Γενικά Θα μπορέσει λόγω αναπηρίας να ζευγαρώσει;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Mary27
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

Mary27

PB New Member
Εγγραφή
5 Νοε 2013
Μηνύματα
151
Καλησπέρα σε όλους!
Έχω ενα καναρινάκι σχεδόν 4 χρονών... Προ διετίας, ειχα ζητησει συμβουλες και εδω γιατί ξαφνικά και χωρίς να καταλάβω ποτέ το λόγο, μάτωνε και τελικά εχασε από το ένα πόδι τα τρία μπροστινά δαχτυλακια. Έμεινε μόνο η πατουσα και το πίσω δάχτυλο... Προσπαθώντας να ισορροπεί,έχει παραμορφωτική αρθρίτιδα στο άλλο, δλδ έχει κανει ενα μεγάλο "κάλο" και στραβώνει το άλλο πόδι για να ισορροπει..
Με παρότρυνση του γιατρου τοτε, ειχα "ντυσει" με υφασμα τις πατήθρες τις οποίες αλλάζω καθε βδομάδα εκτος αν λερωθεί νωρίτερα. Επίσης τα βράδυα, για να μην κουράζεται και πέφτει, κοιμαται πάνω σε πλαστικό τάπερ μεσα στο κλουβί..
Οσο δύσκολα αν ακούγονται, γιατί στο παραμικρό λέρωμα πανε κατευθείαν για πλύσιμο υφασμα/ταπερ, ειναι ενα φυσιολογικότατο πουλάκι που κελαηδάει, πηδάει από κλαδί σε κλαδι και γενικά δεν εχει πρόβλημα..
Σκέφτηκα τη νεα αναπαραγωγική περίοδο να το ζευγαρώσω, ήδη καθε χρόνο εκείνη τη φάση, σκίζει χαρτιά κλπ.. Το θέμα είναι αν με όλη αυτή την "αναδιαμόρφωση" που έχω κάνει στο κλουβί αν μπορεί να συνυπάρξει με φυσιολογική θυλυκια.. Εχω διαβασει περιπτώσεις να τσακώνονται, να τσιμπά η θηλυκια το αρσενικό και ότι αν εχει θηλυκό μέσα κοντα του χαλαει το κελαηδισμα του.. Θα το κανω για να χει μια συντροφια και γιατι οχι να κανει και κανενα πουλακι αλλα θα θελα να ξερω από καποιον έμπειρο εδώ αν όντως θα είναι οκ και δεν θα επιβαρυνθεί/στρεσαριστεί...
Με βάση όλα αυτά που αναφέρω θα μπορέσει να συνυπάρξει νορμάλ με θηλυκιά;Η' θα στρεσαρεται,θα τον τσιμπάει το θηλυκό και θα ναι χειρότερα;
 
Κατ'αρχάς σου αξίζουν συγχαρητήρια για την επιμονή σου, τον κόπο για όλη αυτή τη φροντίδα και την αγάπη που απλόχερα χαρίζεις στο μικρό σου φίλο. Πολλοί, δυστυχώς, θα το ξεφορτωνόντουσαν το καημένο...
Αλλά μήπως- αν το πρόβλημά του είναι γενετικό(παραμορφωτική αρθρίτιδα κλπ)-μήπως είναι καλύτερα να μην μπει σε αναπαραγωγή;
 
Οφείλω να σε συγχαρώ την προσπάθεια και την περιποίηση που προσφέρεις στο μικρό φτερωτό και ανάπηρο καναρίνι σου.
Οι απαιτήσεις της εποχής αναπαραγωγής των καναρινιών είναι σχετικά μεγάλες και εκτός από αρτιμέλεια απαιτείται καλή υγεία και στα δυο πουλιά.
Λαμβανομένης όμως τόσο της δικής σου συμμετοχής όσο και της σχετικά ελαφριάς αναπηρίας του φίλου σου θεωρώ πως αν τον προετοιμάσεις σωστά θα καταφέρεις να εξασφαλίσεις απογόνους του. Η μοναδική ένσταση που έχω αφορά την απαραίτητη περιποίηση και τα σχετικά με τα "πανιά" που μπορεί να αποτελέσουν πηγή κινδύνων των μικρών του...
Αν λοιπόν εσύ βλέπεις πως όλα τα παραπάνω θα είναι στον απόλυτο έλεγχό σου... Τότε καλή προετοιμασία... και φωτογραφίες από την αναπαραγωγή του (όταν με το καλό ξεκινήσει).
αν το πρόβλημά του είναι γενετικό(παραμορφωτική αρθρίτιδα κλπ)-
Από αυτά που γνωρίζω ... συνήθως προέρχεται από μη ισορροπημένη και κακή διατροφή...
 
