Η ύπαρξη μελανικών σημείων στα λιποχρωμικά καναρίνια μπερδεύει αρκετά τους όλους όσους ασχολούνται με την εκτροφή τους.
Είναι τελικά
καλό ή κακό να υπάρχει ένα σχετικά μικρό μελανικό σημάδι;
Η απάντηση είναι απλή η αιτιολόγηση όμως περισσότερο δύσκολη και σύνθετη... και θα την παρακάμψουμε προς το παρόν.. Να μη χαθεί η ουσία αλλά και για να μη γίνουμε κουραστικοί.
Έχουμε λοιπόν και λέμε...
Στις περιπτώσεις που τα μελανικά σημάδια εμφανίζονται στα
κεράτινα τμήματα του λιποχρωμικού πουλιού, (ράμφος νύχια) θεωρείται σφάλμα και πρέπει αυτά τα τα πουλιά να βγουν εκτός αναπαραγωγικής διαδικασίας.
Αντίθετα μαύρα
σημάδια μικρής έκτασης στο φτέρωμα, κυρίως στο κεφάλι, το λαιμό ή και κάτω απ' το λιπόχρωμα του πουλιού... Θεωρούνται γενετικά "εργαλεία" και επιλέγονται να χρησιμοποιηθούν κατά κόρον από τους εκτροφείς τους.
Αν μάλιστα αυτή η επιφάνεια μελανικών φτερών μειωθεί ή ακόμη καλύτερα κρυφτεί μετά την πτερόρροια θεωρείται ακόμη καλύτερη επιλογή.
Στη φωτογραφία ένα τέτοιο πουλί στην μέση της πτερόρροιας, όπου έχασε σχεδόν όλο το μελανικό σημάδι που είχε σε ολόκληρο το κεφάλι του μετά το τέλος της...
Τον έλεγα μαυροασκούφη... αλλά όπως βλέπετε στη δεύτερη φωτογραφία, μόνο ελάχιστα δείχνουν το "μελανικό ιστορικό" του.
Το ίδιο μη αποδεκτά είναι τα λευκά σημάδια στα μελανικά πουλιά.
Για τα υπόλοιπα πουλιά που έχουν ανάμεικτο φτέρωμα τα μελανικά σημεία όπου κι αν βρίσκονται δεν αποτελούν ούτε εμπόδιο ούτε αναπαραγωγικό αντικίνητρο...