Θα ήταν εντελώς παράλογο φυσικά να αναλύσω την οικονομική κρίση στην εκτροφή μας την στιγμή που όλοι μας την βιώνουμε καθημερινά στα σπίτια μας, άλλοι πολύ άλλοι λιγότερο. Όμως πέρα από τις επιπτώσεις της όσων αφορά το οικονομικό κομμάτι της εκτροφής, υπάρχει ένα μεγάλο αντίκτυπο στην ουσία της εκτροφής.
Έτσι, φτάνεις στην εύκολη λύση, που μόνο εύκολη δεν είναι πραγματικά, να γίνεις "εκτροφέας" ή μεταπωλητής πτηνών. Έτσι απλά αφού στο βωμό της ανάγκης ή του χρήματος θυσιάζονται πολλά. Βέβαια, όταν αυτά αφορούν σε ζωντανές ψυχές, τότε τα πράγματα περιπλέκονται κατά πολύ και πρέπει να αντιμετωπίζονται με σύνεση και σοβαρότητα.
Παρατηρώ καθημερινά αναρτήσεις για πωλήσεις πτηνών στα κοινωνικά δίκτυα και μάλιστα με εντυπωσιακές επισημάνσεις που προστάζει η μόδα, όπως το "δαχτυλιδωμένα με δαχτυλίδι συλλόγου"!
Μία τακτική που για μένα προσωπικά δείχνει τη διάθεση και την προσπάθεια του πωλητή να αυξήσει την τιμή των πουλιών του. Στην ουσία πρόκειται για μια προσπάθεια εντυπωσιασμού, χωρίς πραγματική αξία για όσους γνωρίζουν τουλάχιστον τα βασικά της εκτροφής.
Στην πραγματικότητα, το δαχτυλίδι είναι μόνο ένα στοιχείο ταυτοποίησης των πουλιών για λόγους καταγραφής και αρχειοθέτησης και δεν αφορά σε τίποτα περισσότερο αφού μπορεί άλλωστε είτε να αφαιρεθεί εάν υπάρξει κάποιο πρόβλημα, είτε να τοποθετηθεί σε πουλιά που δεν προέρχονται από εκτροφή.
Επίσης, κανένας σύλλογος δεν σε κάνει εκτροφέα. Μέσω του συλλόγου μπορεί φυσικά να προμηθευθεί κάποιος τα δαχτυλίδια, αλλά ο πραγματικός του σκοπός και ο ρόλος είναι η προαγωγή της εκτροφής των μελών του μέσω της ενημέρωσης, των σεμιναρίων, των εκδηλώσεων και του εκθεσιασμού των πουλιών.
Στο σημείο αυτό θα δανειστώ μια φράση ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου που σε μια πρόσφατη σχετική συζήτηση μού είπε: Ο αγοραστής ή ο μελλοντικός ιδιοκτήτης το έχει "γραμμένο" το δαχτυλίδι συλλόγου. Θέλει απλά ένα υγιές, αρτιμελές πτηνό. Τι να το κάνει το δαχτυλίδι αν λείπουν από το πτηνό τα μισά του νύχια;
Η επιλογή, προετοιμασία, εκπαίδευση πριν τα εκτρεφόμενα είδη εγκλωβιστούν για μια έκθεση, γίνεται με εντατικούς ρυθμούς και τα διαγωνιζόμενα - εκθεσιαζόμενα είδη, γίνονται πραγματικοί σταρ.
Κάποια πτηνά θα ανέβουν στο βάθρο της κατηγορίας τους και κάποια άλλα όχι, είτε γιατί δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, είτε γιατί ήταν λίγο "άτυχα" το μικρό αυτό διάστημα των 5-10 λεπτών της κρίσης, είτε γιατί ο κριτής έκανε ένα μικρό λάθος (άλλωστε και αυτός είναι άνθρωπος), κάτι σπάνιο βέβαια όταν μιλάμε για καταξιωμένο και έμπειρο κριτή και όχι για κάποιον αυτοβαπτιζόμενο κριτή.
Ο πραγματικός κριτής των πουλιών δεν είναι άλλος από τον εκτροφέα. Εκεί δεν υπάρχουν λάθη γιατί τα λάθη έχουν καμιά φορά τραγικές εξελίξεις στη διαχείριση των εκτρεφόμενων ειδών. Με λίγα λόγια λάθη δεν επιτρέπονται από τον εκτροφέα.
Μια άλλη "μόδα" (ας μου επιτραπεί η έκφραση) που επικρατεί, είναι να γίνονται όλοι να Κριτές. Φυσικά και δεν είναι καθόλου λάθος σκέψη κάποιος να γίνει κριτής από τη στιγμή που έχει τις προϋποθέσεις βάση των κανονισμών (είτε εσωτερικών κανονισμών Ομοσπονδιών, είτε βάση της Παγκόσμιας COM).