Σας ευχαριστω πολυ καταρχας για τις απαντησεις σας!
Εχουν περασει δυο χρονια απο τοτε, που και ο γιατρος ακομα δεν πιστευε οτι θα τα καταφερει.. Τωρα πια ειναι οκ απλα εχουμε "προσαρμοστει" και εμεις για να το εξυπηρετησουμε και αυτο ωστε να καταφερει να εχει μια νορμαλ ζωη.. Το θηλυκο αρχικα οταν το παρω θα ναι για συντροφια του, δεν αποσκοπω κατευθειαν να ζευγαρωσουν κ να κανουν πουλακια.. Με προβληματιζει ομως το αν θα του αρεσει τελικα να χει και "συγκατοικο" ή αν θα στρεσαρεται επειδη το αλλο θα ναι πιο "δυνατο", δλδ θα πεταει πιο ευκολα κλπ.. Πιστευετε οτι ενα τετοιο πουλακι μπορει αρχικα να συνυπαρξει με ενα αλλο χωρις προβλημα; Ή επειδη ειναι πιο αδυναμο θα στρεσαρεται και θα ναι χειροτερα;

Επισης ισχυει οτι το θηλυκο πρεπει να ναι στο ιδιο κλουβι μονο στην περιοδο αναπαραγωγης και οχι για ολο το χρονο;
 
Η συγκατοίκηση έχει πάντα μπελάδες. Ο διαμερισμός της τροφής στα ζώα ακολουθεί "άγριους" κανόνες στους οποίους ο φίλος σου θα βρίσκεται πάντα με τους χαμένους.
Θα σου πρότεινα η μοναδική περίπτωση συμβίωσης να γίνει μόνο όταν το θηλυκό έχει σχεδόν ετοιμάσει τη φωλιά, πολύ προσεκτικά και με το διαχωριστικό να βρίσκεται στην αρχή ανάμεσά τους...
Υ. Γ. Διαφορετικά ας μείνει καλύτερα μόνος του.
 
Δηλαδη απ´οτι καταλαβα ειναι ρισκο το αν θα ειναι οκ μεταξυ τους ή οχι..
Η φαση που να εχουν διαχωριστικο τα βοηθα να "γνωριστουν" σε αποσταση ασφαλειας; Για ποσο αυτο;
Η προοπτικη να μεινουν συνεχως χειμωνα καλοκαιρι μαζι στο ιδιο κλουβι χωρις τσακωμους ειναι εφικτη;
Misalouris και γω αυτο φοβαμαι, επειδη "υστερει" σε σχεση με ενα κανονικο πουλακι, μηπως το αλλο που θα μπει στο χωρο του το στρεσαρει και αντι για καλο,τελικα αποδειχτει λαθος επιλογη, σε ενα υποθετικο σεναριο αν ηταν δικο σας, με τη δεδομενη κατασταση πώς θα "φερνατε" το θηλυκο στο κλουβι; Επαναλαμβανω οχι απαραιτητα με σκοπο το ζευγαρωμα αλλα για να χει παρεα..
 
Misalouris και γω αυτο φοβαμαι, επειδη "υστερει" σε σχεση με ενα κανονικο πουλακι, μηπως το αλλο που θα μπει στο χωρο του το στρεσαρει και αντι για καλο,τελικα αποδειχτει λαθος επιλογη, σε ενα υποθετικο σεναριο αν ηταν δικο σας, με τη δεδομενη κατασταση πώς θα "φερνατε" το θηλυκο στο κλουβι; Επαναλαμβανω οχι απαραιτητα με σκοπο το ζευγαρωμα αλλα για να χει παρεα..
Μόνο για αναπαραγωγή θα έβαζα σε τέτοια αλλαγή ένα πουλί που έχει θέματα αρτιμέλειας...
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις θα συνέχιζα όσο καλύτερα μπορούσα την περιποίηση... Που σε κάποιες περιπτώσεις αυτό είναι και το ιδανικό!
 
Καταλαβα, αρα εφοσον εμενα αρχικος μου σκοπος ηταν η συντροφια, απορριπτεται η επιλογη για θηλυκο..
Και κατι αλλο, μιας και ειστε γνωστης.. Τελικα (σε υγιη πουλια παντα) ενδυκνειται να μενουν συνεχεια μαζι αρσενικο κ θηλυκο; Εχω ακουσει οτι χαλαει το κελαηδισμα του αρσενικου ή σταματαει και τελειως αν εχει παντα διπλα το θηλυκο εφοσον κελαηδα για να προσελκυσει το θηλυκο και ειχα και περίπτωση φιλης μου που οταν εφερε το θηλυκο σταματησε εντελως ο αρσενικος να κελαηδα και δεν ζευγαρωσαν τελικα ποτε αλλα ηταν "φιλαρακια"...
αν ειναι σε περιοδο αναπαραγωγης (δεν μιλαμε για εκτροφεις που μελετουν το θεμα αυτο ως προς τι θα ζευγαρωσουν κλπ) ποσο διαστημα τα αφηνει κανεις μαζι;βδομαδες; Μεχρι να φυγουν απο τη φωλια οι νεοσσοι;
Ευχαριστω πολυ για τις χρησιμες πληροφοριες!
 
