Πρόταση διατροφής παπαγάλων από τον Tony Silva που βασίζεται στις φυσικές διατροφικές συνήθειες των πουλιών.
Οι τροφές που καταναλώνονταν περιείχαν το υψηλότερο ποσοστό λίπους κατά την περίοδο που τα πουλιά φώλιαζαν. Οι τροφές έτεινε να καταναλώνονται όταν γίνονταν διαθέσιμες και μέχρι να εξαντληθούν, έως ότου κάποια άλλη τροφή να γινόταν στόχος.
Είχα πειστεί ότι και πολλές άλλες τροφές με τις οποίες τρέφονταν οι παπαγάλοι δεν παρατηρήθηκαν, κι ότι από χρονιά σε χρονιά η διατροφή μπορούσε να ποικίλει δραματικά, πιθανόν συντελώντας σε πολύ μεγάλη ή πολύ μικρή αναπαραγωγική επιτυχία. Τα πουλιά ποτέ δεν τρέφονταν με μία μοναδική τροφή, αλλά τρέφονταν κατά κύριο λόγο με κάποια, και συμπλήρωναν το διαιτολόγιο τους με τις άλλες.
Στην έρευνά μου, βρήκα ότι οι παπαγάλοι κατανάλωναν φλοιούς, οφθαλμούς, λοβούς, καρπούς και σπόρους, περιστασιακά και κάποια πηγή πρωτεΐνης (σαύρες ή και νεοσσούς από στρουθιόμορφα πουλιά) και καμιά φορά φρέσκα περιττώματα μαϊμούδων (Howler Monkeys).
Ακόλουθη έρευνα στον Αμαζόνιο κι αλλού, εξακρίβωσαν ότι διαφορετικά είδη, τρέφονται με διαφορετικές τροφές που μόνο αυτά στοχοποιούν. Οι Green Winged Macaws για παράδειγμα τρέφονταν με σκληρούς καρπούς φοινίκων που οι Scarlet Macaws δεν μπορούσαν να σπάσουν. Αυτό επιτρέπει στα δύο είδη να καταλαμβάνουν το ίδιο ενδιαίτημα και να μην ανταγωνίζονται το ένα το άλλο.
Άλλες πηγές τροφών μπορεί να είναι διαθέσιμες για μεγάλο διάστημα μέσα στη χρονιά άλλα να καταναλώνονται μόνο σε συγκεκριμένο στάδιο φωλιάσματος, όπως όταν οι νεοσσοί τους ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν τη φωλιά, ή όταν οι άλλες πηγές τροφών γίνονταν λιγοστές.
Μερικές τροφές που καταναλώνονταν από τους παπαγάλους, όταν τις δοκίμαζα ήταν πολύ άνοστες. Το φυτό Clusia παράγει ένα λουλούδι που δίνει έναν καρπό, ο οποίος είναι αγαπημένος για τις κονούρες πυρούρα και για τα τουίτ πάροτλετς. Όταν το δοκίμασα, δεν μπόρεσα να καταλάβω τον ενθουσιασμό και την έλξη των παπαγάλων σε αυτόν τον στυφό καρπό.
Οι τοξικές ουσίες, που συγκεντρώνονται απο τα φυτά σε άγουρους καρπούς ώστε να αποθαρρύνονυν τη βρώση τους, δεν είναι εμπόδιο για τους παπαγάλους, που τους τρώνε με μεγάλη ευκολία. Οι παπαγάλοι δεν μπορούν να περιμένουν για τους σπόρους, τους λοβούς ή τους καρπούς να ωριμάσουν διότι τότε θα έχουν να ανταγωνιστούν τις μαϊμούδες, άλλα θηλαστικά κι άλλα είδη πουλιών για την ίδια πηγή τροφής, κι έτσι τους καταναλώνουν όταν είναι πράσινοι, στυφοί, ακόμη και τοξικοί.
Οι παπαγάλοι εξουδετερώνουν τα τοξικά αλκαλοειδή τρώγοντας πηλό, φλοιούς ή κάποια συγκεκριμένα άνθη της οικογένειας Bromeliaceae. Είναι ένα από τα μυστήρια της φύσης το πώς οι παπαγάλοι έμαθαν να καταναλώνουν αυτά τα στοιχεία που δημιουργούν σύμπλοκα με τις τοξίνες, ώστε να αποβάλλονται από το σώμα τους.
Το θέμα της διατροφής των παπαγάλων είναι τόσο περίπλοκο κι εκτενές που θα μπορούσε να αφιερωθεί ολόκληρο βιβλίο σ’αυτό το θέμα, αλλά για λόγους απλότητας, η πληροφόρηση θα μπορούσε να περιληφθεί στο παρακάτω:
Πώς λοιπόν απαντούν αυτές οι πληροφορίες στα ερωτήματα σχετικά με τη διατροφή παπαγάλων, τα οποία δέχομαι πολύ συχνά; Αρχικά, ενώ πολλοί κατασκευαστές πέλλετ διατείνονται ότι η τροφή τους είναι πλήρης διατροφή κι ότι δεν χρειάζεται να ταΐζονται οι παπαγάλοι με τίποτε άλλο, απαντώ ότι οι παπαγάλοι χρειάζονται ποικιλία στη διατροφή τους.
Οι παπαγάλοι μπορούν να επιζήσουν με πέλλετς και νερό, αλλά είναι αυτό το ιδανικότερο για την μακροχρόνια σωματική και πνευματική τους υγεία; Μιας και οι περισσότεροι παπαγάλοι ζουν για πολλά χρόνια, δεν γνωρίζουμε το πώς θα επηρεάσουν οι αποκλειστικές διατροφές με πέλλετς την υγεία τους. Αν παρατηρήσετε έναν άγριο παπαγάλο, θα διαπιστώσετε σύντομα ότι εξερευνούν εξονυχιστικά το περιβάλλον τους για βρώσιμες τροφές κι ότι δαπανούν πολύ χρόνο για να αποσπάσουν ένα φαγώσιμο μόριο από την συγκεκριμένη τροφή.
