Είναι απίθανο να δείτε ένα Red Siskin και να μην το ερωτευτείτε με την πρώτη ματιά. Το εντυπωσιακό βαθυκόκκινο χρώμα του κεντρίζει αμέσως όλα τα βλέμματα. Το κόκκινο λούγαρο όπως είναι η ελληνική του ονομασία αυτό ευθύνεται για το κόκκινο χρώμα των σημερινών καναρινιών.
Το κόκκινο λούγαρο είναι ένα μικρόσωμο στρουθιόμορφο πουλί, το μέγεθος του οποίου δεν ξεπερνάει τα 10 εκατοστά. Ανήκει στα διμορφικά είδη πουλιών, που σημαίνει ότι τα δύο γένη έχουν διαφορά στον χρωματισμό του φτερώματός τους.
Τα θηλυκά Red Siskin έχουν ακριβώς το ίδιο μέγεθος και ξεχωρίζουν από τα αρσενικά από το γκρίζο κεφάλι τους. Γκρίζος είναι επίσης και ο λαιμός, το στήθος, ενώ μαύρες είναι οι φτερούγες και η ουρά τους. Το κόκκινο χρώμα στα θηλυκά δεν έχει την ίδια βαθιά απόχρωση, ενώ το λευκό είναι πιο διάχυτο στο υπογάστριο.
Έχει εξαφανιστεί από το Τρινιντάντ, στο οποίο ούτως ή άλλως δεν υπήρξε ποτέ σε μεγάλο πληθυσμό και ένας μικρός πληθυσμός εξακολουθεί να υφίσταται στην Κολομβία. Υπάρχει επίσης και ένας πληθυσμός στο Πουέρτο Ρίκο, που προέκυψε από οικόσιτα πουλιά που δραπέτευσαν από τα κλουβιά τους, ο οποίος έχει υποστεί σημαντική μείωση σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία.
Το 2000, ανακαλύφθηκε ένας νέος πληθυσμός στη νοτιοδυτική Γουιάνα, 950 χλμ από τη Βενεζουέλα, ο οποίος εκτιμάται ότι ανέρχεται από μερικές εκατοντάδες έως μερικές χιλιάδες άτομα.
Το υπόλοιπο του πληθυσμού που υπάρχει αλλού εκτιμάται σε μερικές χιλιάδες, αλλά οι τελευταίες καταγραφές δείχνουν ότι πρόκειται για υπερτιμημένο αριθμό. Μόνο στη Βενεζουέλα εκτιμάται ότι ο πληθυσμός τους είναι μικρότερος από το 20% της αρχικής εκτίμησης.
Τα Red Siskin υπόκεινται εδώ και πολλά χρόνια σε πρακτικές παράνομης (από το 1940) αιχμαλωσίας, κυρίως λόγω της ικανότητάς διασταύρωσης τους με τα καναρίνια. Αυτό συμβαίνει έως σήμερα παρά το γεγονός ότι οι πουλιοπιάστες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Γουιάνας ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει έντονη ζήτηση για αγορά για αυτό το είδος των πουλιών.
Από το 1975 υπάρχει διεθνής απαγόρευση εμπορίου του Red Siskin, όταν το είδος αυτό προστέθηκε στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών (CITES).
Ακόμη, έχουν προταθεί μια σειρά από δράσεις για την προστασία του είδους, οι οποίες περιλαμβάνουν τις περιοχές της Βενεζουέλας, της Κολομβίας και του Πουέρτο Ρίκο, καθώς και το συντονισμό εκτροφών σε αιχμαλωσία σε διεθνές επίπεδο.
Αν και είναι φιλήσυχα πουλιά, τα κόκκινα λούγαρα εκτός της αναπαραγωγικής φάσης, μπορούν να συμβιώσουν και με άλλα πουλιά και ιδίως καναρίνια, με τα οποία αναπαράγονται με επιτυχία και μάλιστα δίνουν γόνιμους απόγονους και με πανέμορφους συνδυασμούς χρωμάτων. Καλό θα ήταν βέβαια να γίνονται διασταυρώσεις μόνο μεταξύ ατόμων του ιδίου είδους, προκειμένου αυτό να διατηρηθεί ανέπαφο.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται κατά την διατήρησή τους σε κλουβιά προκειμένου να τηρούνται ιδανικές συνθήκες υγιεινής λόγω της ευαισθησίας που παρουσιάσουν σε διάφορες ασθένειες, αλλά και να αποφεύγεται η άσκοπη χρήση κάποιων επικίνδυνων υλικών, γιατί λόγω του δυναμικού τους χαρακτήρα συμβαίνουν συχνά ατυχήματα.