τελικα (σε υγιη πουλια παντα) ενδυκνειται να μενουν συνεχεια μαζι αρσενικο κ θηλυκο;
Είναι εφικτό να συγκατοικήσουν αλλά όχι δεν ενδεικνύεται. Για πολλούς λόγους! Γενικά τα καναρίνια και στην άγρια φύση βρίσκουν ζευγάρι και ζευγαρώνουν μόνο την άνοιξη που θέλουν να διαιωνίσουν το είδος τους. Όλο τον υπόλοιπο καιρό είναι χωριστά.

αν ειναι σε περιοδο αναπαραγωγης (δεν μιλαμε για εκτροφεις που μελετουν το θεμα αυτο ως προς τι θα ζευγαρωσουν κλπ) ποσο διαστημα τα αφηνει κανεις μαζι;βδομαδες; Μεχρι να φυγουν απο τη φωλια οι νεοσσοι;
Είναι μια απάντηση που δεν μπορεί να στη δώσει κανείς γιατί εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ιδανικά το ζευγάρι μένει χωρισμένο για κάποιο διάστημα που δεν είναι στάνταρ, γνωρίζονται, αρχίζουν τα φιλάκια, τα ταίσματα και τα κελαιδήσματα με το κάγκελο ενδιάμεσα και το θηλυκό να στήνεται από την άλλη μεριά για να βατευτεί. Τότε είναι έτοιμα να βγάλεις το χώρισμα. Κάνεις όμως δεν μπορεί να ξέρει πόσο διάστημα χρειάζονται για να γνωριστούν να πυρώσουν και να είναι και τα δύο έτοιμα συγχρόνως. 2 μέρες; 2 βδομάδες; 1 μήνα; Και αυτό είναι το πιο δύσκολο στην αναπαραγωγή καναρινιών θεωρώ.. το σωστό timing. Αν επιτευχθεί μια σωστή γνωριμία τότε και η αναπαραγωγική διαδικασία θα είναι μια χαρά! Αν λοιπόν βγάλουμε το χώρισμα όταν και τα δύο είναι έτοιμα και έχουν γνωριστεί και είναι φυσικά υγιή καναρίνια θα έχουμε και ένα επιτυχημένο ζευγάρωμα, και ιδανικά θα παραμείνουν μαζί μέχρι να απογαλακτιστούν και οι νεοσσοί της τελευταίας γέννας! Όλα αυτά ιδανικά έτσι.. In real life, μπορεί να συμβούν πολλά. Ο μπαμπάς να είναι επιθετικός απέναντι στα αυγά, η μαμά να μην κλωσάει, να μην στρώνει φωλιά και πολλά άλλα.. αλλά αν έχουν ηρεμία, καθαριότητα, σωστή διατροφή και γίνει σωστά η γνωριμία συνήθως δεν υπάρχουν προβλήματα και όλα κυλούν ομαλά.

Όσον αφορά το δικό σου καναρινάκι τον μόνο ενδοιασμό που έχω στο να το ζευγαρώσεις ή όχι είναι το άγχος και το στρες που θα προκαλείται στο ζευγάρι και περισσότερο στη θηλυκιά που δεν έχει συνηθίσει την όλη αναστάτωση του υφάσματος, τάπερ, βάλε βγάλε χέρι κτλ. Στην περίοδο αυτή πρέπει να τα αφήνουμε όσο πιο ήσυχα γίνεται και να κάνουμε όσο λιγότερες κινήσεις γίνεται. Μια φορά την ημέρα μόνο φαγητό και νερό και μετά διακριτική παρακολούθηση από μακριά και άμεση επέμβαση αν χρειαστεί. Μια λύση στο πρόβλημα αυτό είναι μια εξοικειωμένη με τον άνθρωπο θηλυκιά που δεν φοβάται τόσο πολύ... Δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο!
 
Αν επιλέξεις να το ζευγαρώσεις, να το προσπαθήσεις αρχικά βάζοντας τα σε ζευγαρώστρα με το διαχωριστικό στη μέση, ώστε να βλέπονται και αν παρατηρήσεις αυτά που ειπώθηκαν πιο πάνω (όρεξη για να φτιάξει φωλιά, χημεία μεταξύ τους κλπ ) τότε μόνο το βγάζεις...
 
Back
Top