Θα ήθελα να σας παρουσιάσω και να σας πω την ιστορία του μικρό μου εκτροφείο με λίγα λόγια και μεγάλο κόπο που κατασκεύασα. Πάντα είχα καναρίνια, απλά προσπαθούσα με ημίμετρα να τα αναπαράγω, μία στο μπαλκόνι, μία στις σκάλες, μια στην ταράτσα χώρο δεν έχω αφήσει με όλα τα επακόλουθα (γκρίνια) λίγο πολύ όλοι την έχουμε βιώσει. Έτσι κάποια στιγμή μετά από μία έντονη πτερόρροια και το σπίτι παντού πούπουλα ή εμένα με τα καναρίνια μου θα έδιωχναν ή θα έβρισκα μία λύση. Η λύση δεν ήταν εύκολη, γιατί και κόστιζε και κόπο ήθελε να κατασκεύαζα ένα ξύλινο εκτροφείο στην αυλή. Η απειρία μου όμως και χωρίς σκέψη κατασκευή είχε ημερομηνία λήξης, γιατί κάποια στιγμή όσο και συντήρηση κι αν κάνεις το ξύλο θα σαπίσει, συν κάποια μειονεκτήματα που έχει. Τότε αναγκάστηκα να το ξηλώσω και να το ξανά κατασκευάσω από την αρχή. Η κατασκευή μου αυτή την φορά έπρεπε να γίνει με σκέψη και συζήτηση, έτσι κατέληξα να επιλέξω το πάνελ για υλικό κατασκευής, που μπορεί να είναι ακριβότερο σαν υλικό, έχει όμως πολλά πλεονεκτήματα. Και έτσι έγινε. Ήθελα να καταθέσω την εμπειρία σαν παρακαταθήκη για κάποιον που είναι στα πρώτα βήματα του έτσι ώστε να αποφύγει τα "ράψε, ξήλωνε" αλλά και να γνωριζόμαστε σιγά σιγά. Η πρώτη φωτογραφία είναι το "ξήλωνε" και οι άλλες πως είναι τώρα. Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι καλές εκτροφές! 
