Παιδιά καλησπέρα.. Πριν περίπου 2.5 μήνες βρήκα στον δρόμο αβοηθητη μια μικρή καρακάξα η οποία δεν μπορούσε να πετάξει. Πιθανώς να έπεσε από την φωλιά της. Αποφάσισα να την πάρω στο σπίτι. Την βάλαμε με την σύζυγό μου σε ένα κλουβί και την ταιζαμε φρούτα και κιμά.. Σε σύντομο χρονικό διάστημα έπαθε κάτι σαν παράλυση τόσο στο ένα φτερό όσο και στο ένα πόδι. Περπατούσε με το ζόρι και δεν μπορούσε να ισορροπήσει. Για πέταγμα ούτε συζήτηση. Με τον καιρό και χωρίς να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο το ξεπέρασε και πλέον πετάει κανονικά. Την αφήνουμε κι ελεύθερη στο σπίτι συχνά κι έμαθε να μας πλησιάζει. Απλά δυσκολευομαστε λίγο να την πιάσουμε. Απλά όταν πετάει για ώρα κρατάει ανοιχτό το στόμα της σαν να κουράζεται και δεν ξέρω αν αυτό είναι φυσιολογικό. Τώρα είμαστε σε δίλημμα. Μετά από σχεδόν 3 μήνες θεωρείτε ότι πρέπει να την αφήσουμε ελεύθερη στο φυσικό της περιβάλλον; Θα μπορέσει πιστεύετε να επιβιώσει; Έχει συνηθίσει και με δύο γάτες που έχουμε και δεν την κυνηγάνε καν. Μήπως δεν θα έχει τις κατάλληλες άμυνες εάν βρεθεί έξω; Ευχαριστώ που με ακούσατε και συγγνώμη για το μεγάλο μήνυμα.
Γενικά Θα μπορέσει να επιβιώσει καρακάξα στο φυσικό της περιβάλλον
- Θεματοθέτης Lemon83
- Ημερομηνία
misalouris
PB Supporter
Υπό προϋποθέσεις πιστεύω πως ναι.
Έχεις ασχοληθεί πάρα πολύ με το πουλί... στην ουσία το σώσατε γι' αυτό και θα πρέπει να είμαστε όλοι ευγνώμονες...
Όμως... και το γράφω για τους μιμητές αυτής της προσπάθειας... αυτό δεν είναι το σωστό.
Δεν αποκόβουμε από τη φύση του κανένα ον. Για να υποκαταστήσουμε τους γονείς γιατί αυτό είναι αδύνατο.
Πάγια τακτική είναι να παραδίδεται το πουλί στους ειδικούς για να ακολουθηθεί η πρέπουσα οδός τόσο στην ανατροφή του όσο και στην φυσιολογική προσαρμογή στην άγρια ζωή.
Εμείς τώρα...
για να μπορέσουμε να πετύχουμε όσο το δυνατό περισσότερα και να μειώσουμε τους κινδύνους που προέρχονται από την ανεξαρτητοποίηση και την είσοδο του πουλιού σωστά στη φύση θα πρέπει να ακολουθήσουμε ένα μεγάλο "πρόγραμμα" απεξάρτησης.
- Αρχικά θα σταματήσετε τελείως τις επαφές και τα αγγίγματα με το πουλί.
- Θα υπάρχει στο πρώτο διάστημα νερό, τροφή αυξημένη κατά 40% σε σχέση με όση έτρωγε και σημείο προστασίας που σίγουρα μόλις πεινάσει ή φοβηθεί θα μπορεί να το επισκέπτεται ενστικτωδώς. Να φροντίσεις όλα τα παραπάνω να είναι αρκετά μακρυά από σας ή από ανθρώπους ώστε να υπάρχει δυνατότητα να έρθουν κι άλλα πουλιά του είδους του να τραφούν. αλλά και για να απομακρυνθεί από το πτηνό σου ο ρόλος του ανθρώπου τροφοδότη. γιατί αυτό πιθανόν να του στοιχίσει την ζωή.
- Κάθε 10 μέρες θα μειώνεται η ποσότητα της τροφής κατά 15-20% ώστε σταδιακά να "πεινάσει" και να αναγκαστεί να αναζητήσει πηγή τροφής στους ομοίους του. Είναι δύσκολο να ενταχθεί σε ομάδα πουλιών ειδικά αν είναι αρσενικό... Αυτά τα πουλιά έχουν ισχυρότατους δεσμούς που δύσκολα παρακάμπτονται και σπάνια ανοίγουν για να δεχτούν νέο μέλος. Όμως πρέπει να προσπαθήσουμε. Ευελπιστώ πως μαζί με το φιλαράκι σου θα έρθουν στο "φαγητό" του και άλλα πουλιά και πιθανότατα αυτό να αποτελέσει την κερκόπορτα που θα το βάλει μέσα σε ομάδα.
