ναι δεν έχεις άδικο αλλά δεν έχω και τον πολύ ελεύθερο χρόνο. Ομως μετά απο τόσα χρονια μπορεί να με εμπιστευτεί;


Ναι μπορει να σε εμπιστευθει! 5 χρονων δεν ειναι και τοσο μεγαλος. Ο χρονος που περνας μαζι τους φροντισε τουλαχιστον να ειναι ποιοτικος και να προλαβαινεις να προχωρας τη σχεση με τα πουλια σου λιγο παραπανω καθε φορα. 😉
 
Μακάρι να τα καταφέρω γιατί τον αγαπάω πολυ. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι η Μαρου... Ειναι χειρότερη και δεν με εμπιστευεται. Οταν μιλάω στον Ιβάν κ εκείνος μου τραγουδάει εκείνη σηκώνει το τσουλούφι και κάνει πως μου επιτίθεται
 
Οπως σου είπαν και τα παιδιά χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Προσπάθησε να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους. Στην αρχή ίσως με κάποια λιχουδιά που θα κρατάς στα χέρια σου για να τους δελεάσεις.
 
Back
Top