Δεν θεώρησα δεδομένο ότι θα αποκτήσω μωρό Κόκατιλ, από τους απογόνους του... Παππού Άγγελου :)
Άς βγούνε πρώτα τα πουλάκια, και να είναι όλα υγιή, αυτό μετράει.
Από εκεί και πέρα, άν μου χαρίσει κάποιο, καλώς το μου να έλθει.
Άν όχι και πάλι καλή καρδιά.
Μαρία το κλουβί, όπως έγραψα και παραπάνω, θα γίνει μάλλον από στραντζαριστή κουφωτή λαμαρίνα και θα γίνει σιγά-σιγά λόγω μή επαρκών, άμεσων οικονομικών δυνατοτήτων και φυσικά δεν θα κατασκευαστεί από εμένα, αλλά από βιοτεχνία σιδηροκατασκευών.
Άλλωστε, ακόμη "ψάχνομαι" στο να βρώ τρόπο, ώστε τα 4 κομμάτια του σκελετού να μην αποτελούν ένα ενιαίο μονομπλόκ, αλλά να είναι λυόμενα. Υπάρχουν ειδικές γωνίες για αυτές τις συνδέσεις στο practiker, που μάλλον θα χρησιμοποιήσω.
Επίσης με απασχολεί και το πρόβλημα του στηρίγματος (δεσίματος) του πλέγματος πάνω στον σκελετό. Σκέπτομαι να πάρω κάποιες γωνίες αλουμινίου που είδα στο practiker και να βάλω τις άκρες του πλέγματος εξωτερικά του σκελετού και εσωτερικά των γωνιών και να το στηρίξω με αλουμινόβιδες.
Όπως καταλαβαίνεις θα χρειαστεί αρκετή δουλειά (επακριβείς μετρήσεις, άνοιγμα τρύπες στις γωνίες του αλουμινίου και στον σκελετό, βιδώματα, βαψίματα, κλπ)
Με προβληματίζει ακόμη και το υλικό κατασκευής των 2 συρταριών (ένα για το κλουβί και ένα για το πρόσθετο στάντ). Μάλλον κλείνω προς την μελαμίνη χρώματος μπλέ.
Πιστεύω, ότι τα συρτάρια θα μπορέσουν να μου τα φτιάξουν στο practiker.
Τα πάντα θα γίνουν βήμα, βήμα προς αποφυγή λαθών.
Και άν μέσα σε αυτό το κλουβί, δεν μπεί τελικά κάποιο μωρό κόκατιλ, άς μην ξεχνάμε ότι ευελπιστώ και εγώ σε απογόνους από τα μπάτζι μου.