Γενικά Η Ρέα ένα λοβάκι που είχα λατρέψει

Omorfoulis

Omorfoulis

PB Member
Εγγραφή
2 Σεπ 2018
Μηνύματα
1.313
Πόλη
Αγρίνιο
Όταν αγόρασα λοβακι το πήρα χάρη στην Ρέα 💞έβλεπα συνέχεια κάποια βιντεακια κ είχα συγκινηθεί αλλά και χαρει με αυτό το πανέμορφο αλλά κ πανέξυπνο παπαγαλάκι... Σήμερα την ξαναθυμήθηκα και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.. Ποση δύναμη ψυχής μπορεί να είχε;
Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.
 
Πραγματικά τι να πει κανείς. Ήταν τυχερή που βρέθηκε ανάμεσα σε άτομα που την αγαπούσαν και φρόντιζαν. Τυχερή μέσα στην ατυχία της. Αν και χωρίς φτερά μας δείχνει μέσα από το βίντεο πως μπορεί να αγαπήσει και να αγαπηθεί όπως ένας κανονικός παπαγάλος. Αν μας δίνει ένα μάθημα λοιπόν αυτό το πουλί είναι ότι στην ζωή όλα αντιμετωπιζονται. Όσα δύσκολη και αν είναι μια κατάσταση, πάντα θα υπάρχει ένας τρόπος διαχείρισης και αντιμετώπισης της. Μακάρι να συνεχίσουν να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι νοιάζονται πραγματικά για τους υπόλοιπους.
 
Την έχω ξαναδεί την ιστορία της Ρέας και πραγματικά τόσο εκείνη, όσο και οι ιδιοκτήτες της, μας απέδειξαν ότι πρέπει να εστιάζουμε στην εσωτερική ομορφιά ενός ανθρώπου και πλάσματος! Στην ψυχή! Πολύ αθώο και καλό πλασματάκι! Πολύ συγκινητικό! 🙂
 
Aρκετά γνωστή στους "παπαγαλάδες" η ιστορία (και η ασθένεια) της Ρέας.
Αυτό που πάντα με εντυπωσίαζει είναι ποσο πιο "γλυκιά" (ίσως και λόγω του γεγονότος ότι έμοιαζε απροστατευτη) έδειχνε χωρίς πούπουλα. Δεν την βρήκα ποτέ αστεία αλλά γλυκύτατη. Η ελλειψη πτερώματος προφανώς που τόνιζε τις ματάρες αλλά και το ράμφος της με το μόνιμο "στραβό χαμογελάκι" του παπαγάλου προφανώς θα βοηθούσε σε αυτή την αίσθηση.
 
Απάντηση
Back
Top