Ο Glossy cockatoo χρησιμοποιεί ένα βαρύ και στιβαρό ράμφος για να αποσπάσει μικροσκοπικούς σπόρους στο μέγεθος του κεφαλιού μιας καρφίτσας από ένα αυστραλιανό κουκουνάρι. Τα πουλιά αφιερώνουν ώρες στο να δουλεύουν για την τροφή τους. Τα πέλλετς μπορούν να καταποθούν χωρίς κανέναν χειρισμό. Διαβρώνουν έτσι μια φυσική συμπεριφορά, το να περιεργάζονται οι παπαγάλοι την τροφή με τη γλώσσα, να τη στριφογυρνούν στο πόδι τους και να αποσπούν οποιοδήποτε κομμάτι μπορεί να φαγωθεί – κι αυτό πρέπει να έχει κάποιο ψυχολογικό αντίκτυπο στα πουλιά που δεν ταΐζονται τίποτε άλλο εκτός από πέλλετς.
Δευτερευόντως, τα πέλλετς είναι κατασκευασμένα, με μικρές διαφορές, βάσει μελετών που βασίζονται στη διατροφή των πουλερικών. Όμως οι παπαγάλοι είναι πολύ διαφορετικοί από τα κοτόπουλα, τα οποία εκτρέφονται για πολυ βραχύ διάστημα – μερικούς μόνο μήνες για τα κρεατοπαραγωγής και περίπου δύο χρόνια για τα ωοπραγωγής. Οι παπαγάλοι ζουν κατά πολύ περισσότερο, αναπτύσσονται πιο αργά, είναι φωλεόβια και κυρίως δενδρόβια πουλιά – όλα τα εκ διαμέτρου αντίθετα από τα πουλερικά.
Η άλλη ερώτηση, το αν οι παπαγάλοι μπορούν να ευημερήσουν και να αναπαραχθούν με μια διατροφή βασισμένη στους ηλιόσπορους και το μήλο, επίσης χρειάζεται ένα ηχηρό ΟΧΙ, ως απάντηση. Οι ηλιόσποροι και το μήλο είναι άκρως ανεπαρκή για να κρατήσουν ένα πουλί υγιές μακροχρόνια. Μια τέτοια διατροφή θα οδηγήσει σε ελλείψεις θρεπτικών συστατικών και χωρίς αμφιβολία στο να αρρωστήσει ένα πουλί. Τα πέλλετς είναι καλύτερη ως επιλογή από μια διατροφή βασισμένη στον ηλιόσπορο αλλά και ΟΙ ΔΥΟ εκδοχές χρειάζονται σημαντική διεύρυνση.
Τα μίγματα σπόρων μπορούν να ξεπεράσουν κάποιες διατροφικές ανεπάρκειες που προκύπτουν από την διατροφή μόνο με ηλιόσπορο, αλλά το πρόβλημα είναι ότι πολλοί από τους μικρότερους σπόρους φτάνουν στον πάτο της ταΐστρας, όπου παραβλέπονται από τα πουλιά. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα πουλιά τρώνε μόνο τους επιφανειακούς σπόρους. Το να προσφέρει κανείς σπόρους επικαλυμμένους με βιταμίνες, είναι άχρηστο κατά τη γνώμη μου, αφού οι παπαγάλοι αποφλοιώνουν τους σπόρους και δεν τρώνε το τσόφλι. Επίσης τα στόματα τους είναι στεγνά, χωρίς σάλιο κι έτσι οι βιταμίνες δεν καταπίνονται.
Η πρόθεση είναι να δίνουμε όσο μεγαλύτερη ποικιλία γίνεται και να ενθαρρύνονται οι παπαγάλοι να τρώνε τα πάντα. Το πρόβλημα που προκύπτει τότε είναι το να καλυφθούν οι ανάγκες του κάθε είδους. Τα Galahs έχουν εξελιχθεί να τρώνε μικρούς κατά κύριο λόγο σπόρους αγριάδας και γίνονται παχύσαρκα με μια διατροφή με λιπαρούς σπόρους.
Από την άλλη, οι μακάο χρειάζονται μια διατροφή με λιπαρούς σπόρους. Αυτό σημαίνει ότι ο χομπίστας θα πρέπει να παραλλάσσει το μείγμα σπόρων για τα διαφορετικά είδη. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ηλιόσποροι, η ατρακτυλίδα, το κανναβούρι κι οι άλλοι λιπαροί σπόροι θα πρέπει να αποκλειστούν εντελώς από τη διατροφή τους αλλά ότι θα πρέπει να περιοριστούν σημαντικά.
Επιπλέον ένας μεγαλόσωμος μακάο θα δώσει ελάχιστη προσοχή σε μικρούς σπόρους όπως το κεχρί, o λιναρόσπορος και η βρώμη. Η διατροφή παπαγάλων θα πρέπει να περιέχει καρπούς. Σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε οι σπόροι ή τα πέλλετς να αποτελούν παραπάνω από το 60% της διατροφής.
Όσον αφορά το θέμα των καρπών, πάντα έχω τις επιφυλάξεις μου για τις αφλατοξίνες στους καρπούς και κυρίως στα φιστίκια.
Γι’ αυτό προτείνω να ταΐζονται οι παπαγάλοι με αποφλοιωμένα φιστίκια που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Όταν υπάρχει αμφιβολία, μπορείτε νε ελέγξετε τα φιστίκια ή τους άλλους καρπούς σε ένα εργαστήριο ή σε μια υπηρεσία υεγιονομικού ελέγχου τροφίμων, ή να ψάξετε στο διαδίκτυο για μεθόδους εντοπισμού αφλατοξινών. (Οι αφλατοξίνες δεν είναι ορατές με γυμνό μάτι, ούτε με την όσφρηση ή δοκιμή με τη γεύση.)
H διατροφή παπαγάλων με «φούσκωμα» και μαγείρεμα τροφών όπως τα όσπρια, η οποία δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε εδώ και δεκαετίες από τον Dr Raymond Kray, ταΐζεται ακόμη από κάποιους ιδιοκτήτες παπαγάλων, των οποίων τα πουλιά είναι «αρχαία». (Γνωρίζω 2 Double Yellow Headed Amazons κι έναν Yellow Naped Amazon που ταΐζονται μ’αυτή τη διατροφή για πάνω από 40 χρόνια κι έχουν πολύ καλή συνολική εικόνα υγείας).
Αυτή η διατροφή παπαγάλων περιλαμβάνει ίσα μέρη από φασόλια χάντρες, φρέσκο ή κατεψυγμένο καλαμπόκι, σκυλοτροφή και καφέ ρύζι. Η ανησυχία μου είναι τα υψηλά επίπεδα του σιδήρου που μπορεί να αποδειχθούν θανατηφόρα σε κάποια είδη όπως και η μόλυνση από παθογόνα είναι ένας συνεχής κίνδυνος.
