Φροντίδα Ημερολόγιο εξημέρωσης κοκατίλ

[Ioanna.Iliadi]

Την ιδέα του ημερολογίου μου την έδωσε το MARAKI, καθώς στις 31 Ιανουαρίου 2009 απέκτησα ένα νέο κοκατίλ. Ίσως με το να γράφω τι κάνω και να ακούω και τις απόψεις των άλλων μάθω και μάθουν και άλλοι χρήστες για το πώς μπορεί να εξημερώσουν τα κοκατίλ τους.

 

[Ioanna.Iliadi]

ΗΜΕΡΑ 1 31/1/2009

Περίπου το μεσημέρι κατέφθασε ο νέος ένοικος του σπιτιού. Ένα κοκατίλ που δεν ξέρω ακόμα αν είναι αρσενικό ή θηλυκό, περίπου 6 μηνών. Έβακα το κλουβί κοντά σε παράθυρο για να έχει φως. Ακίνητο και αμίλητο όλη την ημέρα, παρακολουθούσε την κάθε μου κίνηση.
Δεν έφαγε τίποτα. Δεν ήπιε ούτε νερό.

Έβαλα μια και μοναδική φορά το χέρι μου στο κλουβί, κρατώντας το ακίνητο και η αντίδρασή του ήταν φυσικά να τρέχει πάνω κάτω στο κλουβί για να με αποφύγει. Δεν επιχείρησα περισσότερα για να μην το στρεσσάρω.

 

[Ioanna.Iliadi]

ΗΜΕΡΑ 2 1/2/2009

Στρατιωτάκια ακίνητα αμίλητα αγέλαστα (όπως παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά). Δεν κουνιέται και παρακολουθεί την κάθε μου κίνηση από μακριά. Είναι Κυριακή και θα μείνω όλη μέρα στο σπίτι. Δεν τρώει, δεν πίνει. Βάζω 2-3 φορές το πρωί το χέρι μου στο κλουβί. Δεν προσπαθώ να το πιάσω. Απλά είναι το χέρι μου μέσα στο κλουβί. Σήμερα είναι πιο ήμερο. Αν και προσπαθεί να με αποφύγει, οι κινήσεις του είναι λιγότερο βίαιες.
Το μεσημέρι την ώρα που παίρνω ένα μεσημεριανό υπνάκο στον καναπέ, το παίρνω δίπλα μου. Είχα ακούσει πως αν σε δει με κλειστά μάτια (κάτι που δείχνει γενικά πως του δείχνεις εμπιστοσύνη) θα ξεθαρρέψει. Ξυπνάω μετά από μια ώρα απο το σφύριγμά του. Επιτέλους άκουσα ότι έχει φωνή!

Το απόγευμα και το βράδυ το παίρνω δίπλα μου στο τραπέζι που έχω τον υπολογιστή, ακριβώς δίπλα στον υπολογιστή μου και δουλεύω, ενώ παράλληλα του μιλάω γλυκά. Τελικά κάποια στιγμή αποφασίζει να φάει! Το αχλάδι που του είχαν βάλει το πρωί ούτε που το άγγιξε. Έφαγε όμως σποράκια.
Αργά το βράδυ πλησιάζω το χέρι μου με αργή κίνηση στα κάγκελα του κλουβιού, εκεί ακριβώς που κάθεται. Δεν φεύγει, παραμένει ακίνητο. Καλή ένδειξη σκέφτηκα.
Κατά τις 21:00 το σκεπάζω και το βάζω για ύπνο.

 

[Ioanna.Iliadi]

ΗΜΕΡΑ 3 2/2/2009

Έβαλα το κλουβί κοντά στο παράθυρο και πάλι. Με παρακολουθεί -φυσικά- διαρκώς. Κάποια στιγμή έριξε και ένα ελαφρύ σφύριγμα. Έφαγε και κάτι σποράκια. Θα το ξαναπάρω για λίγο δίπλα μου στο τραπέζι με τον υπολογιστή.

Το απόγευμα, όταν επέστρεψα σπίτι, ήρθε από μόνο του κοντά μου εκεί που καθόμουν. Πλησίασα το χέρι μου στο κλουβί εκεί που καθόταν και δεν έφυγε. Όταν όμως έβαλα και πάλι το χέρι μου μέσα στο κλουβί, απομακρύνθηκε. Επίσης άρχισε να αντιδρά στα σφυρίγματα και να μου απαντάει...

