Γενικά Η μικρή Αθηνά
- Θεματοθέτης Nicoletta
- Ημερομηνία
ianos
PB Supporter
Γεια σου Νικολέττα, και παιδιά συγγνώμη αλλά από την πρώτη στιγμή, στο πρώτο μήνυμα δλδ, σκόπευα να βγω εκουσίως εκτός θέματος, αλλά δεν μπορώ να μην ρωτήσω. Για την κουκουβάγια φυσικά... Πού τη βρήκατε; έχει γονείς; Ταΐζεται από εσάς; Πόσον καιρό είναι μαζί σας; και να πω και κάτι ακόμα.
ελπίζω τα γάντια που χρησιμοποιείς να είναι δύο διαφορετικά και να μην μπερδευτούν καθόλου μεταξύ τους, διότι άλλο υποπτεύομαι ότι είναι το μικροβιακό φορτίο ενός αρπακτικού όπως η κουκουβάγια και τελείως διαφορετικό αυτό του μπατζι.
Κατά τα άλλα Νικολέττα είμαι πολύ ενθουσιασμένος που σε έχουμε στην παρέα μας, όχι μόνο λόγω της αγάπης σου στα ζώα / πτηνά και της ανθρωπιάς σου, αλλά επίσης διότι φαίνεσαι ιδιαίτερα υπεύθυνος και με ευαισθησίες άνθρωπος.
ελπίζω τα γάντια που χρησιμοποιείς να είναι δύο διαφορετικά και να μην μπερδευτούν καθόλου μεταξύ τους, διότι άλλο υποπτεύομαι ότι είναι το μικροβιακό φορτίο ενός αρπακτικού όπως η κουκουβάγια και τελείως διαφορετικό αυτό του μπατζι.
Κατά τα άλλα Νικολέττα είμαι πολύ ενθουσιασμένος που σε έχουμε στην παρέα μας, όχι μόνο λόγω της αγάπης σου στα ζώα / πτηνά και της ανθρωπιάς σου, αλλά επίσης διότι φαίνεσαι ιδιαίτερα υπεύθυνος και με ευαισθησίες άνθρωπος.
Ευχαριστω πολύ για το θερμό καλοσωρισμα ελπίζω μόνο να το αξίζω... Είναι το αγαπημένο μου είδος(και συγκεκριμένα οι τυτωνιδες) με συναρπαζει! Είναι φυσικό λοιπόν όταν ανακαλύψαμε τα αυγά σε ένα μεγάλο πλαστικό δοχείο μέσα στην αποθήκη να κινδυνευσω από αυτανάφλεξη! Κατάλαβα ότι είναι κουκουβαγιας γιατί την είδα να φεύγει και να κάθεται σε μια ελιά πιο πέρα όπου και την απαθανατησα με την Νικον που με τέσσερα παιδιά είναι προέκταση του χεριού μου( Το bird photography είναι χόμπυ αγαπημένο με μεγάλη συλλογή στο ενεργητικό μου.)τα άγγιξα να δω θερμοκρασία και ήταν ζεστά. Μετρησα περίπου δύο εβδομάδες για την εκκόλαψη και να που 13 μέρες αργότερα ο Θεός ου χάρισε μια ακόμα μοναδική εμπειρία. Ομως από εφτά αυγουλακια μόνο ένα κράτησαν. Οι κουκουβαγιες υπολογίζουν πόσα νεογνά μπορεί να μεγαλώσουν ανάλογα με το πόση τροφή αποφέρει η περιοχή που κηνυγουν. Οποτε στην Ελλάδα της κρίσης από εφτά κλωσσησαν ένα. Δεν επεμβαίνω με κανένα τρόπο παρά μόνο για να το παρατηρώ να το φωτογραφίζω και να καταγράφω την ηλικία του... Και ναι το έχω ταράξει στα χάδια! Τους αρέσουν πολύ!Έχει και τους δύο γονείς και κατά τις 8 30 εχουν ήδη φύγει για κυνήγι όποτε κάθε δύο τρεις μέρες πάω και την βλέπω και της μιλάω και την χαϊδεύω. Τωρα ειναι 34 ημερων και έχει αρχισει και χανει το νεογνικο πουπουλο και την θεση του παίρνει το περιφημο φτερωμα που την κανει να πετα τοσο αθορυβα.. Πλεον.
καθεται στο χέρι μου.. Είναι μοναδική εμπειρία.
όχι τα γάντια είναι δύο ζευγάρια! τρέφονται με ποντικακια οπότε ο κίνδυνος μόλυνσης ήταν στο μυαλό μου...