Κατά τη γνώμη μου, η σειρά πάει ως εξής: Εκτροφή, Διακρίσεις, Κρίσεις. Αυτό φυσικά απαιτεί κάποια χρόνια για να γίνει και φυσικά δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη ή μέσα σε ένα - δυο χρόνια. Φυσικά στη χώρα που ζούμε οι κανονισμοί είναι μόνο για τους άλλους και όχι για τους εαυτούς μας, οπότε πολλά άλλα μπορούν ίσως να συμβαίνουν.
Απευθύνομαι κυρίως σε νέα παιδιά του χώρου και όχι ηλικιακά, που θέλουν να μπούνε σε αυτό το υπέροχο χόμπι που λέγεται εκτροφή και εκθεσιασμός. Να έχετε πάντα τα αυτιά σας και τα μάτια σας ανοιχτά, όσων αφορά την εκτροφή σας και τις συμμετοχές σας στις εκθέσεις.
Πάντα να είστε οι κύριοι Κριτές των πτηνών σας και ποτέ να μην πιστεύετε σε ευχολόγια ή κινήσεις εντυπωσιασμού.
Στις μέρες μας δεν είναι δύσκολο κάποιος να βρει μερικά άριστα ποιοτικά πτηνά για γεννήτορες. Η πραγματική εκτροφή όμως δεν είναι να αγοράσω τα άριστα πτηνά ενός καταξιωμένου εκτροφέα και να μου δώσουν τους επόμενους πρωταθλητές. Άλλωστε στην εκτροφή είναι διαδεδομένο ότι ένας πρωταθλητής μπορεί και ποτέ να μην σου δώσει πρωταθλητές, όταν εσύ δεν ξέρεις πως να το διαχειριστείς.
Οι πρωταθλητές γίνονται με κόπο, σωστή επιλογή γεννητόρων, σωστή διαχείριση, σωστό εκτροφείο, σωστές τροφές και φυσικά όρεξη για μάθηση και γνώση. Από την άλλη, οι εκτροφείς γίνονται με σωστές βάσεις, αληθινή και ανιδιοτελή αγάπη προς το είδος που εκτρέφουν, πάντα με σκυμμένο το κεφάλι και κλειστά αυτιά στις "σειρήνες" που καραδοκούν να υπνωτίσουν και να μαγέψουν τους συνανθρώπους τους.
Η οικονομική κρίση στην εκτροφή
Δυστυχώς, αρκετοί συνάνθρωποι μας καταλήγουν καθημερινά στην ανεργία και την ανάγκη για ένα επιπλέον έσοδο στο σπίτι τους, για μια ανάσα οικονομική. Όμως η ανάγκη σε οδηγεί σε επιλογές που δεν θα έκανες διαφορετικά, είτε γιατί δεν ήθελες ποτέ, είτε γιατί απλά δεν μπορούσες να κάνεις.Έτσι, φτάνεις στην εύκολη λύση, που μόνο εύκολη δεν είναι πραγματικά, να γίνεις "εκτροφέας" ή μεταπωλητής πτηνών. Έτσι απλά αφού στο βωμό της ανάγκης ή του χρήματος θυσιάζονται πολλά. Βέβαια, όταν αυτά αφορούν σε ζωντανές ψυχές, τότε τα πράγματα περιπλέκονται κατά πολύ και πρέπει να αντιμετωπίζονται με σύνεση και σοβαρότητα.
Παρατηρώ καθημερινά αναρτήσεις για πωλήσεις πτηνών στα κοινωνικά δίκτυα και μάλιστα με εντυπωσιακές επισημάνσεις που προστάζει η μόδα, όπως το "δαχτυλιδωμένα με δαχτυλίδι συλλόγου"!
Μία τακτική που για μένα προσωπικά δείχνει τη διάθεση και την προσπάθεια του πωλητή να αυξήσει την τιμή των πουλιών του. Στην ουσία πρόκειται για μια προσπάθεια εντυπωσιασμού, χωρίς πραγματική αξία για όσους γνωρίζουν τουλάχιστον τα βασικά της εκτροφής.
Στην πραγματικότητα, το δαχτυλίδι είναι μόνο ένα στοιχείο ταυτοποίησης των πουλιών για λόγους καταγραφής και αρχειοθέτησης και δεν αφορά σε τίποτα περισσότερο αφού μπορεί άλλωστε είτε να αφαιρεθεί εάν υπάρξει κάποιο πρόβλημα, είτε να τοποθετηθεί σε πουλιά που δεν προέρχονται από εκτροφή.
Επίσης, κανένας σύλλογος δεν σε κάνει εκτροφέα. Μέσω του συλλόγου μπορεί φυσικά να προμηθευθεί κάποιος τα δαχτυλίδια, αλλά ο πραγματικός του σκοπός και ο ρόλος είναι η προαγωγή της εκτροφής των μελών του μέσω της ενημέρωσης, των σεμιναρίων, των εκδηλώσεων και του εκθεσιασμού των πουλιών.
