Mάριε, επειδή το ρώτησες... Οι καρδερίνες εκτροφής είναι πολύ πιο ήρεμες από τις πιασμένες που έχουν το άγριο ένστικτο μέσα τους και χτυπιούνται στο κλουβί.
Συνήθως δεν έχουν τόσο σκούρο χρώμα ποδιών όπως οι άγριες, που οφείλεται κυρίως στη διαφορετική διατροφή τους. (Σπάνια θα βρεις άγριο πουλί με ανοιχτόχρωμη απόχρωση δέρματος στα πόδια). Ξεχωρίζουν πολλές φορές και από τη ''μάσκα'' και από την εν γένει συμπεριφορά τους όταν έρχονται σε επαφή με ανθρώπινη παρουσία.
Φυσικά φοράνε δαχτυλίδι κλειστού τύπου και ανάλογης διαμέτρου με το υποείδος της καρδερίνας- για τη δική μας balcanica (2,5 mm η 2,7mm -C και D στη σήμανση του δαχτυλιδιού) που είναι απαραίτητο μεν ''πιστοποιητικό'' πουλιού εκτροφής, αλλά όχι αξιόπιστο...Αυτό γιατί αν κάποιος κατεβάσει φωλιά και περάσει στα φωλιάρικα -τις μέρες που πρέπει - το αντίστοιχο δαχτυλίδι, φαινομενικά αυτά τα πουλιά θα πλασσάρονται σαν εκτροφής.. Περισσότερο αξιόπιστο δείγμα, είναι η συμπεριφορά του πουλιού (που ορίζει και την αναπαραγωγική του ικανότητα σε συνθήκες αιχμαλωσίας), η γνωριμία και τα ''δείγματα γραφής'' του εκτροφέα, ο χώρος του και ίσως η προιστορία του.
Eκτός από αυτές που συναντώνται στη Μεσόγειο και που πάλι χωρίζονται σε υποείδη, υπάρχουν και οι λεγόμενες Βόρειες,Σιβηριανές η κοινώς major, που είναι πιο μεγαλόσωμες και πιο ανοιχτόχρωμες από τις δικές μας, πιο ακριβές, πιο ήμερες, πιο κοινωνικοποιημένες (λόγω του ότι βγαίνουν για δεκαετίες σε κλουβιά στην Ευρώπη) και από φωνή -συνήθως- κορμάρα (αφού μεγαλώνονται στην πλειονότητά τους από παραμάνες κανάρες).