καθεται στο χέρι μου.. Είναι μοναδική εμπειρία.
όχι τα γάντια είναι δύο ζευγάρια! τρέφονται με ποντικακια οπότε ο κίνδυνος μόλυνσης ήταν στο μυαλό μου...
Το είχα ξαναγράψει κάπου ότι μετά τους παπαγάλους οι κουκουβάγιες με συναρπάζουν περισσότερο. Είσαι πολύ τυχερή που ζεις αυτή την εμπειρία κι εμείς που τη μοιράζεσαι μαζί μας. Σχετικά με τα αυγά τους, πώς κατάλαβες τι απέγιναν; Η δικιά μου ιδέα είναι ότι ίσως να τους τα έκλεψαν τα ποντίκια.
Να σας γνωρίσω την μαμά...
Σκεφτηκα τα ποντικια η φιδι αλλά δεν ξέρω γιατί άφησαν μόνο ένα αυγό σε αυτήν την περίπτωση...ψαχνωντας στο ίντερνετ για το ποσα καταλήγουν να μεγαλώσουν οι κουκουβάγιες διάβασα αυτό για την επαρκεια τροφής, σκεφτηκα ότι μάλλον αυτό ισχυει γιατί άφησαν ένα.
Σκεφτηκα τα ποντικια η φιδι αλλά δεν ξέρω γιατί άφησαν μόνο ένα αυγό σε αυτήν την περίπτωση...ψαχνωντας στο ίντερνετ για το ποσα καταλήγουν να μεγαλώσουν οι κουκουβάγιες διάβασα αυτό για την επαρκεια τροφής, σκεφτηκα ότι μάλλον αυτό ισχυει γιατί άφησαν ένα.
ianos
PB Supporter
Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλές επιφυλάξεις για την προσέγγιση σου στο θέμα του ελέγχου από μέρους των γονέων των αυγών που θα εκκολαφθούν αναλόγως με την επάρκεια τροφής. Ο ανάλογος έλεγχος θα μπορούσε να γίνεται ως προς την απόθεση αυγών ή ως προς την επιβίωση των νεοσσών, αλλά δεν είναι ότι έχω και άποψη επ' αυτού. Από την άλλη πλευρά το σκεύος στο οποίο κλώσσησαν μου φαίνεται κάπως ακατάλληλο για φωλιά, (όχι ότι πάλι ξέρω κάτι, αλλά τις σκέψεις μου θέτω), οπότε επειδή σε άλλο είδος κουκουβάγιας έχω ακούσει από φίλη μου (που επίσης η κουκουβάγια γεννά στην αποθήκη της) ότι σε διαδοχικές χρονιές το θηλυκό επέλεξε το ίδιο σημείο για να φωλιάσει, θα σου έλεγα ότι του χρόνου, ίσως θα μπορούσες να τοποθετήσεις κάποιο άλλο δοχείο ή και άλλα υλικά για την επίστρωσή του και ίσως να έχετε περισσότερα μωράκια. Είναι πραγματικά κουκλάκια.
- Εγγραφή
- 7 Απρ 2006
- Μηνύματα
- 20.400
Για ποιο λόγο Γιάννη. Εννοώ, τι σε έκανε να φτάσεις σε αυτή τη σκέψη;
ianos
PB Supporter
Δεν έχει καμία επίστρωση Σταύρο, για αυτό το σκέφτηκα... Δεδομένου του ότι οι κουκουβάγιες γενικά (και κατά το άρθρο) συχνά χρησιμοποιούν φωλιές άλλων πτηνών, οι οποίες φαντάζομαι θα είναι στρωμμένες με διάφορα υλικά.
Η αλήθεια είναι ότι λίγο που το έψαξα δεν βρήκα κάτι για υλικά επίστρωσης για το συγκεκριμένο είδος...
Τελευταία επεξεργασία:
George Kouth
PB Member
Καιρός να μας την παρουσιάσεις και εδώ μιας και έχουμε και άλλοι κοινό ενδιαφέρον.
Πραγματικά φοβερή εμπειρία πάντως η παρακολούθηση ανάπτυξης μιας κουκουβάγιας!
Από όσο ξέρω, γενικά δεν έχω κάποια πηγή ή κάτι τέτοιο, οι φωλιές από τις κουκουβάγιες κάπως έτσι είναι. Επιλέγουν κλειστά σημεία με μια σχετικά μεγάλη τρύπα και φωλιάζουν εκεί με λιγοστά υλικά επίστρωσης.