Στο σημείο αυτό θα δανειστώ μια φράση ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου που σε μια πρόσφατη σχετική συζήτηση μού είπε: Ο αγοραστής ή ο μελλοντικός ιδιοκτήτης το έχει "γραμμένο" το δαχτυλίδι συλλόγου. Θέλει απλά ένα υγιές, αρτιμελές πτηνό. Τι να το κάνει το δαχτυλίδι αν λείπουν από το πτηνό τα μισά του νύχια;
Η κρίση της εκτροφής στις εκθέσεις
Ένα άλλο θέμα που με βάζει σε σκέψεις τα τελευταία χρόνια, είναι η πολυπόθητη για όλους μας, η ώρα της κρίσης των πτηνών μας. Η στιγμή της αλήθειας όταν ύστερα από κόπους ενός ή ακόμα και περισσοτέρων ετών, κρίνεται και επίσημα η ποιότητα της δουλεία μας για όλο το προηγούμενο διάστημα.Η επιλογή, προετοιμασία, εκπαίδευση πριν τα εκτρεφόμενα είδη εγκλωβιστούν για μια έκθεση, γίνεται με εντατικούς ρυθμούς και τα διαγωνιζόμενα - εκθεσιαζόμενα είδη, γίνονται πραγματικοί σταρ.
Κάποια πτηνά θα ανέβουν στο βάθρο της κατηγορίας τους και κάποια άλλα όχι, είτε γιατί δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, είτε γιατί ήταν λίγο "άτυχα" το μικρό αυτό διάστημα των 5-10 λεπτών της κρίσης, είτε γιατί ο κριτής έκανε ένα μικρό λάθος (άλλωστε και αυτός είναι άνθρωπος), κάτι σπάνιο βέβαια όταν μιλάμε για καταξιωμένο και έμπειρο κριτή και όχι για κάποιον αυτοβαπτιζόμενο κριτή.
Ο πραγματικός κριτής των πουλιών δεν είναι άλλος από τον εκτροφέα. Εκεί δεν υπάρχουν λάθη γιατί τα λάθη έχουν καμιά φορά τραγικές εξελίξεις στη διαχείριση των εκτρεφόμενων ειδών. Με λίγα λόγια λάθη δεν επιτρέπονται από τον εκτροφέα.
Μια άλλη "μόδα" (ας μου επιτραπεί η έκφραση) που επικρατεί, είναι να γίνονται όλοι να Κριτές. Φυσικά και δεν είναι καθόλου λάθος σκέψη κάποιος να γίνει κριτής από τη στιγμή που έχει τις προϋποθέσεις βάση των κανονισμών (είτε εσωτερικών κανονισμών Ομοσπονδιών, είτε βάση της Παγκόσμιας COM).
Κατά τη γνώμη μου, η σειρά πάει ως εξής: Εκτροφή, Διακρίσεις, Κρίσεις. Αυτό φυσικά απαιτεί κάποια χρόνια για να γίνει και φυσικά δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη ή μέσα σε ένα - δυο χρόνια. Φυσικά στη χώρα που ζούμε οι κανονισμοί είναι μόνο για τους άλλους και όχι για τους εαυτούς μας, οπότε πολλά άλλα μπορούν ίσως να συμβαίνουν.
Απευθύνομαι κυρίως σε νέα παιδιά του χώρου και όχι ηλικιακά, που θέλουν να μπούνε σε αυτό το υπέροχο χόμπι που λέγεται εκτροφή και εκθεσιασμός. Να έχετε πάντα τα αυτιά σας και τα μάτια σας ανοιχτά, όσων αφορά την εκτροφή σας και τις συμμετοχές σας στις εκθέσεις.
Πάντα να είστε οι κύριοι Κριτές των πτηνών σας και ποτέ να μην πιστεύετε σε ευχολόγια ή κινήσεις εντυπωσιασμού.
Στις μέρες μας δεν είναι δύσκολο κάποιος να βρει μερικά άριστα ποιοτικά πτηνά για γεννήτορες. Η πραγματική εκτροφή όμως δεν είναι να αγοράσω τα άριστα πτηνά ενός καταξιωμένου εκτροφέα και να μου δώσουν τους επόμενους πρωταθλητές. Άλλωστε στην εκτροφή είναι διαδεδομένο ότι ένας πρωταθλητής μπορεί και ποτέ να μην σου δώσει πρωταθλητές, όταν εσύ δεν ξέρεις πως να το διαχειριστείς.
Οι πρωταθλητές γίνονται με κόπο, σωστή επιλογή γεννητόρων, σωστή διαχείριση, σωστό εκτροφείο, σωστές τροφές και φυσικά όρεξη για μάθηση και γνώση. Από την άλλη, οι εκτροφείς γίνονται με σωστές βάσεις, αληθινή και ανιδιοτελή αγάπη προς το είδος που εκτρέφουν, πάντα με σκυμμένο το κεφάλι και κλειστά αυτιά στις "σειρήνες" που καραδοκούν να υπνωτίσουν και να μαγέψουν τους συνανθρώπους τους.