Η θέση μου είναι ότι όλα τα παραπάνω, με κάποιες μετατροπές μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για μια διατροφή εκτροφής ή και συντήρησης. Όπως και με τους σπόρους, τα πέλετς μπορούν να αποτελέσουν το 60% της διατροφής. Το υπόλοιπο θα πρέπει να συμπεριλμβάνει άλλες τροφές που θα περιγραφούν παρακάτω.
Πολλοί αναγνώστες μάλλον ήδη θα σκέφτονται ότι οι παπαγάλοι τους δεν θα φάνε τίποτε άλλο παρά μόνον σπόρους ή πέλετς. Λαμβάνω αρκετά μηνύματα με αυτή την παραδοχή, αλλά απλώς δεν μπορώ να δεχτώ αυτό το επιχείρημα. Όταν ήμουν παιδί, μισούσα το σπανάκι και τη μπριζόλα, αλλά όταν αυτά τα δύο τρόφιμα σερβίρονταν για φαγητό, είχα δύο επιλογές, είτε να πεινάσω είτε να τα φάω. Και τα έτρωγα.
Η διαφορά είναι ότι οι παπαγάλοι μπορεί να είναι επίμονοι. Μπορεί να απορρίπτουν τις άλλες τροφές αρχικά, αλλά η επιμονή πάντα φέρνει αποτελέσματα. Στα παραπάνω από 40 χρόνια ως εκτροφέας, δεν έχω βρεί ακόμη ούτε έναν παπαγάλο που να μην έχω δελεάσει να δεχτεί μια ευρύτερη διατροφή.
Τι μπορεί λοιπόν να χρησιμοποιηθεί για να εμπλουτιστεί η διατροφή παπαγάλων; Η λίστα είναι πολύ μεγάλη και μπορεί να περιλαμβάνει τροφές που μπορούν να βρεθούν μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές. Για παράδειγμα ταΐζουμε στα πουλιά μας τους καρπούς του φυτού Spondias mombin. Λατρεύουν τον καρπό και παίζουν με τον πυρήνα για αρκετές ώρες. Αλλά αυτός ο καρπός δεν είναι διαθέσιμος παντού.
Εγώ πάλι, δεν μπορώ να καλλιεργήσω πικραλίδες ή να παράξω καρπούς τριανταφυλλιάς στην πολύ υγρή Νότια Φλόριντα όπου μένω, αλλά χομπίστες στις βορειότερες ΗΠΑ και στην Ευρώπη μπορούν να προσφέρουν αυτές τις άριστες τροφές στα πουλιά τους.
Πολλά ζιζάνια, τα οποία απεχθάνονται όσοι διατηρούν κήπους, μπορεί να αποτελέσουν εξαιρετικές τροφές. H στελάρια, η πικραλίδα, το πεντάνευρο (πλαντάγκο) και αρκετά άλλα μπορούν να προσφέρονται ολόκληρα ακόμη και με τις ρίζες. (Μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο ολόκληρη τη λίστα με τα ζιζάνια που είναι ασφαλή να ταΐστούν στα πουλιά). H μόνη επισήμανση είναι να προέρχονται από περιβάλλον απαλλαγμένο από χημικά και λιπάσματα.
Τα καλλιεργούμενα φρούτα έχουν δημιουργηθεί για να καλύπτουν τις ανθρώπινες γευστικές απαιτήσεις. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι γλυκά στη γεύση τους. Για παράδειγμα, πολλές σημερινές, καλλιεργούμενες ποικιλίες μήλου περιέχουν μέχρι και 160 γρ σακχάρων ανά κιλό φρούτων. Μόλις πριν από 50 χρόνια, το περιεχόμενο σε σάκχαρα ήταν λιγότερο από το μισό. Αν εξετάσετε τα άγρια φρούτα που τρώνε οι παπαγάλοι, ελάχιστα είναι αυτά που είναι πλούσια σε σάκχαρα και πολύ σπάνια βρίσκονται στο μέγιστο της περιεκτικότητάς τους σε σάκχαρα.
Τα καλλιεργούμενα φρούτα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στη διατροφή των παπαγάλων, αλλά να επιλέγετε ποικιλίες που δεν είναι σαν «πακέτα ζάχαρης». Αυτό σημαίνει να ψάχνετε για παλιές καλλιεργούμενες ποικιλίες ή γι’αυτές που προορίζονται για μαγείρεμα. Τα τροπικά φρούτα είναι άριστα. Πολλά μπορεί να έχουν υψηλά επίπεδα σακχάρων αλλά είναι διατροφικά ανώτερα απο αυτά του εύκρατου κλίματος, κι αυτό κατά τη γνώμη μου δικαιολογεί τη χρήση τους. Μάνγκο, παπάγια, αβοκάντο, φραγκόσυκα, καραμπόλα κ. Α. είναι όλα κατάλληλα.
Τα λαχανικά είναι εξαιρετικές συμπληρωματικές τροφές για παπαγάλους σε αιχμαλωσία και προτιμώνται απ’ότι τα φρούτα. Καυτερές πιπεριές, μπάμιες, καρότα, μπρόκολα, φρέσκα μπιζέλια, καλαμπόκι με τη ρόκα, κολοκύθα, γλυκοπατάτες, τζικάμα και πολλά ακόμη θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο μενού. Oι πρασινάδες θα πρέπει παρομοίως να είναι διαθέσιμες.
Το Β καροτένιο αυξάνεται στα καρότα όταν μαγειρευτούν και τα σταυρανθή (μπρόκολα, κουνουπίδια και λαχανάκια βρυξελλών) χάνουν την ικανότητα παρεμπόδισης του θυρεοειδούς όταν θερμαίνονται. Ο ατμός είναι ο καλύτερος τρόπος μαγειρέματος, αλλά και ο βρασμός είναι εντάξει, αρκεί να μην μαγειρεύονται τα λαχανικά μέχρι να λιώσουν. Όταν βράζετε λαχανικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ίδιο νερό για να βράσετε ρύζι ή ζυμαρικά.