Πραγματικά είναι εντυπωσιακή εμπειρία!
Σίγουρα θα μένεις σε κάποιο όμορφο μέρος εκτός Αθηνών, οπότε έχεις όλα τα όμορφα της επαρχίας.
Οι γονείς αν σε δουν να κρατάς το μικρό τους, πιστεύεις θα σου έκαναν επίθεση;
Θέλουμε πολλές φωτογραφίες όσο μεγαλώνει το μικρούλι, για να βλέπουμε τις αλλαγές που θα γίνονται κατα την ανάπτυξη του.
Είσαι πολύ τυχερή, αλλά πιστεύω ότι το αξίζεις κι όλας, μιας και φαίνεσαι πολύ γλυκός άνθρωπος! :)
Σίγουρα θα μένεις σε κάποιο όμορφο μέρος εκτός Αθηνών, οπότε έχεις όλα τα όμορφα της επαρχίας.
Οι γονείς αν σε δουν να κρατάς το μικρό τους, πιστεύεις θα σου έκαναν επίθεση;
Θέλουμε πολλές φωτογραφίες όσο μεγαλώνει το μικρούλι, για να βλέπουμε τις αλλαγές που θα γίνονται κατα την ανάπτυξη του.
Είσαι πολύ τυχερή, αλλά πιστεύω ότι το αξίζεις κι όλας, μιας και φαίνεσαι πολύ γλυκός άνθρωπος! :)
Σε ευχαριστώ πολύ! Οι γονεις εχουν συνηθως φύγει το σούρουπο.Αλλα μια φορά που ήταν μέσα άκουσα ενώ πλησίαζα ένα κοφτό κράξιμο από τον αρσενικό που ήταν σε ένα δέντρο πιο πέρα και 3 δευτερόλεπτα αργότερα βγήκε η μαμά και πέταξε και έκατσε να με κοιτάει. Δεν φωνάζει το μικρούλι καθόλου ενώ το πιάνω όποτε δεν τους καλεί. Αυτο έχω καταλαβει.Απλα με κοιτούσαν.
Η αλήθεια είναι μένω Πύργο Ηλείας και μάλιστα 6 χλμ έξω από το κέντρο πράγμα που μου επιτρέπει να απολαμβάνω το απίστευτο τραγούδι των κοτσυφιων και τα πουλιά που περνούν από τα δέντρα του σπιτιού συνεχεια. Καπως έτσι ξεκίνησα να τα φωτογραφιζω. Σπινους, φλώρους, καρδερίνες, σμηνη από ψαρονια, σπουργίτια χελιδόνια, καρακάξες και νανογερακα και ενας χρυσαετός μεγαλος πάνω στην κληματαριά(έπαθα συγκοπή).
Η αλήθεια είναι μένω Πύργο Ηλείας και μάλιστα 6 χλμ έξω από το κέντρο πράγμα που μου επιτρέπει να απολαμβάνω το απίστευτο τραγούδι των κοτσυφιων και τα πουλιά που περνούν από τα δέντρα του σπιτιού συνεχεια. Καπως έτσι ξεκίνησα να τα φωτογραφιζω. Σπινους, φλώρους, καρδερίνες, σμηνη από ψαρονια, σπουργίτια χελιδόνια, καρακάξες και νανογερακα και ενας χρυσαετός μεγαλος πάνω στην κληματαριά(έπαθα συγκοπή).
Όπως είπα και πιο πάνω δεν επεμβαίνω με κανένα άλλο τρόπο περαν της παρατήρησης θα το θεωρούσα ασέβεια εκ μέρους μου. Ειναι προνόμιο και μόνο που γέννησε στην αποθήκη μας. Παντως έχει μείνει αρκετό άχυρο στην μέσα εσωτερική γωνία από μια κατσίκουλα που είχαν τα πεθερικά μου, αλλά προτίμησαν το βαθύ, ύψους περιπου 80 εκατοστά έως μέτρο πλαστικό..Ίσως θεώρησαν ότι λόγω βάθους είναι ασφαλές. Δεν ξέρω. Επισης έχουμε φτιάξει ένα κουκουβαγιοσπιτο από ξύλο και το τοποθετήσαμε πάνω σε κορμό - στυλο δεκαρι σε ύψος τριών μέτρων. Το είχαμε πίσω κοντά στην απόθηκη. Το αφήσαμε εκεί πέντε χρόνια. Καμία δεν έκανε φωλιά. Το κατεβάσαμε στα δύο μέτρα και πάλι τίποτα.Φετος για πρώτη φορά το περιτριγύριζε και την έβγαλα και φωτό αλλά το απέρριψε. Μετά την έβγαλα που τριγύριζε στο μπαλκόνι ενός σπιτιού που δεν μένουν πιο πέρακαι στην καμινάδα ενός άλλου. Τελικα κατέληξε στην αποθηκη. Εχω φωτογραφίες για την αναζήτηση της.
