Ζητήται βοήθεια... Εχω εναν ζακο περίπου 11 χρονών, τον εχω εδω και 6 χρόνια κοντά μου, κατ αρχήν μπορώ να μάθω τυ φύλο εχει; και πώς;
όσον αφορα την διατροφή του του δίνω τροφές συσκευασμένες που αγοράζω απο pet shops και συχνά του δίνω και διαφορα φρούτα και λαχανικά. Νομίζω οτι δεν είναι και οτι καλυτερο ομως... Οσον αφορα την τροφή απο τα pet shops που εινα ιστην ουσια κυρίως διάφορα σπόρια. Τι ειναι αυτα τα pellets που πρεπει να τρωνε κανονικα κ που θα τα βρω; Ο Γιώργος μου( ο παπαγάλος) που ίσως τελικά ειναι και Γεωργία, είναι κάπως φιλικός δηλαδή δεν χαλάει το κόσμο με φωνες είναι κοινωνικός ειδικά τα τελευταια χρόνια σφυράει και μπροστά σε ανθρώπους που βλέπει για πρώτη φορά ενω παλιοτερα δεν το εκανε. Δυστυχώς δεν μιλάει και μαλλον ειναι αργά για να το κάνει τώρα κάνει ομως διαφορους ήχους και πολλα πολλα σφυρίγματα! Θα ήθελα πολύ να ακουσω και τη φωνουλα το αλλα παρολο που προσπαθησα αρκετα τα πρωτα χρόνια να τον καταφέρω να πει καμια λέξη δεν τα κατάφερα... Ισως δεν προσπάθησα αρκετά η με τον σωστό τρόπο βέβαια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα μου είναι οτι θα ήθελα πολύ να κάτσει ηρεμος να τον χαιδέψω και να αναιβει στο χέρι μου... Εχω προσπαθησει για αυτο (παλιότερα ειδικά γιατί τελευταια τον εχω παραμελήσει) τελος πάντων δείχνει οτι φοβάται και δεν εχει καμία διάθεση να αναίβει πάνω στο χέρι μου, οσο για να τον χαιδέψω μπορεί και να κάτσει λιγάκι αλλα καταλαβαινω οτι φοβάται και πολλές φορές κανει και κινηση να με δαγκώσει. Παλιότερα του είχα ψαλιδίσει και τα φτερα σε ενα pet shop και του ανοιγα το κλουβί του και εβαινε εξω κ εκανε βολτούλες αλλά μετά αποκτήσαμε μια γατούλα και στη συνέχεια κ εναν γατουλη και ήταν λίγο επικύνδυνο να τον αφηνω να τριγυρνά στο σπίτι γι αυτο και οι εξοδοι απο το κλουβι μειώθηκαν μέχρι που εκλείψαν. Το περασμένο καλοκαίρι ομως που μετακόμισα απο το πατρικό μου πήρα τον Γιώργο εννοείται μαζί μου και είναι πάλι μόνος στο σπίτι χωρίς γατούλες οπότε μπορώ να ξαναρχίσω τη προσπάθεια μου μαζί του η είναι αργά τώρα πλέον; Το θέμα μου είναι οτι οσο φοβάται αυτος οταν πάωνα τον χαιδεψω αλλο τόσο φοβάμαι και εγω μην με δαγκώσει... Επίσης κατι ΠΟΛΥ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ που κάνει είναι οτι ενω τον εχω ταίσει μετα απο λίγο χτυπάει με μανία το μπολάκι του φαγητού του με αποτέλεσμα να διμιουργεί παρα πολύ θόρυβο και είναι πολυ μα πολύ σπαστικό ιδιαίτερα οταν ξυπνάς Σαββάτο πρώι κατ αυτον τον τρόπο... Τέλος το κλουβί που του εχω ειναι αρκετα μεγάλο επίσης υπάρχουν και παιχνίδια(με τα οποία δεν παίζει και τα χρησιμοποιεί μόνο οταν νευριαζει για να τα τραβάει) και υπάρχει και πέτρα την οποία ουτε αυτη χρησιμοποιεί. τι να κάνω; οποιος εχει κάτι χρήσιμο να μου πει ας βοηθήσει παρακαλώ γιατί θέλω παρα πολύ να βελτίωσω τη σχέση μου μαζί του αλλα εχω απογόητευτεί...