Η βλάστηση αλλάζει τη σύνθεση των σπόρων και τους καθιστά διατροφικά ανώτερους. Φυτρώνουμε σπόρους (συμπεριλαμβανομένων των ηλιόσπορων και της ατρακτυλίδας), μπιζέλια, φακές, πράσινα φασόλια και τα πουλιά γενικότερα τρώνε πρώτα αυτές απ’ ότι άλλες τροφές. Άνθη, φρέσκα κλαδιά, φυσικές τροφές (καρποί φοινίκων, λοβοί κτλ), πράσινο κεχρί σε τσαμπιά κ. Α. μπορούν να προστεθούν στη διατροφή των παπαγάλων, αρκεί να προέρχονται από περιβάλλον καθαρό από χημικά.
Παρέχουμε σπόρους ή πέλετς στο δεύτερο τάισμα, με το πρώτο τάισμα είναι με εναλλαγές η μακροσκελής λίστα που αναφέρθηκε πιο πάνω, και προσφέρεται σε δοχεία τα οποία αφαιρούνται μετά από 2 ώρες. Οι εξαιρέσεις είναι τα άνθη, τα κλαδιά και οι φυσικές τροφές, τα οποία μπορούν να αφεθούν να παραμείνουν μέσα στο κλουβί.
Η καθημερινή εναλλαγή πρέπει να γίνεται ώστε να παρέχουμε την ποικιλία στα πουλιά. Πώς λοιπόν θα κάνουμε ένα πουλί να φάει κάτιε ενώ αρνείται να φάει οτιδήποτε άλλο πέρα από σπόρους ή πέλετς; Η τροφή τους θα πρέπει να αφαιρείται το βράδυ, και τα φρούτα ή τα λαχανικά να προσφέρονται νωρίς το πρωί, οι μαγειρεμένες τροφές καλό είναι να προσφέρονται ενώ είναι ακόμη ζεστές, γεγονός το οποίο συχνά αυξάνει το ενδιαφέρον και τη γευστικότητα. Αυτή η τροφή θα πρέπει να αφήνεται εκεί για δύο ώρες.
Είναι σημαντικό το να προσφέρονται οι νέες τροφές το πρωί. Τα πουλιά θα είναι πεινασμένα εκείνη την ώρα και περισσότερο δεκτικά στο να δοκιμάσουν καινούριες τροφές. Τα φρούτα και τα λαχανικά θα πρέπει να προσφέρονται κομμένα όπως και θα πρέπει να κρατούν τη συνοχή τους – οι πολτοί σπάνια τρώγονται. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον John Stoodley που μου πρότεινε να ταΐζω τα πουλιά μου με ένα μείγμα πολτών, λαχανικών και φρούτων.
Οι παπαγάλοι είχαν μάθει να τρώνε μια τεράστια ποικιλία τροφών αλλά αμέσως απέρριψαν να φάνε τον αδιάκριτο πολτό. Όταν κρατιόνταν η συνοχή των υλικών, τότε τα πουλιά έτρωγαν το μίγμα των πολτών, των λαχανικών και των φρούτων. Τα έντονα χρώματα ελκύουν τους παπαγάλους και θα πρέπει να προσφέρονται στο ημερήσιο μείγμα. Το πορτοκαλί, το κίτρινο και το κόκκινο είναι πολύ πιο ελκυστικά σαν χρώματα για τους παπαγάλους απ’ ότι το καφέ και το πράσινο. Τα καρότα και τα παντζάρια είναι πολλές φορές οι πρώτες τροφές που θα καταναλώσει ένας παπαγάλος.
Τα Γ. Τ. είναι σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας τον Η. Π.Α. υγιή, αλλά εγώ δεν έχω πειστεί και τα αποφεύγω γενικότερα με κάθε κόστος. Αυτές είναι προσωπικές επιλογές. Θέλω για τα πουλιά μου ότι θα ήταν καλό και για εμένα. Κατά το τάισμα να είστε δημιουργικοί, ανοιχτόμυαλοι και να καταβάλετε την περισσότερη ενέργειά σας. Τα πουλιά σας θα είναι υγιέστερα κι αν προορίζονται για αναπαραγωγή θα είναι πολύ πιο παραγωγικά.
Η διατροφή των άγριων παπαγάλων
Η διατροφή των άγριων παπαγάλων βασίζεται σε μια ευρεία ποικιλία τροφών. Σε μια έρευνα που διεξήγαγα στην Αργεντινή, την Παραγουάη και τη νότια Βραζιλία κατά το διάστημα 1985-1989, κατέγραψα πάνω από 59 τροφές που καταναλώνονταν από τους Maximilian Pionus, 61 τροφές που καταναλώνονταν από τους Yellow Winged Amazons και 17 τροφές από τους Sharp-tailed conures, οι τελευταίοι όμως παρατηρήθηκαν περιστασιακά και δεν ήταν το αντικείμενο της έρευνας.Photo by Tobias Hayashi
Οι τροφές που καταναλώνονταν περιείχαν το υψηλότερο ποσοστό λίπους κατά την περίοδο που τα πουλιά φώλιαζαν. Οι τροφές έτεινε να καταναλώνονται όταν γίνονταν διαθέσιμες και μέχρι να εξαντληθούν, έως ότου κάποια άλλη τροφή να γινόταν στόχος.
Είχα πειστεί ότι και πολλές άλλες τροφές με τις οποίες τρέφονταν οι παπαγάλοι δεν παρατηρήθηκαν, κι ότι από χρονιά σε χρονιά η διατροφή μπορούσε να ποικίλει δραματικά, πιθανόν συντελώντας σε πολύ μεγάλη ή πολύ μικρή αναπαραγωγική επιτυχία. Τα πουλιά ποτέ δεν τρέφονταν με μία μοναδική τροφή, αλλά τρέφονταν κατά κύριο λόγο με κάποια, και συμπλήρωναν το διαιτολόγιο τους με τις άλλες.
Στην έρευνά μου, βρήκα ότι οι παπαγάλοι κατανάλωναν φλοιούς, οφθαλμούς, λοβούς, καρπούς και σπόρους, περιστασιακά και κάποια πηγή πρωτεΐνης (σαύρες ή και νεοσσούς από στρουθιόμορφα πουλιά) και καμιά φορά φρέσκα περιττώματα μαϊμούδων (Howler Monkeys).
Ακόλουθη έρευνα στον Αμαζόνιο κι αλλού, εξακρίβωσαν ότι διαφορετικά είδη, τρέφονται με διαφορετικές τροφές που μόνο αυτά στοχοποιούν. Οι Green Winged Macaws για παράδειγμα τρέφονταν με σκληρούς καρπούς φοινίκων που οι Scarlet Macaws δεν μπορούσαν να σπάσουν. Αυτό επιτρέπει στα δύο είδη να καταλαμβάνουν το ίδιο ενδιαίτημα και να μην ανταγωνίζονται το ένα το άλλο.
