Γενικά Η Κοκό το πρώτο μου κοκατίλ

Ketik1987

PB New Member
Εγγραφή
16 Νοε 2018
Μηνύματα
9
Καλώς σας βρήκα.
Διαβάζω τς συζητήσεις σας πολύ καιρό τώρα και το λιγότερο που μπορώ να τς χαρακτήρισω είναι "χρήσιμες" το αμέσως επόμενο που μου περνάει από το μυαλό είναι "σωτηριες".
Αγόρασα πριν μια βδομάδα το πρώτο μου κοκατιλ την Κοκό από Pet Shop. Η αλήθεια είναι ότι είχα αποφασίσει να πάρω αρσενικό αλλά όταν την είδα δεν μπορούσα να αντισταθώ! Με ενημερώσε ο κύριος στο κατάστημα ότι είναι περίπου 4 μηνών (δεν φέρει δαχτυλίδι) και ότι έρχεται από εκτροφειο τς Ιταλίας.
Αυτό το μικρό χρονικό διάστημα που την έχω μαζί μου όσο και αν προσπαθώ δεν κάνουμε και πολλά πράγματα μαζί, εμένα μου φτάνει που την βλέπω φυσικά, κάθομαι και τς διαβάζω με τς ώρες άρθρα σας για να σπάσω τον "παγο".
Σας ευχαριστώ όλους για όλες τς πληροφορίες που ήδη μου έχετε δώσει, ανυπομονώ να έχουμε κάποια εξέλιξη σύντομα για να την μοιραστώ μαζί σας.
 

Συνημμένα

  • received_1049652065206548.webp
    received_1049652065206548.webp
    86,6 KB · Προβολές: 44
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Σαν νέος πατέρας που είμαι έχω τεράστια ανασφάλεια και μεγάλη ανυπομονησία για την δημιουργία πραγματική σχέσεις φιλίας και εμπιστοσύνης με την Κοκό. Διάβασα σχετική συζήτηση που παρουσίασε ο cockatiel_m για την σχέση που έχουν χτίσει μεταξύ τους μετά από έναν μήνα και μου φαίνεται ότι είμαι πολύ μακριά ακόμα από αυτό το επίπεδο... Το να κάθομαι σε κοντινή απόσταση και να του διαβάζω είναι αρκετό για τόσο νωρίς; Οτιδήποτε διαφορετικό κάνω τον τρομάζει, ακόμα δεν έχω καταφέρει καν να την ταϊσω κάτι διαφορετικό πέραν τς συσκευασμενης τροφής που μου έδωσε το κατάστημα που την πήρα.
 
Μια κοκέτα η Κοκό σου! Χαριτωμένη και με παρδαλό φτέρωμα! Οι πρασινωπές πιτσιλιές που έχει στην φτερούγα της είναι τέλειες και την κάνουν ξεχωριστή! Καλώς την δέχτηκες και να έχετε όμορφη και αξέχαστη συμβίωση! Να σου ζήσει πολλά χρόνια και να την χαίρεσαι! Καλή σας αρχή! 🙂
 
Κουκλα η Κοκο σου! Καταλαβενω γιατι δεν μπορεσες να αντισταθεις.
Εκτος απο το διαβασμα για τις αναγκες της το μονο που χρειαζεται προς το παρον ειναι υπομονη και αγαπη.
Θα σου δειχνει απο μονη της αν ειναι ετοιμη για κατι καινουριο... Ειναι πανεξυπνα διαβολακια!
Να την χαιρεσαι!
 
Κούκλα η μικρή σου, να την χαίρεσαι!

Για την εκπαίδευση που ρωτάς μπορείς να ρίξεις μία ματιά σε αυτό το άρθρο https://community.petbirds.gr/threads/Εκπαίδευση-παπαγάλων-εξημέρωση.5707/ .

Επίσης καλό είναι να διαβάσεις και να κρατήσεις (είναι σίγουρο ότι θα σου χρειαστεί πολλές φορές) αυτό εδώ https://community.petbirds.gr/threads/Οδηγός-φροντίδας-παπαγάλων.26295/

Καλώς μας ήρθες!
 
ακόμα δεν έχω καταφέρει
θέλει υπομονή και επιμονή... Προσπάθησε να την πλησιάζεις κάθε μέρα και περισσότερο... Και κράτα στο χέρι σου κάθε μέρα και μια λιχουδίτσα(λίγο μίλλετ, μια φουντίτσα μπρόκολο, ένα κομματάκι μήλο ή πιπεριά κλπ)και πλησίαζε στα κάγκελα. Κάποια στιγμή θα πλησιάσει και κείνη.
να την χαίρεσαι την Κοκό σου! Είναι κούκλα! 🙂
 
