Βασίλη, πιστέυω ότι ένας σοβαρός λόγος που έχουμε αποτυχίες σε τέτοιου είδους ζευγαρώματα είναι η ανυπομονησία. Έτσι δεν αφήνουμε τα πουλιά να έχουν αρκετό χρόνο να πυρώσουν να γνωριστούν μεταξύ τους, τα ενοχλούμε συνέχεια με το να βλέπουμε αν έχουν αυγά. Έτσι και αυτά γίνονται νευρικά και στο τέλος έχουμε δυσάρεστα αποτελέσματα.
Τώρα σε αυτό που ρωτάς η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να παρατηρείς από μακρυά τα πουλιά και να βλέπεις αντιδράσεις. Αν η καρδερίνα ταΐζει την κανάρα και γενικά προσέχει την φωλιά τότε μην την βγάλεις από μέσα. Αν πάλι παρατηρείς νευρική συμπεριφορά τσιμπήματα στην θηλυκιά και γενικά μία τάση να την ενοχλεί συνέχεια, τότε χώρισέτα.
Να ξέρεις ότι το ζευγάρωμα της καρδερίνας με την κανάρα είναι μεν πιο εύκολο απότι της καρδερίνας με την καρδερίνα, αλλά και πιο δύσκολό από το ζευγάρωμα των καναρινιών. Ο λόγος είναι ότι δεν πάνε όλες οι καρδερίνες με τις κανάρες και ειδικά τις ανοιχτόχρωμες. Βέβαια, αν τα πουλιά είναι περσινά γιαβριά έχεις περισσότερες πιθανότητες.
Για το χρώμα των μικρών δεν μπορώ να σου πω με βεβαιότητα.
Πρέπει να έχεις υπομονή. Σου έυχομαι κάθε επιτυχία με υπομονή όμως και όχι βιαστικές κινήσεις.