Άλλες πηγές τροφών μπορεί να είναι διαθέσιμες για μεγάλο διάστημα μέσα στη χρονιά άλλα να καταναλώνονται μόνο σε συγκεκριμένο στάδιο φωλιάσματος, όπως όταν οι νεοσσοί τους ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν τη φωλιά, ή όταν οι άλλες πηγές τροφών γίνονταν λιγοστές.
Μερικές τροφές που καταναλώνονταν από τους παπαγάλους, όταν τις δοκίμαζα ήταν πολύ άνοστες. Το φυτό Clusia παράγει ένα λουλούδι που δίνει έναν καρπό, ο οποίος είναι αγαπημένος για τις κονούρες πυρούρα και για τα τουίτ πάροτλετς. Όταν το δοκίμασα, δεν μπόρεσα να καταλάβω τον ενθουσιασμό και την έλξη των παπαγάλων σε αυτόν τον στυφό καρπό.
Οι τοξικές ουσίες, που συγκεντρώνονται απο τα φυτά σε άγουρους καρπούς ώστε να αποθαρρύνονυν τη βρώση τους, δεν είναι εμπόδιο για τους παπαγάλους, που τους τρώνε με μεγάλη ευκολία. Οι παπαγάλοι δεν μπορούν να περιμένουν για τους σπόρους, τους λοβούς ή τους καρπούς να ωριμάσουν διότι τότε θα έχουν να ανταγωνιστούν τις μαϊμούδες, άλλα θηλαστικά κι άλλα είδη πουλιών για την ίδια πηγή τροφής, κι έτσι τους καταναλώνουν όταν είναι πράσινοι, στυφοί, ακόμη και τοξικοί.
Οι παπαγάλοι εξουδετερώνουν τα τοξικά αλκαλοειδή τρώγοντας πηλό, φλοιούς ή κάποια συγκεκριμένα άνθη της οικογένειας Bromeliaceae. Είναι ένα από τα μυστήρια της φύσης το πώς οι παπαγάλοι έμαθαν να καταναλώνουν αυτά τα στοιχεία που δημιουργούν σύμπλοκα με τις τοξίνες, ώστε να αποβάλλονται από το σώμα τους.
Το θέμα της διατροφής των παπαγάλων είναι τόσο περίπλοκο κι εκτενές που θα μπορούσε να αφιερωθεί ολόκληρο βιβλίο σ’αυτό το θέμα, αλλά για λόγους απλότητας, η πληροφόρηση θα μπορούσε να περιληφθεί στο παρακάτω:
Οι παπαγάλοι τρέφονται με τεράστια ποικιλία τροφών
Οι παπαγάλοι τρέφονται με τεράστια ποικιλία τροφών, είναι οπορτουνιστές (τρώνε ότι έχουν διαθέσιμο) αλλά μπορεί να αποφεύγουν συγκεκριμένες τροφές σε συγκεκριμένες περιόδους, και οι διατροφικές ανάγκες των διαφορετικών ειδών ποικίλουν με την εποχή ή το αναπαραγωγικό στάδιο, υποδεικνύοντας ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μία τροφή ως αποκλειστική για όλους τους παπαγάλους και για όλες τις περιόδους.Πώς λοιπόν απαντούν αυτές οι πληροφορίες στα ερωτήματα σχετικά με τη διατροφή παπαγάλων, τα οποία δέχομαι πολύ συχνά; Αρχικά, ενώ πολλοί κατασκευαστές πέλλετ διατείνονται ότι η τροφή τους είναι πλήρης διατροφή κι ότι δεν χρειάζεται να ταΐζονται οι παπαγάλοι με τίποτε άλλο, απαντώ ότι οι παπαγάλοι χρειάζονται ποικιλία στη διατροφή τους.
Οι παπαγάλοι μπορούν να επιζήσουν με πέλλετς και νερό, αλλά είναι αυτό το ιδανικότερο για την μακροχρόνια σωματική και πνευματική τους υγεία; Μιας και οι περισσότεροι παπαγάλοι ζουν για πολλά χρόνια, δεν γνωρίζουμε το πώς θα επηρεάσουν οι αποκλειστικές διατροφές με πέλλετς την υγεία τους. Αν παρατηρήσετε έναν άγριο παπαγάλο, θα διαπιστώσετε σύντομα ότι εξερευνούν εξονυχιστικά το περιβάλλον τους για βρώσιμες τροφές κι ότι δαπανούν πολύ χρόνο για να αποσπάσουν ένα φαγώσιμο μόριο από την συγκεκριμένη τροφή.
Ο Glossy cockatoo χρησιμοποιεί ένα βαρύ και στιβαρό ράμφος για να αποσπάσει μικροσκοπικούς σπόρους στο μέγεθος του κεφαλιού μιας καρφίτσας από ένα αυστραλιανό κουκουνάρι. Τα πουλιά αφιερώνουν ώρες στο να δουλεύουν για την τροφή τους. Τα πέλλετς μπορούν να καταποθούν χωρίς κανέναν χειρισμό. Διαβρώνουν έτσι μια φυσική συμπεριφορά, το να περιεργάζονται οι παπαγάλοι την τροφή με τη γλώσσα, να τη στριφογυρνούν στο πόδι τους και να αποσπούν οποιοδήποτε κομμάτι μπορεί να φαγωθεί – κι αυτό πρέπει να έχει κάποιο ψυχολογικό αντίκτυπο στα πουλιά που δεν ταΐζονται τίποτε άλλο εκτός από πέλλετς.
Δευτερευόντως, τα πέλλετς είναι κατασκευασμένα, με μικρές διαφορές, βάσει μελετών που βασίζονται στη διατροφή των πουλερικών. Όμως οι παπαγάλοι είναι πολύ διαφορετικοί από τα κοτόπουλα, τα οποία εκτρέφονται για πολυ βραχύ διάστημα – μερικούς μόνο μήνες για τα κρεατοπαραγωγής και περίπου δύο χρόνια για τα ωοπραγωγής. Οι παπαγάλοι ζουν κατά πολύ περισσότερο, αναπτύσσονται πιο αργά, είναι φωλεόβια και κυρίως δενδρόβια πουλιά – όλα τα εκ διαμέτρου αντίθετα από τα πουλερικά.
