Γεια σας και πάλι!
Από τότε που υιοθέτησα το παπαγαλάκι (ενήλικο θυληκό) που μπήκε στο δωμάτιό μου, έχουμε δοκιμάσει διάφορες τοποθεσίες του κλουβιού (μεσαίο vision) μέσα στο σπίτι. Γενικά, απλώς κάθεται στο αγαπημένο της κλαδί στο ένα πόδι και δεν κάνει πολλά πράγματα. Κελαηδά λιγάκι αν ακούσει μουσική/κελαηδίσματα που της αρέσουν, τρώει από το μπωλ της, ίσως την λιχουδιά και κεχρί όταν το προσφέρω εγώ, ενώ αν είναι το βάλω στο κλουβί μακρύτερα από μερικά εκατοστά δεν πάει. Εδώ και μερικές μέρες δοκίμασα να την βάλω αρκετά κοντά στην τζαμαρία, περίπου 1μ από το τζάμι. (Παρατήρηση: τα επόμενα ισχύουν μόνο για το ένα μέτρο, αν την πάω 25εκ. πίσω είναι πάλι σε ύπνωση.) Ξαφνικά, είναι άλλο ζώο. Σκαρφαλώνει, περνά ώρες κοιτώντας έξω και κάνει και ακροβατικά, τρώει περισσότερο κλπ. Μάλιστα την πρώτη μέρα δεν κοιμήθηκε καθόλου μέχρι που σκοτείνιασε. Εχθές κοιμήθηκε λιγάκι, αλλά δεν έφαγε - έχει φτάσει στο άλλο άκρο, δεν κάθεται ήσυχη για πάνω από μερικά λεπτά. Επιπλέον, συνεχώς ραμφίζει τις συνδέσεις του κλουβιού και τις άκρες της σχάρας, σε σημείο που έχει τρίψει κάπως και το ράμφος της (δεν ξέρω αν αυτό είναι φυσιολογικό σε κάποιο βαθμό, μόνο ένα φιλμ κερατίνης έφυγε) και με ανησύχησε η συμπεριφορά της, γιατί ήταν κάπως... πώς να το πει κανείς, τελείως πωρωμένη. Αν θέλει να ραμφίσει κάτι, έχει ξυλινα κλαδιά και σκάλα, σουπιοκόκκαλο, πέτρα της vitakraft, συν ένα ξύλινο σουβλάκι, από τα οποία χρησιμοποιεί μόνο τα κλαδιά και την σκάλα. Νομίζω ότι απλώς θέλει να βγει έξω, να κάνει παρέα με τα πουλάκια έξω ή με τα παιδιά του γειτονικού σχολείου , αλλά μπορεί και όχι. Δοκίμασα να κλείσω την κουρτίνα, ώστε να μην έχει θέα, και συνέχισε να είναι κάπως πιο ενεργητική απότι με ανοικτή κουρτίνα σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σπιτιού. Μόλις την άνοιξα κοπανιέται πάλι. Έβαλα μια λιχουδιά στο πάτωμα για να την απασχολήσω, και τώρα άρχισε να την τρώει, μετά από... 30' που ανεβοκατέβαζε την σχάρα. Την λυπάμαι, αλλά δεν μπορεί να βγει από το κλουβί ακόμα. Δεν νομίζω να μπορεί να τραυματιστεί, σωματικά τουλ. αλλά είναι υγιές για την ψυχολογία της να είναι τελείως στην πρίζα όλη την ώρα?
Προσθήκη: Αφαίρεσα την σχάρα, και δεν πάει στο πάτωμα καθόλου, κάθεται στην σκάλα της και κοιτά έξω ή ραμφίζει το σημείο που κουμπώνει το κάγκελο με το πλαστικό. Ποτέ δεν πολυπάει σε επίπεδες επιφάνειες, οπότε δεν εκπλησσομαι...
Έχει αντιμετωπίσει κανείς αντίστοιχη συμπεριφορά, και αν ναι, θα καλμάρει απλά με τον χρόνο? Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Σημείωση: Το σημείο στο οποίο βρίσκεται το κλουβί όταν είναι τόσο ενθουσιώδης είναι πρακτικά κάτω από το σημείο στο οποίο εισεβαλε ενάμιση μήνα πριν.
