@Vada Fun fact: Τα μολύβια δεν περιέχουν μόλυβδο, ούτε περιείχαν ποτέ. Στην πραγματικότητα είναι μείγμα πηλού και γραφίτη, μια κρυσταλλική μορφή άνθρακα με την δυνατότητα να στιβάζει δισδιάστατα εξάγωνα (που είναι η κρυσταλλική γεωμετρία του, κάπως μας το είχαν πει στο σχολείο, δεν θυμάμαι πια) το ένα πάνω στο άλλο με όχι-πολύ ισχυρούς δεσμούς, με αποτέλεσμα η τριβή να χωρίζει τα εξάγωνα και μπορούμε να γράψουμε. Ο μόνος λόγος για τον οποίο τα λέμε μολύβια είναι ότι στην Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη πολλής κόσμος έγραφε σε ξύλινες πλάκες, συνηθως καλυμμένες με κερί, χαράζοντάς τες με μια γραφίδα, συχνά από μόλυβδο. Στην πραγματικότητα ο τρόπος με τον οποίο φτιάχνουμε μολύβια γραψιματος δεν έχει αλλάξει πολύ από τους Ναπολεόνιους Πολέμους, κατά τους οποίους εφευρέθηκε, λόγω εμπάργκο γραφίτη στην Γαλλία από την Αγγλία και την Γερμανία. Άρα λοιπόν, χρήσιμο το άρθρο, όχι όμως επί της προκειμένης. Ο γραφίτης δεν είναι τοξικός με την στενή έννοια, γιαυτό δεν υπάρχει θέμα με τον κόσμο που μασά τα μολύβια του, αλλά όλα είναι θέμα ποσότητας, όπως είπε και ο Παράκελσος.
@Kostiss Μπορεί να τον ενόχλησε το ξύλο του μολυβιού, κάποια ειναι τοξικά, συν του ότι δεν ξέρουμε τι επεξεργασία του έχουν κάνει και από τι αποτελειται το εξωτερικό κάλυμμα... Αν έπρεπε να επιλέξω, θα έλεγα ότι κανένα από αυτά δεν εμφανίζεται ως κουκκίδες σε ακτινογραφία, γιατί το ξυλο έχει περιπου την ίδια πυκνότητα με εμάς, ως οργανική ύλη. Βέβαια πάνε μέρες πια και υποθέτω η σκηνή του εγκληματος έχει αλλάξει για να ψάξετε μήπως έφαγε κάτι άλλο, αλλά ρίξτε μια ματιά, δεν χάνετε κάτι. Αναγκαστικά μόνο υπομονή μπορείτε να κάνετε, και να το παρακολουθείτε. Και ίσως να ψάξετε άλλον πτηνίατρο για το μέλλον. Γενικά όταν έχουν καταπιεί κάτι θέλουμε να κάνουν εμετό, είναι ο ευκολότερος τρόπος αναστροφής του προβλήματος, σε μεγαλύτερα ζώα τους δίνουν και εμετικά, όχι αντιεμετικά. Τέλος πάντων, ας δούμε πώς θα πάει, ελπίζω να πάει μόνο καλύτερα.