Ο Σπίνος, το Σπουργίτι του Δάσους, είναι από τις πιο δημοφιλής σπίζες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Είναι έξυπνο και κοινωνικό πουλί που συναντάμε σε πάρκα, κήπους και ελαιώνες.
Είναι ένα πολυάριθμο και ευρύτατα διαδεδομένο ωδικό πουλί που ενδημεί στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη, την Τουρκία και την Ασία. Το χειμώνα η χώρα μας δέχεται και άφθονους χειμερινούς σπίνους από τις πιο παγωμένες βόρειες χώρες. Την άνοιξη αναχωρούν πάλι και επιστρέφουν στον τόπο από όπου προήλθαν, προκειμένου να ετοιμαστούν για την αναπαραγωγή.
Οι κοινοί σπίνοι ζουν και αναπαράγονται μέσα σε πόλεις, σε πάρκα, σε κήπους και ελαιώνες, σε αραιά δάση όλων των τύπων με θαμνώδεις εκτάσεις, σε αμπελώνες, σε καλλιέργειες, αλλά και σε υγρότοπους. Θεωρούνται από τα χρήσιμα πουλιά διότι τρώνε πολλά έντομα τα οποία καταστρέφουν τις καλλιέργειες.
Οι αρσενικοί σπίνοι έχουν γκριζογάλανη κορώνα και σβέρκο, καστανοκόκκινο μανδύα, τα πλαϊνά του κεφαλιού και το στήθος έχουν ένα ροδοκανελλί χρώμα. Οι φτερούγες τους έχουν διπλή λευκή ρίγα, λευκά πλαϊνά ουράς και γκριζοπράσινο ουροπύγιο.
Το θηλυκό έχει ελαφρώς θαμπότερα χρώματα. Είναι γκριζοπράσινο από πάνω με ελαφριά καφετιά απόχρωση, έχει πιο στενές ρίγες στις φτερούγες, ενώ η κοιλιά του έχει ωχρό, γκριζόλευκο, χωρίς σημάδια φτέρωμα.
Είναι πολύ έξυπνο και κοινωνικό πουλί και συνήθως σχηματίζει χαλαρά σμήνη με πουλιά του είδους του αλλά και μικτά. Κινείται με άνεση και ευκολία τόσο στο έδαφος ψάχνοντας για τροφή, όσο και πετώντας με δυνατό και κυματοειδές πέταγμα, όπως όλες οι σπίζες, ενώ προσγειώνεται με ακανόνιστους ελιγμούς.
Για τον λόγο αυτό προσπαθεί να καμουφλάρει την ανοιχτή καλαθόσχημη φωλιά του εξωτερικά με βρύα και λειχήνες προκειμένου να αποφύγει τη επίθεση από τα ιπτάμενα αρπαχτικά όπως γεράκια, αλλά και από ζώα όπως γάτες, φίδια και ποντίκια. Οι νεοσσοί "απογαλακτίζονται" σε ένα μήνα περίπου.
Το κελάηδημα του σπίνου αλλάζει τόνο, ύφος και χαρακτηριστικά ανάλογα με το αν κάθεται σε κλαδί ή κελαηδεί εν πτήση και το διαφοροποιεί ανάλογα με την φάση που βρίσκεται. Άλλες φορές το κάλεσμα του θυμίζει τσιχλαηδόνι και άλλοτε πευκοδρυοκολάπτη.
Χειμωνόσπινος - Brambling (Fringilla montifringilla)
Μπλε σπίνος Τενερίφης - Tenerife blue chaffinch (Fringilla teydea)
Σπίνος ο κοινός, το σπουργίτι του δάσους
Είναι ένα πολυάριθμο και ευρύτατα διαδεδομένο ωδικό πουλί που ενδημεί στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη, την Τουρκία και την Ασία. Το χειμώνα η χώρα μας δέχεται και άφθονους χειμερινούς σπίνους από τις πιο παγωμένες βόρειες χώρες. Την άνοιξη αναχωρούν πάλι και επιστρέφουν στον τόπο από όπου προήλθαν, προκειμένου να ετοιμαστούν για την αναπαραγωγή.