όσον αφορα την διατροφή του του δίνω τροφές συσκευασμένες που αγοράζω απο pet shops και συχνά του δίνω και διαφορα φρούτα και λαχανικά. Νομίζω οτι δεν είναι και οτι καλυτερο ομως... Οσον αφορα την τροφή απο τα pet shops που εινα ιστην ουσια κυρίως διάφορα σπόρια. Τι ειναι αυτα τα pellets που πρεπει να τρωνε κανονικα κ που θα τα βρω; Ο Γιώργος μου( ο παπαγάλος) που ίσως τελικά ειναι και Γεωργία, είναι κάπως φιλικός δηλαδή δεν χαλάει το κόσμο με φωνες είναι κοινωνικός ειδικά τα τελευταια χρόνια σφυράει και μπροστά σε ανθρώπους που βλέπει για πρώτη φορά ενω παλιοτερα δεν το εκανε. Δυστυχώς δεν μιλάει και μαλλον ειναι αργά για να το κάνει τώρα κάνει ομως διαφορους ήχους και πολλα πολλα σφυρίγματα! Θα ήθελα πολύ να ακουσω και τη φωνουλα το αλλα παρολο που προσπαθησα αρκετα τα πρωτα χρόνια να τον καταφέρω να πει καμια λέξη δεν τα κατάφερα... Ισως δεν προσπάθησα αρκετά η με τον σωστό τρόπο βέβαια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα μου είναι οτι θα ήθελα πολύ να κάτσει ηρεμος να τον χαιδέψω και να αναιβει στο χέρι μου... Εχω προσπαθησει για αυτο (παλιότερα ειδικά γιατί τελευταια τον εχω παραμελήσει) τελος πάντων δείχνει οτι φοβάται και δεν εχει καμία διάθεση να αναίβει πάνω στο χέρι μου, οσο για να τον χαιδέψω μπορεί και να κάτσει λιγάκι αλλα καταλαβαινω οτι φοβάται και πολλές φορές κανει και κινηση να με δαγκώσει. Παλιότερα του είχα ψαλιδίσει και τα φτερα σε ενα pet shop και του ανοιγα το κλουβί του και εβαινε εξω κ εκανε βολτούλες αλλά μετά αποκτήσαμε μια γατούλα και στη συνέχεια κ εναν γατουλη και ήταν λίγο επικύνδυνο να τον αφηνω να τριγυρνά στο σπίτι γι αυτο και οι εξοδοι απο το κλουβι μειώθηκαν μέχρι που εκλείψαν. Το περασμένο καλοκαίρι ομως που μετακόμισα απο το πατρικό μου πήρα τον Γιώργο εννοείται μαζί μου και είναι πάλι μόνος στο σπίτι χωρίς γατούλες οπότε μπορώ να ξαναρχίσω τη προσπάθεια μου μαζί του η είναι αργά τώρα πλέον; Το θέμα μου είναι οτι οσο φοβάται αυτος οταν πάωνα τον χαιδεψω αλλο τόσο φοβάμαι και εγω μην με δαγκώσει... Επίσης κατι ΠΟΛΥ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ που κάνει είναι οτι ενω τον εχω ταίσει μετα απο λίγο χτυπάει με μανία το μπολάκι του φαγητού του με αποτέλεσμα να διμιουργεί παρα πολύ θόρυβο και είναι πολυ μα πολύ σπαστικό ιδιαίτερα οταν ξυπνάς Σαββάτο πρώι κατ αυτον τον τρόπο... Τέλος το κλουβί που του εχω ειναι αρκετα μεγάλο επίσης υπάρχουν και παιχνίδια(με τα οποία δεν παίζει και τα χρησιμοποιεί μόνο οταν νευριαζει για να τα τραβάει) και υπάρχει και πέτρα την οποία ουτε αυτη χρησιμοποιεί. τι να κάνω; οποιος εχει κάτι χρήσιμο να μου πει ας βοηθήσει παρακαλώ γιατί θέλω παρα πολύ να βελτίωσω τη σχέση μου μαζί του αλλα εχω απογόητευτεί...