 

[Ioanna.Iliadi]

Να και οι πρώτες φωτογραφίες (όχι καλές από την κάμερα του υπολογιστή)

 

[katerinaa]

Πολυ γλυκουλι ειναι! Να το χαιρεσαι! Σε τι κλουβι το εχεις;

 

[Ioanna.Iliadi]

Το κλουβί είναι περίπου 70 μήκος επί 40-50 πλάτος, επί 60 ύψος νομίζω. Με το μάτι έβγαλα τις διαστάσεις

 

[katerinaa]

μπορει να σκαρφαλωνει ετσι οπως ειναι τα καγκελα;

 

[mariah]

Να σου ζησει! Το κλουβι ειναι τετραγωνο ή κανει καμπυλες; Δε φαινεται καλα.Αν δεν κανω λαθος ειναι σε ασπρο χρωμα;

 

[Ioanna.Iliadi]

Το κλουβί είναι τετράγωνο και το πουλί σκαρφαλώνει κανονικότατα. Μόλις επέστπρεψα από έξω και το πήρα πάλι δίπλα μου εδώ τον υπολογιστή. Το καλό είναι ότι μάλλον θέλει παρέα, με αποτέλεσμα να μην προσπαθεί να στέκεται όσο πιο μακριά μου μπορεί, δηλαδή στην άλλη άκρη του κλουβιού, αλλά έχει έρθει κοντά και παρακολουθεί τι κάνω στο πληκτρολόγιο. Επίσης, όταν το πλησιάζω και του μιλάω, δεν δείχνει διάθεση να φύγει αλλά κάθεται και κοιτάζει ")

 

[Ioanna.Iliadi]

ΗΜΕΡΑ 4 3/2/2009

Το πρωί έβαλα το φιλαράκι μας δίπλα στο παράθυρο να μπορεί να χαζέψει λίγο. Εδώ έχω και μια απορία. Τι θερμοκρασίες μπορεί να αντέξει; Είναι πουλί καθαρά αυστραλιανό και εκεί ξέρω ότι έχουν ζέστη. Δεν ξέρω αν θα ήταν καλό να το βγάζω έξω το χειμώνα και μέχρι ποια θερμοκρασία. Φυσικά. αντί να κοιτάζει έξω, εμένα κοίταζε και πάλι. Κι έτσι νάτο πάλι δίπλα μου στο τραπέζι με τον υπολογιστή...

Σποραδικά, βάζω το χέρι μου μέσα στο κλουβί, κάνοντας αργές κινήσεις για να μην το τρομάξω. Όταν ανοίγω το πορτάκι, πάει μακριά και ρίχνει και μερικκά σφυρίγματα. Το λοφίο υψωμένο. Μετά όμως πλησιάζει και κάθεται στο κλαράκι κοντά στο χέρι μου. Ακούμπησα το δάχτυλό μου πάνω στο κλαρί και πήρε στάση επίθεσης. Έτοιμο να τσιμπήσει το χέρι αν πλησιάσω κι άλλο. Βέβαια, ακούμπησα ελάχιστα το ποδαράκι του και το πήρε αμέσως

Νομίζω ότι θα πρέπει να επιμείνω σε αυτές τις κινήσεις. Φροντίζω επίσης να του σφυράω και να του μιλάω συχνά.

 

[Ioanna.Iliadi]

ΗΜΕΡΑ 5 4/2/3009

Στασιμότητα. Βάζω το χέρι στο κλουβί και το παρακολουθεί. Το καλό είναι ότι δεν φεύγει. Δεν μιλάει δεν λαλάει. Τίποτα. Φυσικά παρακολουθεί κάθε μου κίνηση. Τουλάχιστον συνήθισε ένα παιχνίδι που έβαλα στο κλουβί και δεν το φοβάται. Του έβαλα να δοκιμάσει λίγο φρούτο, αλλά πάλι τίποτα. Το κοίταξε, αλλά δεν πήγε να τσιμπήσει.

 

[Ioanna.Iliadi]