.. Να συμπληρώσω ότι επέμεινε να διαλέξει αυτό το μέρος παρόλο που έξω από την πόρτα της αποθήκης ξαπλώνει από το πρωί έως το βράδυ η Άντα η πιτμπουλιτσα μεγαλόσωμη γαρ , αλλά δεν την αποθάρρυνε.
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εκπληκτική εμπειρία, ευχαριστούμε που τη μοιράστηκες μαζί μας. Για όποιες φωτογραφίες θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας και που θεωρείς ότι είναι εκτός θέματος, μπορείς να δημιουργήσεις Θεματικά άλμπουμ στα media θεωρώ ότι θα έχεις πολύ ενδιαφέρον υλικό! Συγχαρητήρια και για τον τρόπο προσέγγισης σου Νικολέτα.
gregog7
PB Member
Χμμ, λες τα ποντίκια ή φίδι να προσπάθησε να κλέψει αυγό αρπακτικού; Πολύ τολμηρό και τυχερό συνάμα αφού το κατάφερε 6 φορές.
Εκπληκτική θέμα, σπάνιο.
Υγ
Έχω έναν συνάδελφο που ασχολείται με αρπακτικά, έχει δύο γεράκια. Τον ψήνω να μας τα δείξει αλλά δεν ψήνεται με τπτ. Μάλιστα το ένα το θηλυκό περισυ τέτοιο καιρό το τάιζα κατά την απουσία του. Άλλη αίσθηση πραγματικά.
Επιστρέφω στο θέμα με update σημερινό για την Σοφία την κουκουβάγια ( κλισέ το όνομα;). Σήμερα είναι 36 ημερών και παρόλο που η αίσθηση του κίνδυνου της βελτιώνεται και σήμερα όταν την έπιασα να την σηκώσω στριγγλισε δύο τρεις φορές δεν ήρθαν οι γονεις της.
Η αποθήκη που είναι το δοχείο είναι σχεδόν σκοτεινή και είναι αυτή:
Η πόρτα είναι πάντα κλειστή αλλά η γονείς της μπαίνουν και βγαίνουν από το 15ποντο κενό πάνω από το λευκό πάνελ.
Και αυτό είναι το κουκουβαγιοσπιτο που σας έγραψα προχτές :
Και εδώ είναι μια φωτογραφία που την τσακωσα να κάθεται στην άκρη του
Και 50 εκατοστά πιο δίπλα στη περίφραξη:
Η αποθήκη που είναι το δοχείο είναι σχεδόν σκοτεινή και είναι αυτή:
Η πόρτα είναι πάντα κλειστή αλλά η γονείς της μπαίνουν και βγαίνουν από το 15ποντο κενό πάνω από το λευκό πάνελ.
Και αυτό είναι το κουκουβαγιοσπιτο που σας έγραψα προχτές :
Και εδώ είναι μια φωτογραφία που την τσακωσα να κάθεται στην άκρη του
Και 50 εκατοστά πιο δίπλα στη περίφραξη:
Μεγάλο προνόμιο που δεν θα το ξεχάσω ποτέ.Ακομα και αν ξαναγεννησει εκεί το ζευγάρι ( σιγά μην το κάνουν με την τρελή να πασπατευει τα μικρά τους) δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που κράτησα ένα ασπρο χνουδωτό μπαλάκι στα χερια μου και αισθανομουν την καρδιά του στην παλάμη μου. Ειναι μάθημα για το μεγαλείο της φύσης και της ζωής.
Η μικρούλα δυνάμωσε αρκετά και μεγάλωσε και κάπου αυτήν την εβδομάδα πέταξε και έφυγε κάπου μεταξύ 40ης και 49ης μέρας από την εκκόλαψη... Ναι, δεν θα καθόταν για πάντα αλλά δεν πρόλαβα να την δω και να την χαιδεψω και να της ευχηθώ καλή τυχη... Ουφ καλύτερα, δεν μπορώ τους αποχωρισμούς..
ianos
PB Supporter
Εύχομαι όλα καλά για τη μικρούλα και. Του χρόνου πάλι τέτοια!