Από τότε που υιοθέτησα το παπαγαλάκι (ενήλικο θυληκό) που μπήκε στο δωμάτιό μου, έχουμε δοκιμάσει διάφορες τοποθεσίες του κλουβιού (μεσαίο vision) μέσα στο σπίτι. Γενικά, απλώς κάθεται στο αγαπημένο της κλαδί στο ένα πόδι και δεν κάνει πολλά πράγματα. Κελαηδά λιγάκι αν ακούσει μουσική/κελαηδίσματα που της αρέσουν, τρώει από το μπωλ της, ίσως την λιχουδιά και κεχρί όταν το προσφέρω εγώ, ενώ αν είναι το βάλω στο κλουβί μακρύτερα από μερικά εκατοστά δεν πάει. Εδώ και μερικές μέρες δοκίμασα να την βάλω αρκετά κοντά στην τζαμαρία, περίπου 1μ από το τζάμι. (Παρατήρηση: τα επόμενα ισχύουν μόνο για το ένα μέτρο, αν την πάω 25εκ. πίσω είναι πάλι σε ύπνωση.) Ξαφνικά, είναι άλλο ζώο. Σκαρφαλώνει, περνά ώρες κοιτώντας έξω και κάνει και ακροβατικά, τρώει περισσότερο κλπ. Μάλιστα την πρώτη μέρα δεν κοιμήθηκε καθόλου μέχρι που σκοτείνιασε. Εχθές κοιμήθηκε λιγάκι, αλλά δεν έφαγε - έχει φτάσει στο άλλο άκρο, δεν κάθεται ήσυχη για πάνω από μερικά λεπτά. Επιπλέον, συνεχώς ραμφίζει τις συνδέσεις του κλουβιού και τις άκρες της σχάρας, σε σημείο που έχει τρίψει κάπως και το ράμφος της (δεν ξέρω αν αυτό είναι φυσιολογικό σε κάποιο βαθμό, μόνο ένα φιλμ κερατίνης έφυγε) και με ανησύχησε η συμπεριφορά της, γιατί ήταν κάπως... πώς να το πει κανείς, τελείως πωρωμένη. Αν θέλει να ραμφίσει κάτι, έχει ξυλινα κλαδιά και σκάλα, σουπιοκόκκαλο, πέτρα της vitakraft, συν ένα ξύλινο σουβλάκι, από τα οποία χρησιμοποιεί μόνο τα κλαδιά και την σκάλα. Νομίζω ότι απλώς θέλει να βγει έξω, να κάνει παρέα με τα πουλάκια έξω ή με τα παιδιά του γειτονικού σχολείου , αλλά μπορεί και όχι. Δοκίμασα να κλείσω την κουρτίνα, ώστε να μην έχει θέα, και συνέχισε να είναι κάπως πιο ενεργητική απότι με ανοικτή κουρτίνα σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σπιτιού. Μόλις την άνοιξα κοπανιέται πάλι. Έβαλα μια λιχουδιά στο πάτωμα για να την απασχολήσω, και τώρα άρχισε να την τρώει, μετά από... 30' που ανεβοκατέβαζε την σχάρα. Την λυπάμαι, αλλά δεν μπορεί να βγει από το κλουβί ακόμα. Δεν νομίζω να μπορεί να τραυματιστεί, σωματικά τουλ. αλλά είναι υγιές για την ψυχολογία της να είναι τελείως στην πρίζα όλη την ώρα?
Προσθήκη: Αφαίρεσα την σχάρα, και δεν πάει στο πάτωμα καθόλου, κάθεται στην σκάλα της και κοιτά έξω ή ραμφίζει το σημείο που κουμπώνει το κάγκελο με το πλαστικό. Ποτέ δεν πολυπάει σε επίπεδες επιφάνειες, οπότε δεν εκπλησσομαι...
Έχει αντιμετωπίσει κανείς αντίστοιχη συμπεριφορά, και αν ναι, θα καλμάρει απλά με τον χρόνο? Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Σημείωση: Το σημείο στο οποίο βρίσκεται το κλουβί όταν είναι τόσο ενθουσιώδης είναι πρακτικά κάτω από το σημείο στο οποίο εισεβαλε ενάμιση μήνα πριν.