Εφόσον η διατροφή τους είναι πλήρης, η χρήση χρωστικών για τη διατήρηση του χρωματισμού του φτερώματός τους όταν εκτρέφονται σε υπαίθρια εκτροφεία. Αν όμως δεν έρχονται σε επαφή με το ηλιακό φως, το χρώμα τους πιθανών να εξασθενίσει και να χρειαστεί ενίσχυση με χρωστικές.
Εδώ θα βρείτε ένα σχετικό άρθρο για τη χορήγηση χρωστικών στα πουλιά που φέρουν τον κόκκινο παράγοντα.
Τα πουλιά λατρεύουν το μπάνιο αλλά και την λιγόωρη έκθεσή τους στον ήλιο.
Χτίζουν την ανοιχτόσχημη καλαθωτή φωλιά τους σε ψηλά δέντρα, πραγματοποιώντας μέχρι 4 γέννες καθ’ όλη την αναπαραγωγική περίοδο. Διατρέφεται με ποικιλία σπόρων, ζωντανά έντομα, χορταρικά και φρούτα.
Η αναπαραγωγική περίοδος αρχίζει με το ενθουσιώδες κάλεσμα του αρσενικού. Αν ζουν σε μεγάλη κλούβα με φυσική βλάστηση, θα επιλέξουν ένα ψηλό και απόμερο σημείο και αν τους έχουν δοθεί τα κατάλληλα υλικά θα πλέξουν την καλαθόσχημη φωλιά τους με διάφορα μαλακά υλικά και θα εναποθέσουν εκεί 3-4 γαλαζωπά με καφετιά στίγματα αυγά.
Μετά από την εκκόλαψη η οποία γίνεται αποκλειστικά από την θηλυκιά και κρατάει από 12-14 μέρες, εμφανίζονται οι πρώτοι νεοσσοί, οι οποίοι είναι εντελώς γυμνοί και εμφανίζουν το πλήρες φτέρωμά τους μετά την παρέλευση 18 περίπου ημερών.
Το φτέρωμά τους παραμένει γκριζωπό για 3-4 μήνες και αποκτάει το πραγματικό του χρώμα μετά την πρώτη πτερόρροια. Γύρω στην 23η - 24η μέρα οι νεοσσοί ανεξαρτητοποιούνται και το ζευγάρι προχωράει στην επόμενη γέννα.
Η ανάπτυξη της εκτροφής του είδους δεν είναι μεγάλη, λόγω της ευαισθησίας σε ασθένειες που παρουσιάζουν σε περιβάλλον εκτροφής και της επιλογής των ανθρώπων να τα χρησιμοποιούν για παραγωγή υβριδίων.
Στο φυσικό του περιβάλλον το προσδόκιμο ζωής τους αγγίζει τα 7-8 χρόνια, όμως σε ιδανικές συνθήκες εκτροφής το όριο ζωής μπορεί να ξεπεράσει την δεκαετία.
Ελληνική ονομασία: Κόκκινο λούγαρο
Αγγλική ονομασία: Red siskin, Black-Hooded Red Siskin
Τάξη: Στρουθιόμορφα (Passeriformes)
Οικογένεια: Σπιζίδες (Fringillidae)
Γένος: Σπίνος (Spinus)
Είδος: S. cucullatus
Παλαιότερα το είδος ταξινομούνταν στο γένος των ακανθυλλίδων και είχε τη διωνυμική ονομασία Carduelis cucullata.
Περιγραφή Red Siskin
Το κόκκινο λούγαρο είναι ένα μικρόσωμο στρουθιόμορφο πουλί, το μέγεθος του οποίου δεν ξεπερνάει τα 10 εκατοστά. Ανήκει στα διμορφικά είδη πουλιών, που σημαίνει ότι τα δύο γένη έχουν διαφορά στον χρωματισμό του φτερώματός τους.
Διάκριση φύλου
Τα αρσενικά Red Siskin έχουν βαθυκόκκινο χρώμα στο φτέρωμα του σώματός τους, ενώ τα φτερά πτήσης και η ουρά έχουν μαύρο χρώμα. Το κεφάλι και ο λαιμός είναι μαύρα, ενώ στο υπογάστριο το κόκκινο χρώμα ξεθωριάζει ελαφρά.Τα θηλυκά Red Siskin έχουν ακριβώς το ίδιο μέγεθος και ξεχωρίζουν από τα αρσενικά από το γκρίζο κεφάλι τους. Γκρίζος είναι επίσης και ο λαιμός, το στήθος, ενώ μαύρες είναι οι φτερούγες και η ουρά τους. Το κόκκινο χρώμα στα θηλυκά δεν έχει την ίδια βαθιά απόχρωση, ενώ το λευκό είναι πιο διάχυτο στο υπογάστριο.