- Στο σημείο της τροφής του καλό είναι γιατί θα βοηθήσει απίθανα... με κάποιο τρόπο να δημιουργήσεις ηχητικά καλέσματα του είδους του (π.χ. με ηχείο υπολογιστή) που θα γίνουν σίγουρα σημεία εξερεύνησης τόσο του ίδιου όσο και των ομοίων του. Ειδικά αν το πουλί σου δώσει το χρόνο να το "μάθεις" σ' αυτούς τους ήχους θα είναι τέλειο.
Tony Forpus
PB Supporter
μπραβο που μπηκατε στη διαδικασια να το σωσετε
Ειδικος δεν είμαι αλλα θα σου ελεγα να την αφηνεις να βγαινει εξω απο το σπιτι(να πεταει δλδ)αν γινεται σιγα σιγα
Αν εχεις την δυνατοτητα να το αφηνεις να πεταει ελευθερο και να βγαινει εξω. Εκει θα δει τα αλλα πουλια και θα φυγει.
Εμείς είχαμε ένα την πικα 3 μηνες καναμε αυτα πουσου είπα (ρωτησαμε ορνιθολογο)και εδω στην επαρχια βρηκε τον δρομο του. Παρολο που το ταιζαμε στο στομα μας εφερνε κατσαριδες σαυρες σαλιγκαρια και τα ετρωγε μεχρι που πριν μια εβδομαδα εφυγε.
και θα πεσει σε καταθλιψη γιατι θα το εισπραττει σαν απορριψη(ειναι πανεξυπνα πουλια ολα τα καταλαβαινουν)
θα σκισει ολα τα σκουπιδια και θα ζητιανευει απο αλλους ανθρωπους(κατι που δεν θελουμε)
Αν εχεις την δυνατοτητα να το αφηνεις να πεταει ελευθερο και να βγαινει εξω. Εκει θα δει τα αλλα πουλια και θα φυγει.
Εμείς είχαμε ένα την πικα 3 μηνες καναμε αυτα πουσου είπα (ρωτησαμε ορνιθολογο)και εδω στην επαρχια βρηκε τον δρομο του. Παρολο που το ταιζαμε στο στομα μας εφερνε κατσαριδες σαυρες σαλιγκαρια και τα ετρωγε μεχρι που πριν μια εβδομαδα εφυγε.
misalouris
PB Supporter
Ελάτε τώρα...
Δεν γεννήθηκαν με χάδια ανθρώπων.
Μη μεταφράζετε τα δικά σας συναισθήματα... σαν να είναι του πτηνού.
Διόλου απίθανο... αλλά νομίζω πως τα σκουπίδια και τα ανθρώπινα αποφάγια είναι στο μενού τους εδώ και χρόνια.
Την ξαναείδατε;
Γιατί αν θυμάμαι καλά μιλούσατε για πιθανό θάνατο... https://community.petbirds.gr/threads/Πίκα.33293/#post-434334
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
ποιος ειπε οτι πρεπει να χαιδευουμε τα πουλια και αν θελουν εκεινα μπορει να κατσουν στον ωμο σου.
σε τελευταια αναλυση όλοι προσφερουν κατι
γιατι αν τυχαινε και δεν περναγαμε απο εκει θα ηταν και αυτο ψωφιο(πικα)
και οταν επικοινωνησα με μκο μου που τα αναλαμβανει δεν υπηρχε κανεις να την παρει και εγω δεν μπορουσα να την μεταφερω.
2:Τελικα την ακουσαμε βρήκε τον δρομο της
1:Αυτα που απελευθερωνονται απο τις οργανωσεις δεν ειμαι σιγουρος οτι ολα ζουνε βλ γερακια, αετους, γυπες,καρακαξες
σε τελευταια αναλυση όλοι προσφερουν κατι
γιατι αν τυχαινε και δεν περναγαμε απο εκει θα ηταν και αυτο ψωφιο(πικα)
και οταν επικοινωνησα με μκο μου που τα αναλαμβανει δεν υπηρχε κανεις να την παρει και εγω δεν μπορουσα να την μεταφερω.
2:Τελικα την ακουσαμε βρήκε τον δρομο της