Οι κοινοί σπίνοι ζουν και αναπαράγονται μέσα σε πόλεις, σε πάρκα, σε κήπους και ελαιώνες, σε αραιά δάση όλων των τύπων με θαμνώδεις εκτάσεις, σε αμπελώνες, σε καλλιέργειες, αλλά και σε υγρότοπους. Θεωρούνται από τα χρήσιμα πουλιά διότι τρώνε πολλά έντομα τα οποία καταστρέφουν τις καλλιέργειες.
Περιγραφή
Ο σπίνος είναι εύκολα αναγνωρίσιμος μιας και έχει το μέγεθος σπουργιτιού, αλλά είναι ελαφρώς λεπτότερος και με πιο μακριά και ψαλιδωτή ουρά. Το μέγεθός του φτάνει τα 14-16 εκατοστά. Έχει κομψό παράστημα, πολύ όμορφο φτέρωμα με λαμπερά χρώματα.Οι αρσενικοί σπίνοι έχουν γκριζογάλανη κορώνα και σβέρκο, καστανοκόκκινο μανδύα, τα πλαϊνά του κεφαλιού και το στήθος έχουν ένα ροδοκανελλί χρώμα. Οι φτερούγες τους έχουν διπλή λευκή ρίγα, λευκά πλαϊνά ουράς και γκριζοπράσινο ουροπύγιο.
Το θηλυκό έχει ελαφρώς θαμπότερα χρώματα. Είναι γκριζοπράσινο από πάνω με ελαφριά καφετιά απόχρωση, έχει πιο στενές ρίγες στις φτερούγες, ενώ η κοιλιά του έχει ωχρό, γκριζόλευκο, χωρίς σημάδια φτέρωμα.
Είναι πολύ έξυπνο και κοινωνικό πουλί και συνήθως σχηματίζει χαλαρά σμήνη με πουλιά του είδους του αλλά και μικτά. Κινείται με άνεση και ευκολία τόσο στο έδαφος ψάχνοντας για τροφή, όσο και πετώντας με δυνατό και κυματοειδές πέταγμα, όπως όλες οι σπίζες, ενώ προσγειώνεται με ακανόνιστους ελιγμούς.
Διατροφή
Η διατροφή του σπίνου περιλαμβάνει σπόρους, διάφορα έντομα, αλλά δείχνει και σαφή προτίμηση σε φρούτα και λαχανικά.Αναπαραγώγή
Ο σπίνος αναπαράγεται συνήθως κατά τους ανοιξιάτικους μήνες γεννώντας 2 φορές τον χρόνο από 3-5 αυγά τα οποία και επωάζει για 12-14 ημέρες. Επιλέγει να χτίσει τη φωλιά του σε διχάλες δέντρων σε τέτοιο σημείο που να μην εύκολα ορατό από τους εχθρούς του.Για τον λόγο αυτό προσπαθεί να καμουφλάρει την ανοιχτή καλαθόσχημη φωλιά του εξωτερικά με βρύα και λειχήνες προκειμένου να αποφύγει τη επίθεση από τα ιπτάμενα αρπαχτικά όπως γεράκια, αλλά και από ζώα όπως γάτες, φίδια και ποντίκια. Οι νεοσσοί "απογαλακτίζονται" σε ένα μήνα περίπου.
Το κελάηδημα του σπίνου αλλάζει τόνο, ύφος και χαρακτηριστικά ανάλογα με το αν κάθεται σε κλαδί ή κελαηδεί εν πτήση και το διαφοροποιεί ανάλογα με την φάση που βρίσκεται. Άλλες φορές το κάλεσμα του θυμίζει τσιχλαηδόνι και άλλοτε πευκοδρυοκολάπτη.
Ονοματολογία και συστηματική ταξινόμηση
- Διωνυμική: Fringilla coelebs
- Ελληνική: Κοινός Σπίνος ή Φρυγίλλος ο άγαμος
- Αγγλική: Common chaffinch
- Τάξη: Στρουθιόμορφα, Passeriformes
- Οικογένεια: Σπιζίδες, Fringillidae
- Γένος: Φρυγίλλος Fringilla
- Είδος: F. coelebs
Media gallery Φρυγίλλων
Σχετικό περιεχόμενο
Πώς ονομάζετε τον Σπίνο στην περιοχή σας;Χειμωνόσπινος - Brambling (Fringilla montifringilla)
Μπλε σπίνος Τενερίφης - Tenerife blue chaffinch (Fringilla teydea)