Γεωγραφική κατανομή
Το κόκκινο λούγαρο συναντάται σε χώρες της Νοτίου Αμερικής και ειδικότερα από στη Βόρεια Βενεζουέλα και Κολομβία. Στο φυσικό του περιβάλλον συναντάται σε δασικές εκτάσεις με χαμηλό υψόμετρο, σε θαμνώδεις περιοχές με χαμηλή βλάστηση και αραιά δέντρα.Έχει εξαφανιστεί από το Τρινιντάντ, στο οποίο ούτως ή άλλως δεν υπήρξε ποτέ σε μεγάλο πληθυσμό και ένας μικρός πληθυσμός εξακολουθεί να υφίσταται στην Κολομβία. Υπάρχει επίσης και ένας πληθυσμός στο Πουέρτο Ρίκο, που προέκυψε από οικόσιτα πουλιά που δραπέτευσαν από τα κλουβιά τους, ο οποίος έχει υποστεί σημαντική μείωση σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία.
Το 2000, ανακαλύφθηκε ένας νέος πληθυσμός στη νοτιοδυτική Γουιάνα, 950 χλμ από τη Βενεζουέλα, ο οποίος εκτιμάται ότι ανέρχεται από μερικές εκατοντάδες έως μερικές χιλιάδες άτομα.
Το υπόλοιπο του πληθυσμού που υπάρχει αλλού εκτιμάται σε μερικές χιλιάδες, αλλά οι τελευταίες καταγραφές δείχνουν ότι πρόκειται για υπερτιμημένο αριθμό. Μόνο στη Βενεζουέλα εκτιμάται ότι ο πληθυσμός τους είναι μικρότερος από το 20% της αρχικής εκτίμησης.
Βιότοπος
Ζουν σε υψόμετρο μεταξύ 100-1.500μ. και μετακινούνται ημι-νομαδικά μεταξύ αειθαλών και φυλλοβόλων δασών και θαμνωδών εκτάσεων και και βοσκοτόπων.Τα Red Siskin υπόκεινται εδώ και πολλά χρόνια σε πρακτικές παράνομης (από το 1940) αιχμαλωσίας, κυρίως λόγω της ικανότητάς διασταύρωσης τους με τα καναρίνια. Αυτό συμβαίνει έως σήμερα παρά το γεγονός ότι οι πουλιοπιάστες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Γουιάνας ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει έντονη ζήτηση για αγορά για αυτό το είδος των πουλιών.
Από το 1975 υπάρχει διεθνής απαγόρευση εμπορίου του Red Siskin, όταν το είδος αυτό προστέθηκε στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών (CITES).
Ακόμη, έχουν προταθεί μια σειρά από δράσεις για την προστασία του είδους, οι οποίες περιλαμβάνουν τις περιοχές της Βενεζουέλας, της Κολομβίας και του Πουέρτο Ρίκο, καθώς και το συντονισμό εκτροφών σε αιχμαλωσία σε διεθνές επίπεδο.
Εκτροφή του κόκκινου λούγαρου
Γενικά είναι ζωηρά και δυναμικά πουλιά και παρουσιάζουν επιθετική συμπεριφορά προς άλλα αρσενικά μόνο κατά την αναπαραγωγική περίοδο, ιδιαίτερα αν ζουν σε μεγάλο κλουβί και διεκδικούν το ταίρι τους.Αν και είναι φιλήσυχα πουλιά, τα κόκκινα λούγαρα εκτός της αναπαραγωγικής φάσης, μπορούν να συμβιώσουν και με άλλα πουλιά και ιδίως καναρίνια, με τα οποία αναπαράγονται με επιτυχία και μάλιστα δίνουν γόνιμους απόγονους και με πανέμορφους συνδυασμούς χρωμάτων. Καλό θα ήταν βέβαια να γίνονται διασταυρώσεις μόνο μεταξύ ατόμων του ιδίου είδους, προκειμένου αυτό να διατηρηθεί ανέπαφο.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται κατά την διατήρησή τους σε κλουβιά προκειμένου να τηρούνται ιδανικές συνθήκες υγιεινής λόγω της ευαισθησίας που παρουσιάσουν σε διάφορες ασθένειες, αλλά και να αποφεύγεται η άσκοπη χρήση κάποιων επικίνδυνων υλικών, γιατί λόγω του δυναμικού τους χαρακτήρα συμβαίνουν συχνά ατυχήματα.
