Καλησπέρα Σούζι. Δεν θα ήθελα να σε πικράνω, αλλά από προσωπική εμπειρία και μόνο αναφέρω ότι πουλιά που είχα με παρόμοια κλινική εικόνα δυστυχώς κατέληγαν και μάλιστα σε νεαρή ηλικία! Το έχουμε επισημάνει αρκετές φορές, ότι τα καναρινάκια είναι πολύ ευαίσθητα και σε συνδυασμό με την έλλειψη εξειδικευμένων κτηνιάτρων οι πιθανότητες επιβίωσής τους σε περίπτωση ασθένειας είναι ελάχιστες. Να είσαι ψυχολογικά προετοιμασμένη για κάθε ενδεχόμενο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αφήνεις το πουλί στη μοίρα του. Συνέχισε να του παρέχεις όλα όσα προανέφεραν οι υπόλοιποι, ώστε να το κρατήσεις στη ζωή. Που ξέρεις; Μπορεί και να τα καταφέρει. Στο παρελθόν έχασα ένα πουλάκι, το οποίο ήταν μια χαρά μέχρι που κατανάλωσε καρότο. Από το ίδιο καρότο είχαν φάει άλλα 10. Κανένα δεν έπαθε τίποτα. Το συγκεκριμένο όμως από την επόμενη μέρα έδειξε έντονη αδιαθεσία που δεν πέρασε απαρατήρητη. Συμβουλεύτηκα φίλους εκτροφείς με μεγάλη εμπειρία στα καναρίνια, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες τους, αλλά δυστυχώς το μόνο που κατάφερα ήταν να παρατείνω τη ζωή του. Έζησε τρεις ολόκληρους μήνες, όπου η κλινική του εικόνα επιδεινωνόταν αργά αλλά σταθερά. Τουλάχιστον από την πλευρά μου ήμουν ήσυχος πως έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να το κρατήσω στη ζωή...
Υ. Γ. Σε κάποιο φόρουμ είχα διαβάσει εδώ και μερικά χρόνια μια ανάρτηση ενός εκτροφέα που έλεγε: πουλί που αρρωσταίνει πριν συμπληρώσει ένα έτος ζωής δεν έχει ριζικό. Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του.