ΗΜΕΡΑ 6 5/2/2009

Σήμερα είχα κόσμο στο σπίτι και αναστατώθηκε βλέποντας 3-4 άτομα, όταν μάλιστα οι περισσότεροι ήθελαν να το δουν και πλησίαζαν το κλουβί παρατηρώντας το και ρωτώντας όλα τα "κλασσικά": Μιλάει; Τι τρώει; Βέβαια μετά από ώρα τους συνήθισε και συνέχισε να παρακολουθεί τα πάντα.
Προς το βράδυ όταν έφυγαν οι "εισβολείς" ηρέμησε και ξαναέγινε "μπαλάκι στο κλαράκι του.
Συνεχίζω να βάζω το χέρι μου μέσα στο κλουβί, πλησιάζοντάς το στον ένα πόντο. Απλώνω αργά το δάχτυλό μου προς το μέρος του και παίρνει στάση "επίθεσης" την οποία όμως ποτέ δεν κάνει. Αντί αυτού, όταν τελικά ακούμπησα πάλι ελάχιστα το ποδαράκι του, έφυγε στην άλλη άκρη. Νομίζω ότι απλά πρέπει να κρατάω αρκετή ώρα το χέρι μου μέσα στο κλουβί, χωρίς να προσπαθώ να το ακουμπίσω αρχικά, ώστε να θεωρεί πολύ φυσική την παρουσία του χεριού μου μέσα στο κλουβί και να μην θεωρεί ότι απειλείται.

Δοκίμασα να του βάλω πιπεριά φλωρίνης (την αγαπημένη λιχουδιά του προηγούμενου ενοίκου στο σπίτι), όμως ούτε το χρώμα το κέντρισε ούτε δοκίμασε.
Αύριο θα δοκιμάσω άλλο φρούτο. Έχω μανταρίνια

 

[mariah]

Ιωαννα να χαιρεσαι το μικρο σου. Οσον αφορα τα φρουτα δοκιμασε αυτο που εκανα και εγω με τα Lovebirds μου. Στην αρχη δεν τρωγανε καθολου φρουτα, για 3 μηνες περιπου. Μετα ομως συνηθισανε με αυτο το κολπακι. Για δοκιμασε το μηπως πιασει. https://community.petbirds.gr/threads/Τα-lovebirds-μου-τρώνε-επιτέλους-φρούτα.9757/

 

[Ioanna.Iliadi]

Επανέρχομαι μετά από διάλειμμα, καθώς τις 2 τελευταίες εβδομάδες λόγω ασθένειας μετακόμισα στο νοσοκομείο δίπλα σε συγγενικό μου πρόσωπο, ενώ το σπίτι μου μετατράπηκε σε ξενώνα.
Το τι κόσμο είδε το παπαγαλάκι δεν λέγεται. Πάντως δεν φαίνεται τρομαγμένο και δεν έκανε βήμα πίσω από τη συμπεριφορά του.
Ξανάρχισα τις προσεγγίσεις, και ναι μεν με αποφεύγει αλλά δεν χτυπιέται στο κλουβί. Όταν φθάνω το πρόσωπό μου σε απόσταση 1-2 εκατοστά από αυτό, και είναι μέσα στο κλουβί απλά κοιτάζει χωρίς να προσπαθεί να φύγει.
Για φρούτα ούτε λόγος. Δεν κάνει τον κόπο να δοκιμάσει. Θα αρχίσουμε από την αρχή να τρώω δίπλα του μπας και ζηλέψει.

Να και μια φωτογραφία με "αυτοκρατορικό" ύφος

 

[Hadjicostas]

άντε με το καλό να πάνε όλα όπως τα θες!

 

[Georgina]

Ιωάννα συγνώμη, αλλά το πουλάκι της φωτογραφίας καθεται απλά φουσκωμένο ή μου φαινεται λίγο παχουλό;:)

 

[Ioanna.Iliadi]

Φουσκωμένο από περηφάνια μάλλον! Παχουλό δεν είναι με τίποτα.. Απλά είχε κάτσει εκεί και κοίταζε και είχε φουσκώσει. Δες και προηγούμενες φωτογραφίες σε άλλο ποστ

 

[MARAKI]

Εμενα τελικα αρχισαν να τρονε τοθς τα βαζα απλα καθε μερα κ επιτελους δοκιμασαν αλλα σχεδο μονο ολα τα λαχανικα τρονε, αλλα στο ιδιο σταδιο ειμαστε τιποτα παραπανο... Βασικα δν ασχολιθηκα κ πολυ οπος τις αρχες... Θα δειξει... Παντο θελει πολυ προσπαθεια, συνεχιζουμε κανονικα κ πιστευο να ανταμυφθουμε...

 

[dimitris4ever]

Να το χερεσε ιωαννα ειναι σκετη γλυκα... Πηρα κ εγω ενα χτες στις 17/2/09... Τ χρωμα ειναι ολοιδιο μ τ δικο ς... Κ εγω επειδη καθομαι μερικεσ ωρεσ στον υπολογιστη τν εχω παντα διπλα... Εχει δθο βραχιολια ενα π λεει ποτε γεννηθηκε κ ενα μπλε αφτο εχει καμια σχεσει αμα ειναι αρσενικο;