Διατροφή
Σε περιβάλλον εκτροφής διατρέφονται με ποικιλία σπόρων για καναρίνια, σε συνδυασμό με τροφή για αγριοπούλια, ενισχυμένο και με ηλιόσπορους. Απαραιτήτως πρέπει να έχουν πρόσβαση σε άμμο- γκριτ και σουπιοκόκαλο. Συμπληρωματικά μπορείτε να προσφέρετε μικρή ποσότητα αυγού, πρασινάδας, φύτρων σπόρων και εναλλακτικά φρούτα. Ξετρελαίνονται επίσης για ζωντανά έντομα ή τροφή για εντομοφάγα πουλιά.Εφόσον η διατροφή τους είναι πλήρης, η χρήση χρωστικών για τη διατήρηση του χρωματισμού του φτερώματός τους όταν εκτρέφονται σε υπαίθρια εκτροφεία. Αν όμως δεν έρχονται σε επαφή με το ηλιακό φως, το χρώμα τους πιθανών να εξασθενίσει και να χρειαστεί ενίσχυση με χρωστικές.
Εδώ θα βρείτε ένα σχετικό άρθρο για τη χορήγηση χρωστικών στα πουλιά που φέρουν τον κόκκινο παράγοντα.
Τα πουλιά λατρεύουν το μπάνιο αλλά και την λιγόωρη έκθεσή τους στον ήλιο.
Αναπαραγωγή
Τα Red Siskins στο φυσικό τους περιβάλλον, αναπαράγονται από τον Απρίλιο έως και τις αρχές Ιουνίου και έχουν και μία δεύτερη αναπαραγωγική περίοδο από το Νοέμβριο έως και τον Δεκέμβριο.Χτίζουν την ανοιχτόσχημη καλαθωτή φωλιά τους σε ψηλά δέντρα, πραγματοποιώντας μέχρι 4 γέννες καθ’ όλη την αναπαραγωγική περίοδο. Διατρέφεται με ποικιλία σπόρων, ζωντανά έντομα, χορταρικά και φρούτα.
Η αναπαραγωγική περίοδος αρχίζει με το ενθουσιώδες κάλεσμα του αρσενικού. Αν ζουν σε μεγάλη κλούβα με φυσική βλάστηση, θα επιλέξουν ένα ψηλό και απόμερο σημείο και αν τους έχουν δοθεί τα κατάλληλα υλικά θα πλέξουν την καλαθόσχημη φωλιά τους με διάφορα μαλακά υλικά και θα εναποθέσουν εκεί 3-4 γαλαζωπά με καφετιά στίγματα αυγά.
Φωλιά με αυγά από εκτροφή Red Siskin.
Μετά από την εκκόλαψη η οποία γίνεται αποκλειστικά από την θηλυκιά και κρατάει από 12-14 μέρες, εμφανίζονται οι πρώτοι νεοσσοί, οι οποίοι είναι εντελώς γυμνοί και εμφανίζουν το πλήρες φτέρωμά τους μετά την παρέλευση 18 περίπου ημερών.
Το φτέρωμά τους παραμένει γκριζωπό για 3-4 μήνες και αποκτάει το πραγματικό του χρώμα μετά την πρώτη πτερόρροια. Γύρω στην 23η - 24η μέρα οι νεοσσοί ανεξαρτητοποιούνται και το ζευγάρι προχωράει στην επόμενη γέννα.
Η ανάπτυξη της εκτροφής του είδους δεν είναι μεγάλη, λόγω της ευαισθησίας σε ασθένειες που παρουσιάζουν σε περιβάλλον εκτροφής και της επιλογής των ανθρώπων να τα χρησιμοποιούν για παραγωγή υβριδίων.
Στο φυσικό του περιβάλλον το προσδόκιμο ζωής τους αγγίζει τα 7-8 χρόνια, όμως σε ιδανικές συνθήκες εκτροφής το όριο ζωής μπορεί να ξεπεράσει την δεκαετία.
Ονοματολογία και συστηματική ταξινόμηση
Διωνυμική ονομασία: Spinus cucullatusΕλληνική ονομασία: Κόκκινο λούγαρο
Αγγλική ονομασία: Red siskin, Black-Hooded Red Siskin
Τάξη: Στρουθιόμορφα (Passeriformes)
Οικογένεια: Σπιζίδες (Fringillidae)
Γένος: Σπίνος (Spinus)
Είδος: S. cucullatus
Παλαιότερα το είδος ταξινομούνταν στο γένος των ακανθυλλίδων και είχε τη διωνυμική ονομασία Carduelis cucullata.
. Όχι δεν έχω προσπαθήσει να τα ζευγαρώσω το siskin με κανάρα, αν και όπως λέει η βιβλιογραφία είναι εφικτό το ζευγάρωμα.
