Καλημέρα! Είμαι εντελώς καινούργιο μέλος στην ομάδα σας. Από μικρή ο μπαμπάς μου έφερνε πολλά πουλάκια στο σπίτι άρα έχω μεγαλώσει με καναρίνια, καρδερίνες που τις ταΐζαμε στο χέρι με οδοντογλυφίδες μέχρι να μεγαλώσουν, παπαγαλάκια, ορτύκια, λούγαρα,μέχρι και πληγωμένο αετό είχε φέρει και τον κρατήσαμε στην βεράντα μέχρι να φτιάξει το φτερό του. Πλέον ζω με την οικογένειά μου στην Αθήνα, σε διαμέρισμα, 5 άτομα, 2 γάτες, 1 σκύλο, 1 καναρίνι. Πολλά αλλά τα βγάζω πέρα. Σε σημείο που ο γιός μου 11 ετών στις 18 θέλει τόσο μα τόσο πολύ έναν African grey. Χρόνια βλέπει σε γνωστό κατάστημα τέτοιου είδους πουλιά και τα έχει αγαπήσει. Με γοητεύει κι εμένα η ιδέα ΑΛΛΑ δε ξέρω αν είμαι έτοιμη. Δε ξέρω αν φωνάζει πολύ και όλη την ημέρα. Δε ξέρω πόσες ώρες χρειάζεται εκτός κλουβιού, δε ξέρω αν κουτσουλαει παντού, δε ξέρω αν καταστρέφει πράγματα, δε ξέρω τι ώρες πρέπει να κοιμάται. Επίσης, ο γιός μου τον θέλει στο υπνοδωμάτιό του. Τι θα γίνεται όταν είναι σχολείο και γυρνώντας έχει ιδιαίτερα και διάβασμα; Αν τον πάρω εγώ, φοβάμαι ότι θα δεθεί μαζί μου-όπως όλα τα υπόλοιπα ζώα- και ότι θα θεωρεί εμένα αφεντικό και δε το θέλει ούτε ο γιός μου, ούτε εγώ. Εγώ γενικά θέλω και μου αρέσει να ασχολούμαι, αλλά έχω ένα θέμα με την τάξη και την καθαριότητα και τις ώρες ύπνου, με την ησυχία. Και η ερώτησή μου είναι, μήπως είμαι υπερβολική και μεγαλοποιώ τα πράγματα ή είναι όπως τα σκέφτομαι; Μακάρι να μου απαντήσετε, για να πω στον γιο μου να ελπίζει σε δώρο γενεθλίων σε African grey ή όχι.