Πάει κοντά στο χρόνο όταν από ένα λάθος του συγκατοίκου μου ο Κόκος μου έφυγε από το παράθυρο που είχε ξεχαστεί ανοιχτό... Μου στοίχησε πολύ γιατί μου τον δώσανε μετά από μελαγχολία και τον πήρα μαδημένο και σε άγρια κατάσταση. Δυο χρόνια μου πήρε να τον εξημερώσω. Ήταν Mealy amazon. Έκανα πολλές προσπάθειες να τον βρω ενημερώνοντας και συλλόγους της πόλης στην οποία χάθηκε και με αναγγελίες σε τοπικές εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Δεν ξέρω αν υπάρχει πια ελπίδα (ακόμα ελπίζω) αλλά θα εύχομαι πάντα σε περίπτωση που είναι ζωντανός, να είναι ευτυχισμένος σε όποια χέρια κι αν είναι. Κι αν δεν τον έχει κανείς εύχομαι να πετάει ελεύθερος, γερός και δυνατός!
Γενικά Εχασα τον Κοκο μου
- Θεματοθέτης MIRKWOOD
- Ημερομηνία
Δυσκολη κατασταση! Αρχικα πνιξε τον συγκατοικο γιατι ετσι...
Αλλα, γιατι ηταν το πουλι εκτος κλουβιου εφοσον εσυ ελειπες; Ποιος το προσεχε και ποιος ηταν υπευθυνος γι'αυτο; Σαφως και δεν ψαχνουμε τωρα να δουμε ποιος και ποσο εφταιξε αλλα ρωταω για να εχω μια εικονα της συγκατοικησης και του συμβαντος.
Αλλα, γιατι ηταν το πουλι εκτος κλουβιου εφοσον εσυ ελειπες; Ποιος το προσεχε και ποιος ηταν υπευθυνος γι'αυτο; Σαφως και δεν ψαχνουμε τωρα να δουμε ποιος και ποσο εφταιξε αλλα ρωταω για να εχω μια εικονα της συγκατοικησης και του συμβαντος.Δεν έλειπα από το σπίτι. Είμουνα άρρωστη με γαστρεντερίτιδα κι εγώ πηγαινοερχόμουν στο μπάνιο εξαντλημένη. Ο συγκάτοικος πήγε να μου κάνει τσάι. Η κουζίνα ήταν το μέρος που καπνίζαμε για να μη μυρίζει το σπίτι. Γι αυτό και είχε ανοίξει το παράθυρο. Ο Κόκος ήθελε τα χάδια του και τα παιχνίδια του αλλά είχε πανικοβληθεί από μένα που με έβλεπε να τρέχω πάνω κάτω και με ακολούθησε εκτός δωματίου. Τη κρεβάτοκαμαρα μου την άφηνα ανοιχτή αφού πρώτα έκανα έλεγχο να μην είναι ανοιχτό κανένα παράθυρο κι ας ήταν στη καρδιά του χειμώνα. Αλλά μέσα στο ζόρι μου εκείνο το μεσημέρι ούτε τη πόρτα τη δικιά μου δεν είχα κουράγιο να κλείσω. Ο συγκάτοικος μου σαφώς και δεν ηθελε να χάσω την αμαζόνα μου αλλά ούτε και φαντάστηκε αυτό που θα γινόταν. Κι ούτε άφησε τον παράθυρο της κουζίνας εξ επίτηδες. Πήγε να μου ετοιμάσει ένα τσάι κι άναψε κι ένα τσιγάρο. Μετά έφυγε για να βρει φαρμακείο για μένα. Ήταν μια κακιά στιγμή και για μένα που είχα αυτό το χάλι και για εκείνον που πήγε να βοηθήσει εμένα. Κανένας μας δεν φαντάστηκε ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα έβγαινε ο Κόκος εκτός δωματίου γιατί ποτέ πριν δεν το είχε κάνει. Ρώτησες για το κλουβί του. Ήταν εκτός κλουβιού γιατί με το που σηκωνόμουν ήθελε τα χάδια του γι αυτό και τον είχα βγάλει από μέσα. Θυμάμαι πως είχε κάτσει πάνω από το προσκέφαλο και δεν είχα πολύ όρεξη για να τον χαιδέψω και μου γκρίνιαζε. Το είχα σχολιάσει λέγοντας : Δεν μου φτάνει το ζόρι μου έχω και σένα με τη γκρίνια σου! Άλλο κακό να μη με βρει! Και με βρήκε τελικά...
Αχ Φοίβο. Δεν μπορείς να φανταστείς τι έφτασα να κάνω. Και βέβαια ειδοποίησα τον φιλοζωικό σύλλογο της Κομοτηνής. Έβαλα αγγελίες και στην εφημερίδα, το αναγγείλαμε και στο ραδιόφωνο και έβαλα και ειδοποιήσεις σε όλα τα πετ σοπ της πόλης. Και μπήκα σε δημόσιο κτίριο που ήταν υπό κατασκευή. Στην πρυτανεία της Κομοτηνής και μάλιστα βράδυ μαζί με μιά φίλη ελπίζοντας ότι ίσως να κοιμόταν εκεί μαζί με τα άλλα περιστέρια και τις δεκαοχτούρες με κίνδυνο να γκρεμοτσακιστώ κι εγώ και όχι μόνο. Για την ενέργεια μου αυτή είχα ειδοποιήσει και τον πρόεδρο του συλλόγου σε περίπτωση που με έπιανε η αστυνομία. Ευτυχώς που είχα την αμέριστη κατανόηση του και συμπαράσταση του στο θέμα αυτό. "Να πας μου είπε κι αν σε πιάσει κανείς θα έρθω εγώ σαν μάρτυρας". Στο τέλος ειδοποίησα και μια γνωστή στους κύκλους των παπαγάλων την Βιβή. Πήγα και στο Σχιστό στην υπαίθρια αγορά στην Αθήνα μπας και τον είχε βρει κανείς και τον πουλούσε παράνομα. Η Βιβή γνώριζε όλη την υπόθεση και είχαμε συζητήσει και για μια υιοθεσία ενός άλλου πουλιού αλλά εγώ το μυαλό μου το είχα στον Κόκο. Σαφώς και δεν περιμένω να βρεθεί γιατί πάνε 10 μήνες (σαν σήμερα στις 12 Φεβρουαρίου χάθηκε). Προχώρησα όμως στην αγορά ενός αλεξανδρινού. Τον έχουν φέρει ήδη στα Χανιά και τον έχω δει. Μικρός και τρομαγμένος. Κατά τις 20 θα τον έχω στο σπίτι. Είναι 5 μηνών.
Καναρίνι4ever
PB Known Member
Λυπάμαι πολύ για τον παπαγάλο σου! Ελπίζω πάντως, από θαύμα να τον ξαναβρείς και να ζήσετε όμορφες στιγμές! Ελπίζω, ο νέος αλεξανδρινός παπαγάλος να γίνει σαν τον Κόκο σου. Χαδιάρης, φιλικός, κοινωνικός και, συναισθηματικός! Και πάλι λυπάμαι πολύ!