Τα πέλλετς στη διατροφή των παπαγάλων;
Μπορούν τα πέλλετς λοιπόν να αποτελούν το σύνολο της διατροφής των παπαγάλων; Η απάντηση είναι προφανής – ΌΧΙ!Η άλλη ερώτηση, το αν οι παπαγάλοι μπορούν να ευημερήσουν και να αναπαραχθούν με μια διατροφή βασισμένη στους ηλιόσπορους και το μήλο, επίσης χρειάζεται ένα ηχηρό ΟΧΙ, ως απάντηση. Οι ηλιόσποροι και το μήλο είναι άκρως ανεπαρκή για να κρατήσουν ένα πουλί υγιές μακροχρόνια. Μια τέτοια διατροφή θα οδηγήσει σε ελλείψεις θρεπτικών συστατικών και χωρίς αμφιβολία στο να αρρωστήσει ένα πουλί. Τα πέλλετς είναι καλύτερη ως επιλογή από μια διατροφή βασισμένη στον ηλιόσπορο αλλά και ΟΙ ΔΥΟ εκδοχές χρειάζονται σημαντική διεύρυνση.
Τα μίγματα σπόρων μπορούν να ξεπεράσουν κάποιες διατροφικές ανεπάρκειες που προκύπτουν από την διατροφή μόνο με ηλιόσπορο, αλλά το πρόβλημα είναι ότι πολλοί από τους μικρότερους σπόρους φτάνουν στον πάτο της ταΐστρας, όπου παραβλέπονται από τα πουλιά. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα πουλιά τρώνε μόνο τους επιφανειακούς σπόρους. Το να προσφέρει κανείς σπόρους επικαλυμμένους με βιταμίνες, είναι άχρηστο κατά τη γνώμη μου, αφού οι παπαγάλοι αποφλοιώνουν τους σπόρους και δεν τρώνε το τσόφλι. Επίσης τα στόματα τους είναι στεγνά, χωρίς σάλιο κι έτσι οι βιταμίνες δεν καταπίνονται.
Διατροφή που βασίζεται σε σπόρους
Για τη διατροφή παπαγάλων που βασίζονται σε σπόρους, η πρόταση μου είναι να προσφέρεται όσο μεγαλύτερη ποικιλία είναι εφικτό και να μην περιορίζονται οι σπόροι κάτω απο το 60% της συνολικής διατροφής. Μικρός ηλιόσπορος, ατρακτυλίδα, κανναβούρι κι αποφλοιωμένα φιστίκια μπορούν να προσφερθούν μια μέρα. Κεχρί, βρώμη, μαύρο σιτάρι, περίλα κ. Α. μια άλλη μέρα. Αν τα πουλιά τους τρώνε, μπορούν να προστεθούν και κολοκυθόσποροι.Η πρόθεση είναι να δίνουμε όσο μεγαλύτερη ποικιλία γίνεται και να ενθαρρύνονται οι παπαγάλοι να τρώνε τα πάντα. Το πρόβλημα που προκύπτει τότε είναι το να καλυφθούν οι ανάγκες του κάθε είδους. Τα Galahs έχουν εξελιχθεί να τρώνε μικρούς κατά κύριο λόγο σπόρους αγριάδας και γίνονται παχύσαρκα με μια διατροφή με λιπαρούς σπόρους.
Από την άλλη, οι μακάο χρειάζονται μια διατροφή με λιπαρούς σπόρους. Αυτό σημαίνει ότι ο χομπίστας θα πρέπει να παραλλάσσει το μείγμα σπόρων για τα διαφορετικά είδη. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ηλιόσποροι, η ατρακτυλίδα, το κανναβούρι κι οι άλλοι λιπαροί σπόροι θα πρέπει να αποκλειστούν εντελώς από τη διατροφή τους αλλά ότι θα πρέπει να περιοριστούν σημαντικά.
Επιπλέον ένας μεγαλόσωμος μακάο θα δώσει ελάχιστη προσοχή σε μικρούς σπόρους όπως το κεχρί, o λιναρόσπορος και η βρώμη. Η διατροφή παπαγάλων θα πρέπει να περιέχει καρπούς. Σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε οι σπόροι ή τα πέλλετς να αποτελούν παραπάνω από το 60% της διατροφής.
Όσον αφορά το θέμα των καρπών, πάντα έχω τις επιφυλάξεις μου για τις αφλατοξίνες στους καρπούς και κυρίως στα φιστίκια.
Γι’ αυτό προτείνω να ταΐζονται οι παπαγάλοι με αποφλοιωμένα φιστίκια που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Όταν υπάρχει αμφιβολία, μπορείτε νε ελέγξετε τα φιστίκια ή τους άλλους καρπούς σε ένα εργαστήριο ή σε μια υπηρεσία υεγιονομικού ελέγχου τροφίμων, ή να ψάξετε στο διαδίκτυο για μεθόδους εντοπισμού αφλατοξινών. (Οι αφλατοξίνες δεν είναι ορατές με γυμνό μάτι, ούτε με την όσφρηση ή δοκιμή με τη γεύση.)
H διατροφή παπαγάλων με «φούσκωμα» και μαγείρεμα τροφών όπως τα όσπρια, η οποία δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε εδώ και δεκαετίες από τον Dr Raymond Kray, ταΐζεται ακόμη από κάποιους ιδιοκτήτες παπαγάλων, των οποίων τα πουλιά είναι «αρχαία». (Γνωρίζω 2 Double Yellow Headed Amazons κι έναν Yellow Naped Amazon που ταΐζονται μ’αυτή τη διατροφή για πάνω από 40 χρόνια κι έχουν πολύ καλή συνολική εικόνα υγείας).
Αυτή η διατροφή παπαγάλων περιλαμβάνει ίσα μέρη από φασόλια χάντρες, φρέσκο ή κατεψυγμένο καλαμπόκι, σκυλοτροφή και καφέ ρύζι. Η ανησυχία μου είναι τα υψηλά επίπεδα του σιδήρου που μπορεί να αποδειχθούν θανατηφόρα σε κάποια είδη όπως και η μόλυνση από παθογόνα είναι ένας συνεχής κίνδυνος.
Η θέση μου είναι ότι όλα τα παραπάνω, με κάποιες μετατροπές μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για μια διατροφή εκτροφής ή και συντήρησης. Όπως και με τους σπόρους, τα πέλετς μπορούν να αποτελέσουν το 60% της διατροφής. Το υπόλοιπο θα πρέπει να συμπεριλμβάνει άλλες τροφές που θα περιγραφούν παρακάτω.
