Ο παπαγάλος στο δωμάτιο είναι δίκοπο μαχαίρι. Όσο έμενα στην Λευκάδα 1 χρόνο και λίγο, είχα τον Λινκ (ringneck) στο δωμάτιο μαζί μου. Το δωμάτιο μου όμως ήταν τελείως άδειο. Το ίδιο βέβαια και η κουζίνα. Με αυτό τον τρόπο μπορούσα να τον έχω ελεύθερο χωρίς να αγχώνομαι για το οτιδήποτε πέρα από την μπαλκονόπορτα. Ο Λινκ όμως και ο κάθε Λινκ μαθαίνουν σε μια ρουτίνα. Αυτή η ελευθερία είναι που τους αρέσει και που την ζητάνε όλο και περισσότερο. Ένα χρόνο μετά συζώ με την κοπέλα μου και μένουμε μαζί 6 μήνες. Έτυχε να έχει τις ίδιες απόψεις με εμένα. Οπότε τον έχουμε ελεύθερο όσο είναι κάποιος στο σπίτι και στο κλουβί τον βάζουμε μόνο όταν έχουμε επισκέψεις ή είναι βράδυ. Αν όμως δεν τον ήθελε τόσο ελεύθερο θα κατέληγε (που δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση) σε κάποια γωνιά του σπιτιού.
Οπότε θα σου πρότεινα από την αρχή να είναι σε ένα χώρο στον οποίο έχουν πολλά άτομα πρόσβαση ώστε ότι κι αν συμβεί αργότερα στην ζωή σου (σχέση, συγκατοίκηση, μετακόμιση) δεν θα έχεις ποτέ πρόβλημα στις νέες προσαρμογές. Θα έχει μάθει και μόνος και με παρέα. Ο Λινκ που μένει πλέον στο σαλόνι με το που θα βγει ο ήλιος, αρχίζει τις κραυγές μέχρι να σηκωθώ και να έρθω να του αλλάξω νερό και φαγητό. Αν δεν το κάνω απλά συνεχίζει τις κραυγές.
Οπότε θα πρέπει να ρωτήσεις τον εαυτό σου εάν είναι έτοιμος ή να αδειάσει το δωμάτιο ή να τρέχει πίσω από έναν παπαγάλο όσο αυτός βρίσκεται εκτός κλουβιού.
Αν κρίνω με βάση τον Λινκ μασουλάει οτιδήποτε είναι χάρτινο, πλαστικό ή ξύλινο. Οπότε μέχρι να μάθει να ακούει στο μη, μου έσπασε μια οθόνη κινητού, με έβαλε να βάλω υφάσματα στα καλώδια που έχουν ρεύμα και να μην αφήνω τίποτα πάνω στο τραπέζι (τσιγάρα, κινητό, λεφτά, κλειδιά, φαγητό).