Θέλει πολύ υπομονή, σήμερα πήγαμε αρκετά πίσω.. Της πήρα το κεχρι από το κλουβί μπας και δοκιμάσει λίγο το αυγό που τς είχα αφήσει και τρελάθηκε! Άρχισε να πετάει δεξιά αριστερά μέσα στο κλουβί με τεράστια υπερενταση που δεν με έχει συνηθίσει και κελαϊδουσε πάρα πολύ...
Σαν απειρος (να μην πω πιο βαριές κουβέντες) πίστευα ότι χάρηκε και άνοιξα το πορτάκι να τς δώσω την χουφτα μου με ηλιοσπορους για πρώτη φορά.. Εσκυψα λοιπόν να πάρω τα σπορια και πέταξε από πάνω μου! (Η μόνη δικαιολογία που βρίσκω να πω είναι ότι στο παρελθόν όταν ανοιγα την πόρτα παγωνε) έκανε μια μικρή πτήση στο σαλόνι, καθίσε την έπιασα να την βάλω μέσα και τότε έφαγα το "ξύλο" μου. Πρόλαβε να με τσιμπήσει μόνο δύο φορές αλλά ήταν αρκετό για να ματωσει...
Τώρα κάθεται στο κλαδι τς και με αγριοκοιτάζει (έτσι μου φαίνεται τουλάχιστον). Μακάρι να μπορούσα να σβήσω αυτήν Τ μέρα από την "εκπαίδευση" μας... Μπορεί να μου κρατάει κακία για καιρό μπορεί να μην έμαθε τίποτα σήμερα αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι εγώ πήρα τεράστια μαθήματα.
 
Τα λάθη ΠΡΕΠΕΙ να γίνονται γιατι δε μαθαίνουμε. Ετσι τσαντίζεται και ο δικός μου όταν του αλλάζω κάτι στον παιγνιδότοπο ή του αλλάζω τη ρουτίνα, και μιλάμε για πουλάκι που είμαστε 5 χρονια μαζί έτσι;
Δεν είναι απαραίτητα πισωγύρισμα. Μπορεί να εξελιχθεί σε μάθημα και για τους δύο σας. Και για σένα αλλά και για την τσουλουφίτσα. Οι άσχημες μέρες είναι αυτές που βοηθάνε να πάει μπροστά μία σχέση γιατί αναδυκνείουν τα όποια προβλήματα.
Να χαίρεσαι το μικρό σου και καλές περιπέτειες να έχετε :)
 
έκανε μια μικρή πτήση στο σαλόνι
τουλάχιστον έκανε ένα ξεμούδιασμα στα φτεράκια της.

δεν χρειάζεται να βγάζεις κάτι που τρώει, για να φάει κάτι που πρέπει.
το έχω ξαναπεί,ότι ο Ρόμπυ μου (ήρεμο κοκατίλ)παρόλο που εκεί που γεννήθηκε έτρωγε τα πάντα, στο σπίτι μου έκανε σχεδόν ένα χρόνο να δοκιμάσει ένα χορταράκι. Οπότε δεν χρειάζεται να απογοητεύεσαι.
θετική ενέργεια και προσπάθεια με υπομονή και ηρεμία...
 
Πολλές φορές το δάγκωμα είναι για να βάλει τα όρια της. Έχω κάνει τόσα σπαστικά στον Λινκ για να δω τα όρια του όπου καταλήξαμε στο αποτέλεσμα της πλήρης ελευθερίας μέσα στο δωμάτιο. Στην ουσια έγινε το δωμάτιο σαν κλουβί με εξαίρεση τις ώρες που λείπω ή κοιμάμαι.

Παρά της καλή του διαθεσης όμως για να συνηπάρχουμε χωρίς να ενοχλούμε ο ένας τον άλλο, κάθε τόσο έρχεται και με δαγκώνει χωρίς λόγο για να μου τραβήξει το ενδιαφέρον.

Στον 1.5 χρόνο που είμαι με τον Λινκ παρά τα όσα του έχω κάνει κατα καιρούς δεν μπορώ να πω ότι μου κράτησε ποτέ κακία. (Αποτελεί εξαίρεση η ζήλια όπου στην αρχή είχα μεγάλο πρόβλημα. Αν έβλεπε κοπέλα στο σπίτι ήταν κύριος μέχρι να φύγει. Μετά με δάγκωνε συνέχεια και το ίδιο έκανε και την επόμενη μέρα. Την τρίτη μέρα ξυπνούσε λες και είχε πάθει αλσχάιμερ.. με την τρελή χαρά.)

Για να μην σε ζαλίζω αν κρίνω από τον Λινκ δεν κρατάνε κακία κι αν το κάνουν κρατάει μέχρι να τους προσφέρεις κάποια τροφή η φρούτο που τους αρέσει πολύ.

Γενικά όμως επειδή είναι θέμα χρόνου το να αποκτήσεις την οικιότητα που θέλεις, σκέψου πως θα ήθελες να είσαι 1 χρόνο μετά με την κούκλα που έχεις. Όσο χαριτωμένο κι όμορφο μπορεί να είναι ο παπαγάλος να είναι πάνω μας, τόσο κακό και ενοχλητικό μπορεί να γίνει στην πορεία γιατί θα περάσεις από το ένα άκρο στο άλλο μέσα σε 1 λεπτό.

Με την ελάχιστη εμπειρία που έχω θα σου πρότεινα να μην βιάζεσαι να πλησιάσετε ο ένας τον άλλο. Απλά να της παρέχεις όση φροντίδα μπορείς και θα σε πλησιάσει μόνη της.
 
Back
Top