Πολλοί αναγνώστες μάλλον ήδη θα σκέφτονται ότι οι παπαγάλοι τους δεν θα φάνε τίποτε άλλο παρά μόνον σπόρους ή πέλετς. Λαμβάνω αρκετά μηνύματα με αυτή την παραδοχή, αλλά απλώς δεν μπορώ να δεχτώ αυτό το επιχείρημα. Όταν ήμουν παιδί, μισούσα το σπανάκι και τη μπριζόλα, αλλά όταν αυτά τα δύο τρόφιμα σερβίρονταν για φαγητό, είχα δύο επιλογές, είτε να πεινάσω είτε να τα φάω. Και τα έτρωγα.
Η διαφορά είναι ότι οι παπαγάλοι μπορεί να είναι επίμονοι. Μπορεί να απορρίπτουν τις άλλες τροφές αρχικά, αλλά η επιμονή πάντα φέρνει αποτελέσματα. Στα παραπάνω από 40 χρόνια ως εκτροφέας, δεν έχω βρεί ακόμη ούτε έναν παπαγάλο που να μην έχω δελεάσει να δεχτεί μια ευρύτερη διατροφή.
Εμπλουτισμός της διατροφής των παπαγάλων;
Τι μπορεί λοιπόν να χρησιμοποιηθεί για να εμπλουτιστεί η διατροφή παπαγάλων; Η λίστα είναι πολύ μεγάλη και μπορεί να περιλαμβάνει τροφές που μπορούν να βρεθούν μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές. Για παράδειγμα ταΐζουμε στα πουλιά μας τους καρπούς του φυτού Spondias mombin. Λατρεύουν τον καρπό και παίζουν με τον πυρήνα για αρκετές ώρες. Αλλά αυτός ο καρπός δεν είναι διαθέσιμος παντού.Εγώ πάλι, δεν μπορώ να καλλιεργήσω πικραλίδες ή να παράξω καρπούς τριανταφυλλιάς στην πολύ υγρή Νότια Φλόριντα όπου μένω, αλλά χομπίστες στις βορειότερες ΗΠΑ και στην Ευρώπη μπορούν να προσφέρουν αυτές τις άριστες τροφές στα πουλιά τους.
Πολλά ζιζάνια, τα οποία απεχθάνονται όσοι διατηρούν κήπους, μπορεί να αποτελέσουν εξαιρετικές τροφές. H στελάρια, η πικραλίδα, το πεντάνευρο (πλαντάγκο) και αρκετά άλλα μπορούν να προσφέρονται ολόκληρα ακόμη και με τις ρίζες. (Μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο ολόκληρη τη λίστα με τα ζιζάνια που είναι ασφαλή να ταΐστούν στα πουλιά). H μόνη επισήμανση είναι να προέρχονται από περιβάλλον απαλλαγμένο από χημικά και λιπάσματα.
Τα καλλιεργούμενα φρούτα έχουν δημιουργηθεί για να καλύπτουν τις ανθρώπινες γευστικές απαιτήσεις. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι γλυκά στη γεύση τους. Για παράδειγμα, πολλές σημερινές, καλλιεργούμενες ποικιλίες μήλου περιέχουν μέχρι και 160 γρ σακχάρων ανά κιλό φρούτων. Μόλις πριν από 50 χρόνια, το περιεχόμενο σε σάκχαρα ήταν λιγότερο από το μισό. Αν εξετάσετε τα άγρια φρούτα που τρώνε οι παπαγάλοι, ελάχιστα είναι αυτά που είναι πλούσια σε σάκχαρα και πολύ σπάνια βρίσκονται στο μέγιστο της περιεκτικότητάς τους σε σάκχαρα.
Τα καλλιεργούμενα φρούτα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στη διατροφή των παπαγάλων, αλλά να επιλέγετε ποικιλίες που δεν είναι σαν «πακέτα ζάχαρης». Αυτό σημαίνει να ψάχνετε για παλιές καλλιεργούμενες ποικιλίες ή γι’αυτές που προορίζονται για μαγείρεμα. Τα τροπικά φρούτα είναι άριστα. Πολλά μπορεί να έχουν υψηλά επίπεδα σακχάρων αλλά είναι διατροφικά ανώτερα απο αυτά του εύκρατου κλίματος, κι αυτό κατά τη γνώμη μου δικαιολογεί τη χρήση τους. Μάνγκο, παπάγια, αβοκάντο, φραγκόσυκα, καραμπόλα κ. Α. είναι όλα κατάλληλα.
Τα λαχανικά είναι εξαιρετικές συμπληρωματικές τροφές για παπαγάλους σε αιχμαλωσία και προτιμώνται απ’ότι τα φρούτα. Καυτερές πιπεριές, μπάμιες, καρότα, μπρόκολα, φρέσκα μπιζέλια, καλαμπόκι με τη ρόκα, κολοκύθα, γλυκοπατάτες, τζικάμα και πολλά ακόμη θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο μενού. Oι πρασινάδες θα πρέπει παρομοίως να είναι διαθέσιμες.
Προειδοποιήσεις σχετικά με τα λαχανικά
Υπάρχουν δύο προειδοποιήσεις σχετικά με τα λαχανικά: μερικά φυλλώδη (σπανάκι, σέσκουλο, πατζαρόφυλλα και λαχανίδες) περιέχουν οξαλικές ενώσεις που μπορεί να επηρεάσουν την πρόσληψη του ασβεστίου και θα πρέπει γι’αυτό να δίνονται σε περιορισμένες ποσότητες (όχι όμως να αποκλείονται), όπως και κάποια λαχανικά είναι καλύτερα να προσφέρονται μαγειρεμένα.Το Β καροτένιο αυξάνεται στα καρότα όταν μαγειρευτούν και τα σταυρανθή (μπρόκολα, κουνουπίδια και λαχανάκια βρυξελλών) χάνουν την ικανότητα παρεμπόδισης του θυρεοειδούς όταν θερμαίνονται. Ο ατμός είναι ο καλύτερος τρόπος μαγειρέματος, αλλά και ο βρασμός είναι εντάξει, αρκεί να μην μαγειρεύονται τα λαχανικά μέχρι να λιώσουν. Όταν βράζετε λαχανικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ίδιο νερό για να βράσετε ρύζι ή ζυμαρικά.
Άλλες τροφές που μπορούν να συμπεριληφθούν στη διατροφή
Άλλες τροφές που μπορούν να συμπεριληφθούν στη διατροφή των παπαγάλων είναι τα ζυμαρικά ολικής άλεσης, το ρύζι, τα φασόλια (μερικά όπως τα μαύρα και η φάβα, χαλούν νωρίτερα απ’ ότι τα φασόλια χάντρες ή τα ρεβίθια), κουσκούς, κινόα κ. Α. Ψωμί ολικής άλεσης, ψωμί για παπαγάλους (μπορείτε να βρείτε συνταγές στο ίντερνετ), φιστικοβούτυρο (αλειμμένο στο ψωμί) ακόμη και συγκεκριμένα δημητριακά που χρησιμοποιούμε για το πρωινό μας, είναι κατάλληλα για τα πουλιά – τα τελευταία να μην περιέχουν ζάχαρη ή λιπαρά και θα πρέπει να είναι ολικής άλεσης.Η βλάστηση αλλάζει τη σύνθεση των σπόρων και τους καθιστά διατροφικά ανώτερους. Φυτρώνουμε σπόρους (συμπεριλαμβανομένων των ηλιόσπορων και της ατρακτυλίδας), μπιζέλια, φακές, πράσινα φασόλια και τα πουλιά γενικότερα τρώνε πρώτα αυτές απ’ ότι άλλες τροφές. Άνθη, φρέσκα κλαδιά, φυσικές τροφές (καρποί φοινίκων, λοβοί κτλ), πράσινο κεχρί σε τσαμπιά κ. Α. μπορούν να προστεθούν στη διατροφή των παπαγάλων, αρκεί να προέρχονται από περιβάλλον καθαρό από χημικά.
Προσοχή στα φρούτα, λαχανικά και τις μαγειρεμένες τροφές
Όταν ταΐζουμε φρούτα, λαχανικά και μαγειρεμένες τροφές, πρέπει να έχουμε κατά νου δύο σημαντικά πράγματα: αλλοιώνονται κι έτσι θα πρέπει να αφαιρούνται σε ένα εύλογο διάστημα όπως και το ότι μπορεί να προσελκύσουν ιπτάμενα έντομα.Παρέχουμε σπόρους ή πέλετς στο δεύτερο τάισμα, με το πρώτο τάισμα είναι με εναλλαγές η μακροσκελής λίστα που αναφέρθηκε πιο πάνω, και προσφέρεται σε δοχεία τα οποία αφαιρούνται μετά από 2 ώρες. Οι εξαιρέσεις είναι τα άνθη, τα κλαδιά και οι φυσικές τροφές, τα οποία μπορούν να αφεθούν να παραμείνουν μέσα στο κλουβί.
Η καθημερινή εναλλαγή πρέπει να γίνεται ώστε να παρέχουμε την ποικιλία στα πουλιά. Πώς λοιπόν θα κάνουμε ένα πουλί να φάει κάτιε ενώ αρνείται να φάει οτιδήποτε άλλο πέρα από σπόρους ή πέλετς; Η τροφή τους θα πρέπει να αφαιρείται το βράδυ, και τα φρούτα ή τα λαχανικά να προσφέρονται νωρίς το πρωί, οι μαγειρεμένες τροφές καλό είναι να προσφέρονται ενώ είναι ακόμη ζεστές, γεγονός το οποίο συχνά αυξάνει το ενδιαφέρον και τη γευστικότητα. Αυτή η τροφή θα πρέπει να αφήνεται εκεί για δύο ώρες.
Είναι σημαντικό το να προσφέρονται οι νέες τροφές το πρωί. Τα πουλιά θα είναι πεινασμένα εκείνη την ώρα και περισσότερο δεκτικά στο να δοκιμάσουν καινούριες τροφές. Τα φρούτα και τα λαχανικά θα πρέπει να προσφέρονται κομμένα όπως και θα πρέπει να κρατούν τη συνοχή τους – οι πολτοί σπάνια τρώγονται. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον John Stoodley που μου πρότεινε να ταΐζω τα πουλιά μου με ένα μείγμα πολτών, λαχανικών και φρούτων.
Οι παπαγάλοι είχαν μάθει να τρώνε μια τεράστια ποικιλία τροφών αλλά αμέσως απέρριψαν να φάνε τον αδιάκριτο πολτό. Όταν κρατιόνταν η συνοχή των υλικών, τότε τα πουλιά έτρωγαν το μίγμα των πολτών, των λαχανικών και των φρούτων. Τα έντονα χρώματα ελκύουν τους παπαγάλους και θα πρέπει να προσφέρονται στο ημερήσιο μείγμα. Το πορτοκαλί, το κίτρινο και το κόκκινο είναι πολύ πιο ελκυστικά σαν χρώματα για τους παπαγάλους απ’ ότι το καφέ και το πράσινο. Τα καρότα και τα παντζάρια είναι πολλές φορές οι πρώτες τροφές που θα καταναλώσει ένας παπαγάλος.
Βιολογικά και Γενετικά Τροποποιημένα τρόφιμα
Τέλος υπάρχει το θέμα σχετικά με τα βιολογικά και τα Γ. Τ. (γενετικά τροποποιημένα) που θα πρέπει να σκεφτούμε. Όταν είναι δυνατόν προσπαθώ να ταΐζω τα πουλιά μου με βιολογικά προϊόντα, αλλά δεν είναι όλα τα προϊόντα διαθέσιμα από πηγές βιολογικής γεωργίας. Πολλές φορές χρειάζεται να είμαι ελαστικός σε αυτό το θέμα, διότι μερικά τρόφιμα που είναι διαθέσιμα σε εμένα στο Μαϊάμι (μπραζίλ νατς) δεν έχουν πιστοποιημένη βιολογική πηγή προέλευσης.Τα Γ. Τ. είναι σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας τον Η. Π.Α. υγιή, αλλά εγώ δεν έχω πειστεί και τα αποφεύγω γενικότερα με κάθε κόστος. Αυτές είναι προσωπικές επιλογές. Θέλω για τα πουλιά μου ότι θα ήταν καλό και για εμένα. Κατά το τάισμα να είστε δημιουργικοί, ανοιχτόμυαλοι και να καταβάλετε την περισσότερη ενέργειά σας. Τα πουλιά σας θα είναι υγιέστερα κι αν προορίζονται για αναπαραγωγή θα είναι πολύ πιο παραγωγικά.
